lunes, 23 de noviembre de 2015

COUSO GALÁN - SARREAUS

COUSO GALÁN
SARREAUS
OURENSE


Couso Galán
     Couso Galán es un complejo hotelero dedicado íntegramente al turismo rural. 


     Una aldea completamente reconstruida para que pueda disfrutar de su tiempo de ocio en un paisaje impresionante, marcado por el nacimiento del río Limia, que cruza toda la aldea, conformando un entorno idílico para pasar unas vacaciones, un fin de semana distinto con la familia y amigos o para celebrar una convención, reunión de empresa o su boda.


     El complejo situado en plena montaña alejado de cualquier población inspira tranquilidad y paz, pero también mucho movimiento sobre todo los fines de semanas, cuando las calles se llenan de gente paseando al lado del río y disfrutando de todas las instalaciones abiertas al público.


Renacer de la aldea
     Cuando el riojano Jose María Galán se acercó a beber a la fuente de esta aldea un día de caza por estos montes sólo vio la sombra de un pueblo desaparecido, techumbres hundidas y muros desvencijados. 



     Corría el año 2000 cuando el matrimonio de La Rioja decidió cambiar de vida para siempre y hacer realidad un sueño.


     El primer paso era comprar todas las antiguas casas de esta aldea, que llevaba abandonada más de quince años. 


     Localizar a los antiguos propietarios que estaban muchos fuera de Galicia e iniciar el proyecto. 


     Después de un delicado y duro trabajo de restauración, respetando al máximo las antiguas estructuras; inauguraron en junio del 2008 lo que hoy es un complejo hotelero con 20 Habitaciones, un Restaurante, una Cafetería y un Salón de Celebraciones y eventos con capacidad para 300 personas.


Como llegar a Couso Galán
Desde Autovía A-52
    Desde la Autovía A-52, Toma la salida 188 - Xinzo de Limia / Abavides.
    Sigue las indicaciones para la N-525 dirección Xinzo de Limia/Abavides/Sarreaus.
    Circule por la N-525 (dirección Xinzo de Limia/Sarreaus ) hasta el Km. 195 aproximadamente.
    Gira a la derecha dirección Sarreaus/Couso.
    Circula por la carretera OU-1105 aproximadamente sobre 8 kilómetros (sin tomar ningún desvío).
    Llegaremos a un cruce. Gira a la derecha en Av de Ourense/OU-1104 frente a la gasolinera de Sarreaus.
    Desde aquí existen señales en cada cruce que hay que tomar.



 

OJO!!!!! 
     Para los GPs no existe la carretera de acceso, por lo tanto, dará vueltas para acercarle aquí por otros sitios más lejanos. PRUEBE A PONER FREANDE ó FREIXO y luego siga los carteles.


Instalaciones del Complejo
    Restaurante a la carta.
    Bar-Cafetería con terraza climatizada.
    Parque Infantil.
    Parking.
    Recepción.
    1 Apartamento.
    20 Habitaciones Dobles.
    Sala de estar con conexión WI-FI.
    3 Salones para eventos, bodas o reuniones.



Reservas:
     988 30 28 45



Sarreaus
     Sarreaus es un municipio de la Provincia de Ourense. Pertenece a la Comarca de A Limia 



Superficie: 

     77,3 km²


Población: 
     1.629 habitantes (Fuente: INE - 2008)



Parroquias: 
     Bresmaus (San Bartolomeu) , Codosedo (Santa María) , Cortegada (San Xoán) , Freixo (Santiago) , Lodoselo (Santa María) , Nocelo da Pena (San Lourenzo) , Paradiña (Santa María Madanela) , Perrelos (Santa María), Sarreaus (San Salvador)


Como llegar: 
     La N-525 que une la ciudad de Vigo con Zamora nos acerca al municipio, aunque al pasar por Trasmirás hay que tomar una carretera secundaria hasta Sarreaus.


Información de Sarreaus: 
     El río Limia nace en tierras del municipio, concretamente en el monte de Talariño, en la parroquia de Paradiña y baña el ayuntamiento de noreste a suroeste. En él vierten sus aguas el Valdelobos, Padroso, Sas, Freixo, Lodoselo y el de A Veiga. 


     De los primeros pobladores del municipio se encontraron unas flechas de sílex de finales del neolítico. En la parroquia de Nocelo da Pena se encuentran los restos, en el lugar de A Cidade, de la Civitas Limicorum y el yacimiento prehistórico de Roufeiro. También hay hallazgos de la cultura castreña como son los castros de Perrelos. Aquí se localiza la Pena do Arangaño que, según la tradición, cura a los niños enfermos una vez que pasan desnudos por un agujero, dejando allí sus ropas. 


     En arquitectura religiosa destacan varias iglesias. La ermita de la parroquia de Cortegada conserva fachada del siglo XII. La iglesia de Perrelos, también conserva la puerta románica. El mejor exponente de arte sacro es la iglesia románica de Codesedo, con contrafuertes, una torre cuadrada del siglo XVI y campanario, en el exterior. Alberga en su interior un valioso Cristo gótico. También destaca por su tipología la iglesia de Sarreaus y el crucero que tiene a pocos metros de la entrada principal.


     Sarreaus como muchos otros municipios de Galicia, celebra con especial énfasis la fiesta del carnaval. A diferencia de otros lugares fuera de la comunidad, aquí los carnavales son utilizados para satirizar a los gobernantes y espolear a la multitud para que olvide la rutina diaria. 


     
     El personaje principal de los carnavales de Sarreaus es el "Vergalleiro". Vestido con una indumentaria especial: blusa de lino, chaleco negro de fieltro, polainas con pompones rojos, faja roja con pompones negros y la cabeza adornada con elementos celtas, hace sonar un cuerno, a medida que avanza por las calles del municipio, para animar a la gente a que participe en el festejo. 


     El día grande de la fiesta es el domingo de Carnaval. En estas fechas la gastronomía adquiere un protagonismo especial, siendo la base de los platos el cerdo.


Que ver: 
     Iglesia de Codesedo.


Otros:
     Iglesia de Perrelos, A Cidade, restos de la Civitas Limicorum, Yacimiento prehistórico de Roufeiro, Ermita de la parroquia de Cortegada.


Alrededores: 
     Vilar de Barrio - Trasmirás - Xinzo de Limia - Cualedro - Laza - Xunqueira de Ambía.


Fiestas
- San Xoán, en Cortegada el 24 de junio 

- San Lourenzo, en Nocelo da Pena el 10 de agosto 
- San Bartolomeu, en Perrelos el 24 de agosto 
- La Virgen de A Portela, en A Portela-Meilas el 8 de septiembre. 
- Dolores, en Sarreaus el 1 de septiembre.



Comarca da Limia
     La comarca  da Limia en gallego en la provincia de Orense límita al oeste con la comarca da Baixa Limia al este con la comarca de Verín, al noreste con la comarca de Terra de Caldelas, al noroeste con la comarca de Terra de Celanova y al norte con la comarca de Allariz - Maceda.



Municipios
     Baltar, Blancos, Calvos de Randín, Porqueira, Rairiz de Veiga, Sandiás, Sarreaus, Trasmiras, Villar de Barrio, Vilar de Santos y Xinzo de Limia.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

Fuentes: galiciaparaelmundo
Couso Galán
 XOAN ARCO DA VELLA

FERVENZA DO RACHÓN - REDONDELA

 FERVENZA DO RACHÓN
REBOREDA
RÍO ALVEDOSA
REDONDELA


Reboreda
     Santa María de Reboreda é unha parroquia que se localiza no concello de Redondela. 


     Segundo o INE en 2010 tiña 2.231 habitantes (1.149 mulleres e 1.082 homes), distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 2.247 habitantes.


Patrimonio
     A igrexa parroquial de Santa María de Reboreda é do século XVIII. Nun principio constituía unha capela anexa do Pazo de Reboreda ao que aínda está unida mediante pasadizo elevado, de estilo barroco. 



     No exterior presenta unha porta adintelada, hornacina e torre de espadana. Tamén ten un escudo coas armas dos Prego de Montaos, Soutomaior, Troncoso e Lira e os vascos Mondragón como benfeitores desta construción.


     No lugar de Asnelle de Abaixo está o Pazo do Pousadouro.


Río Alvedosa
     O Alvedosa  que nace no concello de Pazos de Borbén e desemboca no concello de Redondela, en Pontevedra. 



     Atravesa ademais no seu traxecto as parroquias de Reboreda e San Mariño de Ventosela.


     O concello de Redondela (con titularidade de Vila) está emprazado no suroeste de Galicia, na marxe sur da Ría de Vigo, xusto diante da enseada de San Simón, onde se atopa o arquipélago homónimo e desemboca o río Alvedosa, ao que se xunta o Maceiras no centro da vila e o Pexegueiro case na súa desembocadura.



     A súa superficie é de 52,1 km², e limita polo norte con Soutomaior, polo leste con Pazos de Borbén, polo sur con Mos e con Vigo e polo oeste coa ría de Vigo, estando dividido en 47 entidades ou núcleos de poboación agrupados en trece parroquias, dúas delas conformando o centro administrativo. 



     A parroquia de Chapela é, xunto coas anteriormente mencionadas, a única de carácter urbano. 


     O resto das parroquias son marcadamente rurais, aínda que o medre do centro urbano está a converter estas parroquias en mixtas ou rururbanas. 


Estas parroquias son:
     Cabeiro, Cedeira, Cesantes, Cabeiro, Negros, Quintela, Reboreda, Saxamonde, Trasmañó, Ventosela, Vilar de Infesta e O Viso.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

FERVENZA DOS CHANCÍS - SOBER

FERVENZA DOS CHANCÍS
RÍO XABREGA
SOBER
LUGO


 Regueiro do Xabrega
      No regueiro do Xabrega atópase o máis importante conxunto de muíños do municipio de Sober. En pouco máis de tres quilómetros de lonxitude, as súas augas movían 28 muíños e dous batáns. 


     Este excepcional conxunto etnográfico foi restaurado parcialmente polo taller municipal de emprego, no tramo comprendido entre a aldea da Boca e a desembocadura do regueiro no Sil, no lugar de Os Chancís.


     Unha pequena ruta pola beira do río Xabrega en Anllo (Sober). O río Xabrega ou rego de Camilo, despois dun percorrido duns 5 km con gran desnivel cae no Sil por unha parede rochosa na que forma unha fervenza de gran altura interrumpida pola estrada de acceso a embarcadoiro dos Chancís. O seu curso foi aproveitado para mover numerosos muíños e dous batáns.


Anllo
     Parroquia dunha notable beleza paisaxística, con vistas ás ribeiras do Sil e do Cabe e punto ademais de encontro entre estes dous ríos no lugar coñecido como A Barca.


     Dentro da rede hidrográfica destaca tamén o regato de Portizó, que albergou infinidade de muíños. Ata non hai moito algúns deles aínda eran utilizados polos veciños desta parroquia.


     Parroquia dunha notable beleza paisaxística, con vistas ás ribeiras do Sil e do Cabe e punto ademais de encontro entre estes dous ríos no lugar coñecido como A Barca.


     Nesta parroquia, no lugar de Castinande, naceu a finais do século XVIII o afamado pintor Juan Bernardo Pérez de Castinande. Parte das súas obras aínda se conservan en numerosas casas grandes do municipio, entre elas a casa rectoral de Anllo.


     Conta a tradición que neste lugar de Portizó existiu en tempos un priorado, do que hoxe só se conserva a casa, e nela pódese ver unha inscrición do ano 1669.


SOBER
Medio Natural     
     O espazo natural máis importante fórmao a garganta fluvial do Sil. As paredes graníticas enmarcan o curso do río en profundidades de ata 500 m respecto ás plenichairas circundantes formando o que se coñece como Canóns do Sil. O sector central destes canóns aparece incluído no Inventario de Espazos Naturais elaborado pola Xunta de Galicia. 


     Actualmente existe un fácil acceso a este lugar debido á gran cantidade de pistas e camiños que se fixeron no seu medio, aínda que para salvagarda-la conservación deste singular espazo sería desexable que se puxese un especial coidado nesta práctica a partir de agora.


     Polo que se refire á fauna cabe destacar que existen ricas comunidades herpetólogas, como por exemplo a cobra viperina, a cobra rateira, a cobra de escaleira, a cobra lisa europea, a cobra de auga, eslizón, lagarta e lagarto verdinegro. 



     Encontrámo-lo lobo ibérico e é abundante o porco bravo; son frecuentes a londra, o porco teixo, a xineta, o esquío, o corzo, o raposo, a garduña, a donicela, o ourizo cacho, a toupa, a musaraña, o gato montés e outros pequenos mamíferos. Algúns mamíferos como o lobo –que antano criaba prolificamente no monte de Bolmente- apenas aparecen esporadicamente empurrados pola falta de alimentos e pola presión do home. Outros, como o gato montés, son moi fuxidíos e adoitan vivir en zonas de difícil acceso.


     As aves rapaces volven poboar como azor, o falcón, o gabián, o rateiro común, o miñato, o lagarteiro, o aguiacho cincento e pálido, e con aves nocturnas como o bufo real, o bufo chico, o moucho das orellas, o moucho común, autillo e a curuxa común e campestre. No inverno aparecen concentracións de aves acuáticas tales como patos mergulladores, a garza real e o corvo mariño. 


     Podemos contemplar outras moitas aves como a cegoña branca, o alcaudón real, o corvo, choia, a gravilla, a pega, o cuco, a bubela, o ouriolo, a rula, a pomba torcaz, o paspallás, a perdiz, o merlo, o peto, o reiseñor, o xílgaro, e un longo etc. de paxaros.
 


     Estas terras enmárcanse na conca do Sil, que xunto co Cabe actúan de límites municipais polo sur e polo oeste. 



     Moitos outros arroios recorren estas terras entre os que destacan o Camilo, o Acea, o San Mateo, o Lampaza, o Sante, o Fervedón, o Regato das Lamas, o Pousavedra e o regato de Portizó que conta cunha caída de máis de 250 m.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA