domingo, 17 de noviembre de 2019

ALDEA NEOLÍTICA OUTEIRO DAS MOURAS - A ARMADA - SALCEDO

ALDEA NEOLÍTICA
OUTEIRO DAS MOURAS
A ARMADA
SALCEDO


     A parroquia de Salcedo reconstrúe para o turismo unha aldea neolítica


     As tres pallozas máis pequenas da réplica galega, situadas ante unha praza central ou "espazo para o lume".


    A idea estaba en mente dos comuneros de Salcedo, en Pontevedra, case desde que os tribunais devolvéronlles a titularidade do monte que ocupaba o Exército. 



     Querían recuperar o ingente patrimonio arqueolóxico, cultural e etnográfico do monte de San Martiño. 

   
     E pronto xurdiu a idea de crear unha réplica dunha aldea neolítica que complementase a visita aos múltiples petroglifos, mámoas, fontes e miradores que integran este espazo natural e arqueolóxico coñecido como "Sete Camiños" e que están poñendo en valor de forma conxunta coa comunidade de montes de Lourizán e San Xulián de Marín.


     Logo de dous anos de trámites (o máis complicado) e varios meses de obras, a aldea neolítica de Outeiro dás Mouras é xa unha realidade. 



     Tanto a comunidade de montes de Salcedo como desde a empresa Citania confirman que as cabanas están xa listas e que apenas faltan detalles do seu musealización como é a instalación duns códigos QR a través dos cales o visitante poderá interactuar e coñecer mellor aos habitantes dos montes de Salcedo na prehistoria.


     O complexo está composto dunha gran cabana de uso comunal e outras tres vivendas circulares, unha delas de maior tamaño e que é coñecida como a "casa do chamanismo", rodeadas por unha empalizada. 


     O poboado construír realizando un exercicio de arqueoloxía experimental. 


     Deseñouse a partir da información arqueológica e paleoambiental existente e empregáronse os materiais efémeros orixinais.


Salcedo
     San Martiño de Salcedo é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Pontevedra. 



     Segundo o padrón municipal de 2008 tiña 2123 habitantes (1027 homes e 1096 mulleres), 118 menos ca en 2004 (1161 mulleres e 1080 homes), distribuídos en 28 entidades de poboación.


Historia
     Nos barrios de Cabanas e A Esculca consérvanse varios petróglifos. 



     Hai restos de poboados castrexos, como o castro das Croas. Foron atopados diversos miliarios da vía XIX do itinerario de Antonino.


     Formou concello de seu xunto coa parroquia de Lourizán.


     En decembro de 1936, durante a guerra civil española, foron asasinados varios veciños da parroquia pola Garda Cívica de Pontevedra.


Patrimonio
     Amais da igrexa parroquial, outros edificios relixiosos son a capela de san Brais e a capela de san Breixo. 




     A orixe desta última non está ben definida, aínda que é o gótico o estilo que predomina na parte máis antiga. O resto é do século XVIII.


     O pazo do arcebispo Malvar, chamado Pazo da Carballeira de Gandarón, acolle na actualidade a sede da Misión Biolóxica de Galicia, dedicada á investigación científica e especializada no millo.


     As festas máis importantes que se celebran nesta parroquia son o San Martiño, patrón da mesma, o 11 de novembro e Santa Rita, o 22 de maio.


Lugares de Salcedo 
     
     A Almuíña, A Armada, Birrete, Cabanas, O Campo da Porta, A Cancela, A Carballa, A Carballeira, O Carballo do Pazo, O Carramal, O Casal, A Costa, O Cruceiro, A Esculca, A Igrexa, Matalobos, A Muimenta, O Nabalexo, A Ruibal, O Xistro 

VIDEO
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube


Fuente: Gustavo Santos
La Nueva España
XOAN ARCO DA VELLA

 

CIDADE DOS MORTOS - CHOZOS DA COSTA DO ALÉN - ESTACAS - SERRA DO SUÍDO - FORNELOS DE MONTES

CIDADE DOS MORTOS
CHOZOS DA COSTA DO ALÉN
ESTACAS
FORNELOS DE MONTES
SERRA DO SUÍDO


     Descobren en Estacas un conxunto de trinta "chozos" ocultos pola maleza


     Trátase de construcións de pedra similares aos dólmenes con orixe e antigüidade descoñecida -Xunto á zona existe un "foxo" de lobo dobre e cinco grupos de petroglifos

    
     A tradicion popular fala dá cidade dos mortos.



Fornelos de Montes
     Fornelos de Montes é un municipio da provincia de Pontevedra e integrado no Área Metropolitana de Vigo.


Demografía
      En 1906 a poboación de Fornelos de Montes alcanzou o seu récord histórico, con 3047 habitantes.


       A medida que se desenvolvía a industria en Vigo, aumentando a demanda de traballadores, e debido tamén á perda de importancia da agricultura, principal sector económico de Fornelos, a poboación ha ir reducíndose e envellecéndose.


Parroquias
     Este municipio está formado por sete parroquias:
Calvos (Santo Adrián)
As Estacas (Santa María)
Fornelos de Montes (San Lourenzo)
A Laxe (San Xosé)
Oitavén (San Vicente)
Traspielas (Santa María)
Ventín (San Miguel)


Xeografía
     Fornelos de Montes, pertencente á comarca de Vigo, sitúase no interior Centro-este de a provincia de Pontevedra.


     Está formado por sete parroquias con 24 núcleos de poboación.


     Linda ao Norte coa Lama e Pontecaldelas, ao Oeste con Sotomaior e Pazos de Borbén, ao sur con Mondariz e Covelo e ao Leste con Covelo e o concello ourensán de Avión.


     A zona montañosa na franxa este de o concello pertence á Serra do Suído.


     Nela localízanse as maiores cimas, como Couto Minuto (1061 m) e Outeiro Vello (1008 m).


     Cara ao Oeste as altitudes van diminuíndo, pasando a un territorio caracterizado polos vales fluviales.


     Os ríos máis importantes que pasan polo concello son o río Oitavén, que é represado no embalse de Eirás e que separa, ao norte, Fornelos do municipio de Pontecaldelas.


     Do embalse de Eiras abastécese de auga a cidade de Vigo, e parte da súa comarca.


     O río Barragán, que desemboca na marxe esquerda do Oitavén, xa dentro do embalse de Eiras, e que separa, ao oeste, Fornelos do concello de Pazos de Borbén.


     Para rematar o río Parada, que nace dentro do municipio, na Serra do Suído, e é tamén afluente da marxe esquerda do Oitavén.


     No último tramo do río Barragán antes de chegar a Eiras atópase un estreito val cun moi ben conservado bosque de ribeira.


Serra do Suído
     A Serra do Suído es un sistema montañoso gallego, que hace de frontera entre las provincias de Pontevedra y Ourense.


     En Pontevedra se sitúa en los ayuntamientos de La Lama, Fornelos de Montes y Covelo, y en Ourense en los de Avión y Beariz.


     Al sur se prolonga en la Serra do Faro de Avión y al norte en los Montes do Testeiro, formando en su conjunto la parte suroccidental de la Dorsal Gallega.


     La sierra está muy erosionada, con un perfil suave de altiplanicies por encima de los 900 m entre las que destacan las cimas de Coto Miñoto (1051 m), Cotos Cornudos (1032 m), Porto de Valdohome (1014 m), Puza (1025 m) y Bidueiros (943 m), estos dos últimos con vértices geodésicos en sus cumbres.


     Las laderas occidentales vierten a las Rías Baixas y las laderas orientales vierten a la cuenca del río Miño.


     En los valles de los ríos se pueden encontrar bosques autóctonos muy bien conservados, como es el caso de los robledales de los ríos Barragán y Verdugo.


Aprovechamiento humano
     En los altos abundan los pastizales, que desde época medieval han sido aprovechados para alimentar el ganado en época estival.


     Como hogar temporal para los ganaderos surgieron unas edificaciones conocidas como chozos o chouzos, de paredes y techo totalmente de piedra, con espesores que superan el medio metro y cubiertas de musgo para proporcionar aislamiento.


     Se situaban al sur de grandes rocas, para protegerse de los vientos dominantes.


     Desde el chozo se podía controlar una parcela de pasto cercano, delimitada con piedras definiendo lo que se conoce como sesteiro.


     Algunas de estas construcciones están siendo rehabilitadas por motivos de conservación del patrimonio etnográfico, aunque la trashumancia haya desaparecido casi por completo.


     Asociada a la ganadería surgió la necesidad de controlar los lobos, para cuya captura se construyeron fosos para lobos, unas estructuras con largas paredes formando un embudo que conducía a un profundo foso.


     Los ganaderos asustaban a los lobos y, con ayuda de las paredes, los guiaban hasta caer en el foso, donde morían. Se conservan varios fosos de lobos en la Sierra del Suído.


     Por uno de ellos, situado entre los ayuntamientos de Fornelos de Montes y Mondariz pasa la ruta de senderismo señalizada GR 58 Sendeiro das Greas.

VIDEO
VIDEO
VIDEO
MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA