viernes, 28 de abril de 2017

ERMIDA DE SAN BERNABÉ - MARTÍN - O INCIO

 ERMIDA DE SAN BERNABÉ
MARTÍN
SANTA MARIÑA
O INCIO
LUGO


 Santa Mariña do Incio
     Santa Mariña do Incio é unha parroquia do concello do Incio na comarca de Sarria, na provincia de Lugo. No ano 2007 tiña 45 habitantes, deles 23 eran homes e 22 eran mulleres, o que supón un incremento de 2 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.



Lugares de Santa Mariña do Incio
     O Escairo, Fontes, A Lama, O Lugar de Abaixo, Martín, Montemeán, O Pereiro, Río, Santa Mariña



 O Incio
     O Incio é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Sarria.


 

Censo total     
     1.797 (2014)


Xeografía
     Ten unha superficie de 143 km². Limita ao norte con Sarria e Samos, ao sur con Bóveda e A Pobra do Brollón, ao leste con Samos e ao oeste con Paradela e Bóveda.



     No concello do Incio está o encoro de Vilasouto, que subministra auga a toda a zona do Val de Lemos.


    Montes: 
Monte da Serna, Serra do Endrano, Monte de Grámea, Óutara, Pena Redonda, Monte da Pelada, Monte das Carballas, Alto de Balbón, As Forcadas, Alto de Santa Bárbara, Alto da Lama, Monte Matanza, Monte das Cozas, Modorriñas (1.162 m) e Monte das Pías (1.131 m).
    Ríos:

 Cabe, Mao, Antiga, Cereixido, Carballedo, Teimoy, Castro, Penalva, Riveira, Boqueira e Oporto.
    Regatos: 

     Vado, Fontán, Cebedozo, Regato da Ribeira (nace na fonte de Penedo Grande, preto do Foxo dos Lobos, na ladeira norte do Alto de Santa Barbara) , San Miguel,Trasadehesa, Lameiro, Anduriñas, Pozo Verde, Chao de Pías, Pena Maior, Geda, Muiña, Rivado, Freiseiro e Nogueirido.
    Precipitacións: 

1.000 mm./anuais (zona occidental) e 1.400 mm./anuais (zona oriental).
    Temperatura media anual: 

12 °C (zona occidental) e 9 °C (zona oriental).


Patrimonio
     Da época do megalitismo consérvase a necrópole de Santa Mariña, un conxunto de corenta mámoas declarado Ben de Interese Cultural.



     Hai petróglifos e castros en Goó, Santa Cristina do Viso, A Cruz do Incio, Trascastro e Vilasouto.
    Toldaos en Santa María de Rendar
    A Medorra do Castro en Mao
    Castros de Lebon e O Castro (Reboiro)
    Castro de Belesar (Vilasouto)
    Pedra de San Mamede e Pena Escrita (Trascastro)
    Pena da Escrita (Rendar)
    Agro do Pepe, Penedo da Ferradura (Vilasouto)
    Castro de Santa Icía (Pacios)



    Da idade media destaca a igrexa de San Pedro Fiz, templo parroquial do Hospital, de arquitectura románica.


Prensa
    En 1931 editábase no Incio o semanario Siembra.



Festividades
    San Eufrasio, romaría que se celebra na parroquia de Santa María do Mao o 15 de maio, na honra de santo Eufrasio que foi un bispo de Xaén que se adicou a evanxelizar Hispania e que morreu como mártir. Segundo a tradición os seus restos foron trasladados a Mao por mor da invasión musulmá no ano 716. Hoxe en día son moitos os devotos que acoden o 15 de maio a pedirlle favores ao santo.
    Santa Lucía, na Cervela.
    San Xoán, celébrase o 24 de xuño en Sirgueiros.



Parroquias do Incio   

     Bardaos (San Xoán), Castelo de Somoza (San Tomé), A Cervela (San Cristovo), Covela (San Pedro), Eirexalba (Santo Estevo), Foilebar (Santa María), Goó (Santa María), O Hospital (San Pedro Fiz), O Incio (Santa Cruz), Laiosa (San Martiño), Noceda (San Xoán), Pacios (Santa María), Reboiro (Santa María), Rendar (Santa María), Rubián de Cima (San Vicenzo), San Pedro do Incio (San Pedro), San Román do Mao (San Román), San Salvador do Mao (San Salvador), Santa María do Mao (Santa María), Santa Mariña do Incio (Santa Mariña), Santalla de Bardaos (San Xulián), Sirgueiros (San Xoán), Toldaos (Santiago), Trascastro (Santalla), Vila de Mouros (San Miguel,| Vilarxoán (San Lourenzo), Vilasouto (San Mamede), O Viso (Santa Cristina)


MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

COTO XESTEIRA DO CAMPO - SERRA DO SUÍDO

COTO XESTEIRA DO CAMPO
XESTA
A LAMA
SERRA DO SUÍDO


Coto Xesteira do Campo
     Situado a a casi 900 m. de altura domina gran parte de a Serra de O Suido, en la zona existen varias cuevas naturales que fueron refugió de Pastores y ganado.




Serra do Suído
     A Serra do Suído es un sistema montañoso gallego, que hace de frontera entre las provincias de Pontevedra y Ourense.



     En Pontevedra se sitúa en los ayuntamientos de La Lama, Fornelos de Montes y Covelo, y en Ourense en los de Avión y Beariz.



     Al sur se prolonga en la Serra do Faro de Avión y al norte en los Montes do Testeiro, formando en su conjunto la parte suroccidental de la Dorsal Gallega.



     La sierra está muy erosionada, con un perfil suave de altiplanicies por encima de los 900 m entre las que destacan las cimas de Coto Miñoto (1051 m), Cotos Cornudos (1032 m), Porto de Valdohome (1014 m), Puza (1025 m) y Bidueiros (943 m), estos dos últimos con vértices geodésicos en sus cumbres.



     Las laderas occidentales vierten a las Rías Baixas y las laderas orientales vierten a la cuenca del río Miño.



     En los valles de los ríos se pueden encontrar bosques autóctonos muy bien conservados, como es el caso de los robledales de los ríos Barragán y Verdugo.



Aprovechamiento humano
     En los altos abundan los pastizales, que desde época medieval han sido aprovechados para alimentar el ganado en época estival.



     Como hogar temporal para los ganaderos surgieron unas edificaciones conocidas como chozos o chouzos, de paredes y techo totalmente de piedra, con espesores que superan el medio metro y cubiertas de musgo para proporcionar aislamiento.



     Se situaban al sur de grandes rocas, para protegerse de los vientos dominantes.



     Desde el chozo se podía controlar una parcela de pasto cercano, delimitada con piedras definiendo lo que se conoce como sesteiro.



     Algunas de estas construcciones están siendo rehabilitadas por motivos de conservación del patrimonio etnográfico, aunque la trashumancia haya desaparecido casi por completo.



     Asociada a la ganadería surgió la necesidad de controlar los lobos, para cuya captura se construyeron fosos para lobos, unas estructuras con largas paredes formando un embudo que conducía a un profundo foso.



     Los ganaderos asustaban a los lobos y, con ayuda de las paredes, los guiaban hasta caer en el foso, donde morían. Se conservan varios fosos de lobos en la Sierra del Suído.



     Por uno de ellos, situado entre los ayuntamientos de Fornelos de Montes y Mondariz pasa la ruta de senderismo señalizada GR 58 Sendeiro das Greas.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

POZO PIÑEIRO - COVELO - SERRA DO SUIDO

 POZO PIÑEIRO
MACIZO DE BIDUEIROS
PIÑEIRO
COVELO
SERRA DO SUÍDO


Pozo Piñeiro
     Lago de Piñeiro en el Macizo de Bidueiros, que embalsa las aguas de la Serra do Suído.


Serra do Suído
     A Serra do Suído es un sistema montañoso gallego, que hace de frontera entre las provincias de Pontevedra y Ourense.



     En Pontevedra se sitúa en los ayuntamientos de La Lama, Fornelos de Montes y Covelo, y en Ourense en los de Avión y Beariz.



     Al sur se prolonga en la Serra do Faro de Avión y al norte en los Montes do Testeiro, formando en su conjunto la parte suroccidental de la Dorsal Gallega.



     La sierra está muy erosionada, con un perfil suave de altiplanicies por encima de los 900 m entre las que destacan las cimas de Coto Miñoto (1051 m), Cotos Cornudos (1032 m), Porto de Valdohome (1014 m), Puza (1025 m) y Bidueiros (943 m), estos dos últimos con vértices geodésicos en sus cumbres.



     Las laderas occidentales vierten a las Rías Baixas y las laderas orientales vierten a la cuenca del río Miño.



     En los valles de los ríos se pueden encontrar bosques autóctonos muy bien conservados, como es el caso de los robledales de los ríos Barragán y Verdugo.



Aprovechamiento humano
     En los altos abundan los pastizales, que desde época medieval han sido aprovechados para alimentar el ganado en época estival.



     Como hogar temporal para los ganaderos surgieron unas edificaciones conocidas como chozos o chouzos, de paredes y techo totalmente de piedra, con espesores que superan el medio metro y cubiertas de musgo para proporcionar aislamiento.



     Se situaban al sur de grandes rocas, para protegerse de los vientos dominantes.



     Desde el chozo se podía controlar una parcela de pasto cercano, delimitada con piedras definiendo lo que se conoce como sesteiro.



     Algunas de estas construcciones están siendo rehabilitadas por motivos de conservación del patrimonio etnográfico, aunque la trashumancia haya desaparecido casi por completo.



     Asociada a la ganadería surgió la necesidad de controlar los lobos, para cuya captura se construyeron fosos para lobos, unas estructuras con largas paredes formando un embudo que conducía a un profundo foso.



     Los ganaderos asustaban a los lobos y, con ayuda de las paredes, los guiaban hasta caer en el foso, donde morían. Se conservan varios fosos de lobos en la Sierra del Suído.



     Por uno de ellos, situado entre los ayuntamientos de Fornelos de Montes y Mondariz pasa la ruta de senderismo señalizada GR 58 Sendeiro das Greas.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 27 de abril de 2017

XXVI FESTA DO MELINDRE - VIANA DO CASTELO

 XXVI FESTA DO MELINDRE
VIANA DO CASTELO
MELIDE


 XXVI Fiesta del Melindre de Melide
     “O melindre de Melide protagonista dunha masterclass con vinho verde na EHT de Viana do Castelo”



     O Concello de Melide proxecta así a festa no ámbito internacional, acudindo á segunda dunha serie de masterclass que se impartirán nas Escolas de Hotelaría e Turismo da Rexión Norte de Portugal nos vindeiros meses.


     A delegación melidense en Viana do Castelo, que estará presente o venres día 28 de Abril, estará encabezada pola alcaldesa Dalia García, o concelleiro de Turismo de Melide, Luís Arias, mestres reposteiros e produtores da Asociación de Repostería Tradicional  de Melide e bloggers gastronómicos .



     O melindre de Melide e os doces típicos da repostería tradicional melidense, serán os protagonistaso venres día 28 de Abril, dunha xornada de maridaxe con vinho verde na Escola de Hotelaría e Turismo (EHT) de Viana do Castelo (Portugal) para os alumnos da especialidade de pastelería.


     Este proxecto de internacionalización da festa na rexión norte de Portugal, pasa pola divulgación dos melindres e doces típicos da repostería tradicional de Melide entre os futuros cociñeiros e hostaleiros que se están formando nas EHT, da man dos mestres reposteiros da Asociación de Repostería Tradicional de Melide.


     Na xornada participarán bodegas y vinos de DOC Vinho Verde e membros do ente de Turismo Norte de Portugal, así como persoal docente da EHT de Viana do Castelo.


     Continúa así a promoción da repostería tradicional de Melide nos actos da “XXVI edición da Festa do Melindre”, #Melindre2017,  que en verbas da alcaldesa Dalia García Couso, “para  proxectar o noso concello no exterior e afianzar a nosa festa, como un dos motores de atracción do turismo e da gastronomía en Melide, Cerne de Galicia”.

MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA