PETO ESMOLEIRO DA IGREXA DE SANTA MARÍA DOS ANXOS - A FORTALEZA - VALENÇA DO MINHO

 PETO ESMOLEIRO

IGREXA DE SANTA MAÍA DOS ANXOS

A FORTALEZA

 VALENÇA DO MINHO

  Igrexa de Santa María dos Ángeles (Valença)
       Dentro do casco antigo da fortaleza de Valencia de Miño atópase a Igrexa parroquial de Santa María dos Ánxos (en portugués: Santa Maria dúas Anjos).

      Construída na segunda metade do século XIII en estilo románico e consagrada en 1276

       É unha construción dunha soa nave encabezada por unha ábsida rectangular.

      O campanario cuadrangular, a capela e a sancristía rectangulares atópanse encostados ao muro sur.

       A fachada principal contén un portal con arcos de medio punto e tres arquivoltas apoiadas nos capiteis que rematan senllas columnas.

Fortaleza de Valença
      A Fortaleza de Valença (Praça-forte de Valença) é unha fortaleza que se localiza na vila, freguesía e concello de mesmo nome, distrito de Viana do Castelo, no Norte de Portugal raiando na marxe esquerda do Miño coa vila galega de Tui.

     O edificio actual data do século XVII, hoxe é propiedade da república e a vila vella de Valença que arrodea é un destino turístico e de compras de moitos galegos e portugueses.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

RETABLO DE ÁNIMAS DA IGREXA DE SANTA MARÍA DOS ANXOS - FORTALEZA - VALENÇA DO MINHO

 RETABLO DE ÁNIMAS

IGREXA DE SANTA MARÍA DOS ANXOS

FORTALEZA

VALENÇA DO MINHO

 Igrexa de Santa María dos Ángeles (Valença)
       Dentro do casco antigo da fortaleza de Valencia de Miño atópase a Igrexa parroquial de Santa María dos Ánxos (en portugués: Santa Maria dúas Anjos). 

      Construída na segunda metade do século XIII en estilo románico e consagrada en 1276

       É unha construción dunha soa nave encabezada por unha ábsida rectangular.

      O campanario cuadrangular, a capela e a sancristía rectangulares atópanse encostados ao muro sur.

       A fachada principal contén un portal con arcos de medio punto e tres arquivoltas apoiadas nos capiteis que rematan senllas columnas.

Fortaleza de Valença
      A Fortaleza de Valença (Praça-forte de Valença) é unha fortaleza que se localiza na vila, freguesía e concello de mesmo nome, distrito de Viana do Castelo, no Norte de Portugal raiando na marxe esquerda do Miño coa vila galega de Tui.

     O edificio actual data do século XVII, hoxe é propiedade da república e a vila vella de Valença que arrodea é un destino turístico e de compras de moitos galegos e portugueses.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO EN FONDO DE VILA - REGO DE PONTE PARDELLAS - PRADO - COVELO

 MUIÑO EN FONDO DE VILA

REGO DE PONTE PARDELLAS

PRADO

COVELO

Fondo de Vila
      Fondo de Vila é un lugar da parroquia de Prado, no concello pontevedrés de Covelo, na comarca da Paradanta.

Prado
      San Salvador de Prado é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de Covelo na comarca da Paradanta.

          Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 157 habitantes (90 mulleres e 67 homes), distribuídos en 9 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 172 habitantes. 

      Segundo o IGE, no 2014 a súa poboación descendera ata os 98 habitantes, sendo 50 homes e 48 mulleres.

Lugares de Prado
      As Carballas, Carballeira, Cende, A Costiña, Coveliño, Fondo de Vila, A Fraga, Os Loureiros, Outeiro. A Presa, O Toxaliño, As Veigas do Chan

Covelo
       Covelo é un concello da provincia de Pontevedra, pertence á comarca da Paradanta.

       Segundo o IGE no 2014 tiña 2719 habitantes. O seu xentilicio  é «covelán/á» ou «covelense».

Patrimonio
       Conta cun foxo de lobo restaurado en 2013 na parroquia de Campo, con dous funís de entrada e unha profundidade de dous metros.

       Na Serra do Suído atópanse os singulares chozos.

Parroquias de Covelo    
        Barcia de Mera (San Martiño), Campo (Santa María), Casteláns (Santo Estevo), Covelo (Santa Mariña), Fofe (San Miguel), Godóns (Santa María), A Graña (San Bernabeu), A Lamosa (San Bartolomeu), Maceira (San Salvador), Paraños (Santa María), O Piñeiro (San Xoán), Prado (San Salvador), Prado de Canda (Santiago). Santiago de Covelo (Santiago)

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CRUCEIRO PETO DA PICOÑA - A PICOÑA - SALCEDA DE CASELAS

 CRUCEIRO PETO DA PICOÑA

A PICOÑA

SALCEDA DE CASELAS

    Os petos de ánimas, os cruceiros e os hórreos son os tres referentes do que poderiamos chamar os monumentos de arte menor da arquitectura rural de Galicia.

     Para a arte maior deixamos as igrexas, muiños, pazos e outras construcións de carácter civil ou militar como torreóns, murallas, etc.

     Polos montes e vales do sur de Galicia e do norte de Portugal, topámosnos/topámonos con frecuencia con estas encantadoras expresións da arte rural.

     Hoxe adicámoslle a nosa atención aos petos de ánimas e pequenos monumentos piadosos que ao longo dos séculos, sobre todo a partir do XVII han ir xurdindo en pobos e aldeas.

     Os petos de ánimas son esas pequenas capeliñas que se atopan polo xeral nos camiños e encrucilladas para honrar ás ánimas que esperan a súa liberación no purgatorio en cuxa hucha ou peto depositan os fieis as súas esmolas para financiar as misas que axuden a levalos ao ceo onde, xa na gloria, intercederán polos seus benefactores.

     Estes sinxelos monumentos obra dos canteiros locais, adoitan estar decorados cunha representación das pobres ánimas mergulladas en linguas de lume e en actitude suplicante, cara o seu intercesor que adoita ser un santo, San Antonio, por exemplo, un bispo ou a Virxe do Carmen, entre outros.

     Tamén se atopan, sobre todo en Portugal, construcións deste tipo, pero non adicadas ás ánimas do purgatorio senón a unha devoción en particular, sendo bastantes frecuentes as relacionadas con Cristo cruficado.

     En Fornelos, que significa hornacina en galego, teñen unha dedicada a San Lorenzo. 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DE SAN ROQUE - BERÁN - LEIRO

 CAPELA DE SAN ROQUE

BERÁN

LEIRO

 Berán
     San Breixo de Berán é unha entidade local menor e parroquia do concello de Leiro, na provincia de Ourense.

     No ano 2015 tiña 237 habitantes (117 homes e 120 mulleres), distribuídas en dous lugares, o que supón unha caída en relación ao ano 2008, cando tiña 259 habitantes.

     Está situada a unha altitude de 296 metros sobre o nivel do mar, a uns 3,1 km da capital do concello, Leiro, pola estrada OU-0307.

Historia
      Antes da constitución dos concellos no século XIX pertencía á xurisdición de Carballeda de Avia. Na primeira distribución municipal formou parte do concello de Beade, do que se segregou posteriormente para integrarse no de Leiro. Desde o 13 de decembro de 1924 está considerada unha das nove entidades locais menores de Galiza.

Patrimonio
      A igrexa de San Breixo de Berán é barroca, do século XVIII, con restos renacentistas e un escudo dos Sarmiento na fachada.

Festas e tradicións
      As festas patronais de Berán celébranse a finais do mes de xullo (19, 20 e 21), sendo o día grande o día de Santa Margarida, o día 20. 

     Ademais, tamén se celebra o San Roque en agosto na capela do mesmo nome, no barrio de Trasouteiro, e a festa de Mozos e Vellos, tamén no mes de agosto.

      A finais de outubro celébrase a festa do licor café, a única en Galicia dedicada a esta bebida tradicional galega.

Lugares de Berán
     Berán, Caldelas 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

PONTILLÓN DA IBIA - A IBIA - RÍO DEVA - A CAÑIZA

 PONTILLÓN DA IBIA

A IBIA

RÍO DEVA

A CAÑIZA

Río Deva
      O río Deva é un curso fluvial da provincia de Pontevedra, afluente do Miño pola súa marxe dereita.

Percorrido
      O Deva nace a 800 m de altitude no sitio denominado Teso de Deva, marcando unha dirección de curso N-S. Percorre un total de 21 km, antes verter as súas augas no Miño.

      A súa conca ten uns 92,3 km². O caudal medio é de 3,70 m³/s.

Réxime hídrico
       É un río de réxime pluvial, pois a pluviosidade media da súa conca calcúlase en 1.608 mm anuais.

Etimoloxía
      Algunhas teorías sinalan unha orixe céltica para este nome, ao que relacionan co deus (indoeuropeo *deiwos), con significado de "sagrado" ou "divino".

         O nome repítese na Galiza mesmo, no río Deva da Terra de Celanova. Hai outro Deva en Cantabria. Na Galia o antigo Devona ou o británico Devon.

Comarca da Paradanta
       A comarca da Paradanta é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra. A ela pertencen os concellos de Arbo, A Cañiza (a súa capital), Covelo e Crecente. 

      Limita ao norte coas comarcas de Vigo e do Ribeiro, ao leste con esta última e coa de Terra de Celanova, ao sur con Portugal e ao oeste coa do Condado.

      Ocupa unha extensión de 339,85 quilómetros cadrados e contaba cunha poboación de 12.060 habitantes no ano 2020.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA