XOAN ARCO DA VELLA

martes, 5 de enero de 2016

MUIÑOS DE FIRGA - SOMOZA - A ESTRADA

MUIÑOS DE FIRGA

BARRANCO DE BRAÑAS

SOMOZA

A ESTRADA

Somoza
Somoza es una parroquia del sur del ayuntamiento español de A Estrada, en la Provincia de Pontevedra.

Pertenece a la comarca de Tabeirós - Tierra de Montes.

Limita con las parroquias de Ouzande, Guimarei, Tabeirós, Nigoy y Arca.

En 1842 tenía una población de hecho de 260 personas.

En los veinte años que van de 1986 a 2006 la población pasó de 597 a 462 personas, lo cual significó una pérdida del 19,86%.

Según el IGE en 2011 tenía 222 habitantes (117 mujeres y 105 hombes), distribuidos en 9 entidades, lo que supone una disminución respecto de 1999 cuando tenía 243 habitantes.

Lugares de Somoza
Albriñas, Bargo, A Carballeira, Castro Ramiro, Chan da Aldea, Cernadela, A Somoza, Os Sureiros, Vila de Abaixo

Tabeirós - Tierra de Montes
Tabeirós - Tierra de Montes es una comarca de Galicia, situada en la parte sur de la cuenca media del río Ulla.

Está formada por dos unidades históricas y naturales distintas: al norte, en la parte baja del valle, las tierras de Tabeirós que corresponden aproximadamente al municipio de La Estrada; al sur, la zona montañosa de Tierra de Montes, famosa por sus curros y monasterios aislados.

Integran la comarca los municipios de:
Cerdedo, La Estrada y Forcarei.

La sede comarcal y principal centro urbano es la villa de A Estrada.

A Estrada es un municipio y localidad de la provincia de Pontevedra.

Pertenece a la comarca de Tabeirós - Tierra de Montes.

Por otra parte es la capital del partido judicial de su mismo nombre. Su altitud es de unos 300 metros sobre el nivel del mar.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
XOAN ARCO DA VELLA
O PARAISO EXISTE
Twitter
XOAN ARCO DA VELLA
Pinterest
XOAN ARCO DA VELLA
Google+
XOAN ARCO DA VELLA
Instagram
XOAN ARCO DA VELLA
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

RUINAS CAPILLA DE S. LOURENZO

RUINAS CAPILLA DE SAN LOURENZO

VILA DE ARRIBA

COTOBADE

Vila de Arriba
Vila de Arriba é un lugar da parroquia de Santa María de Sacos, no concello pontevedrés de Cotobade.

A súa poboación no ano 2006 era segundo o IGE de 105 persoas (47 homes e 58 mulleres), o que supón un aumento de tres persoas con respecto ó ano anterior. É o lugar máis habitado da parroquia.

Alí atópase o petróglifo da Preiriña e o cruceiro de Vila de Arriba.

Santa María de Sacos
Santa María de Sacos é unha parroquia que se localiza no norte do concello de Cotobade.

Segundo o padrón municipal de 2006 tiña 283 habitantes (129 homes e 154 mulleres), distribuídos en 4 entidades de poboación, o que supón un aumento respecto ó 2005, cando tiña 281 habitantes.

Patrimonio
A súa igrexa parroquial é un templo dunha soa nave cunha ábsida rectangular, que conserva elementos do románico tardío ou protogótico.

Os perpiaños moi irregulares distribúense en fiadas dando como resultado, pola contra, uns paramentos ben rematados.

Segundo Bango Torviso o estilo do aleiro da ábsida, principalmente, indica un estilo de orixe ourensán, da zona de Oseira ou Terra do Carballiño, de finais do último terzo do século XII.

Hai dúas capelas no Cádavo e en Dorna, e no leste da parroquia consérvanse os restos da capela de San Lourenzo, restaurados en 2010.

Amais, hai dous petróglifos, unha mámoa e dous cruceiros.

Lugares de Santa María de Sacos
O Cádavo, Dorna, As Eiras, Vila de Abaixo, Vila de Arriba

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA

O PARAISO EXISTE

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 4 de enero de 2016

MUIÑO DAS PONTES - RIO XABREGA

MUIÑO DAS PONTES

RÍO XABREGA

SOBER

LUGO

No regueiro do Xabrega atópase o máis importante conxunto de muíños do municipio de Sober.

En pouco máis de tres quilómetros de lonxitude, as súas augas movían 28 muíños e dous batáns.

Este excepcional conxunto etnográfico foi restaurado parcialmente polo taller municipal de emprego, no tramo comprendido entre a aldea da Boca e a desembocadura do regueiro no Sil, no lugar de Os Chancís.

A ruta comeza no lugar de Pouso do Branco, a 500 metros da aldea de A Boca. O sendeiro baixa ao principio cara o regueiro do Xabrega.

O primeiro muíño que se atopa é o de Roque do Arroxó, de rexos muros e en bo estado de conservación. Agora hai que camiñar polo muro do caneiro ou canle de condución da auga para visitar os dous muíños seguintes, chamados de Nemesio da Boca.

En ambos os dous casos rehabilitáronse integramente os muros, o cubo e a cuberta. O de maiores dimensións tiña habilitada no seu interior unha estancia que era utilizada polo propietario para descansar.

De volta ó sendeiro, hai que cruzar o regueiro por uns pasadoiros de pedra e volver camiñar polo caneiro, que agora dá acceso ao muíño do Ramiro da Boca, tamén restaurado integramente. Nesta zona pódese observar a altura á que se elevan os caneiros, que parecen verdadeiros acuedutos.

A continuación hai outros dous muíños, chamados do Chucán do Couto. No primeiro consolidáronse os muros e sobre o segundo construíuse unha plataforma para poder observar o funcionamento do rodicio, ao que foi adaptado un xerador eléctrico.

Este lugar era denominado A Calzada, xa que por aquí pasaba unha calzada romana, os restos da cal se poden apreciar neste tramo.

O seguinte muíño é o dos Nabás, do que só quedan os muros. Neste lugar, coñecido como A Alvariza, o camiño bifúrcase. O ramal da esquerda bordea un saliente rochoso, discorre entre altos muros de pedra e únese novamente, douscentos metros máis adiante, ó camiño principal.

Hai que seguir polo camiño da dereita, que cruza o regueiro por unha pequena ponte de pedra e conduce seguidamente ó muíño do Conde de Camilo. Esta construcción conserva en bo estado os seus altos muros e no seu interior gárdanse dúas pedras de muíño que funcionaban de forma simultánea.

Unha delas fíxose con granito do país e a outra é do tipo denominado albar –de pedra máis fina-, coa que se moía o trigo. Este lugar chámase As Garduñeiras, nome relacionado co carácter abrupto e boscosodo terreo.

MAPA

Fuente: Concello de Sober

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DA CIDADELLA - VILARDEVÓS

MUIÑO DE CIDADELLA

REGO DO VAL DA CERVA

SOUTOCHAO

VILARDEVÓS

OURENSE

Vilardevós
En la Comarca de Verín, en el sudeste de la provincia de Ourense se localiza el municipio de Vilardevós cerca de la frontera portuguesa.

Vilardevós
Superficie:
152,1 km²

Población:
2.382 habitantes (Fuente: INE - 2008)

Parroquias:
Arzádegos (Santa Baia) , Berrande (San Bartolomeu) , Enxames (San Xoán) , Fumaces e A Trepa (Santa María) , Moialde (Santa María) , Osoño (San Pedro) , Santa María de Traseirexa (Santa María) , Soutochao (Santa María) , Terroso (Santa Cruz) , Vilar de Cervos (San Vicente) , Vilardevós (San Miguel) , Vilarello da Cota (Santa María)

Como llegar:
La carretera N-525 de Verín a A Gudiña, es la principal vía de comunicación del ayuntamiento de Vilardevós.

Vilardevós:
Una sucesión de profundos valles conforman el territorio municipal que cuenta con su mayor altura en el monte Balagrande, el Marco de Cota con una altitud de 1083 metros.

La belleza agreste del municipio es un atractivo para los amantes de la naturaleza que pueden disfrutar en las áreas recreativas y de baño en Arzoá y Cidadella, donde hay una bonita cascada, y en Fonte de Ouceira en la sierra.

Quedan repartidos por el municipio vestigios arqueológicos tales como las mámoas de Vilardevós, el castro de Flor de Rei o el sarcófago hallado en Arzádigos y datado en el siglo VII.

Los avatares de la historia están condicionados a su situación fronteriza con Portugal, habiendo sufrido varias inclusiones por parte de estos.

En el aspecto monumental y dentro del arte sacro, destacan la Ermita de Nosa Señora de Portas Abertas, situada sobre un castro en Florderrei, las iglesias de Vilardevós, Enxames y Vilarello con retablos barrocos del siglo XVIII y la iglesia de Berrande, con un bello campanario y la bóveda de piedra.

Los recientes programas de desarrollo local, han propiciado una serie de mejoras económicas en el municipio donde se han creado varias cooperativas, una de castañas y otra de miel así como una industria de foie-gras y un criadero de perdiz y conejo.

Imprescindible:
Iglesia Barroca de Berrande y Ermita de Nosa Señora de Portas Abertas, situada sobre un castro en Florderrei.

Otros:
Iglesias de Vilardevós, Enxames y Vilarello y Áreas recreativas de Arzoá, Cidadella y Fonte de Ouceira.

Alrededores:
Oímbra ,Verín, Riós.

Fiestas
- San Xoán el 24 de junio - Santa Marta el 29 de julio - Festa das Neves el 5 de agosto - Romería de Portas en Florderrei coincidiendo con la Ascensión.