CAPELA DO SEÑOR DE BONFIM - LORDELO - MONÇAO

 CAPELA DO SEÑOR DE BONFIM

LORDELO

 MONÇAO

 Lordelo
     Lordelo e unha fegresia portuguesa do municipio de Monção, distrito de Viana do Castelo.

Historia
     Foi suprimida o 28 de Xaneiro do 2013, en aplicación de unha resolución da Asamblea da República portuguesa promulgada o 16 de Xaneiro do 2013 o xuntarse coa fegresias de Parada e Sago, formando a nova fegresia de Sago, Lordelo e Parada.

Monção
     Monção é unha vila raiana portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con cerca de 2.600 habitantes.

Localización
     Monção é unha vila raiana portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con cerca de 2 600 habitantes.

Xeografía
     Monção é a sede dun municipio que ten unha superficie de 211,51 km², e unha poboación, no ano 2001, de 19.957 habitantes.

     Limita ao norte con Galiza (Salvaterra de Miño), ao leste co municipio de Melgaço, ao sur con Arcos de Valdevez, ao suroeste con Paredes de Coura e ao oeste con Valença.

O concello está subdividido en 33 freguesías:
    Abedim
    Anhões
    Badim
    Barbeita
    Barroças e Taias
    Bela
    Cambeses
    Ceivães
    Cortes
    Lapela
    Lara 

    Longos Vales
    Lordelo
    Luzio
    Mazedo
    Merufe
    Messegães
    Monção
    Moreira
    Parada
    Pias
    Pinheiros

    Podame
    Portela
    Riba de Mouro
    Sá
    Sago
    Segude
    Tangil
    Troporiz
    Troviscoso
    Trute
    Valadares
     O punto máis alto é o Alto de Santo António, a 1.114 metros sobre o nivel do mar, na freguesía de Riba de Mouro.

Historia
     Monção recibiu un foro do rei Afonso III o 12 de marzo de 1261.

     A vila fíxose célebre no curso das guerras fernandinas debido á enérxica acción de Deu-la-Deu Martins, esposa do alcalde local, que atacou ás tropas castelás que asediaban a vila bombardeándoas cos últimos víveres que lles quedaban.

     Iso é o motivo polo cal, aínda hoxe, aparece no escudo de armas desta vila unha muller sobre unha torre sostendo un pan en cada man. Ao seu redor obsérvase, nunha bordadura, a divisa da vila, facendo referencia ao nome daquela heroína: Deus o deu. Deus o há dado.

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN MIGUEL DE MARCELLE - A REGUENGA - MARCELLE - MONFORTE DE LEMOS

 IGREXA DE SAN MIGUEL DE MARCELLE

A REGUENGA

MARCELLE

MONFORTE DE LEMOS

A Reguenga
     A Reguenga é un lugar da parroquia de Marcelle no concello lucense de Monforte de Lemos, na comarca da Terra de Lemos.

Marcelle
     E unha parroquia do concello de Monforte de Lemos na comarca da Terra de Lemos, na provincia de Lugo. 

     No ano 2007 tiña 129 habitantes, deles 69 eran homes e 60 eran mulleres.

     Limita ao norte coas parroquias de Guntín e A Penela, ao leste con Vilamarín e Doade, ao sur con Paradela e ao oeste con Neiras, Gundivós, Brosmos e Doade.

Lugares de Marcelle
       Agrelos. Os Asenxos. Barxa. O Campelo. Candeda. O Colado. A Costa. A Esfarrapa, A Estrada, Freixo, Matelas, A Meda de Abaixo, A Meda, As Minas de Freixo, Pacios, Os Palleiros, A Pendella, A Pereira, A Portela, A Reguenga, Río, Riocovo, As Rozas, San Fiz, San Pedro de Baños, O Seixo, O Val do Bolo, A Veiga, Vilanova

Comarca da Terra de Lemos
     A Terra de Lemos é unha comarca galega situada ó sur da provincia de Lugo cuxa capital é Monforte de Lemos, que tamén é o concello máis poboado da comarca.

     A maioría da superficie (toda agás o concello de Bóveda) forma parte da Ribeira Sacra, da que Monforte tamén é a súa capital.

     Pertencen á comarca da Terra de Lemos os seguintes concellos: Bóveda, Monforte de Lemos, Pantón, A Pobra do Brollón, O Saviñao e Sober.

      A comarca linda ó norte coa comarca de Sarria, ó oeste coa comarca de Chantada, ó leste coa comarca de Quiroga e, ó sur coas comarcas ourensás de Ourense e Terra de Caldelas.

Ribeira Sacra
     A Ribeira Sacra é unha paraxe natural galega que comprende as ribeiras dos ríos Sil, Cabe e Miño. 

      Sitúase na zona sur da provincia de Lugo e a zona norte da de Ourense. A súa capital acordouse que fose a vila lucense de Monforte de Lemos.

     O 5 de abril de 2019, o Consello de Patrimonio Histórico do Ministerio de Cultura aprobou a súa candidatura para formar parte da lista de Patrimonio da Humanidade da UNESCO. 

     A decisión tomarase no 45º Comité de Patrimonio Mundial, no verán de 2021.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DE GUERRA - RÍO DOADE - GARFIÁN - BEARIZ

 MUIÑO DE GUERRA

RÍO DOADE

GARFIÁN

BEARIZ

  Garfián
     Garfián é un lugar da parroquia de Beariz, no concello de Beariz, na provincia de Ourense. 

     No ano 2008 tiña 16 habitantes, 9 homes e 7 mulleres; o que supón unha diminución no número de efectivos.

Beariz
      Santa María de Beariz é unha parroquia do concello de Beariz na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense.

     Segundo o IGE, en 2016 tiña 602 habitantes, dos cales 275 eran homes e 327 mulleres. Isto supón unha diminución de habitantes con respecto ao ano 2006 cando tiña 801.

Lugares de Beariz
Alvite, Beariz, A Bouza, Garfián, Magros, Muradás

Comarca do Carballiño
     A comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense. 

     Toma o nome da súa vila principal.

     Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.

VIDEO

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DO TIO DEMETRIO - REGO DE PONTE PEDRIÑA - BEARIZ

 MUIÑO DO TIO DEMETRIO

REGO DE PONTE PEDRIÑA

BEARIZ

 Beariz
      Beariz é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca do Carballiño. 

     Segundo o Padrón municipal de habitantes a súa poboación en 2018 era de 973 persoas (1477 en 2003).

     Limita cos concellos de Forcarei e A Lama na provincia de Pontevedra e Boborás, O Irixo e Avión na provincia de Ourense. O seu xentilicio é bearizao ou bearicense.

Xeografía
     O concello limita ao norte co concello de Forcarei (provincia de Pontevedra), ao leste co Irixo e Boborás, ao sur con Avión e ao oeste coa Lama (provincia de Pontevedra).

     Ten unha altitude media de 610 m, e as súas augas verten no río Avia, afluente do Miño, sendo os seus vales abertos e orientados cara ao sur, con máis horas de Sol.

     Os seus cumios máis altos son Marcofán (940 m), o alto da Ruza (868 m) e a cima de Santo Domingo (848 m, lindando con Trasdomonte, en Forcarei). Todos eles pertencen á serra do Suído.

Arqueoloxía
     No concello consérvanse máis dunha ducia de mámoas, monumentos neolíticos tamén chamados antas. Destes restos provén o nome do lugar das Antas, lindante co concello do Irixo. Con menos de 20 casas, chegou a formar parte de tres parroquias (Lebozán, O Regueiro e O Regueiro) tres dioceses e tres concellos distintos (Beariz, Boborás e O Irixo).

      Da idade de bronce non hai vestixios, pero puido ser moi rica e florecente, dada a cantidade de metal que existe nos montes de Beariz. Da Idade de Ferro salienta o castro de Magros, onde se encontraron restos de cerámica e pedras de moer gran. Da romanización consérvase parte dunha calzada romana e unha ponte sobre o río Verdugo.

     Na idade media, Beariz, ao igual que toda a Terra de Montes, foi gobernada polos arcebispos composteláns a través dos Xuíces-Meriños, nomeados por eles, e que tiñan a súa sede e residencia no castro de Montes, en San Miguel de Presqueiras, onde había unha fortaleza e unha torre, das que hoxe só quedan ruínas.

     Na Serra do Suído atópanse os singulares chozos.

     Na actualidade o concello sofre un proceso de retorno de emigrantes, especialmente de México.

      Moitos deles regresan con grandes capitais, tratándose este dun dos concellos coa renda per-capita máis alta de Galicia.

Parroquias de Beariz     
     Beariz (Santa María), Lebozán (Santa Cruz), Xirazga (San Salvador) 

VIDEO

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA