lunes, 29 de julio de 2013

PETO DO CRISTO DA AGONIA - SOUTOMAIOR

PETO DO CRISTO DA AGONIA
ALXÁN 
SOUTOMAIOR
     
       Peto de ánimas de tipo cerrado en forma de capela con porta de ferro e coroado por pináculos. No seu interior atopamos un Cristo de grandes dimensións, policromado, que responde ao nome de Santo Cristo da agonía. Aparece enmarcado entre dúas columnas rematadas en pináculos. 


     É de pedra policromada e o retablo das ánimas atópase por debaixo del, presidido por San Francisco quen tende as mans cara a dúas ánimas pecadoras. Aos lados dispóñense dous anxos dos que tan so se representan as alas e as cabezas.
 

      Segundo conta unha persoa do lugar, antigamente os cadaleitos eran levados a ombros polo camiño vello ata este peto e logo volvían.




      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.




     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube






XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE AMOEDO - PAZOS DE BORBÉN

PETO DE ÁNIMAS DE AMOEDO
PAZOS 
PAZOS DE BORBÉN
     
    Destaca na parroquia de Pazos o seu peto de ánimas, importante monumento relixioso de grande interese etnográfico. A súa construción se fíja no século XVIII. 
 

     Está situado nun cruzamento de camiños da parte central dá parroquia. A devoción das almas segue viva entre as xentes, que adoitan levarlles como ofrenda patacas e millo con formas raras.


      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.




     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".







MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 28 de julio de 2013

PETO DE SANTA MARIA - ESTACAS

PETO DE ÁNIMAS DE S. MARIA
ESTACAS 
FORNELOS DE MONTES



      Peto de ánimas de pedra de tipo pechado con fornela profunda e tellado con prolongación a xeito de viseira. Conta cunha Cruz de pedra ao seu lado esquerdo, pegada tamén á parede dunha casa. 


     O retablo debeu de ser de madeira policromada aínda que actualmente desapareceu. Salvo este detalle a construción manifesta un bo estado de conservación.



      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.




     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.




     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE A TORRE - BUSTELO - ESTACAS

PETO DE ÁNIMAS DE A TORRE 
A TORRE 
ESTACAS
FORNELOS DE MONTES

     
     Peto de ánimas situado a beira do camiño das Greas no lugar de A Torre. Presenta como elementos singulares as animas rescatadas do inferno por un anxo


      Presenta un caixón para recoller las esmolas no se se atoparon  moedas de varios países.  Ten forma de capela a dúas augas a casa a que se atopa adousado coñecese no lugar como Casa da Torre das Ánimas, o seu propietario José e unha persoa non amable que me facilitou o traballo e ilustroume en mis cousas da zona, estamos ante unha obra con moitísimos anos pero non somos coñecedores da data, o estado de conservación e moi bo.



      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.

 



     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 27 de julio de 2013

PETO DE ANIMAS E CRUCEIRO DE AMOEDO

PETO DE ÁNIMAS E CRUCEIRO
DE
AMOEDO
AMOEDO 
PAZOS DE BORBÉN
     
     Cruceiro situado a beira do camiño e lado de un muiño, lavadero con unha fonte. Presenta como elementos singulares tres animas no fuste do cruceiro




      Presenta un caixons para recoger las limosnas moi deteriorado. Na parte superior do cruceiro ten a data na que foi feito, os dous primeiros numero que se ven son 17.. por o que estamos ante unha obra con moitisimos anos. 



      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.




     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA