miércoles, 11 de noviembre de 2015

MUIÑO DE RETORTA - RÍO LOIO - PARADELA

 MUIÑO DE RETORTA
RÍO LOIO
PARADELA
LUGO


Muiño de Retorta
     El molino de la Retorta fue recientemente restaurado por lo que está en un estado excelente para ser visitado, cuenta con cuatro piedras de moler y es uno de los más grandes de la zona.


     La visita podemos hacerla de dos formas, haciendo la ruta del Loio (PRG 14) o bien llegando en coche hasta el lugar de Retorta, desde ese lugar tendremos un pequeño paseo de 10 mín. aproximadamente a través de un bosque de castaños y robles de gran porte.



Cómo llegar:
     Desde el núcleo de Paradela, tomar la LU-P-4203(carretera de Francos) durante 4 km y luego girar la izquierda, continuar durante 1,2 km. 



     Son 6 km desde Paradela y la duración aproximada del trayecto en coche es de 10 mín.


Paradela
      Paradela es un municipio español situado al suroeste de la provincia de Lugo en Galicia. Pertenece a la Comarca de Sarria.



     Según los datos del INE de cifras de población referidas al 01/01/2008, la población de Paradela es de 2.193 habitantes (1.101 hombres y 1.092 mujeres).



     Esto supone un descenso de 47 habitantes respecto a las cifras del año anterior y de 559 respecto a cifras de 1998, año en que había 2.752 habitantes (1.370 hombres y 1.382 mujeres).



Geografía
Limita al:
    Norte con el Ayuntamiento de O Páramo
    Sur con Bóveda y O Saviñao
    Este con Sarria y Incio
    Oeste con Taboada y Portomarín



Camino de Santiago
     El Camino de Santiago discurre por este municipio lucense, concretamente el Camino Francés y atraviesa las siguientes parroquias de este a oeste: Ferreiros, Francos, Laxe, Cortes y Loio.



Parroquias de Paradela
    Aldosende (Santiago)
    Andreade (Santiago)
    Barán (San Pedro)
    Castro (San Mamede)
    Castro de Rei de Lemos (Santa María)
    As Cortes (San Salvador)
    Ferreiros (Santa María)
    Francos (Santa María)
    A Laxe (Santiago)
    Loio (San Xoán)
    Paradela (San Miguel)
    San Facundo de Ribas de Miño (San Facundo)
    San Martiño de Castro (San Martiño)
    San Vicente de Paradela (San Vicente)
    Santa Cristina de Paradela (Santa Cristina)
    Santalla de Paradela (Santalla)
    Suar (San Lourenzo)
    Vilaragunte (Santa María)


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DO CABO - PARADELA - LUGO

 MUIÑO DO CABO
REGO DA SERRA
PARADELA
LUGO


Muiño do Cabo
     En el núcleo urbano de Paradela podemos encontrar un conjunto etnográfico bien hermoso compuesto por uno pequeño molino restaurado, el Molino del Cabo, una cascada y un puente de madera.


     En este lugar termina el paseo que acompaña al riachuelo de la Ruxidoira, también es el lugar de inicio de la ruta del Loio, sendeiro homologado por la Federación Gallega de Montañismo como PRG-14, y en su entorno están las piscinas municipales.


Paradela
      Paradela es un municipio español situado al suroeste de la provincia de Lugo en Galicia. Pertenece a la Comarca de Sarria.



     Según los datos del INE de cifras de población referidas al 01/01/2008, la población de Paradela es de 2.193 habitantes (1.101 hombres y 1.092 mujeres).



     Esto supone un descenso de 47 habitantes respecto a las cifras del año anterior y de 559 respecto a cifras de 1998, año en que había 2.752 habitantes (1.370 hombres y 1.382 mujeres).



Geografía
Limita al:
    Norte con el Ayuntamiento de O Páramo
    Sur con Bóveda y O Saviñao
    Este con Sarria y Incio
    Oeste con Taboada y Portomarín



Camino de Santiago

     El Camino de Santiago discurre por este municipio lucense, concretamente el Camino Francés y atraviesa las siguientes parroquias de este a oeste: Ferreiros, Francos, Laxe, Cortes y Loio.



Parroquias de Paradela

    Aldosende (Santiago)
    Andreade (Santiago)
    Barán (San Pedro)
    Castro (San Mamede)
    Castro de Rei de Lemos (Santa María)
    As Cortes (San Salvador)
    Ferreiros (Santa María)
    Francos (Santa María)
    A Laxe (Santiago)
    Loio (San Xoán)
    Paradela (San Miguel)
    San Facundo de Ribas de Miño (San Facundo)
    San Martiño de Castro (San Martiño)
    San Vicente de Paradela (San Vicente)
    Santa Cristina de Paradela (Santa Cristina)
    Santalla de Paradela (Santalla)
    Suar (San Lourenzo)
    Vilaragunte (Santa María)


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 8 de noviembre de 2015

IGLESIA DE NOVEFONTES - TOURO

 IGREXA DE NOVEFONTES
NOVEFONTES
TOURO 
A CORUÑA


 Novefontes
     Santiago de Novefontes é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Touro. Segundo o padrón municipal de 2014 tiña 131 habitantes (63 homes e 68 mulleres) distribuídos en 8 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando contaba con 189 habitantes.



Lugares de Novefontes
   Basebe, O Campo, A Capela, Corvite, Dozariñas, Penelas, Sestelo, Xondo



Touro
     Touro é un concello da provincia da Coruña, pertencente á comarca de Arzúa.
     Segundo o IGE en 2014 tiña 3.853 habitantes.
     O seu xentilicio é tourense.



Xeografía
     Ten unha superficie de 114,9 km² (214.995 ferrados). A capital municipal está en Fonte Díaz, parroquia de Touro, aínda que no século pasado estivo en Soutullo, na parroquia de Fao.



Orografía
     O Concello de Touro presenta un perfil semellante ó resto das terras do Ulla; un relevo suave que se acentúa cara ó sur ata chegar ó val do Ulla. As maiores altitudes corresponden cos montes de Pena Cabreira, Xunqueira e o Coto de San Sebastián (parroquia de Loxo), rondando todos eles os 400 metros.



Historia
     Hai restos antigos de presenza humana, aínda que moitos están sen catalogar. Na parroquia de Foxás hai varios topónimos que denotan a existencia de poboados castrexos. Da época da romanización de Galicia quedou un camiño real con dirección a Lugo.



     Na toponimia atopamos por exemplo coa aldea de Castelo, en Touro, o nome etimoloxicamente podería deberse a que alí se erguera algo semellante a un castelo, e na zona dos Torreis, en Loxo poderían imaxinarse unhas fortificacións. En Foxás hai varios lugares co nome de Castro.



     As terras do concello aparecen nomeadas no Códice Calixtino, promovido polo arcebispo Diego Xelmírez no século XII. As dezanove parroquias actuais estaban repartidas en cinco xurisdicións: Bendaña, Bendaña do Marqués, Budiño, Cira e Xiro da Rocha.



     Trala división territorial de España en 1833 foron creados os concellos de Touro e de San Miguel de Vilar (na actualidade integrado no primeiro), pertencentes ó partido xudicial de Sar. O municipio de Touro homenaxeou á raíña Isabel II, que reinaba nese momento, incluíndo no seu escudo un i grego e un dous en números romanos.



     No século XX o concello mantiña unha economía de autoconsumo, ligada ao sector primario, e un atraso tecnolóxico. Isto motivou unha grande emigración.



Patrimonio
     No inventario Histórico-Artístico do concello figura a igrexa parroquial de Quión, ao igual que a igrexa de Loxo, que pertencía antes aos dominicos de Santiago. Outras igrexas destacadas son a de Fao, co seu campanario inclinado; e a de Foxás, que tiña unha campá facendo soar as horas.



     O concello está cheo de muíños. Moitos deles abandonados, e outros foron restaurados, como o muíño de Rozas, en Quión.



     Na parroquia de Vilar atópase un pequeno cruceiro que pode ser bastante antigo polas figuras que aparecen na súa base.



     No monte de Caroceiros, en Novefontes existen restos dun antigo templo ou monumento,ao que segundo a tradición popular asistía a veciñanza da outra bando do río Ulla para facer enterramentos.



     En escrituras do século XII fálase dun mosteiro chamado Argentario que parece ser que estaba na que é hoxe a aldea de Arenteiro, Loxo.



Patrimonio cultural
     Touro está atravesado polo Camiño de Santiago. Son algúns os peregrinos que collen a estrada comarcal AC240, que atravesa as parroquias de Beseño, Quión, Touro, Loxo, Bama, Prevediños e Vilar.



Etnografía
     En Baiobre, un dos lugares máis elevados do concello, na parroquia de Beseño, celébrase unha romaría nunha carballeira xunto á capela de Santa Sabela. Segundo a tradición, as mulleres preñadas deben coller unha tella da capela que se garda baixo os carballos.



     En Brandelos, Prevediños hai unha fonte con augas medicinais, onde xente ía tomar baños. Alí fíxose unha capela, arruinada e agora restaurada por un particular, e tamén alí se facía unha festa nunha carballeira, onde tamén había feiras. Agora a romaría faise nunha capela, que en tempos pasados puido pertencer ao Conde de Altamira, en Noaio, na mesma parroquia.



Festas e celebracións
    Hai unha feira cada día 5 de todos os meses en Fonte Díaz, con especial mención a de agosto, dedicada aos emigrantes.
    Festa da Terceira Idade
    Día do Neno
    Tamén se celebra o Entroido, de especial mención o de Fao, como magostos e sardiñadas nas súas datas.



Festas parroquiais:
    O San Xoán do 24 ao 26 de xuño en Touro
    Festas de Santa Eulalia e San Marcos en Bama o 24 de abril
    San Breixo en Foxás o 1 de outubro
    Santa Mariña en Circes o 18 de xullo
    San Ramón en Santiso, Cornado, o último venres e sábado de agosto.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

FERVENZA DA CIDADELLA - VILARDEVÓS

FERVENZA DA CIDADELLA
REGO DO VAL DA CERVA
SOUTOCHAO
VILARDEVÓS


    En la Comarca de Verín, en el sudeste de la provincia de Ourense se localiza el municipio de Vilardevós cerca de la frontera portuguesa.


Vilardevós
Superficie:

      152,1 km²


Población: 
     2.382 habitantes (Fuente: INE - 2008)


Parroquias: 
     Arzádegos (Santa Baia) , Berrande (San Bartolomeu) , Enxames (San Xoán) , Fumaces e A Trepa (Santa María) , Moialde (Santa María) , Osoño (San Pedro) , Santa María de Traseirexa (Santa María) , Soutochao (Santa María) , Terroso (Santa Cruz) , Vilar de Cervos (San Vicente) , Vilardevós (San Miguel) , Vilarello da Cota (Santa María)


Como llegar: 
La carretera N-525 de Verín a A Gudiña, es la principal vía de comunicación del ayuntamiento de Vilardevós.


Vilardevós: 
     Una sucesión de profundos valles conforman el territorio municipal que cuenta con su mayor altura en el monte Balagrande, el Marco de Cota con una altitud de 1083 metros. 


     La belleza agreste del municipio es un atractivo para los amantes de la naturaleza que pueden disfrutar en las áreas recreativas y de baño en Arzoá y Cidadella, donde hay una bonita cascada, y en Fonte de Ouceira en la sierra.


     Quedan repartidos por el municipio vestigios arqueológicos tales como las mámoas de Vilardevós, el castro de Flor de Rei o el sarcófago hallado en Arzádigos y datado en el siglo VII.


     Los avatares de la historia están condicionados a su situación fronteriza con Portugal, habiendo sufrido varias inclusiones por parte de estos. 


     En el aspecto monumental y dentro del arte sacro, destacan la Ermita de Nosa Señora de Portas Abertas, situada sobre un castro en Florderrei, las iglesias de Vilardevós, Enxames y Vilarello con retablos barrocos del siglo XVIII y la iglesia de Berrande, con un bello campanario y la bóveda de piedra.


     Los recientes programas de desarrollo local, han propiciado una serie de mejoras económicas en el municipio donde se han creado varias cooperativas, una de castañas y otra de miel así como una industria de foie-gras y un criadero de perdiz y conejo.



Imprescindible: 
     Iglesia Barroca de Berrande  y Ermita de Nosa Señora de Portas Abertas, situada sobre un castro en Florderrei.


Otros: 
     Iglesias de Vilardevós, Enxames y Vilarello y Áreas recreativas de Arzoá, Cidadella y Fonte de Ouceira.


Alrededores: 
     Oímbra ,Verín, Riós.


Fiestas
     - San Xoán el 24 de junio - Santa Marta el 29 de julio - |Festa das Neves el 5 de agosto - Romería de Portas en Florderrei coincidiendo con la Ascensión. 


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: galiciaparaelmundo
XOAN ARCO DA VELLA