martes, 24 de noviembre de 2015

CODESEDO - DOADE - LALÍN

 CODESEDO
DOADE
LALÍN


     Codesedo é un lugar da parroquia de Doade, no concello pontevedrés de Lalín, na comarca do Deza. Segundo o IGE, no 2011 contaba con 25 habitantes (9 homes e 16 mulleres), o que supón un aumento de 5 habitantes con respecto ao ano 2000.


     No lugar está aberto, desde 1996 o Museo Etnográfico Casa do Patrón, formado por tres edificios nos que se expón unha ampla colección de máis de 1.800 pezas, cos utensilios propios dunha casa tradicional galega (mobiliario diverso, a cociña, o tear e a roupa), os apeiros necesarios na agricultura e gandeiría (carros, xugos e maquinaria) e as ferramentas características de máis de 85 oficios diferentes (canteiro, ferreiro, carpinteiro, zoqueiro, afiador etc).


Doade
     San Pedro de Doade é unha parroquia que se localiza no concello de Lalín na comarca do Deza. Segundo o IGE en 2011 tiña 157 habitantes (82 mulleres e 75 homes), distribuídos en 10 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 172 habitantes.


Lugares da parroquia de Doade.   
     O Campo, Codesedo, Doade, A Lama, Nogueira, O Penedo, Penelas, San Martiño, San Pedro, Taín.



A comarca de Deza
     A comarca de Deza é unha comarca da provincia de Pontevedra e a súa capital é Lalín. Pertencen a ela os concellos de Agolada, Dozón, Lalín, Rodeiro, Silleda e Vila de Cruces. 


     A súa poboación é de máis de 40.000 habitantes. O Deza coincide coa antiga comarca de País do Deza, isto é, as xurisdicións de Deza, Camba, Dozón, Trasdeza, Carbia e Valquireza.


Xeografía
     A comarca de Deza ven coincidir co centro xeográfico de Galicia. Limita ao norte coas comarcas de Santiago, Arzúa e Terra de Melide, ao sur coa do Carballiño, ao leste coas de Ulloa e Chantada e ao oeste con Tabeirós-Terra de Montes.



     A comarca está estruturada pola Dorsal Galega, coas serras do Faro ao leste, a Martiñá ao sur, Candán ao oeste coa e o río Ulla, que a separa da Terra de Santiago ao norte. O conxunto constitúe unha comarca natural que xa se referencia en documentos do ano 569 ao se conformar o Condado Decense no seo da diocese de Lugo.


     Caracterízase por un clima atlántico, sen temperaturas extremas nin en inverno nin en verán, con paisaxes fluviais que permiten o desenvolvemento de especies vexetais mediterráneas e o cultivo de vides, limoeiros etc.


     Os ríos Deza e Arnego, afluentes do Ulla, cruzan paralelos a comarca do sur ao norte. O Deza e o seu afluente, o Asneiro, nacen no monte Testeiro; o Arnego nace na Serra de Faro. A estes úneselles o río Toxa que baixa desde o Candán e na súa caída ao Deza forma unha das máis significativas fervenzas de Galicia (fervenza do Toxa).


Historia
     Os límites do Deza só experimentaron cambios insignificantes ao longo dos séculos e xa antes do século VI tiveron unha densidade de poboación relativamente alta.



     Pouco ten chegado aos nosos días dos séculos da Alta Idade Media, nos que se sucederon os gobernos dos suevos, os visigodos e nos últimos momentos destes tempos foi gobernado por diversos nobres no nome do rei, ata que no ano 1165 Fernando II doou as terras á Igrexa de Santiago como ofrenda ao Apóstolo Santiago. Porén a maioría das parroquias seguiron a depender da sé lucense, dependencia herdada dende tempos dos romanos.


     Seis freguesías da comarca son mencionadas no testamento do bispo Odoario como repoboadas por el a mediados do século VIII.


     Entre os séculos X a XII os vales da confluencia dos ríos Ulla e Deza acollen a unha numerosa poboación ermitá e monástica. 



     Por varias fontes téñense testemuñas da existencia de mosteiros e cenobios nos lugares de: 
     Picosacro, San Xoán da Cova, Ledesma, San Xusto de Cornado, Brandaríz, Piloño, Alcobre, Camanzo, Oirós, San Martín do Hermo (Losón), Madriñán, Ansemil, Carboeiro...


     Nesta especie de Ribeira Sacra do Ulla foi onde floreceu o Mosteiro de San Lourenzo de Carboeiro, aló polo ano 936.


 

Etimoloxía
     Existen as etimoloxías populares que lle atribúen o nome da comarca a Dhais, fillo de Brigo ou ao xeneral romano Decio Xunio Bruto, que iniciou a incorporación da Gallaecia ao Imperio Romano a mediados do século II a.C. Pode que veña do substantivo latino decius, que significa "dono de terras".


Cultura
     Terra de gran tradición musical, nesta comarca formáronse preto de trinta bandas de música, a maioría no século XIX, aínda que na actualidade só se atopan en activo nove agrupacións.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 23 de noviembre de 2015

COUSO GALÁN - SARREAUS

COUSO GALÁN
SARREAUS
OURENSE


Couso Galán
     Couso Galán es un complejo hotelero dedicado íntegramente al turismo rural. 


     Una aldea completamente reconstruida para que pueda disfrutar de su tiempo de ocio en un paisaje impresionante, marcado por el nacimiento del río Limia, que cruza toda la aldea, conformando un entorno idílico para pasar unas vacaciones, un fin de semana distinto con la familia y amigos o para celebrar una convención, reunión de empresa o su boda.


     El complejo situado en plena montaña alejado de cualquier población inspira tranquilidad y paz, pero también mucho movimiento sobre todo los fines de semanas, cuando las calles se llenan de gente paseando al lado del río y disfrutando de todas las instalaciones abiertas al público.


Renacer de la aldea
     Cuando el riojano Jose María Galán se acercó a beber a la fuente de esta aldea un día de caza por estos montes sólo vio la sombra de un pueblo desaparecido, techumbres hundidas y muros desvencijados. 



     Corría el año 2000 cuando el matrimonio de La Rioja decidió cambiar de vida para siempre y hacer realidad un sueño.


     El primer paso era comprar todas las antiguas casas de esta aldea, que llevaba abandonada más de quince años. 


     Localizar a los antiguos propietarios que estaban muchos fuera de Galicia e iniciar el proyecto. 


     Después de un delicado y duro trabajo de restauración, respetando al máximo las antiguas estructuras; inauguraron en junio del 2008 lo que hoy es un complejo hotelero con 20 Habitaciones, un Restaurante, una Cafetería y un Salón de Celebraciones y eventos con capacidad para 300 personas.


Como llegar a Couso Galán
Desde Autovía A-52
    Desde la Autovía A-52, Toma la salida 188 - Xinzo de Limia / Abavides.
    Sigue las indicaciones para la N-525 dirección Xinzo de Limia/Abavides/Sarreaus.
    Circule por la N-525 (dirección Xinzo de Limia/Sarreaus ) hasta el Km. 195 aproximadamente.
    Gira a la derecha dirección Sarreaus/Couso.
    Circula por la carretera OU-1105 aproximadamente sobre 8 kilómetros (sin tomar ningún desvío).
    Llegaremos a un cruce. Gira a la derecha en Av de Ourense/OU-1104 frente a la gasolinera de Sarreaus.
    Desde aquí existen señales en cada cruce que hay que tomar.



 

OJO!!!!! 
     Para los GPs no existe la carretera de acceso, por lo tanto, dará vueltas para acercarle aquí por otros sitios más lejanos. PRUEBE A PONER FREANDE ó FREIXO y luego siga los carteles.


Instalaciones del Complejo
    Restaurante a la carta.
    Bar-Cafetería con terraza climatizada.
    Parque Infantil.
    Parking.
    Recepción.
    1 Apartamento.
    20 Habitaciones Dobles.
    Sala de estar con conexión WI-FI.
    3 Salones para eventos, bodas o reuniones.



Reservas:
     988 30 28 45



Sarreaus
     Sarreaus es un municipio de la Provincia de Ourense. Pertenece a la Comarca de A Limia 



Superficie: 

     77,3 km²


Población: 
     1.629 habitantes (Fuente: INE - 2008)



Parroquias: 
     Bresmaus (San Bartolomeu) , Codosedo (Santa María) , Cortegada (San Xoán) , Freixo (Santiago) , Lodoselo (Santa María) , Nocelo da Pena (San Lourenzo) , Paradiña (Santa María Madanela) , Perrelos (Santa María), Sarreaus (San Salvador)


Como llegar: 
     La N-525 que une la ciudad de Vigo con Zamora nos acerca al municipio, aunque al pasar por Trasmirás hay que tomar una carretera secundaria hasta Sarreaus.


Información de Sarreaus: 
     El río Limia nace en tierras del municipio, concretamente en el monte de Talariño, en la parroquia de Paradiña y baña el ayuntamiento de noreste a suroeste. En él vierten sus aguas el Valdelobos, Padroso, Sas, Freixo, Lodoselo y el de A Veiga. 


     De los primeros pobladores del municipio se encontraron unas flechas de sílex de finales del neolítico. En la parroquia de Nocelo da Pena se encuentran los restos, en el lugar de A Cidade, de la Civitas Limicorum y el yacimiento prehistórico de Roufeiro. También hay hallazgos de la cultura castreña como son los castros de Perrelos. Aquí se localiza la Pena do Arangaño que, según la tradición, cura a los niños enfermos una vez que pasan desnudos por un agujero, dejando allí sus ropas. 


