XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 3 de diciembre de 2021

MUIÑO DA SERRA - REGATO DO CHEDEIRO - REBORDECHÁN - CRECENTE

MUIÑO DA SERRA

REGATO DO CHEDEIRO

REBORDECHÁN

CRECENTE

Rebordechán
Santa María de Rebordechán é unha parroquia que se localiza no norte do concello de Crecente na comarca da Paradanta.

Segundo o padrón municipal de 2013 tiña 111 habitantes (53 home e 58 mulleres), distribuídos en 9 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 142 habitantes.

No seu patrimonio destaca o castro de Cotofurado, que se atopa no outeiro situado detrás da capela de San Sebastián, do século XVIII, ao igual que a igrexa de Santa María, templo barroco cunha imaxe na fachada moi curiosa da Virxe cunha candea; a 300 metros arriba atópase un pequeno calvario de cruceiros modernos.

Lugares de Rebordechán
Aldea de Acá, Aldea de Alá, A Chabola, Cima da Aldea, O Cotado, O Miaxal, Parada, O Pazo, A Pousa, O Reguengo, A Souteleira, O Surreiro, O Tarendo, Tixosa, Veiga de Vila

Comarca da Paradanta
A comarca da Paradanta é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra.

A ela pertencen os concellos de Arbo, A Cañiza (a súa capital), Covelo e Crecente.

Limita ao norte coas comarcas de Vigo e do Ribeiro, ao leste con esta última e coa de Terra de Celanova, ao sur con Portugal e ao oeste coa do Condado.

Ocupa unha extensión de 339,85 quilómetros cadrados e contaba cunha poboación de 12.060 habitantes no ano 2020.

Parroquias de Crecente
Albeos (San Xoán), A Ameixeira (San Bernabeu), Angudes (San Xoán), Crecente (San Pedro), Filgueira (San Pedro), O Freixo (San Roque), Quintela (San Caetano), Rebordechán (Santa María), Ribeira (Santa Mariña), Sendelle (Santa Cruz), Vilar (San Xorxe)

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DA LAXIÑA - REGATO DO CHEDEIRO - REBORDECHÁN - CRECENTE

MUIÑO DA LAXIÑA

REGATO DO CHEDEIRO

REBORDECHÁN

CRECENTE

Rebordechán
Santa María de Rebordechán é unha parroquia que se localiza no norte do concello de Crecente na comarca da Paradanta.

Lugares de Rebordechán
Aldea de Acá, Aldea de Alá, A Chabola, Cima da Aldea, O Cotado, O Miaxal, Parada, O Pazo, A Pousa, O Reguengo, A Souteleira, O Surreiro, O Tarendo, Tixosa, Veiga de Vila

Comarca da Paradanta
A comarca da Paradanta é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra.

A ela pertencen os concellos de Arbo, A Cañiza (a súa capital), Covelo e Crecente.

Limita ao norte coas comarcas de Vigo e do Ribeiro, ao leste con esta última e coa de Terra de Celanova, ao sur con Portugal e ao oeste coa do Condado.

Ocupa unha extensión de 339,85 quilómetros cadrados e contaba cunha poboación de 12.060 habitantes no ano 2020.

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 2 de diciembre de 2021

IGREXIA DE SEIXÓN - SEIXÓN DE ARRIBA - FRIOL

IGREXA DE SEIXÓN

SEIXÓN DE ARRIBA

FRIOL

Igrexa de Seixón

Trátase dun templo románico construído no ano 1140 polo mestre Juan, segundo figura inscrito nun dos seus muros.

De deseño simple, cuberta de pizarra a dúas augas e pouca ornamentación, na que a pesares das reformas sufridas, aínda se observan claras influencias do románico castelán.

Chama a atención o arco de medio punto con dobre arquivolta da porta principal, no que poden verse rosetas como decoración.

A arquivolta menor descansa sobre jambas e a maior sobre columnas, con capiteis decorados con elementos vexetales.

Pénsase que a porta principal puido estar cuberta por un pórtico de madeira, como adoita ser habitual en Galicia e no resto do Norte da Península Ibérica.

O interior do edificio primitivo está iluminado por dúas fiestras, ao lado sur de forma rectangular e sen decoración, mentres a do oeste está integrada nun bonito arco decorado, con capiteis sobre pequenas columnas.

Crese que o topónimo Seixón procede de "saxun" (acantilado de roca), o término "Saxon" aparece nunha tumba do século X en Sobrado dous Monxes, atopándose referencias posteriores como Saixon e Seixon.

Seixón
San Paio de Seixón é unha parroquia rural do concello lugués de Friol na comarca de Lugo.

Tiña 89 habitantes en 2016, segundo datos do Instituto Galego de Estatística, 47 homes e 42 mulleres distribuídos en 7 entidades de poboación.

O que supón unha diminución de 2 habitantes respecto ao ano 2007 cando tiña 91 habitantes (50 homes e 41 mulleres) e 9 menos que en 2004.

Lugares de Seixón
A Abelaira, Cela, A Pedranegra, Seixón de Abaixo, Seixón de Arriba, Sucampo, O Vilar

Comarca de Lugo
A comarca de Lugo é unha comarca galega situada na provincia de Lugo cuxa capital é Lugo.

A esta comarca pertencen os concellos de Castroverde, O Corgo, Friol, Guntín, Lugo, Outeiro de Rei, Portomarín e Rábade.

MAPA

Fuente: Blog El Camino de Santiago desde Asturias.

XOAN ARCO DA VELLA

CRUCEIRO DOS FRANCOS - RÚA DOS FRANCOS - CALO - TEO

CRUCEIRO DOS FRANCOS

RÚA DOS FRANCOS

CALO

TEO

Dando a benvida á Carballeira de Francos, atópase un dos cruceiros máis antigos de Galicia.

O cruceiro de Francos, considerado un dos máis antigos de Galicia (s. XV), foi descrito por Castelao na súa obra As cruces de Pedra na Galiza (1950), ó abordar a orixe dos nosos cruceiros.

Situado no entorno da carballeira de Francos e a carón da antiga escola, hoxe convertida en Casa Común do Concello, está intimamente ligado á ruta xacobea que pasa ao seu carón como demostran os relevos de dous peregrinos situados nos laterais da cruz.

Como o propio Castelao sinala trátase dunha “cruz pousada nun ancho esteo de pedra, (.....) os nosos ollos xulgaríana como moi antiga se non reparásemos nos detalles dramáticos do crucifixo”.

É unha cruz de granito sobre un varal cuadrangular que nos lembra a forma dunha pedrafita. Incluso conta cun pequeno gravado en forma de cruz.

O cristo é de estilo gótico, crucificado con tres cravos, con coroa de espiñas, cara ladeada cara dereita, xeonllos dobrados e cun pano de pureza cinguido, acompañado de rudimentarias figuras que poderían representar a dous peregrinos, o que reforza a súa vinculación co Camiño Portugués.

MAPA

Fuente: Concello de Teo

XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE LODAIRO - LODAIRO - CARBALLEDA DE AVIA

PETO DE NOSA SEÑORA DE LODAIRO

LODAIRO

CARBALLEDA DE AVIA

Petos de Ánimas
Os petos de ánimas son unha das manifestacións materiais do culto aos mortos, da devoción das ánimas; non deixa de falarnos das ideas moi profundas na mentalidade galega sobre a vida e a morte.

Afirman os historiadores e etnógrafos que o peto de ánimas xorde despois do século XVI, na situación político-relixiosa da Contrarreforma, é entón cando aparece a idea do Purgatorio.

Segundo Castelao:
"A nova devoción suprímeo a idea de castigo eterno".

A mediados do século XVII, Galicia xa deixara de pensar no Inferno para que se entregue de cheo a idea do Purgatorio, do que os seus mortos queridos podían salvarse a forza de oracións e boas obras.

A finalidade destes elementos populares é a de ofrecer ofrendas de todo tipo (flores, cera, patacas, maíz, pan, aceite ...), ás ánimas que non atopan descanso no Purgatorio, para que alcancen a felicidade no Ceo; unha vez liberadas intercederán por quen fixo a ofrenda, e daban diñeiro para que o cura o administre e dixese misas polos defuntos.

Os retablos das ánimas, os petos en que se pide a esmola durante a misa e as obras de cantería son manifestacións de culto ás ánimas.

O estilo artístico , de cantería defínese como "popular"; os devotos coñecían perfectamente as formas e cores que querían e non lle pedían ao canteiro artesan outra cousa que facer a obra encargada coa súa mellor habilidade.

Os petos unen arquitectura e escultura, e a súa estrutura divídese en tres partes:

- Estructura arquitectónica básica.
- Unha cavidade similar a unha capeliña que ocupa o eixe central e superior (buqueira).
- Unha cavidad case sempre na base da capeliña, tapada cunha lámina de ferro e un buraco para meter as ofrendas (Alxibeira).

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA