IGREXA DE SANTA MARÍA DE XOBRE - A POBRA DO CARAMIÑAL

IGREXA DE SANTA MARÍA DE XOBRE

A POBRA DO CARAMIÑAL

Santa María do Xobre
      Aínda que as orixes do primeiro centro relixioso construído neste lugar son  da Idade Media constrúese na segunda metade do século XVIII e estaba composta nas súas orixes por unha nave de planta e a capela maior na cabeceira con forma rectangular.

        A obra foi mandada realizar pola familia Xunqueiras canto en 1545 o mosteiro de San Martiño Pinario cedía o dereito de presentación desta igrexa a favor de don Gómez Pérez das Mariñas e Xunqueiras a cambio de que a reedificase e reparase para poder restablecer o culto nela e por iso podemos atopar na súa fachada o escudo heráldico desta familia.

       A fachada é barroca e sobre a porta has un frontón triangular sobreelazado co escudo heráldico da Casa  de Xunqueiras. A cada lado unha unha hornacina coas imaxes da nosa Señora da Candelaria, titular da parroquia e San José.

     Os muros son de sillería de granito e a cuberta de tella a dúas augas.

       A fachada principal remata cunha cornixa horizontal coroada cunha cruz no centro e dous pináculos nos extremos.

      No interior destacan o retablo do presbiterio de estilo barroco do século XVIII pero reformado no século  IX e un conxunto moderno que representa á Virxe do Carmen rescatando a dous mariñeiros náufragos no medio da tempestade.

      A igrexa é consagrada o 1 de agosto de 1723. Para a súa consagración trouxéronse as imaxes que se retiraron á igrexa do Caramiñal. 

      No ano 1730 constrúese a sancristía que está encostada ao lateral norte e a torre-campanario que se termina en 1921.

      A nave divídese en catro tramos por arcos de medio punto que arrincan nos muros. O artesonado é substituído cunha bóveda rebaixada de albañilería.

      Esta igrexa forma parte dun conxunto histórico máis amplo no que se inclúe un castro na leira do convento de San Antonio en Punta Ostreira practicamente desaparecido, as ruínas da fachada da portería do Convento do século XVII pertencente ao Mosteiro da Miserela, o cal fora trasladado desde alí e que foi destruído no ano 1881 e da Casa Reitoral construída no século XVIII.

MAPA

 

 Fuente: www.xenealoxiasdobarbanza.es

XOAN ARCO DA VELLA