     En arquitectura religiosa destacan varias iglesias. La ermita de la parroquia de Cortegada conserva fachada del siglo XII. La iglesia de Perrelos, también conserva la puerta románica. El mejor exponente de arte sacro es la iglesia románica de Codesedo, con contrafuertes, una torre cuadrada del siglo XVI y campanario, en el exterior. Alberga en su interior un valioso Cristo gótico. También destaca por su tipología la iglesia de Sarreaus y el crucero que tiene a pocos metros de la entrada principal.


     Sarreaus como muchos otros municipios de Galicia, celebra con especial énfasis la fiesta del carnaval. A diferencia de otros lugares fuera de la comunidad, aquí los carnavales son utilizados para satirizar a los gobernantes y espolear a la multitud para que olvide la rutina diaria. 


     
     El personaje principal de los carnavales de Sarreaus es el "Vergalleiro". Vestido con una indumentaria especial: blusa de lino, chaleco negro de fieltro, polainas con pompones rojos, faja roja con pompones negros y la cabeza adornada con elementos celtas, hace sonar un cuerno, a medida que avanza por las calles del municipio, para animar a la gente a que participe en el festejo. 


     El día grande de la fiesta es el domingo de Carnaval. En estas fechas la gastronomía adquiere un protagonismo especial, siendo la base de los platos el cerdo.


Que ver: 
     Iglesia de Codesedo.


Otros:
     Iglesia de Perrelos, A Cidade, restos de la Civitas Limicorum, Yacimiento prehistórico de Roufeiro, Ermita de la parroquia de Cortegada.


Alrededores: 
     Vilar de Barrio - Trasmirás - Xinzo de Limia - Cualedro - Laza - Xunqueira de Ambía.


Fiestas
- San Xoán, en Cortegada el 24 de junio 

- San Lourenzo, en Nocelo da Pena el 10 de agosto 
- San Bartolomeu, en Perrelos el 24 de agosto 
- La Virgen de A Portela, en A Portela-Meilas el 8 de septiembre. 
- Dolores, en Sarreaus el 1 de septiembre.



Comarca da Limia
     La comarca  da Limia en gallego en la provincia de Orense límita al oeste con la comarca da Baixa Limia al este con la comarca de Verín, al noreste con la comarca de Terra de Caldelas, al noroeste con la comarca de Terra de Celanova y al norte con la comarca de Allariz - Maceda.



Municipios
     Baltar, Blancos, Calvos de Randín, Porqueira, Rairiz de Veiga, Sandiás, Sarreaus, Trasmiras, Villar de Barrio, Vilar de Santos y Xinzo de Limia.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

Fuentes: galiciaparaelmundo
Couso Galán
 XOAN ARCO DA VELLA

FERVENZA DO RACHÓN - REDONDELA

 FERVENZA DO RACHÓN
REBOREDA
RÍO ALVEDOSA
REDONDELA


Reboreda
     Santa María de Reboreda é unha parroquia que se localiza no concello de Redondela. 


     Segundo o INE en 2010 tiña 2.231 habitantes (1.149 mulleres e 1.082 homes), distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 2.247 habitantes.


Patrimonio
     A igrexa parroquial de Santa María de Reboreda é do século XVIII. Nun principio constituía unha capela anexa do Pazo de Reboreda ao que aínda está unida mediante pasadizo elevado, de estilo barroco. 



     No exterior presenta unha porta adintelada, hornacina e torre de espadana. Tamén ten un escudo coas armas dos Prego de Montaos, Soutomaior, Troncoso e Lira e os vascos Mondragón como benfeitores desta construción.


     No lugar de Asnelle de Abaixo está o Pazo do Pousadouro.


Río Alvedosa
     O Alvedosa  que nace no concello de Pazos de Borbén e desemboca no concello de Redondela, en Pontevedra. 



     Atravesa ademais no seu traxecto as parroquias de Reboreda e San Mariño de Ventosela.


     O concello de Redondela (con titularidade de Vila) está emprazado no suroeste de Galicia, na marxe sur da Ría de Vigo, xusto diante da enseada de San Simón, onde se atopa o arquipélago homónimo e desemboca o río Alvedosa, ao que se xunta o Maceiras no centro da vila e o Pexegueiro case na súa desembocadura.



     A súa superficie é de 52,1 km², e limita polo norte con Soutomaior, polo leste con Pazos de Borbén, polo sur con Mos e con Vigo e polo oeste coa ría de Vigo, estando dividido en 47 entidades ou núcleos de poboación agrupados en trece parroquias, dúas delas conformando o centro administrativo. 



     A parroquia de Chapela é, xunto coas anteriormente mencionadas, a única de carácter urbano. 


     O resto das parroquias son marcadamente rurais, aínda que o medre do centro urbano está a converter estas parroquias en mixtas ou rururbanas. 


Estas parroquias son:
     Cabeiro, Cedeira, Cesantes, Cabeiro, Negros, Quintela, Reboreda, Saxamonde, Trasmañó, Ventosela, Vilar de Infesta e O Viso.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA