lunes, 14 de marzo de 2016

MUIÑO DA GRIFA - CRISTIMIL - LALÍN

 MUIÑO DE GRIFA
RÍO ASNEIRO
CRISTIMIL
LALÍN


Cristimil
     San Xurxo de Cristimil é unha parroquia que se localiza no concello de Lalín. Segundo o IGE en 2011 tiña 177 habitantes (91 homes e 86 mulleres), distribuídos en 7 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 192 habitantes.



     No lugar de Sanxurdo fundouse a Banda de música de Sanxurdo. Ademais, nesta parroquia naceu o agrarista Ramón González Vigide.



Xeografía
     En Cristimil únese o río Asneiro ao Deza.



Río Asneiro
     O río Asneiro ou Arneiro nace en Dozón e xúntase co Deza na parroquia de Cristimil, no concello de Lalín.



Historia
     Na Idade Media o actual río Asneiro era chamado Dezón (hoxe Dozón). Na Carta Xeométrica de Galicia de Domingo Fontán, do século XIX, aparece rotulado como Río Deza. Este erro na denominación pasou a moita cartografía posterior e á rotulación viaria.



Lalín
     Lalín é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Deza. A vila ten unha poboación de 20.158 habitantes (2014)[3] e divídese entre o núcleo urbano, onde hai máis de 10.000 veciños, e as 52 parroquias do rural. 



     Lalín é a capital e a vila principal da súa comarca e a novena cidade da provincia, despois de A Estrada. O concello posúe unha densidade de poboación de 63,85 hab./km², e unha superficie de 326,8 km², o que o converte no concello máis grande de Pontevedra e o cuarto de Galicia.


     O concello de Lalín atópase no nordeste da provincia de Pontevedra; fai fronteira co concellos de Silleda e Vila de Cruces polo noroeste, con Forcarei polo oeste, con Agolada e Rodeiro polo nordeste, con Dozón polo suroeste e co Irixo polo sur, todos eles pertencentes á comarca pontevedresa do Deza agás O Irixo que pertence á provincia de Ourense.



Etimoloxía do topónimo
     O nome de Lalín vén de "Lalino", un colono do Conde de Deza que tivo ao seu cargo as terras nas que, anos máis tarde (980), se erixiu o mosteiro de San Martiño de Lalín de Arriba.



Orixe e historia
     En tempos prehistóricos, xa estiveran poboadas estas terras. Así o testemuñan os castros de Donramiro e Goiás, a pouca distancia de Lalín, e mesmo o castro que algúns historiadores sitúan no lugar que hoxe ocupa o parque do aviador Loriga, sobre o que na época sueva se construíu unha torre-fortaleza. 



     Precisamente ao abeiro desta fortaleza medieval xurdiu o casal da Torre, que con outros casais illados formou o primitivo núcleo urbano de Lalín no século XIX. Torre-fortaleza que logo pasaría aos Suárez de Deza-Churruchao, e nos últimos tempos, antes da súa destrución, ao Conde de Lemos. Derrubado en 1846, só quedou en pé ata os primeiros anos deste século a torre da homenaxe, á beira da que se erguía un vello carballo chamado "da manteiga". 


     A finais do XVIII, o lugar da Torre estaba formado por sete casas, nas que se daba comida e aloxamento a moitos feirantes, que concorrían ás dúas feiras mensuais, e aos viaxeiros que transitaban de Ourense a Santiago, e de Lugo a Pontevedra.


     En Lalín editáronse os periódicos La Defensa (1905-1909), Verdad y Justicia (1922-1924) e Razón (1933-1934).


     A vila de Lalín, formada xa polos casais da Torre, Barrio de Abaixo, Tirabeque, Cacharela, Pontillón e outros, contaba en 1930 con pouco máis de trescentos veciños. Virían logo os anos do desenvolvemento e do progreso, ata converterse nos nosos días na vila máis importante da Galicia Central.


Comarca do Deza
     A comarca do Deza é unha comarca da provincia de Pontevedra e a súa capital é Lalín. Pertencen a ela os concellos de Agolada, Dozón, Lalín, Rodeiro, Silleda e Vila de Cruces. 



     A súa poboación é de máis de 40.000 habitantes. O Deza coincide coa antiga comarca de País do Deza, isto é, as xurisdicións de Deza, Camba, Dozón, Trasdeza, Carbia e Valquireza.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 13 de marzo de 2016

ANTIGUA ELÉCTRICA DE PINA

 ANTIGUA ELÉCTRICA DE PINA
AGUIÓNS
RÍO LIÑARES
A ESTRADA


       El afán por contemplar nuevos mundos lleva en muchas ocasiones a ignorar por completo aquel que nos rodea, sin detener la mirada en encantos y paisajes que harían a uno quedarse con la boca abierta al descubrirlos en otras tierras.


      Tomar conciencia de los múltiples recursos de atracción turística que posee el municipio estradense resulta de gran utilidad para poder trasmitir todo este legado histórico, artístico y natural a aquellos que se animen a visitar los parajes estradenses. 



Aguións
     Aguións, cuenta con cruceros cerca del atrio de su iglesia y en la carretera que comunica la parroquia con Santeles. 


     El visitante puede disfrutar también de la estampa del Pazo de Preguecido, los molinos en el río Liñares, Ponte Barcia y Toedo y los restos de la fábrica de luz eléctrica de Pina.


     Aguións es una parroquia en el centro del término municipal del ayuntamiento de A Estrada, en la provincia de Pontevedra, Galicia.


Límites
     Limita con las parroquias de Toedo (San Pedro), Moreira (San Miguel), Barbude (San Martín) y Lagartons (San Esteban).



Población
      En 1842 tenía una población de hecho de 197 personas. En los veinte años que van de 1986 a 2006 la población pasó de 332 a 288 personas, lo cual significó una pérdida de 13,25%



A Estrada
     En el 1836 A Estrada no pasaba de ser una modesta aldea formada por media docena de casas al lado de una intersección de caminos por los que transitaban peregrinos camino de Santiago procedentes de Portugal y Terra de Montes, así como los que buscaban los baños de Cuntis y Caldas o las tierras de Arousa. 



     Con el tiempo esta pequeña aldea empezó a ganar importancia debido a las transacciones económicas y mercantiles que se realizaban en ella, cambiando, a un tiempo de nombre, pasándose a llamar Estrada, como sinónimo de camino o vía.


     En esta época y en el territorio que actualmente comprende el Ayuntamiento de A Estrada, se asentaban cinco jurisdicciones diferentes: Tabeirós, Codeseda, Vega y Oca, Viso y Vea, unidas en 1837 como "Ayuntamiento de Cereijo" que ya comprendía las 51 parroquias que componen el Ayuntamiento en la actualidad.


     Posteriormente, movimientos revolucionarios en 1840 hacen que toda la Corporación sea destituida y que la noticia gestora reivindique el nombre de Ayuntamiento de A Estrada. 


     La adhesión en 1875 a la Monarquía de Afonso XII tuvo como consecuencia que en 1878 pasara a tener tratamiento de Ilustrísimo, elevándose en 1912 a Excelentísimo. 


     En estos primeros años de siglo la villa contaba ya con iluminación pública, merced al salto situado en el lugar de Pendiente en Aguións.


     También comienza a salir a la calle prensa propia, del año 1906 son "La Voz del Pueblo " y " El Eco Estradense"; luego vendrían "La Palanca" y "La Vanguardia". El 15 de septiembre de 1920 vio la luz "El Emigrado", dejando de aparecer en el 1940 por dificultades oficiales obvias, y así poco a poco, nos introdujimos en los tiempos actuales.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Concello da Estrada
XOAN ARCO DA VELLA

FERVENZA DE PINA - RÍO LIÑARES

 FERVENZA DE PINA
RÍO LIÑARES
ALDEA GRANDE
AGUIÓNS
A ESTRADA


       El afán por contemplar nuevos mundos lleva en muchas ocasiones a ignorar por completo aquel que nos rodea, sin detener la mirada en encantos y paisajes que harían a uno quedarse con la boca abierta al descubrirlos en otras tierras.


     Tomar conciencia de los múltiples recursos de atracción turística que posee el municipio estradense resulta de gran utilidad para poder trasmitir todo este legado histórico, artístico y natural a aquellos que se animen a visitar los parajes estradenses. 



Aguiones
     Aguiones es una parroquia en el centro del término municipal de A Estrada, en la provincia de Pontevedra.


     Aguións, cuenta con cruceros cerca del atrio de su iglesia y en la carretera que comunica la parroquia con Santeles. 


     El visitante puede disfrutar también de la estampa del Pazo de Preguecido, los molinos en el río Liñares, Ponte Barcia y Toedo y los restos de la fábrica de luz eléctrica de Pina.


     Aguiones es una parroquia en el centro del término municipal del concello de A Estrada, en la provincia de Pontevedra.



Límites
     Limita con las parroquias de Toedo (San Pedro), Moreira (San Miguel), Barbude (San Martín) y Lagartones (San Esteban).




Población
     En 1842 tenía una población de hecho de 197 personas. En los veinte años que van de 1986 a 2006 la población pasó de 332 a 288 personas, lo cual significó una pérdida de 13,25%.



 Ruta circular del río Liñares
     Este recorrido parte de la Alameda de A Estrada, al lado de la plaza del concello, hacia la playa fluvial del río Liñares. 



     Cruzamos el río en el puente viejo de Callobre, de origen medieval, y continuamos hasta llegar a la casa de Valiñas y su sobreira ("alcornoque") de más de 300 años. 


     En la segunda parte de la ruta volvemos a cruzar el río para seguir por su margen derecha. Abandonamos definitivamente el curso del Liñares y emprendemos el camino de vuelta hacia A Estrada no sin antes visitar los restos de la fortaleza medieval de Guimarei con su torre y palacio en ruinas.


Punto de inicio y fin: 
Alameda de A Estrada
Dificultad física: 

Media
Dificultad terreno: 

Baja
Tiempo: 

4 horas
Distancia: 

13 kilómetros

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO GRANDE - RÍO GRANDE - CANS

MUIÑO GRANDE
RÍO COUSO
CANS
PORRIÑO


 Río Couso
   O Río Couso nace preto do alto de San Cibrán, a máis de 400 m.



     O seu tramo alto caracterízase polos seus fortes pendentes, que dan forma a varios saltos de auga. Discorre pola aldea de Couso e dió forza aos 'muiños' do mesmo nome e un pouco máis abaixo os da Laxe.



     Despois chega ao val de Cans, onde o río perde a súa forza e se xunta co arroio dá Vida, para máis tarde dar as súas augas ao Río Louro. Xusto antes de chegar ao val de Cans, o río ten que salvar máis de 200 m nun escaso traxecto de menos de 500 m.



     É neste lugar onde o río forma un conxunto de tres formidables fervenzas que cando o río leva bastante auga convértese nun verdadeiro espectáculo.



     Un pouco máis abaixo existen os restos dun vello 'muiño' de dúas rodas que aproveitaba o salto para o seu traballo.



 

Ruta dos Montes de San Cibrán
      A Ruta dos Montes de San Cibrán atópase nas parroquias de A Picoña e San Xurxo do Concello de Salceda de Caselas, parroquia de Cans do Concello de O Porriño e barrio de Couso (parroquia de Guláns) do Concello de Ponteareas.


     Tratase dunha ruta lonxitudinal de 12,83 km aínda que se pode aproveitar o trazado do Sendeiro das Greas GR-58 para realizar un percorrido circular.



     A ruta iniciase no Alto do Confurco e ascende pola beira do regueiro de Couso onde se atopa a fervenza da Galomeira e se poden visitar varios muíños. Estes muíños foron restaurados no ano 2008 e en varios deles tamén se recuperou o mecanismo de moenda.



     Dende aquí a ruta ascende ó pobo de Couso onde discorre entre leiras e casas para, pouco a pouco, chegar ó monte comunal de Couso e subir entre masas de piñeiro cara a área recreativa de San Cibrán.



     Unha vez no alto de San Cibrán, onde se pode aproveitar para tomar un descanso, a ruta descende cara a parroquia de Picoña e discorre paralela en moitos tramos ó río Caselas, que presenta en varios puntos unha rica vexetación de ribeira e varios muíños.



     O sendeiro percorre o fondo do val onde se sitúan a maior parte das casas e se atopan varias construcións interesantes: lavadoiro, antigas escolas, muíños e peto de ánimas.



     Dende o fondo do val o sendeiro ascende de novo cara os montes do comunal de San Xurxo e vaise afastando das leiras e das casas para volver a discorrer entre masas de piñeiros e eucaliptos nas que se atopan restos de varias cortellas, muíños e pozas.



     A ruta finaliza na área recreativa das Conforcadas, onde se pode enlazar con Sendeiro das Greas GR-58 para regresar o alto de Cans e realizar un percorrido circular.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA