CAPELA DE HOY-VAS - PILOÑO

CAPELA DE HOY-VAS

OIBÁS

PILOÑO

VILA DE CRUCES

 

VILA DE CRUCES
     Vila de Cruces é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Deza.

     Limita cos concellos de Boqueixón, Touro, Arzúa e Santiso (da provincia da Coruña), e Silleda, Agolada e Lalín (provincia de Pontevedra).

Historia
     O concello denominouse Carbia ata 1944, por estar nesta parroquia a capitalidade. O 19 de setembro de 1944 o concello inaugurou a súa nova sede en Vila de Cruces, tomando esta denominación oficialmente.

Poboación
     Segundo o Padrón municipal de habitantes a poboación en 2012 era de 6.085 persoas. O seu xentilicio é cruceño.

Festas e celebracións
     A Patroa da vila é a Nosa Señora da Piedade e celébrase a súa festa o fin de semana seguinte ó 4 de agosto (excepto se é sábado que pasaría a ser o seguinte).

Entroido
     Varias parroquias celebran o entroido cos altos dos xenerais.

Gastronomía
     Tamén celebra festas gastronómicas como a da Castaña en novembro, a do Chourizo en febreiro e a do Galo de Curral en maio, todas elas con degustación gratuíta de produtos da zona.

Feiras
     Os días de feira na Vila son 4 e o 17 de cada mes.

CAPELA DE HOY - VAS "OIBÁS
     É unha capela pequena pero en cada cita relixiosa convértese nun lugar de gran devoción, xa que nela teñen misado numerosos bispos de practicamente todas as dioceses galegas. O templo de Hoy - Vas construíuse en 1696. 

     A festividade da Ascensión é unha das xornadas festivas escritas con maiúscula en Santiago de Compostela, pero tamén en localidades máis pequenas, como a parroquia cruceña de Piloño. Dende tempo inmemorial, os seus fieis renden culto á Virxe da capela de Hoy-Vas con gran fervor.

PILOÑO
     Santa María de Piloño é unha parroquia que se localiza no concello de Vila de Cruces. Segundo o IGE en 2011 tiña 334 habitantes (168 mulleres e 166 homes), distribuídos en 10 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 446 habitantes. Nesta parroquia fundouse a Banda de música de Piloño.

Patrimonio
    Igrexa de Santa María de Piloño. Construída cara 1700, sobre un antigo templo erixido por Diego Xelmírez. Ten planta de cruz grega e torre de dous corpos.

    Pazo de Raíndo. Moi reformado, conserva cheminea e lareira, hórreo, pombal e unha capela con retablo barroco.
    Capela do Oibás.

 

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

MONASTERIO DE CAMANZO - VILA DE CRUCES

 MONASTERIO DE SAN SALVADOR

CAMANZO

VILA DE CRUCES

VILA DE CRUCES
     Vila de Cruces é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Deza.

     Limita cos concellos de Boqueixón, Touro, Arzúa e Santiso (da provincia da Coruña), e Silleda, Agolada e Lalín (provincia de Pontevedra).

Historia
     O concello denominouse Carbia ata 1944, por estar nesta parroquia a capitalidade. O 19 de setembro de 1944 o concello inaugurou a súa nova sede en Vila de Cruces, tomando esta denominación oficialmente.

Poboación
     Segundo o Padrón municipal de habitantes a poboación en 2012 era de 6.085 persoas. O seu xentilicio é cruceño.

Festas e celebracións
     A Patroa da vila é a Nosa Señora da Piedade e celébrase a súa festa o fin de semana seguinte ó 4 de agosto (excepto se é sábado que pasaría a ser o seguinte).

Entroido
     Varias parroquias celebran o entroido cos altos dos xenerais.

Gastronomía
     Tamén celebra festas gastronómicas como a da Castaña en novembro, a do Chourizo en febreiro e a do Galo de Curral en maio, todas elas con degustación gratuíta de produtos da zona.

Feiras
     Os días de feira na Vila son 4 e o 17 de cada mes.

MONASTERIO DE CAMANZO
     Igrexa románica construída no ano 1166.

     Conserva restos prerománicos no trazado das súas ábsidas. Ten planta de cruz grega. Conserva os dous últimos tramos das naves laterais, e na principal, os dous primeiros arcos fan de muro. Os piares son rectangulares, con semicolumnas de perfil tórico pegadas, de tipo románico.

     As ábsidas son semicirculares por fóra, e a ferradura por dentro; están cubertos por bóveda de casca. A porta principal é de arquivoltas semicirculares, presentando catro anxos cos brazos abertos e unha figura bendicindo. No tímpano está esculpida a figura dun Salvador que bendice (escola compostelana). 

 

     A igrexa intégrase no conxunto do que fora mosteiro benedictino, fundado no século X polos Condes de Deza, D. Gonzalo e Dª Teresa.

     Do estado de conservación pode dar idea o feito de que se estea a utilizar un sarcófago antropoide, como bebedoiro de galiñas, e que a única lápida que existía no interior do templo, despois de ser arrancada do seu sitio está arrimada a unha parede, con riscos de romper ou caer enriba de alguén.

     No patio, tamén podemos admirar restos de retablos e figuras decorativas. Destaca o "arranxo" efectuado na parede do que agora se utiliza como "oficina", e o montón de pedras labradas que locen no exterior cerca da entrada principal.

     Non ten servizo de guía pero unha muller irmanda do cura párroco, facilita a visita ao patio do cenobio e á igrexa, pero non a ilustra con ningún tipo de datos. 

 

     Non existe tarifa de visitas, pero agradecen as esmolas para a igrexa.

     Non existe un horario de visita establecido nin regular, a excepción dos de celebración relixiosas. 

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

IGLESIA DE SAN XIAO - MUIMENTA

IGLESIA DE SAN XIAO

MUIMENTA

CARBALLEDA DE AVIA

OURENSE

  CARBALLEDA DE AVIA
     Carballeda de Avia es un municipio situado en la parte occidental de la provincia de Ourense, en la comunidad autónoma de Galicia.

     Pertenece a la comarca del Ribeiro.

Población en 2009:
     1.546 personas según el Padrón municipal de habitantes.

Geografía
     La Comarca del Ribeiro se encuentra entre las sierras de Faro Y Suido, donde confluyen los valles del Miño, Avia, Arnoia y Barbantiño.

     Se define entre una serie de valles y superficies que contrastan con las altas tierras circundantes de alrededor de 312 km2, de los cuales dedica 3000 hectáreas al viñedo.

     Rodeado de relieves montañosos y resguardado de la influencia oceánica, el cultivo de la vid ha es la característica dominante del paisaje, ocupando casi la totalidad de las laderas y hondanadas en los terrenos de Ribadavia, Castrelo de Miño, Cenlle, Beade, Leiro y Carballeda, así como las pendientes mejor orientadas y soleadas de los municipios limítrofes.

     Tierra regada por una densa red fluvial, con un microclima seco y cálido, pero con una humedad durante el período invernal.

Parroquias
    Abelenda das Penas (Santo André)
    Balde (San Martiño)
    Beiro (San Pedro)
    Carballeda (San Miguel)
    Faramontaos (San Cosmede)
    Muimenta (San Xiao)
    Santo Estevo de Nóvoa (Santo Estevo)
    Vilar de Condes (Santa María)

HORREOS DE MUIMENTA
     Situados en el centro de Muimenta y anexos a las viviendas,hoy en día todavía son utilizados para guardar maiz y otros cereales.

     Su estructura es sencilla siguiendo la tipología más extendida por Galicia: Base sobre columnas de piedra y armazón del mismo material,a los laterales así como al frente y a la espalda cubierta de madera.Tejado de teja curva.

SAN XIAO DE MUIMENTA
     San Xiao de Muimenta es una parroquia del Concello de Carballeda de Avia, en la provincia de Ourense.

     En el año 2007 contaba con 96 habitantes, de ellos 38 eran hombres y 58 eran mujeres.

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

FERVENZA DE PONTE - SILLEDA

FERVENZA DE PONTE

RÍO MERA

ROSENDE

PONTE

SILLEDA

A Terra de Trasdeza
     A Serra do Candán, os montes do Chamor, San Sebastián de Meda e os ríos Ulla e Deza definen os límites do Concello de Silleda, dentro da Comarca de Deza, na provincia de Pontevedra.

     A súa superficie, 169 km2 repártese en trinta e tres parroquias, con advocacións moi diversas, aínda que merece a pena destacar a San Martiño, patrón de cinco parroquias, San Miguel e Santa María, con catro, e San Salvador con tres. Como dato curioso, cómpre sinalar que, aínda que pertencendo ao arciprestado de Trasdeza, á arquidiócese de Santiago, as parroquias de Cira e Dornelas pertencen ao bispado de Lugo.

     A maior parte destas parroquias aparecen formando parte da Xurisdición de Trasdeza, no século XVII, que pertencía á provincia de Santiago. Desta Xurisdición eran 25 das actuais freguesías. As demais formaban parte das Xurisdicións de Cira, Carboeiro e Camanzo. Polo contrario, a de Parada forma parte da Xurisdición de Deza e a de Refoxos do Couto de Acibeiro.

     Nunha contestación á pregunta 3ª do Interrogatorio Xeneral do Catastro da Ensenada, os límites aparecen moi claros cando indica que “linda al L. con la jurisdicción de Tabeirós, al N. con el Coto de Carboeiro, y al S. con la jurisdicción de Montes”. Trasdeza foi ata entrado o S. XIX unha das demarcacións máis orientais da provincia de Santiago, limitando ao leste coa provincia de Lugo polo río Deza, onde comezaba a xurisdición do mesmo nome, e nestas terras se separaban os termos do Arcebispado de Santiago e o Bispado de Lugo.

     A denominación de Trasdeza aparece xa mencionada na Alta Idade Media e a parroquia de Santa María de Cortegada, en Trasdeza, figura en documentos.

     No século XVII (1645), aparece como denominación eclesiástica o arciprestado de Trasdeza, como dependente do arcediago de Deza, da diócese de Lugo. 

PONTE
Lugares:
     Aldea de Abaixo, Carderrei, Meixomence, Rosende, Sino, Trasfontao, O Espiño, Trasdosisto. 

Información turistica:    
      Debe o seu nome a unha antiga ponte sobre o río Deza que comunicaba o concello coas terras do Corpiño, en Lalín.

      A historia recoñécelle sona por un machado de bronce, da idade de bronce, que se atopa exposto no Museo de Pontevedra.

       Aínda pendentes de preparar para ofrecer ao público, atópanse os muíños situados no curso do río da Gouxa, á altura de Rosende, que cos máis de cinco saltos, deberán figurar entre os espazos naturais e etnográficos a protexer.

     Na actualidade esta parroquia coas súas grandes extensións de prados ben emprazados nunha zona llana, goza dunhas inmellorables condicións para a construción de vivendas unifamiliares. Esta característica engadida á proximidade de Silleda co Recinto da Feira Internacional da Semana Verde e a peaxe da autoestrada a Santiago e Ourense avalan esta predición.
 

Festividades:    
Patrón: San Miguel,  29 ou último domingo de Setembro.
Celebra o S. Verísimo, o 25 de Setembro.
Vixe dos Remedios. 2º domingo de Setembro.
Virxe do Carme. 30 de Setembro.

Sistema Fluvial Ulla-Deza
     Por lonxitude, o Ulla é o terceiro río galego despois do Miño e mailo Sil. Ata o esteiro na ría de Arousa convértese nun variado corredor natural que recibe as achegas dunha mesta rede fluvial de afluentes como o Sar, cantado por Rosalía de Castro, e o Deza. 

     Precisamente nun dos tributarios deste último,  localízase a Fervenza do río Toxa. Un fermoso traxecto a pé enlaza o cadoiro deste río, no lugar de Pazos, co Mosteiro de Carboeiro. 

     A dureza da pedra que aflora neste sitio provoca unha das caídas de auga máis espectaculares de Galicia cunha orballeira decote no ambiente. Entre todo o verde, o musgo non engana. Se a auga é a vida, a fervenza representa no Toxa a alegría de vivir.

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA