martes, 12 de agosto de 2025

IGREXA DE SANTA MARÍA DE VILARIÑO - A EIREXE - VILARIÑO - AGOLADA

 IGREXA DE SANTA MARIA DE VILARIÑO

A EIREXE

VILARIÑO

AGOLADA

 A Eirexe
     A Eirexe é un lugar da parroquia de Vilariño, no concello pontevedrés de Agolada, na comarca do Deza. 

     Segundo o IGE en 2011 tiña nove habitantes (catro homes e cinco mulleres), cinco menos ca en 2000.

Toponimia
     O topónimo A Eirexe (do latín (locus) ecclesiae, o lugar da igrexa) débese á presenza no lugar da igrexa de Santa María de Vilariño.

Lugares de Vilariño
      A Eirexe, A Lagoa, A Ponte Vilariño, Velpellós, Vilariño 

Vilariño
      Santa María de Vilariño é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de Agolada. 

      Segundo o IGE en 2013 tiña 120 habitantes (65 mulleres e 55 homes) distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 201 habitantes.

Patrimonio
      Hai unha fonte de augas termais, que en tempos deu lugar a un pequeno balneario, hoxe abandonado.

     A Ponte Vilariño (hoxe reformada) foi iniciada en 814. 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA 

IGREXA DE SANTA MARÍA DE PEDRAZA - PEDRAZA - MONTERROSO

 IGREXA DE SANTA MARÍA DE PEDRAZA

PEDRAZA

MONTERROSO

 Pedraza

     Santa María de Pedraza é unha parroquia do concello de Monterroso na comarca da Ulloa, na provincia de Lugo. 

      No ano 2007 tiña 154 habitantes, deles 77 eran homes e 77 eran mulleres, o que supón unha diminución de 7 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Patrimonio
       A igrexa de Santa María de Pedraza foi construída orixinalmente en estilo románico, conservando aínda algúns canzorros, pero foi modificada durante o século XIX. 

     Destacan os seus dous retablos de estilo neoclásico.

     Na parroquia atópase a capela de San Lourenzo, o templo máis antigo do concello de Monterroso. 

 

     Foi construída no ano 1127 e aínda conserva trazos prerrománicos, como a súa porta principal. 

     Nos séculos XVIII e XIX sufriu importantes reformas. Conserva varios canzorros da obra románica con figuras zoomórficas e antropomórficas.

Lugares de Pedraza
 
   Gontá de Arriba, Gundín, Pedraza, San Cristovo, San Lourenzo, Vilarfonxe 

Comarca da Ulloa
      A comarca da Ulloa é unha comarca galega situada na provincia de Lugo cuxa capital é Monterroso. 

     A esta comarca pertencen os concellos de Antas de Ulla, Monterroso e Palas de Rei. 

      No ano 2020 tiña 8.879 habitantes, 4.430 homes e 4.449 mulleres. 

      O seu nome procede do río Ulla, que nace na comarca. 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA 

IGREXA DE SAN MARTÍN DE SABADELLE - SABADELLE - PEREIRO DE AGUIAR

 IGREXA DE SAN MARTÍN DE SABADELLE

 SABADELLE

PEREIRO DE AGUIAR

 Iglesia de San Martín de Sabadelle
      É unha igrexa de planta románica, datada entre finais do século XII e principios do XIII aínda que sufriu reformas posteriores coas que se perderon elementos desta primeira construción como a ábsida.

     Foi nunha desas remodelacións cando se lle engadiu en pártea sur a sancristía e a capela da nosa Señora dos Dolores, con espadana e entrada propia.

     A súa portada principal é románica con arco de medio punto e dobre arquivolta apoiado en dúas columnas a cada lado da entrada.  

     O tímpano non presenta decoración.

      Posúe espadana con dous corpos do século XIX; o inferior ten dous arcos de medio punto onde se atopan as campás; o segundo presenta un só arco cunha campá máis pequena e coroado por unha cruz latina sobre pedestal.

     De especial interese é o singular artesonado que cobre parcialmente o teito, con tracerías de estilo mudéxar. 

     Ademais disto, ten un sepulcro no muro do Evanxeo, e o púlpito, aínda que é moderno, sostense sobre unha columna de estilo románico.

MAPA

 

Fuente: Concello de Pereiro de Aguiar 

XOAN ARCO DA VELLA 

lunes, 11 de agosto de 2025

CAPELA DE SANTA LUCÍA - FEÁS - ASTARIZ - CASTRELO DO MIÑO

 CAPELA DE SANTA LUCÍA

FEÁS

ASTARIZ

CASTRELO DO MIÑO

     Pequena capela feita a base de cantaría granítica, de planta rectangular con cuberta a dúas augas.

    Na fachada principal podemos ver un engadido de recente factura, feito en cemento con tres columnas e con forma de cuberto a dúas augas.

     O aceso se realiza por medio de tres portas.

     O conxunto remata cunha espadana dun so oco con cruz pétrea no cume.  

 Freás
     Freás é un lugar da parroquia de Astariz no concello ourensán de Castrelo de Miño na comarca do Ribeiro.
 

 Tiña 87 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 40 eran homes e 47 mulleres.  

     O Que supón un aumento da poboación respecto a 2010, cando tiña 86 habitantes (40 homes e 46 mulleres).

Lugares de Astariz

      Astariz, Freás, Troncoso 

MAPA

  

 Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA 

domingo, 10 de agosto de 2025

CAPELA DE SAN CAETANO - LONGOS VALES - MONÇAO

 CAPELA DE SAN CAETANO

LONGOS VALES

  MONÇAO 

Monção
      Monção é unha vila raiana portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con cerca de 2 600 habitantes.

Xeografía
      Monção é a sede dun municipio que ten unha superficie de 211,51 km², e unha poboación, no ano 2001, de 19 957 habitantes.

      Limita ao norte con Galiza (Salvaterra de Miño), ao leste co municipio de Melgaço, ao sur con Arcos de Valdevez, ao suroeste con Paredes de Coura e ao oeste con Valença.

O concello está subdividido en 33 freguesías:
    Abedim
    Anhões
    Badim
    Barbeita
    Barroças e Taias
    Bela
    Cambeses
    Ceivães
    Cortes
    Lapela
    Lara

    Longos Vales
    Lordelo
    Luzio
    Mazedo
    Merufe
    Messegães
    Monção
    Moreira
    Parada
    Pias
    Pinheiros   

    Podame
    Portela
    Riba de Mouro
    Sá
    Sago
    Segude
    Tangil
    Troporiz
    Troviscoso
    Trute
    Valadares

      O punto máis alto é o Alto de Santo António, a 1 114 metros sobre o nivel do mar, na freguesía de Riba de Mouro.

Historia
      Monção recibiu un foro do rei Afonso III o 12 de marzo de 1261.

     A vila fíxose célebre no curso das guerras fernandinas debido á enérxica acción de Deu-la-Deu Martins, esposa do alcalde local, que atacou ás tropas castelás que asediaban a vila bombardeándoas cos últimos víveres que lles quedaban.

      Iso é o motivo polo cal, aínda hoxe, aparece no escudo de armas desta vila unha muller sobre unha torre sostendo un pan en cada man. 

      Ao seu redor obsérvase, nunha bordadura, a divisa da vila, facendo referencia ao nome daquela heroína: Deus o deu. Deus o há dado.  

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA