CAPELA DE SAN MAMEDE - MELIAS - VENTOSELA - PEREIRO DE AGUIAR

 CAPELA DE SAN MAMEDE

VENTOSELA

MELIAS

PEREIRO DE AGUIAR

 Melias
     Santa María de Melias é unha parroquia do concello do Pereiro de Aguiar na comarca de Ourense, na provincia de Ourense.

     No ano 2007 tiña 350 habitantes (185 homes e 165 mulleres), doce menos ca en 2006. Esta parroquia é homónima coa limítrofe Melias (Coles).

Lugares de Melias
      Agra, Bouzas de Fondo, Casdemiro, Cimadevila, O Condado, Espiñedo, Frieira, Lamagrande, Ouriz, As Peteiras, Ventosela 

Pereiro de Aguiar
     O Pereiro de Aguiar é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense e á Ribeira Sacra.

     Segundo o IGE en 2017 tiña 6.228 habitantes (5.326 en 2003).

Xeografía
      O concello, de 60,9 km², abrangue 13 parroquias. Está situado ao sur do río Miño.

Historia
      Os restos arqueolóxicos sitúa aos primeiros poboadores nas "terras de aguiar" no Neolotíco. Aínda que sen catalogar pola administración de forma oficial, existen petróglifos e restos de mámoas-medorras. 

     Despois na Idade de ferro, as tribos castrexas ergueron os castros de Chaodarcas, Covas, Melias, Sabadelle e Outeiromeau; no chamado "Monte do Castelo" en Vilariño algúns sitúan a localización do mítico Monte Medulio.

      No lugar dos Baños atopáronse restos de cerámica e lápidas da época da romanización de Galiza.

Festas
     A romaría dos Gozos ten lugar no santuario da Nosa Señora dos Gozos. Nela hai oficios relixiosos, unha novena en honor á Virxe e unha procesión con numerosas ofrendas.

Parroquias do Pereiro de Aguiar    
     Calvelle (San Miguel), Chaodarcas (Santa Ana), Covas (San Cibrao), A Lamela (Santa María), Melias (Santa María), Prexigueiró (San Salvador), Sabadelle (San Martiño), San Martiño de Moreiras (San Martiño), San Xoán de Moreiras (San Xoán), Santa Marta de Moreiras (Santa Marta), Tibiás (San Bernaldo), Triós (San Pedro), Vilariño (Santa Cristina) 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

 

PETO DE XUSTÁNS - XUSTÁNS - PONTE CALDELAS

 PETO DE XUSTÁNS

XUSTÁNS

PONTE CALDELAS

     Os petos de ánimas, os cruceiros e os hórreos son os tres referentes do que poderiamos chamar os monumentos de arte menor da arquitectura rural de Galicia.

     Para a arte maior deixamos as igrexas, muiños, pazos e outras construcións de carácter civil ou militar como torreóns, murallas, etc.

     Polos montes e vales do sur de Galicia e do norte de Portugal, topámosnos/topámonos con frecuencia con estas encantadoras expresións da arte rural.

     Hoxe adicámoslle a nosa atención aos petos de ánimas e pequenos monumentos piadosos que ao longo dos séculos, sobre todo a partir do XVII han ir xurdindo en pobos e aldeas.

     Os petos de ánimas son esas pequenas capillitas que se atopan polo xeral nos camiños e encrucilladas para honrar ás ánimas que esperan a súa liberación no purgatorio en cuxa hucha ou peto depositan os fieis as súas esmolas para financiar as misas que axuden a levalos ao ceo onde, xa na gloria, intercederán polos seus benefactores.

     Estes sinxelos monumentos obra dos canteiros locais, adoitan estar decorados cunha representación das pobre ánimas mergulladas en linguas de lume e en actitude suplicante, cara seu intercesor que adoita ser un santo, San Antonio, por exemplo, un bispo ou a Virxe do Carmen, entre outros.

     Tamén se atopan, sobre todo en Portugal, construcións deste tipo, pero non adicadas ás ánimas do purgatorio senón a unha devoción en particular, sendo bastantes frecuentes as relacionadas con Cristo crucificado.

     En Fornelos, que significa hornacina en galego, teñen unha dedicada a San Lorenzo. 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

 

MUIÑO DA PORTELA - RÍO ZOBRA - ZOBRA - LALÍN

 MUIÑO DA PORTELA

ZOBRA

RÍO ZOBRA

LALÍN

 Zobra
     Santa Mariña de Zobra é unha parroquia que se localiza no concello de Lalín.

     Segundo o IGE en 2011 tiña 152 habitantes (81 mulleres e 71 homes), distribuídos en 11 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 185 habitantes.

Historia
     Nesta parroquia o Mosteiro de Aciveiro tivo unha granxa priorado con terras e colonos; neste señorío sucedeulles a Casa de Chedas, que segue presidindo a arquitectura local.

Patrimonio
     A igrexa parroquial de Santa Mariña de Zobra, con fábrica orixinal no século XII, é obra dos canteiros locais. Tamén ofrece interese a Casa de Cabana, que estivo vinculada ao Pazo de Des, en Soutolongo.

Lugares de Zobra
     Acevedo, Ameixedo, Cabana, O Cantiño, Chedas, Liñeiras, Portela, Porto Martín, A Regouza, A Trigueira, Zobra  

Comarca de Deza
     A comarca de Deza é unha comarca da provincia de Pontevedra e a súa capital é Lalín. Pertencen a ela os concellos de Agolada, Dozón, Lalín, Rodeiro, Silleda e Vila de Cruces. 

     A súa poboación é de máis de 40.000 habitantes. O Deza coincide coa antiga comarca de País do Deza, isto é, as xurisdicións de Deza, Camba, Dozón, Trasdeza, Carbia e Valquireza.

Xeografía
     A comarca de Deza ven coincidir co centro xeográfico de Galicia. Limita ao norte coas comarcas de Santiago, Arzúa e Terra de Melide, ao sur coa do Carballiño, ao leste coas de Ulloa e Chantada e ao oeste con Tabeirós-Terra de Montes.

     A comarca está estruturada pola dorsal galega, coas serras do Faro ao leste, da Martiñá ao sur, do Candán ao oeste coa e o río Ulla, que a separa da Terra de Santiago ao norte. O conxunto constitúe unha comarca natural que xa se referencia en documentos do ano 569 ao se conformar o Condado Decense no seo da diocese de Lugo.

     Caracterízase por un clima atlántico, sen temperaturas extremas nin en inverno nin en verán, con paisaxes fluviais que permiten o desenvolvemento de especies vexetais mediterráneas e o cultivo de vides, limoeiros etc.

     Os ríos Deza e Arnego, afluentes do Ulla, cruzan paralelos a comarca do sur ao norte. O Deza e o seu afluente, o Asneiro, nacen no monte Testeiro; o Arnego nace na Serra de Faro. A estes úneselles o río Toxa que baixa desde o Candán e na súa caída ao Deza forma unha das máis significativas fervenzas de Galicia (fervenza do Toxa). 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

RABACALLOS - CHANDREXA - PARADA DE SIL

 RABACALLOS

CHANDREXA

PARADA DE SIL

 Chandrexa
     Santa María de Chandrexa é unha parroquia do concello ourensán de Parada de Sil na comarca da Terra de Caldelas.

     No ano 2007 tiña 103 habitantes, deles 50 eran homes e 53 eran mulleres, o que supón unha diminución de 20 habitantes en relación ao ano 2000.

Xeografía
     A parroquia de Chandrexa sitúase no extremo oeste do concello de Parada de Sil e fai fronteira norte da provincia de Ourense.

     En todo o seu bordo setentrional dá ao río Sil, que a separa da provincia de Lugo e das terras de Sober.

     As súas terras están situadas en zonas de moita pendente, de entre os 700 m na parte sur da parroquia ata os 200 m na norte, xusto cando chega ao nivel do río.

     Con todo, os principais núcleos habitados atópanse entre os 450 e os 500 metros sobre o nivel do mar.

Economía
     A pesar do agudo descenso poboacional que a parroquia sufriu durante a segunda metade do século XX, nos últimos trinta anos pasou a se converter nun dos máis coñecidos polos de atracción turística da Ribeira Sacra ourensá.

     Ademais, conserva a súa tradicional produción de castañas e tamén a produción de viño.

Lugares de Chandrexa
     O Adrio, Arrabaldo, Os Calvarios, O Campo, Camporremide, A Carreira, A Casalta, A Eirexa, Entrambosríos, Os Fiós, Grandín, O Noguedo, O Pacio, A Pena, Purdeus, As Quintas, Rabacallos, Santo André, O Valado

Comarca da Terra de Trives
      A comarca da Terra de Trives é unha comarca galega situada na provincia de Ourense, na zona leste da Ribeira Sacra. A súa capital é A Pobra de Trives, e pertencen a ela os concellos de Chandrexa de Queixa, Manzaneda, A Pobra de Trives e San Xoán de Río.

Xeografía
      A comarca está bañada polo leste polo río Bibei. Un dos seus accidentes xeográficos máis importantes é o pico Cabeza de Manzaneda, con máis de 1.750 metros. A extensión é de 431,71 quilómetros cadrados, un 1,46% da superficie total de Galicia.

Demografía
     No ano 2020, a comarca posuía 3.835 habitantes. Unha proba da súa pouca poboación é a densidade, de tan só 8,88 habitantes por quilómetro cadrado, moi inferior á media galega.

Turismo
     O negocio do turismo rural comeza a ter valor na comarca. Pero a existencia da estación de esquí no concello de Manzaneda dá moita importancia turística a esta zona, xa que é a única estación de esquí galega.

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

PETRÓGLIFO DE PENA LONGA "UN" - A BREXA - CORTEGADA - SILLEDA

 PETRÓGLIFO DE PENA LONGA " UN "

A BREXA

CORTEGADA

SILLEDA

  Petroglifos
      Outras mostras da cultura prehistórica a salientar en Silleda son: a Rocha de Penadauga en Escuadro, cargada de ritos e tradicións, os petroglifos da Pena das Cazolas en Laro, do Chao de Petos en Oleiros, a Peneda do Encanto en Siador, os gravados de Primadorno en Breixa e o conxunto de Pena Longa en Cortegada.

      Tamén as rochas gravadas da Mámoa da Braña, de Refoxos e as Brazaletas de ouro de 24 kilates atopadas en Barravaite, en Lamela, hoxe no Museo de Pontevedra, forman parte do rico patrimonio histórico do concello. Nesta sección atópanse os xacementos que son doados de visitar.

Petróglfo de Pena Longa "DOUS"  
      Situación: A Brea - Cortegada
     Época: Idade do Bronce
     Cronoloxía: 2000-1500 a.C.

Como Chegar:  Collendo  a estrada de Silleda a Laro, pasando o núcleo de Cortegada, na recta coñecida como dos Chaos, a media distancia, tomando como referencia un peto cunha cruz na entrada dunha casa, cóllese un camiño á esquerda ata chegar a unha granxa. Tan pronto se pasa esa explotación tómase un desvío á dereita e a uns 200 metros nunha toxeira situada á esquerda están as rochas.

     O conxunto está formado por tres rochas graníticas con gravados. A primeira é unha laxa inclinada, con orientación SSL, duns 2,4 m. de longo e 2 m. de ancho, que presenta tres combinacións circulares.

     O segundo afloramento trátase tamén dunha peneda granítica na que se atopan os gravados en dúas superficies horizontais a distinta altura, de maneira que algúns deles están no fondo dunhas pías naturais. Estas inclúen cazoletas e combinacións circulares.

     A terceira é unha laxa granítica de grandes dimensións, alongada e plana, que tan só ofrece unha combinación circular de catro círculos de aproximadamente 60 cm. de diámetro.

Cortegada
Lugares:
     O Barral, A Brea, Camporrapado, Cardigonde, Cortegadela, Covas, Fondevila, Framiñán, Regalade, Segade, Xubín, O Burgo, Os Chaos, A Pena, A Revolta.

Información:    
      Parroquia das de maior superficie do concello e unha das máis poboadas. É acreedora de atención por datos históricos de certo interese.

     Tiña feira propia en Camporrapado o día 24 de cada mes e foi paso obrigado cara ao Ribeiro polo camiño de ferradura que o cruzaba.

     No S. XVIII tiña censados dez taberneiros e quince arrieiros. Destacar, os vestixios da vida primitiva dos gravados rupestres da Pena Longa e do Castro do Cura en Cardigonde.

    Na arquitectura relixiosa a igrexa do S. XVI e as capelas de S. Brais da Casa de Os Chaos, famosa pousada de arrieiros; de Framiñán dedicada a Sta. Lucía e a dos Aflixidos, en Camporrapado, do ano 1812. En Camporrapado atópase a casa natal do político galeguista Antón Alonso Ríos (1887-1980) e do ilustre médico Alfredo Ramos(1898-1960).

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

Fuente: Turismo de Silleda

XOAN ARCO DA VELLA