martes, 9 de octubre de 2018

MUIÑO EN PONTE VARZIELA - VARZIELA - CASTRO LABOREIRO

MUIÑO EN PONTE VARZIELA
VARZIELA
CASTRO LABOREIRO


Castro Laboreiro
     Castro Laboreiro es uno de los pueblos más emblemáticos de la region Minho resultado del aislamiento que ha sufrido en el pasado, lo que permitió llegar intacto hasta nuestros días, los aspectos del patrimonio histórico y cultural de la localidad, como la arquitectura, el paisaje y la forma de vida de su gente, hoy en día también marcado por un fuerte espíritu de comunidad. aldeia-castro-laboreiro-peneda-geres


     Antiguo ayuntamiento medieval, está situado en el extremo norte del Alto Miño en Portugal.


     Siendo un pueblo situado en la montaña, a más de mil metros de altitud, significó que los castrejos defendieron sus costumbres y tradiciones de todas las influencias extrañas, y que aún persisten.


     Una de estas tradiciones es la "inverneiras" y "brandas". A mediados de diciembre, con la llegada del frío y las nevadas, las poblaciones de Castro Laboreiro llevan su ropa, utensilios para el hogar, la agricultura y el pastoreo de ganado ", acuden en tropel a los valles, donde tienen una segunda residencia y un segundo pueblo ".


     (Roca, 1993). Y están en la "Inverneira", al abrigo del frío hasta mediados de marzo.


     "El pueblo de Castro Laboreiro fue siempre conetado, por sus migraciones nómadas ... Esto no es una trashumancia, pero la migración global - el ganado, la gente, el ganado y los medios de vida, dejando esos lugares totalmente desolados.


     " Sampaio (1991) hace referencia a las tradiciones Castrejas cuando dice: "Ricos en tradiciones y costumbres, se puede poner de relieve la experiencia de la comunidad y los cambios periódicos de mayor población indígena, denominado "brandas" para los llamados "inverneiras" cuando llega el frío y viceversa, en principios de la primavera."


Los montes laboreiro
     La sierra del laboreiro se inserta en el Parque Nacional de Peneda-Geres y su morfología es caracterizada por la existencia de altas montañas, laderas empinadas y acantilados, que están situadas a más de 1.000 metros, alternando con profundos valles de vegetación exuberante.


     Atravesada por muchas afuentes que desembocan en el río laboreiro que forman valles de vegetación densa que se transforma en diferentes escenarios en las diferentes estaciones.


     La ocupación de la montaña de laboreiro estuvo siempre vinculada a la explotación de los recursos naturales, marcado por una ocupación estacional, que predominaba el pastoreo y la agricultura, con la ocupación de algunos de los lugares más altos a lo largo del verano y junto al rio en el invierno.

VIDEO
MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 8 de octubre de 2018

FOXO DO LOBO DE BOUÇA DOS HOMENS - GAVIEIRA

FOXO DO LOBO DE  BOUÇA DOS HOMENS 
BOUÇA DOS HOMENS 
GAVIEIRA
ARCOS DE VALDEVEZ


Bouça dos Homens
     Bouça dos Homens está situada en el límite del Parque Nacional de Peneda-Gerês, a una cuota de 1.070 metros de altitud.



     Rodeada de 5 picos montañosos: al sur se encuentra el Alto da Pedrada (1.416 m altitud), al sureste se encuentra el Cume da Peneda / Castelo do Pedrinho (1.374 m altitud), al norte se encuentra el Alto da Costa / Fojo (1.290 m altitud) Al oeste se encuentra el Outeiro Alvo (1.314 m altitud) y al suroeste queda la Penameda (1.268 m altitud). Bouça dos Homens tiene un paisaje imponente y deslumbrante.



     Para los amantes del montañismo, de la aventura, de la caza, de la pesca, del sosiego, de grandes nevadas y paisajes únicos, Bouça dos Homens es un pequeño paraíso en la Tierra que vale la pena visitar y descubrir !!!



Gavieira
      Gavieira es una freguesia portuguesa del concelho de Arcos de Valdevez, con 57,56 km² de superficie y 446 habitantes (2001). Su densidad de población es de 7,7 hab/km².



     Hay evidencia de que la población de Gavieira se ha fijado aún antes de la formación de la nacionalidad.


     Dada la incertidumbre de la reconquista de las veces, estas regiones eran mucho más seguras que el vecino Valle Vez.



      Estos lugares también tuvieron el privilegio de la altitud pastoreo, así como la región circundante que comprende el complejo montañoso - Soajo-Peneda-Laboreiro.



     La caza también era abundante, que incluye jabalíes, corzos, ciervos y osos.



     La parroquia de Gavieira, como parroquia, data de  la segunda mitad del siglo XVI. Debe ser contemporánea a la comunidad Soajo.



Patrimonio cultural y religiosa
     Gavieira mantiene centros de referencia importantes de peregrinación religiosa en la región de Soajo. Una se refiere a la devoción a San Benito, situada en el Branda de Cando, y conocido por São Bento do Cando . El otro centro de devoción, dedicada a María, es el santuario de la Virgen de Peneda .



Paisaje y el patrimonio medioambiental
     Gavieira está completamente insertado en la zona protegida del Parque Nacional de Peneda-Geres. Los asentamientos constituyen cinco brandas. Los habitantes de Peneda y Beleiral tienen la Branda de Bouça de los Hombres (1000-1050 metros); el lugar de la Gavieira brandas de Benzgalinhas (1000-1100) y São Bento do Cando (900-950), el ROUCAS Junqueira suave (1000-1050) y Grobelas (950-1000).



     Los brandas o terrazas son, con los inviernos, un curioso fenómeno de la ocupación humana de los alrededores. A través del sistema de brandas y los inviernos, dos áreas distintas de un territorio está ocupado y que funcionan en paralelo por la misma comunidad humana, que, de forma complementaria, ocupa alternativamente y de acuerdo con el cambio de calendario de temporadas, ahora un área ahora otra .



     Los brandas y Inverneiras pertenecen al tipo de lugares de trashumancia vinculados a la situación geográfica y las características climáticas.



     Tradicionalmente brandas pastaban áreas en las que fijan los pastores con sus rebaños durante el verano. En la actualidad estas brandas tienen una tendencia más para estudiar la ocupación de usos y más allá de la agro-pastoral "hábitat" y también los propósitos turísticos que buscan con ello la elaboración de cualquier rentabilidad adicional a la vida dura y pobre de la montaña.


     Esto se hace para recuperar las casas de brandas para desarrollar el turismo rural, tomando ventaja de todas las oportunidades que ofrece la naturaleza a los que sepan cómo a respetar y disfrutar de ella.



Arcos de Valdevez
      Arcos de Valdevez es una villa portuguesa del Distrito de Viana do Castelo, región Norte y subregión del Minho-Lima, con cerca de 2.200 habitantes.



     Es sede de un municipio con 445,89 km² de área y 24.761 habitantes (2001), subdividido en 51 freguesías.



     El municipio limita al norte con el municipio de Monção, al noreste con Melgaço, al este con España, al sur con Ponte da Barca, al suroeste y al oeste con Ponte de Lima y al oeste con Paredes de Coura.


VIDEO
 MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PONTELLA EN CASTRO LABOREIRO - MELGAÇO

  PONTELLA EN CASTRO LABOREIRO
 CASTRO LABOREIRO
RÍO LABOREIRO
 MELGAÇO


Castro Laboreiro
     Castro Laboreiro é unha freguesía portuguesa do concello de Melgaço situado entre a serra do Laboreiro, a serra da Peneda e a serra de Queguas; a unha altura media duns 1.000 m de altitude.



     A pesar de ser a freguesía máis extensa de Melgaço, con 89,29 km², só ten unha poboación duns 726 habitantes segundo o censo do 2001, quedando deste xeito cunha densidade de poboación moi baixa, arredor dos 8,1 hab./km².



     Foi vila e sede de concello entre 1271 e 1855. Era constituído soamente pola freguesía da sede e tiña, en 1801, 1284 habitantes e, en 1849, 1512 habitantes.



     A freguesía atópase dentro do Parque Nacional de Peneda-Gerês, nun enclave illado, rodeado por serras que acadan os 1340 m de altitude no Gestoso.



      Preto deste cumio nace o río Castro Laboreiro ou Barcia que forma un val longo arredor do cal se distribúen os núcleos de poboación, e que serve de fronteira durante un longo tramo duns 15 km con Galiza ata desembocar no encoro de Lindoso.



Patrimonio
    Castelo de Castro Laboreiro (séc. XII)
    Ponte Celta dos Portos
    Ponte de Dorna
    Ponte da Capela
    Ponte de Varziela
    Ponte das Caínheiras
    Ponte das Veigas
    Ponte Nova da Cava da Velha
    Ponte Velha
    Ponte do Rudeiro
    Pelourinho de Castro Laboreiro (1560)
    muíños
    fornos comunitarios
    espigueiros
    Igrexa de Santa Maria da Visitação ou Igrexa Matriz de Castro Laboreiro
    Ponte de Assureira ou Ponte de São Brás, Capela de São Brás.



Festas e romarías
    Señora da Visitação e S. Bento (13 de xullo)
    Señora dos Remédios (agosto)
    Santa Isabel-Senhora da Visitação (Vila; primeiro domingo de xullo)


Melgaço
     Melgaço é un concello portugués no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, fronteirizo con Galiza.



      En 2004 tiña 9.739 habitantes, 1.300 dos cales viven na vila que dá nome ao municipio.


Xeografía
     Ten 239,04 km², e está subdividido en 18 freguesías. Limitado ao norte e leste con Galiza, ao suroeste polo municipio de Arcos de Valdevez, e ao oeste por Monção. É o municipio máis setentrional de Portugal.



     O punto máis elevado do concello é o Giestoso, de 1.335 metros de altitude, na freguesía de Castro Laboreiro.



     O concello ten 18 freguesías, repartidas en dúas grandes áreas: 11 delas á beira do río Miño (Alvaredo, Chaviães, Cristoval, Paços, Paderne, Penso, Prado, Remoães, Roussas, São Paio e Vila) e 7 de montaña (Castro Laboreiro, Cousso, Cubalhão, Fiães, Gave, Lamas de Mouro e Parada do Monte).



Patrimonio
     En Melgaço existe toda unha tradición de contos e fábulas con criaturas fantásticas como Arganões e outros seres con poderes máxicos.



     Esta cultura popular foi transmitida oralmente ao longo de xeracións, estando actualmente en declive.



     Hai uns 10 anos foi descuberta no monte de Prado, proxectadas cara á encosta ribeireña (e case desapercibidas pola vexetación da zona) unha serie aínda non cuantificada de esculturas de monstros, similares ás proas dos barcos viquingos, que fixeron numerosas incursións na zona na Idade Media.



Entre as súas construcións destacan:

     Castelo de Melgaço:  Mandado construír polo primeiro rei de Portugal, Don Henriques, en 1170 cun foro semellante ao de Ribadavia, sendo atacado no século XIII polas tropas do Reino de León.



     Igrexa Matriz de Melgaço.As súas últimas murallas datan da Guerra de restauración, foi declarado Monumento nacional en 1910.


    Castelo de Castro Laboreiro:
Coñecido nos cronicóns como a fortaleza de San Rosendo de Celanova.
    Igrexa de Paderne
    Parque Termal do Peso:
Finca e palacete modernista con augas mineromedicinais que competiu co veciño balneario de Cortegada(Ourense).
    Solar de Galvão
    Fonte de São João
    Igrexa da Misericórdia
    Igrexa de Fiães
    Museo do Cinema de Melgaço
    Igreja romãnica de Chaviães



Cividade de Paderne:

      É un castro romanizado situado no monte "coto Grande", na freguesía de Paderne, concello de Melgaço. Atópase situado entre dous regatos, o Martingo e o Porto do Río. Malia os traballos agrícolas aínda son visibles valos e restos de muralla.



     Atopado por Leite de vasconcelos en 1903, descubriu tégulas, muíños romanos, ánforas, cerámica castrexa con decoración incisa e diversas pedras decoradas, entre as que destaca un zoomorfo de características semellantes a outro zoomorfo castrexo do castro da Ameixeira, (Crecente).


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA