viernes, 5 de enero de 2018

CASTRO DE FORMIGUEIROS - AIREXA - SAMOS

CASTRO DE FORMIGUEIROS
AIREXA
FORMIGUEIROS
SAMOS


Castro de Formigueiros
      O castro de Formigueiros é un poboado castrexo da Idade do Ferro situado preto do lugar da Airexa, na parroquia de Formigueiros, no concello lucense de Samos.



      Está a 785 metros sobre o nivel do mar, encravado no extremo occidental da Serra do Édramo, que fai de divisoria entre os concellos de Samos ao norte, e o Incio ao sur.



Morfoloxía
     Sobre o perfil da montaña destacan as súas potentes murallas, circundadas por un labiríntico sistema de foxos e parapetos.



      Sorprende a complexidade e extensión das defensas fronte o reducido da zona habitacional. Das 5 ha. totais, o interior da croa só ocupa uns 2000 metros cadrados.



Arqueoloxía
    Foi obxecto de escavacións arqueolóxicas dende os anos 2006 a 2008. Definíronse dúas ocupacións. A primeira, comezaría nos séculos III-II a. C., remata na primeira metade do século I.



      Logo parece que foi abandonado e detéctase unha nova ocupación, con construcións levantadas sobre os derrubes das casas e da muralla. Os indicios apuntan a unha fase romana tardía ou posterior.



     Atopáronse lousas decoradas con círculos, cabalos e peixes nunha praciña do poboado.


Formigueiros
       Santiago de Formigueiros é unha parroquia do concello de Samos na comarca de Sarria, na provincia de Lugo. 



     Segundo o IGE en 2013 tiña 47 habitantes, deles 24 eran mulleres e 23 eran homes, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 69 habitantes .


Patrimonio
      Da época do megalitismo consérvase a necrópole de Santa Mariña, un conxunto de corenta mámoas declarado Ben de Interese Cultural.



     O castro de Formigueiros presenta varias liñas defensivas. Nel atopáronse vivendas de planta cadrada construídas en lousa.


Lugares de Formigueiros
      A Airexa, Sancovade, A Vila, Vilar


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 4 de enero de 2018

IGLESIA DE SAN CRISTOVO DO REAL - SAMOS

IGLESIA DE SAN CRISTOVO DO REAL
SAN CRISTOVO DO REAL
SAMOS 


     Aldea de 31 habitantes (591 m) en el Camino Francés, municipio de Samos, provincia de Lugo, Galicia. 


     A 131 km de Santiago. El paso por esta población es facultativo, ya que existen dos itinerarios que parten de Triacastela para alcanzar Sarria: el Camino de San Xil y el que lleva al caminante al monasterio de Samos. Renche forma parte de este último trazado.


     Uno de los principales atractivos de este enclave es su arquitectura, que responde a los principios de la factura popular de la zona. 


     Sin embargo, las edificaciones no se encuentran en buen estado de conservación. En lo que se refiere al patrimonio religioso, sobresale la iglesia parroquial, del año 1693, que alberga un rico retablo churrigueresco. 


     Otro de los motivos que hacen de San Cristovo do Real un lugar reseñable es la naturaleza del entorno, definida por el paso del río Oribio y su vegetación de ribera, compuesta principalmente por chopos y álamos. 


     Se sale de la aldea por un pequeño puente que introduce al peregrino en uno de los tramos de vegetación autóctona más intensa y misteriosa.


Lugares de San Cristovo do Real
     Abradelo, O Covallo, Lusío, Nande, Reigosa, San Cristovo do Real, San Paio



Comarca de Sarria
     La Comarca de Sarria es una comarca central de Lugo (Galicia, España).



     Pertenecen a la misma los siguientes municipios: Incio, Láncara, Paradela, Páramo, Samos, Sarria y Triacastela.



     Sarria es la capital de la comarca.

VIDEO
MAPA

Fuente:  xacopedia
XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 3 de enero de 2018

CASTILLO DE TORÉS - TORÉS - AS NOGAIS

CASTILLO DE TORÉS
TORÉS
AS NOGAIS
LUGO


Torre de Torés
Situación
     La Torre de Torés se alza sobre un pequeño cerro situado en San Xoán de Torés, parroquia de Torés, término municipal de Os Nogais (Los Nogales), provincia de Lugo. Se puede llegar por la carretera C-535 desde la localidad de Becerreá, al norte de As Nogais por la carretera N-VI.



Estado de conservación
     Se encuentra abandonada y en estado de ruina progresiva.



Protección
     Bajo la protección de la Declaración genérica del Decreto de 22 de abril de 1949, y la Ley 16/1985 sobre el Patrimonio Histórico Español.



Torés
   San Xoán de Torés es una parroquia del ayuntamiento de las Nogais en la comarca de los Ancares, en la provincia de Lugo. Tenía 186 habitantes en 2016, según datos del Instituto Gallego de Estadística, 94 hombres y 92 mujeres. Lo que supone una diminución de 26 habitantes respeto al año 2007 cuando tenía 212 habitantes (114 hombres y 98 mujeres) y 29 menos que en 2006.



     En la parroquia están los restos de la fortaleza de Torés, declarados Bien de Interés Cultural.


Lugares de Torés 
     Casares, Estacas, Follobal, Riomao, Rodís, Torés, Vilaesteva



As Nogais​
     As Nogais​ es un municipio español situado en la parte oriental de la provincia de Lugo, en Galicia, a 57 km de Lugo. Pertenece a la comarca de Los Ancares Lucenses.



     Población en 2009: 1.381 personas según el Padrón municipal de habitantes.


Geografía
     El municipio se extiende por las estribaciones meridionales de la Sierra de los Ancares y el valle que forma el curso alto del río Navia. Lo atraviesa la N-VI y la A-6 (km 444). Es un territorio extenso (112,4 km²), con una densidad de población muy reducida, inferior a los 15 habitantes por quilómetro cuadrado.



     Las alturas máximas se encuentra en la Sierra de los Ancares, en sierras pequeñas como Travesa, Pintinidoira y Chan de Pereira (entre los 1.000 y los 2.000 m) y en las estribaciones de las Serras del Piornal y Rañadoiro, para el sur y el suroeste, que superan los 1.300, llegando a los 1.387 m en el Pico do Corvo. El fondo del valle del Navia transcurre entre los 500 y los 800 m.


     El Navia, que nace en Piedrafita del Cebrero, atraviesa As Nogais de sudoeste a noroeste y recoge el auga de, entre otros, el río de Valdeparada y el regato de Boullón.


     Los inviernos son fríos y los veranos frescos, con una temperatura media anual de 9 °C y una oscilación térmica de 13 °C.


Historia
     Hubo asentamentos de cultura castreña, como los del castro de Vilabol, Vilaesteva y Quintá. Se sitúa aquí, posiblemente, la mansio romana de Ponte Naviae, de la calzada de Braga a Astorga. En el camino real que llevaba a Castilla, la parte más dura de la subida a Piedrafita comenzaba aquí. Esta entrada a Galicia era defendida por la torre de Doncos y los castillos de Doiras y Valcarce. En el siglo XIV, Doncos era propiedad del adelantado mayor de Galicia, García Rodríguez de Valcarce; en el siglo XV perteneció al conde de Ayala y a la condesa de Monterrey, pero en 1603, cuando era propiedad de Fernando de Toledo, figura ya como torre abandonada.



     El beneficio eclesiástico correspondía a la casa y señorío de Torés, tenencia del marquesado de Camarasa. Parece que en el lugar de Santo André hubo un eremitorio, convertido en monasterio y rápidamente desaparecido.


     Durante la Guerra de Independencia Española, las tropas francesas incendiaron Doncos y otros lugares. En 1835, los vecinos formaron una partida de voluntarios para perseguir a los carlistas.


Economía
     La población decrece rápidamente. El hábitat es concentrado, alrededor de los cursos de agua y de la carretera y con algunos núcleos dispersos. Más de la mitad se dedica al sector primario en explotaciones familiares reducidas. Destaca la ganadería de (vacas). Ls cultivos más importantes son los cereales (centeno, trigo y maíz), patatas y hortalizas. En los últimos años también se repobló bastante el monte. No hay industria y el sector terciario se dedica a la atención de los viajeros.



Parroquias de As Nogais
     A Alence (Santa Lucía), Doncos (Santiago), Noceda (San Xoán), As Nogais (Santa María Madanela), Nullán (San Cosmede), Quintá (San Pedro), Santo André (Santo André), Torés (San Xoán), Vilaicente (San Xoán)


VIDEO
MAPA
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 1 de enero de 2018

MUIÑO DO ABADE - RÍO BARRAGÁN - PAZOS DE BORBÉN

MUIÑO DO ABADE
CABO DE RAÑA
XUNQUEIRAS
PAZOS DE BORBÉN 
RÍO BARRAGÁN


O Cabo de Raña
      O Cabo de Raña é un lugar da parroquia de Xunqueiras, no concello pontevedrés de Pazos de Borbén, na comarca de Vigo. Segundo o IGE do 2008 tiña 31 habitantes o que supón un aumento no número de habitantes en relación ao ano 2007.



Xunqueiras
     San Salvador de Xunqueiras é unha parroquia que se localiza no concello de Pazos de Borbén. Segundo o padrón municipal de 2014 tiña 130 habitantes (65 homes e 65 mulleres), distribuídos en 4 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999, cando tiña 132 habitantes.



Lugares de Xunqueiras
O Cabo de Raña, Casqueiros, A Chan, Eidos de Riba



Parroquias de Pazos de Borbén
     Amoedo (San Sadurniño), Borbén (Santiago), Cepeda (San Pedro), A Ermida (Nosa Señora da Anunciación), Moscoso (San Paio), Nespereira (San Martiño), Pazos (Santa María), Xunqueiras (San Salvador)



Pazos de Borbén
     Pazos de Borbén é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Vigo. Segundo o padrón municipal, en 2014 tiña 3.075 habitantes. O seu xentilicio é «pacense».



Xeografía
     O concello, de 50 km², abrangue oito parroquias e limita cos concellos de Redondela, Fornelos de Montes, Soutomaior, Mondariz, Ponteareas e Mos.



     As augas do concello dan a tres concas: cara ao norte os ríos Barragán e Pequeno van dar ao Oitavén. Cara ao sur os ríos Borbén e Louro desembocan no río Miño. Cara ao oeste, o río Alvedosa desemboca en Redondela.


     O monte Galleiro (670 m) é o cumio máis elevado. Outros picos son o monte da Serra (616 m), A Pedra Quitiña (532 m) e o Outeiro do Mar (475 m).


Historia
     Durante o século XX houbo unha forte emigración cara a Sudamérica, especialmente a Brasil.



Economía
     Até a década de 1970 a economía do concello era basicamente de subsistencia, baseada na agricultura e a gandería. Actualmente moita xente desprázase cara a Vigo, Redondela e Pontevedra, onde están as áreas industriais ou traballando no sector dos servizos.



     O Polígono Industrial A Chan de Amoedo acolle empresas de alimentación, artes gráficas, fabricación de colchones e construción.


Río Barragán
     O río Barragán ou río Freaza é un río afluente do Oitavén que forma o límite entre os concellos de Fornelos de Montes e Pazos de Borbén.



     O río Barragán e a súa fraga acollen un itinerario para senderismo pendente de homologación pola Federación Galega de Montañismo co número PR-G 164 Senda da Fraga do Barragán. 
 

     Á parte dos atractivos que ofrece a fraga a as marxes do río Barragán, que ten, no treito final, antes do encoro de Eirás, un estreito val cun bosque de ribeira ben conservado, nesta senda cómpre salientar elementos etnográficos e culturais como as levadas, os muíños, os pasos ou pasales, as pontes e pontellas, muros de todo tipo, camiños enlousados e, especialmente, os restos do castro da Cidade.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA