SANTUARIO DOS GOZOS - OS GOZOS - PEREIRO DE AGUIAR

SANTUARIO DOS GOZOS

OS GOZOS

SANTA MARTA DE MOREIRAS

PEREIRO DE AGUIAR

     Esta Capela-Santuario dos Gozos, cuxo estilo é barroco, foi construída no século XVII. 

     É un edificio de planta rectangular, dividida en tres seccións por dous arcos. 

     A sancristía está situada na cabeza e comunica coa nave a través de dúas portas abertas nos lados do altar maior.

       A primeira sección é o maior, respondendo a súa condición de capela maior.  

     A importancia desta sección, obsérvase no exterior pola súa altura e o ensanchamento da súa planta. 

       O tellado é a dúas augas na nave, tres na sancristía e catro na capela maior. O exterior é moi sobrio, a lisura das paredes feitas de sillería regular, só interrompido polas fiestras cadradas que dan paso á luz. 

     A fachada acaba nun campanario arrogante composto por dous corpos rectangulares, o primeiro con dous arcos de medio punto, e o segundo cun só, sendo separadas por molduras de diferentes tamaños, todo coroado por tres pináculos. 

       Enriba da porta adintelada cunha sinxela moldura crebada nas esquinas, asoma un corredor que resgarda un altar franqueado por unha fiestra do lado da epístola e no do evanxeo por unha porta que leva a tribuna. 

     Este conxunto é enmarcado por pilastras lisas e resaltadas da fachada con basas e capiteis moldurados por enriba deles un encablamento rematando con pináculos. 

MAPA

 

 Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA 

CASA RECTORAL DE AMIL - SAN MAMEDE DE AMIL - MORAÑA

CASA RECTORAL DE AMIL

SAN MAMEDE DE AMIL

MORAÑA

 Amil
      San Mamede de Amil é unha parroquia que se localiza no concello de Moraña.

     Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 472 habitantes (253 mulleres e 219 homes), distribuídos en 16 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 522 habitantes. 

      Segundo o IGE, no 2014 a súa poboación descendera ata os 414 habitantes, sendo 197 homes e 217 mulleres.

Patrimonio histórico-artístico
     A igrexa parroquial foi construída en 1781.

     En 1892 rematouse de construír o Santuario da Virxe dos Milagres, onde se celebra o primeiro domingo despois do 8 de setembro a Romaría dos Milagres de Amil, á que asisten milleiros de peregrinos de toda Galicia.

       A tradición popular conta que todo naceu dun milagre acontecido no século XVIII. Había un labrego chamado Sebastián, que debía percorrer un longo camiño ata unha fonte afastada para conseguir a auga necesaria para regar a súa horta e a dar de beber ó seu gando, polo que rezaba con devoción á Virxe. 

      Un día, despois de rezar pedindo axuda, púxose a cavar na terra e milagrosamente comezou a brotar un manancial. A auga era tan abondosa que mesmo lle permitiu construír un muíño que movía a auga deste manancial.

MAPA

  

XOAN ARCO DA VELLA 

PETO DE COSOIRADO - IGREXA DE COSOIRADO - MORAÑA

 PETO DE COSOIRADO

IGREXA DE COSOIRADO

COSOIRADO

MORAÑA

    Petos de Ánimas
     Os petos de ánimas son unha das manifestacións materiais do culto aos mortos, da devoción das ánimas; non deixa de falarnos das ideas moi profundas na mentalidade galega sobre a vida e a morte.

     Afirman os historiadores e etnógrafos que o peto de ánimas xorde despois do século XVI, na situación político-relixiosa da Contrarreforma, é entón cando aparece a idea do Purgatorio.

Segundo Castelao:
     "A nova devoción suprímeo a idea de castigo eterno".

      A mediados do século XVII, Galicia xa deixara de pensar no Inferno para que se entregue de cheo a idea do Purgatorio, do que os seus mortos queridos podían salvarse a forza de oracións e boas obras.

     A finalidade destes elementos populares é a de ofrecer ofrendas de todo tipo (flores, cera, patacas, maíz, pan, aceite ...), ás ánimas que non atopan descanso no Purgatorio, para que alcancen a felicidade no Ceo; unha vez liberadas intercederán por quen fixo a ofrenda, e daban diñeiro para que o cura o administre e dixese misas polos defuntos.

     Os retablos das ánimas, os petos en que se pide a esmola durante a misa e as obras de cantería son manifestacións de culto ás ánimas.

     O estilo artístico , de cantería defínese como "popular"; os devotos coñecían perfectamente as formas e cores que querían e non lle pedían ao canteiro artesan outra cousa que facer a obra encargada coa súa mellor habilidade.

   Os petos unen arquitectura e escultura, e a súa estrutura divídese en tres partes:
- Estructura arquitectónica básica.
- Unha cavidade similar a unha capeliña que ocupa o eixe central e superior (buqueira).
- Unha cavidad case sempre na base da capeliña, tapada cunha lámina de ferro e un buraco para meter as ofrendas (Alxibeira). 

MAPA

  

XOAN ARCO DA VELLA 

PETO DE SAN MAMEDE - AMIL - MORAÑA

PETO DE SAN MAMEDE

AMIL

MORAÑA

Amil
      San Mamede de Amil é unha parroquia que se localiza no concello de Moraña.

     Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 472 habitantes (253 mulleres e 219 homes), distribuídos en 16 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 522 habitantes. 

      Segundo o IGE, no 2014 a súa poboación descendera ata os 414 habitantes, sendo 197 homes e 217 mulleres.

Patrimonio histórico-artístico
     A igrexa parroquial foi construída en 1781.

     En 1892 rematouse de construír o Santuario da Virxe dos Milagres, onde se celebra o primeiro domingo despois do 8 de setembro a Romaría dos Milagres de Amil, á que asisten milleiros de peregrinos de toda Galicia.

       A tradición popular conta que todo naceu dun milagre acontecido no século XVIII. Había un labrego chamado Sebastián, que debía percorrer un longo camiño ata unha fonte afastada para conseguir a auga necesaria para regar a súa horta e a dar de beber ó seu gando, polo que rezaba con devoción á Virxe. 

      Un día, despois de rezar pedindo axuda, púxose a cavar na terra e milagrosamente comezou a brotar un manancial. 

     A auga era tan abondosa que mesmo lle permitiu construír un muíño que movía a auga deste manancial. 

Comarca de Caldas
      A comarca de Caldas é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Caldas de Reis. 

     Pertencen a ela os concellos de Caldas de Reis, Catoira, Cuntis, Moraña, Pontecesures, Portas e Valga.  

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA 

HORREOS DE SANTA CRUZ DE RUBIACÓS - RUBIACÓS - NOGUEIRA DE RAMUÍN

 HORREOS DE SANTA CRUZ

SANTA CRUZ DE RUBIACÓS

NOGUEIRA DE RAMUÍN

Santa Cruz
     Santa Cruz é un lugar da parroquia de Santa Cruz de Rubiacós, no concello ourensán de Nogueira de Ramuín, na comarca de Ourense.

     Segundo o IGE, en 2022 tiña 19 habitantes (7 homes e 12 mulleres).

Santa Cruz de Rubiacós
       Santa Cruz de Rubiacós é unha parroquia do concello ourensán de Nogueira de Ramuín na comarca de Ourense.

     No ano 2007 tiña 93 habitantes (35 homes e 58 mulleres) distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución de 16 habitantes en relación ao ano 2000.

Lugares de Santa Cruz de Rubiacós
     Cortecadela, Espartedo, Mundín, Picornio, Rubiacós, Santa Cruz

Comarca de Ourense
      A comarca de Ourense é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é Ourense.

      Pertencen a esta comarca os concellos de Amoeiro, Barbadás, Coles, Esgos, Nogueira de Ramuín, Ourense, O Pereiro de Aguiar, A Peroxa, San Cibrao das Viñas, Taboadela, Toén e Vilamarín.   

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA 

CRUCEIRO DE SAN XOÁN DE MOSTEIRO - BARCIA DE MERA - COCELO

 CRUCEIRO DE SAN XOÁN

 MOSTEIRO DE SAN XOÁN DE MOSTEIRO

BARCIA DE MERA

COVELO 

 Barcia de Mera 
      É unha das parroquias con máis poboación do municipio. O río Alén sepáraa do limítrofe Mondariz , salvo os lugares de Alén e Caxil que pertencen á parroquia e están na outra marxe do río.

     Aínda queda na parroquia o lugar onde perdura a tradición da existencia dun antigo Mosteiro, e onde moi probablemente estivo a primitiva igrexa ou capela parroquial, ata que foi trasladada ao lugar actual, quedando só unha capela construída pola "Santa Inquisición" e un bosque de carballos; este é o lugar de San Xoán do Mosteiro . 

       No mesmo lugar atopamos unha ponte medieval ben conservada e os restos dunha vía antiquísima que se perde na espesura do bosque onde pode atopar a "Fonte Santa" as augas da cal eran moi buscadas hai anos e manteñen durante todas as estacións a mesma temperatura.

     Os seus viños, xunto cos da veciña parroquia de Casteláns, destacan polo seu sabor afrutado coas características propias do viño do Condado.

      É un lugar que invita ó descanso e á meditación dispoñendo ademais de instalacións para o esparexemento: unha Casa do Pobo, un campo de fútbol no lugar de Redondo, unha pista de deportes e unha praia fluvial.  

Barrios: 

     Alén, Caxil, Mera, Oleiros, Redondo, San Amaro e Vilanova.

      Como lugares de interese atopamos o Conxunto Abacial de San Martiño de Barcia de Mera, Igrexa e Casa Rectoral de estilo barroco onde merece destacar a fermosa fachada da Casa Rectoral repleta de detalles con influencia de culturas precolombinas. A súa cheminea, o seu patio interior, as gárgolas, o seu impoñente lareira, as vistas ao fértil val, fan desta obra un dos conxuntos arquitectónicos máis importantes de Galicia.

       Recentemente realizouse unha rehabilitación parcial da Igrexa quedando pendente a necesaria recuperación do Pazo Abacial.

Os seus barrios e lugares son: 

      Alén, A Carballeira, Carredás, Caxil, O Ceo, A Corcoveira, Espiñeiro, Mera, Os Oleiros, O Pazo, A Peleda, As Pereiras, Redondo, O Santo Amaro, Os Seixedos, O Ucedo, Vilanova. 

MAPA

 

Fuente: Concello de Covelo 

XOAN ARCO DA VELLA