FORNELA NA IGREXA DE SIMES - SIMES - MEAÑO

FORNELA NA IGREXA DE SIMES

SIMES

MEAÑO

 Simes
     Santa María de Simes é unha parroquia que se localiza no leste do concello pontevedrés de Meaño.

     Segundo o padrón municipal de 2016 tiña 542 habitantes (283 mulleres e 259 homes), distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón un descenso respecto ós anos 2010, cando tiña 561 veciños, e 2005 cando eran 564. Ten unha superficie de 6,05 km².

Patrimonio histórico-artístico
     Cómpre destacar a igrexa parroquial, románica do século XIII, que conserva a portada e o presbiterio e, ao seu carón, dous interesantes cruceiros.

     No adro da igrexa hai unha fornela coa imaxe da Virxe.

     Nesta parroquia atópase un dos escasísimos exemplos de hórreos en "L" que se conservan en Galicia.

Lugares de Simes    
     A Igrexa, Aguís, O Souto, Pazos, Quintáns, Vilariño

Comarca do Salnés
     A comarca do Salnés é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Vilagarcía de Arousa, á cal pertencen os concellos de Cambados, O Grove, A Illa de Arousa, Meaño, Meis, Ribadumia, Sanxenxo, Vilagarcía de Arousa e Vilanova de Arousa.

     Constitúe un dos máis importantes enclaves turísticos de Galiza. Está comprendido entre a ría de Arousa polo norte e a ría de Pontevedra polo sur, formando parte das denominadas Rías Baixas.

     Recibe este nome polas antigas salinas que existían na desembocadura do río Umia.

     No Parochiale suevorum do século VI faise mención á Comarca Saliniense.

     Fontes históricas apuntan á existencia de conflitos relacionados coas salinas localizadas en diferentes puntos da comarca, concretamente nas freguesías de Nogueira, Vilalonga, Noalla e Dena, actualmente pertencentes aos concellos de Meis, Sanxenxo e Meaño.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

 

MUIÑO DE CHAPACUÑA - RÍO DEZA - A TRIGUEIRA - ZOBRA - LALÍN

 MUIÑO DE CHAPACUÑA

RÍO DEZA

A TRIGUEIRA

ZOBRA

LALÍN

 Río Deza
     O río Deza é un afluente do río Ulla pola esquerda. O seu nacente principal está nas proximidades de Candosa, no Irixo.

     Durante os primeiros catro quilómetros separa este concello do de Beariz e axiña adéntrase na provincia de Pontevedra por entre os Montes do Testeiro.

     Ten un percorrido de 51 Km e presenta unha conca de 551 km². O caudal absoluto achegado na súa desembocadura é de 18,6 m³/s.

Principais afluentes
Pola marxe dereita (de sur a norte):
    Río Asneiro.
    Río de Santa Lucía.
    Rego de Faquintas.
    Rego de Busto.
    Río Carrio, xa no concello de Vila de Cruces.
    Río Orza.

Pola marxe esquerda (de sur a norte):
    Regueiro do Candán.
    Regueiro de Refoxos.
    Río da Gouxa ou da Mera.
    Regueiro de Saídres.
    Río Toxa.
    Río Cervañiña ou da Casela.

A Trigueira
     A Trigueira é un lugar da parroquia de Zobra, no concello pontevedrés de Lalín, na comarca do Deza.

     Segundo o INE, no 2008 tiña 11 habitantes (5 homes e 6 mulleres), o que supón unha diminución de 1 habitante con respecto ao ano 2000.

Zobra
     Santa Mariña de Zobra é unha parroquia que se localiza no concello de Lalín.

     Segundo o IGE en 2011 tiña 152 habitantes (81 mulleres e 71 homes), distribuídos en 11 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 185 habitantes.

Historia
     Nesta parroquia o Mosteiro de Aciveiro tivo unha granxa priorado con terras e colonos; neste señorío sucedeulles a Casa de Chedas, que segue presidindo a arquitectura local.

Patrimonio
     A igrexa parroquial de Santa Mariña de Zobra, con fábrica orixinal no século XII, é obra dos canteiros locais. Tamén ofrece interese a Casa de Cabana, que estivo vinculada ao Pazo de Des, en Soutolongo.

Lugares de Zobra
     Acevedo, Ameixedo, Cabana, O Cantiño, Chedas, Liñeiras, Portela, Porto Martín, A Regouza, A Trigueira, Zobra   

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN PEDRO DE ESPIÑEIRA - ESPIÑEIRA - O IRIXO

 IGREXA DE SAN PEDRO DE ESPIÑEIRA

ESPIÑEIRA

O IRIXO

Espiñeira

     San Pedro de Espiñeira é unha parroquia do concello do Irixo na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense.

     No ano 2007 tiña 94 habitantes, deles 44 eran homes e 50 eran mulleres, o que supón unha diminución de 3 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Patrimonio
      A igrexa parroquial é do século XVIII, con nave dun só corpo e capela maior, á que se accede por arco de medio punto. A sancristía está anexa no lado norte. No retablo maior, neoclásico, hai imaxes barrocas de San Pedro, Santa Lucía, a Virxe do Carme e San Blas.

       Hai tamén un Cristo crucificado barroco e unha talla popular de Santo Antón de Pádua. No templo gárdase un copón en prata do século XVII, un cáliz de prata do século XVIII e mais unha custodia. A carón do templo hai un cruceiro do século XVIII, con pousa.

     Na aldea de Munín hai un cruceiro de finais do século XX.

Lugares de Espiñeira
     Carballeda, Couso, Espiñeira, O Espiño, Munín, Trabazón

O Irixo
     O Irixo é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca do Carballiño. Segundo o padrón municipal, en 2015 tiña 1.600 habitantes (2.092 en 2003).

Xeografía
       O concello, de 120 km² de superficie, abrangue 12 parroquias, e sitúase ao noroeste da provincia de Ourense. Limita ao norte cos municipios de Lalín e Dozón, ao sur cos de Boborás e O Carballiño, ao leste co de Piñor e ao oeste cos de Forcarei, Beariz e Boborás.

       Está situado ao pé da serra do Testeiro. Os solos son de granitos e xistos do precámbrico, nos que a forte erosión provocou morfoloxía aplanada. Destaca o monte do Paraño (800 m). Os bosques, matos e pastos ocupan máis do 80 % da superficie municipal. A presenza de carballos e castiñeiros nas valgadas minguou pola reforestación de piñeiros e eucaliptos, se ben os incendios forestais fixeron desaparecer moitas das plantacións, deixando en ocasións a rocha á vista. 

      Nas zonas húmidas e fluviais hai numerosos ameneiros, e nos lugares próximos ao tendido ferroviario hai acacias e mimosas, usadas para fixar os desmontes ocasionados pola construción das vías. 

        Existen tamén numerosas praderías naturais de secaño, e zonas de matagueira nas que destacan o toxo, a uz e a xesta. Os solos son bastante pobres e ácidos, sendo necesarios os fertilizantes e correctores para a agricultura.

Parroquias do Irixo    
       Campo (Santa María), Cangues (Santo Estevo), A Cidá (Santa Mariña), Corneda (Santiago), Dadín (San Pedro), Espiñeira (San Pedro), Froufe (San Xoán), Loureiro (Santa Mariña), Parada de Labiote (San Xulián), Reádigos (Santa Baia), O Regueiro (San Pedro) San Cosmede de Cusanca (San Cosmede)

Comarca do Carballiño
      A comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense.

      Toma o nome da súa vila principal. Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.

Poboación
       No ano 2020 tiña 26.443 habitantes, deles 13.896 eran mulleres e 12.547 homes.  

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTA MARÍA DO CASTELO - AIREXE - CASTELO - TABOADA

 IGREXA DE SANTA MARÍA

AIREXE

CASTELO

TABOADA

 Castelo
      Santa María de Castelo é unha parroquia do concello de Taboada na comarca de Chantada, na provincia de Lugo.

     Segundo o IGE en 2014 tiña 89 habitantes (52 mulleres e 37 homes), o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 143 habitantes.

Xeografía
     A parroquia ocupa o espazo centro-sur do concello. Limita ao norte con Carballo, ao leste con San Salvador de Ínsua e San Xián de Ínsua, ao sur con Sobrecedo e Vilela e o oeste con Campo. 

     O río Toldao atravésaa polo norte (marcando o seu linde nalgúns puntos) e vai desembocar no encoro de Belesar.

Consta de sete lugares: 

      Frameán, Perrelos, Faquiós, Airexe, Castelo, Ider e Covas.

      Predominan os bosques autóctonos de carballo e castiñeiro e os pastos. Na parte oriental a paisaxe é de ribeira.

Historia
      Da época prerromana consérvase o castro de Castelo, onde cada 7 de setembro se celebra a Queima das Fachas, declarada Festa de interese turístico de Galicia, e que abre as festas parroquiais.

      Da época romana consérvase un sartego ou furna antropomórfica preto do lugar de Frameán. A súa función semella ser máis como monumento funerario que como sepulcro. Similar a esta atópase unha en Fornas, no concello de Chantada.

      Tamén no lugar de Covas tense constancia dunha explotación de prata da que dan conta uns regos da leira e a denominación nalgún catastro da concentración parcelaria de Monte da Prata para un lugar próximo. Hai tamén unha fonte presumibelmente de orixe romana.

      Do período suevo-visigótico dá conta a toponimia: Faquiós e Frameán. No Testamento Odoariano, do ano 747, aparece por primeira vez o nome de Castelo, relacionado co citado castro.

      Da época románica dá conta a igrexa parroquial, no lugar de Airexe, da segunda metade do século XII e con algunhas modificacións posteriores.

      No lugar de Covas existe constancia de presenza humana durante a Idade Media: unha ponte sobre o Toldao anterior ao século XVI, cunha cruz do XVIII; durante a Idade Moderna, a capela. Estivo habitado por freires que traballaban as terras en réxime de autosuficiencia e cobraban o décimo de terras circundantes.

      Tamén o carlismo estivo presente na parroquia, se ben de maneira residual como no resto de Galiza. Deste período da Historia dá conta o Carballo dos Cartos, que segundo a lenda albergaba o tesouro dun carlista exiliado, que foi colocado no lugar de Airexe.

Lugares de Castelo
     Airexe, Castelo, Covas, Faquiós, Frameán, Ider, Perrelos

Comarca de Chantada
     A comarca de Chantada, coñecida historicamente como Terra de Asma, é unha comarca galega situada na provincia de Lugo a capital é Chantada.

     Pertencen a ela os concellos de Carballedo, Chantada e Taboada. 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA