lunes, 1 de enero de 2018

CAPILLA DE SANTA BARBARA - CARBALLAL - VILAMOR

 CAPILLA DE SANTA BARBARA
O CARBALLAL
VILAMOR
FOLGOSO DO COUREL


Carballal
     Carballal é unha aldea da parroquia de Vilamor, no concello lugués de Folgoso do Courel.



     Está situada a 940 metros de altitude, na serra do Courel.



     En 2008 tiña unha poboación de 28 habitantes (14 homes e 14 mulleres).



Vilamor
     San Vicente de Vilamor é unha parroquia do concello de Folgoso do Courel na comarca de Quiroga, na provincia de Lugo.



     No ano 2007 contaba con 156 habitantes, deles 86 eran homes e 70 eran mulleres.



Lugares da parroquia de Vilamor
     A Campa, Carballal, Castro Portela, Froxán, Mazo Santigoso, Vidallón, Vilamor, Vilar



Folgoso do Courel

     Folgoso do Courel é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Quiroga. O seu xentilicio é «courelao».



Poboación
     Censo total 1.089 (2015)



Xeografía
     A serra do Courel é unha cordilleira montañosa situada no sueste da provincia de Lugo, que se estende tamén polos concellos de Quiroga e Pedrafita do Cebreiro.



     Ten uns 212 km², con fortes variacións de altitude, desde os 400 m no val do río Lor aos 1.600 m en picos como Montouto, Formigueiros (1.643 m) ou Pía Páxaro (1.610 m).



     O río Lor e varios afluentes seus forman ricos vales con diversos ecosistemas, que fan desta serra a reserva botánica máis importante de Galiza.



Patrimonio natural
     Folgoso do Courel ten unhas paraxes naturais de alto valor no eido da espeleoloxía.
     A sima de Aradelas está na localidade de Campelo (a 9 km de Seoane), e con 128 metros é a cova máis profunda de Galicia. A cova de Tralacosta ten salas subterráneas con estalactitas e estalagmitas. A cova da Ceza encóntrase en Noceda (a 8 km de Seoane) e ten uns 680 metros de lonxitude, con grandes salas comunicadas por pasos estreitos a través dos que flúe un rego procedente dunha lagoa de 25 metros de profundidade localizada ao final. A Buracada das Choias está en Visuña (a 15 km de Soeane), e ten un percorrido de 30 metros por unha única galería. A cova do Oso está en Moreda, aos pés duns resaltes rochosos. Ten interese arqueolóxico, pois nela atopáronse restos de cerámica. A cova de Teixeira, de gran profundidade, está no lugar da Poza.



Patrimonio arqueolóxico
     No concello hai diversos restos de poboados castrexos. No castro de Vilar destacan as súas murallas defensivas. Nel atopáronse restos de cerámica. O castro da Torre está próximo á localidade de Sobredo. O castro de Miraz ten unhas murallas de grande altura e no seu interior foron atopadas numerosas sepulturas. O castro de Torexe está en Visuña. No catastro de Ensenada dise que era onde se reunía a xustiza ordinaria da comarca.



     Da época da romanización de Galicia consérvase a Tabula Hospitalis, unha peza de bronce atopada no Carbedo cun texto en latín consistente nun pacto entre o seurro Tilego, fillo de Ambato, e os lougeis do castellum Toletensis con autorización das autoridades romanas.



 Parroquias de Folgoso do Courel   
     Esperante (San Pedro), Folgoso do Courel (Santa María), Hórreos (San Pedro), Meiraos (Santa María), Noceda (San Pedro), Seceda (San Silvestre), Seoane do Courel (San Xoán), Vilamor (San Vicente), Visuña (Santa Eufemia)



Comarca de Quiroga
     A Comarca de Quiroga é unha comarca galega situada no sueste da provincia de Lugo, na fronteira coa comunidade de Castela e León.



     A súa capital é Quiroga e pertencen a ela os concellos de Folgoso do Courel, Quiroga e Ribas de Sil.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 25 de diciembre de 2017

IGLESIA DA MISERICORDIA - PONTE DE LIMA

 IGLESIA DA MISERICORDIA
PONTE DE LIMA


Iglesia da Misericordia
     La iglesia Mayor de Ponte de Lima (norte de Portugal) se localiza en el mismo centro histórico de la villa, justo detrás de la calle principal que da al río Lima. 



     La bonita iglesia fue mandada construir por el rey Joao I en el año 1425 y se terminó en el año 1446. A lo largo de los siglos ha sufrido varias reformas, de ahí que hoy día esté en perfecto estado de conservación.


     Además de dichas reformas la iglesia Mayor (Matriz) tuvo algunas ampliaciones que reflejan los distintos estilos como el románico, el gótico y hasta el neoclásico. 


    En la entrada principal la puerta es de estilo gótico y encima un rosetón del siglo XVIII.


    En los altares laterales las imágenes de Ntra. Sra. De los Dolores del siglo XVII a la derecha y a la izquierda la imagen de Ntra. Sra. De Fátima. La antigua pila bautismal es de estilo manuelino.



     A pocos metros de allí se localiza el famoso puente romano o medieval considerado por algunos, y justo al final del puente otra bonita iglesia, un poco más pequeña, que se llama iglesia de San Antonio da Torre Velha.


Ponte de Lima
      En el corazón del valle de Lima, la castiza y peculiar belleza de la ciudad más antigua de Portugal esconde profundas raíces y leyendas ancestrales.



     Fue la reina D. Teresa quien, en la lejana fecha de 4 de marzo, 1125, otorgó carta  a la aldea, refiriéndose a ella como Puente de Terra.



     Años más tarde, ya en el siglo XIV, Pedro I, dada la posición geoestratégica de Ponte de Lima,  consolido la Villa dando como  resultado final fue la de un pueblo medieval rodeado de murallas y nueve torres,  el acceso a la villa a través de seis puertas.



     El puente, que dio nombre a esta noble tierra, siempre adquiere una importancia de gran importancia en todo el Alto Minho, que actúa como el único paso seguro del río Lima, en toda su extensión, hasta el final de la Edad Media.



     El primitivo fue construido por los romanos, siendo el medieval un hito arquitectónico notable, que tiene muy pocos ejemplos que lo comparan en  belleza y en equilibrio del conjunto.



     Referencia obligada en  guías y mapas, muchos de ellos antiguos, que describe el paso a través de él de miles de peregrinos que exigían a Santiago de Compostela y todavía hoy la transposición para el mismo propósito.



     A partir del siglo XVIII, la expansión urbana llega y con él comienzo de la destrucción de la muralla que abrazó el pueblo.



    Comienza a desarrollarse en todo el municipio de Ponte de Lima, la opulencia de las mansiones que la nobleza de la época se comprometió a difundir.



      Con el tiempo, Ponte de Lima estaba añadiendo así a su belleza natural magníficas fachadas góticas, barroco, neoclásico y del siglo XIX, lo que aumenta significativamente el valor histórico, cultural y arquitectónico de este rincón único en todo Portugal.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MOSTEIRÓ - GOÓ - O INCIO

MOSTEIRÓ
GOÓ
O INCIO


Goó
     Santa María de Goó é unha parroquia do concello do Incio na comarca de Sarria, na provincia de Lugo. No ano 2007 tiña 76 habitantes, deles 33 eran homes e 43 eran mulleres, o que supón que non medraron nin se perderon habitantes en relación ao ano anterior, 2006.
     Entre o seu patrimonio destaca a igrexa de Santa María de Goó.



Lugares de Goó
     Goó, Lebaste, Mosteiró, A Pereira de Arriba



O Incio
     O Incio é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Sarria. Segundo o IGE no 2014 tiña 1.797 habitantes (2.236 no 2006, 2.297 no 2005, 2.358 no 2004, 2.406 no 2003).



     Ten unha superficie de 143 km². Limita ao norte con Sarria e Samos, ao sur con Bóveda e A Pobra do Brollón, ao leste con Samos e ao oeste con Paradela e Bóveda.
     No concello do Incio está o encoro de Vilasouto, que subministra auga a toda a zona do Val de Lemos.



Montes:
     Monte da Serna, Serra do Endrano, Monte de Grámea, Óutara, Pena Redonda, Monte da Pelada, Monte das Carballas, Alto de Balbón, As Forcadas, Alto de Santa Bárbara, Alto da Lama, Monte Matanza, Monte das Cozas, Modorriñas (1.162 m) e Monte das Pías (1.131 m).
Ríos:
     Cabe, Mao, Antiga, Cereixido, Carballedo, Teimoy, Castro, Penalva, Riveira, Boqueira e Oporto.



Regatos:
     Vado, Fontán, Cebedozo, Regato da Ribeira (nace na fonte de Penedo Grande, preto do Foxo dos Lobos, na ladeira norte do Alto de Santa Barbara) , San Miguel,Trasadehesa, Lameiro, Anduriñas, Pozo Verde, Chao de Pías, Pena Maior, Geda, Muiña, Rivado, Freiseiro e Nogueirido.



Patrimonio
     Da época do megalitismo consérvase a necrópole de Santa Mariña, un conxunto de corenta mámoas declarado Ben de Interese Cultural.
     Hai petróglifos e castros en Goó, Santa Cristina do Viso, A Cruz do Incio, Trascastro e Vilasouto.
    Toldaos en Santa María de Rendar
    A Medorra do Castro en Mao
    Castros de Lebon e O Castro (Reboiro)
    Castro de Belesar (Vilasouto)
    Pedra de San Mamede e Pena Escrita (Trascastro)
    Pena da Escrita (Rendar)
    Agro do Pepe, Penedo da Ferradura (Vilasouto)
    Castro de Santa Icía (Pacios)



     Da idade media destaca a igrexa de San Pedro Fiz, templo parroquial do Hospital, de arquitectura románica.



Festividades
    San Eufrasio, romaría que se celebra na parroquia de Santa María do Mao o 15 de maio, na honra de santo Eufrasio que foi un bispo de Xaén que se adicou a evanxelizar Hispania e que morreu como mártir. Segundo a tradición os seus restos foron trasladados a Mao por mor da invasión musulmá no ano 716. Hoxe en día son moitos os devotos que acoden o 15 de maio a pedirlle favores ao santo.
    Santa Lucía, na Cervela.
    San Xoán, celébrase o 24 de xuño en Sirgueiros.



Comarca de Sarria
Poboación   
     23.720 hab. (2014)
Densidade   
     28,36 hab./km²
Concellos   
     O Incio, Láncara, Paradela, O Páramo, Samos, Sarria, Triacastela



     A comarca de Sarria é unha comarca galega situada na metade sur da provincia de Lugo. Limita polo noroeste coa comarca de Lugo, polo nordeste coa dos Ancares, polo sueste coa de Quiroga, polo oeste coa de Chantada e polo sur coa Terra de Lemos.
     A capital da comarca, así como o núcleo máis poboado, é Sarria.



Parroquias do Incio   
     Bardaos (San Xoán), Castelo de Somoza (San Tomé), A Cervela (San Cristovo), Covela (San Pedro), Eirexalba (Santo Estevo), Foilebar (Santa María), Goó (Santa María), O Hospital (San Pedro Fiz), O Incio (Santa Cruz), Laiosa (San Martiño), Noceda (San Xoán), Pacios (Santa María), Reboiro (Santa María), Rendar (Santa María), Rubián de Cima (San Vicenzo), San Pedro do Incio (San Pedro), San Román do Mao (San Román), San Salvador do Mao (San Salvador), Santa María do Mao (Santa María), Santa Mariña do Incio (Santa Mariña), Santalla de Bardaos (San Xulián), Sirgueiros (San Xoán), Toldaos (Santiago), Trascastro (Santalla), Vila de Mouros (San Miguel), Vilarxoán (San Lourenzo), Vilasouto (San Mamede), O Viso (Santa Cristina)


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DA DUCA - MUIÑOS DA ROCHA - ARBO

 MUIÑO DA DUCA
MUIÑOS DA ROCHA
MOURENTÁN
ARBO


Muiños de Rocha
     Un percorrido no cal podemos visitar catro muíños excelentemente restaurados: o Muíño do Coto; o da Duca; o do Medio e o do Cubo. 



     Ademais, dous deles conservan todos os aparellos e mobiliario necesario para moer.


Mourentán
     San Cristovo de Mourentán é unha parroquia que se localiza no norte do concello de Arbo.



     Segundo o padrón municipal de 2013 tiña 571 habitantes (282 homes e 289 mulleres) distribuídos en 63 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 2004 cando tiña 738 habitantes.



A Rocha
     A Rocha é un lugar da parroquia de Mourentán, no concello pontevedrés de Arbo, na comarca da Paradanta. Segundo o IGE, en 2015 tiña 6 habitantes (3 homes e 3 mulleres).



Lugares de Mourentán
     A Abelenda do Cuarto, Agroi, O Canaval, O Carballal, A Carballeira, A Casanova do Cuarto, A Cavada, As Cavadas, A Choia, A Corredoira, As Corvaceiras, O Coto de Barcia, O Coto de Covas, O Coto de Sande, Covas de Abaixo, Covas de Arriba, O Covelo, A Cruz, A Cuqueira, O Currillo, Os Doños, A Eira, O Eirado, A Ermida, Esmoriz, A Fenteira, Fontán, A Fraguiña, A Igrexa, A Ladeira, A Lomba, Louredo, O Mato, O Meixoeiro, As Negráns, A Nogueira, Novás, O Outeiro de Abelenda, Paravedra, O Pazo de Sande, A Pereira, O Pibidal, Pimende, O Pombeiro, A Portela, O Pozo | Rande, O Reguengo, Riás,  A Rocha, A Rotea, San Roque, As Searas, O Souto, O Toural, Trabazos, Valiño, A Valouta, A Ventana, O Vieiro, Vilariño, Xixáns, O Xumezo



Parroquias de Arbo
     Arbo (Santa María), Barcela (San Xoán), Cabeiras (San Sebastián), Cequeliños (San Miguel), Mourentán (San Cristovo), Sela (Santa María)



Montes da Paradanta
     Os montes da Paradanta son unha cadea montañosa que transcorre polos concellos pontevedreses da Cañiza, Arbo e As Neves, en dirección NL-SO. A maior altura chega á cota dos 954 metros no monte Paradanta, situado na Cañiza.



     Outros montes salientables da serra son o San Nomedio, nas Neves, e o San Fins, en Cabeiras, Arbo.



     O último domingo de agosto acolle o curro da Paradanta. Tamén é salientábel a Romaría da Franqueira.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA