MUIÑO EN LAMPAZAS - LAMPAZAS - RÍO GRAÑAL - ESGOS

 MUIÑO EN LAMPAZAS

LAMPAZAS

RÍO GRAÑAL

ESGOS

Lampazas
     Lampazas é un lugar da parroquia de Esgos no concello ourensán de Esgos na comarca de Ourense. 

     Tiña 7 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 4 eran homes e 3 mulleres.

Lugares da parroquia de Esgos
     Cachamuíña, Calsomiro, Esgos, Lampazas, A Meiroá, As Meiroás, Rebolar, Tarreirigo A Touza.

Esgos
     Esgos é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense e á Ribeira Sacra.

     Segundo o Padrón municipal, en 2017 tiña 1.154 habitantes (1.318 en 2003).

Xeografía
     O concello de Esgos está situado ao norte da provincia de Ourense.

     Limita ao norte con Nogueira de Ramuín, ao sur con Paderne de Allariz e Maceda, ao leste con Xunqueira de Espadanedo e ao oeste co Pereiro de Aguiar.

     Ten 37,8 km² de superficie, e abrangue 7 parroquias.

     Cara ao noroeste esténdense a Cabeza, con picos de 1147 e 1128 metros no límite con Nogueira de Ramuín. Cara ao leste está a serra dos Chairos (793 m) e os montes de Rocas, co Outeiro de Arcos (893 m) O Castelo (721 m) ou O Barbeirón, onde se asenta o mosteiro de Rocas. No pico do Birbiza (790 m) está o límite cos concellos de Paderne de Allariz e Maceda. No sureste está o alto do Couso (710 m).

     O curso fluvial máis importante é o río Loña, afluente do río Miño en Ourense. Á súa vez, dous afluentes do Loña son o regato do Porto que atravesa Lobaces e Gomariz e O Grañal. O regato de Pazos que cruza a aldea de Esgos.

Historia
     O topónimo vén dado polo rego de Esgos, citado na documentación de San Pedro de Rocas en 1007 e 1175 como rivulo Alesgos e en 1227 como Aesgus.

     Durante a idade media esta zona estivo vinculada ao mosteiro de San Pedro de Rocas.

     Coa fin do antigo réxime e a constitución dos concellos estableceuse a capitalidade na aldea de Esgos, lugar de paso na estrada real cara a Ponferrada, actual OU-536.

     Oficios tradicionais desta zona son os de albardeiro, cordeleiro, sogueiro, afiador ou oleiro.

Patrimonio
     Entre o patrimonio do concello destaca o mosteiro de San Pedro de Rocas, recoñecido en 1923 como Ben de Interese Cultural.

 Parroquias de Esgos 
     Esgos (Santa María), Loña do Monte (San Salvador), Os Pensos (San Pedro), Rocas (San Pedro), Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia), Triós (San Pedro), Vilar de Ordelles (Santa María) 

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE VALEGÁ - VALEGÁ - OVAR

IGREXA DE VALEGÁ

VALEGÁ

OVAR

Igrexa de Válega
       A Igrexa de Válega é unha verdadeira obra prima da arte da pintura do azulexo e seguramente unha das máis impresionantes igrexas de Portugal.

      Á posta do sol, da fachada da igrexa, virada para poñente, é particularmente preciosa, bañada polos raios de sol.

     Un verdadeiro templo dourado que brilla cos seus fantásticos azulexos de múltiplos cores.

      O patronato da igrexa pertenceu a propietarios privados ata o ano de 1150.

     Desde entón ata 1288 foi do Monasterio de São Pedro de Ferreira.

    De 1583 a 1833 foi propriedade do Bispo e da  Catedral de Porto.

      A Igrexa de Válega sitúase na súa localización actual desde mediados do século 18.

Merece a pena destacar no interior da igrexa:
      Intervencións do século 20, por exemplo os teitos en madeiras exóticas, patrocinados pola Familia Lopes, así como revestimientos exuberantes en azulexos, producidos pola Fábrica Aleluia de Aveiro traballos en marmól nas paredes interiores da capela principal, o coro inferior e os revestimientos de madeira xerais a representación das distintas fases da vida da Virxe María

      Válega sitúase a 6,5 km da cidade de Ovar e merece sen dúbida a pena visitar!

Válega
      Válega é unha freguesia portuguesa do concelho de Ovar, con 26,64 km² de superficie e 6.742 habitantes (2001).

     O seu densidad de poboación é de 253,1 hab/km².

Ovar
      Ovar é unha cidade portuguesa situada no distrito de Aveiro, Rexión Centro e comunidade intermunicipal de Aveiro, con preto de 17 200 habitantes.

      E un municipio con 149,88 km² de área e 55 198 habitantes (2001), o que se traduce nunha densidad de poboación de 368,28 habitantes/km².

     Está subdividida en 8 freguesías.

     O municipio limita ao norte co de Espinho, ao nordeste con Santa Maria dá Feira, ao leste con Oliveira de Azeméis, ao sur con Estarreja e con Murtosa e ao oeste co Océano Atlántico, que baña preto de 15 km da súa costa.

Freguesías:
    Arada
    Cortegaça
    Esmoriz
    Maceda
    Ovar
    São João
    São Vicente de Pereira
    Válega

VIDEO

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA 

Fuente: Web TURISMO DE PORTUGAL

XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE A ALDEA - A ALDEA - PONTE CALDELAS

 PETO DE A ALDEA

A ALDEA

PONTE CALDELAS

Petos de Ánimas
     Os petos de ánimas son unha das manifestacións materiais do culto aos mortos, da devoción das ánimas; non deixa de falarnos das ideas moi profundas na mentalidad galega sobre a vida e a morte.

     Afirman os historiadores e etnógrafos que o peto de ánimas xorde despois do século XVI, na situación político-relixiosa da Contrarreforma, é entón cando aparece a idea do Purgatorio.

Segundo Castelao:
     "A nova devoción suprímeo a idea de castigo eterno".

     A mediados do século XVII, Galicia xa deixara de pensar no Inferno para que se entregue de cheo a idea do Purgatorio, do que os seus mortos queridos podían salvarse a forza de oracións e boas obras.

     A finalidade destes elementos populares é a de ofrecer ofrendas de todo tipo (flores, cera, patacas, maíz, pan, aceite ...), ás ánimas que non atopan descanso no Purgatorio, para que alcancen a felicidade no Ceo; unha vez liberadas intercederán por quen fixo a ofrenda, e daban diñeiro para que o cura administráseo e dixese misas polos defuntos.

     Os retablos das ánimas, os petos en que se pide a esmola durante a misa e as obras de cantería son manifestacións de culto ás ánimas.

O estilo artístico , de cantería defínese como "popular"; os devotos coñecían perfectamente as formas e cores que querían e non lle pedían ao canteiro artesano outra cousa que facer a obra encargada coa súa mellor habilidade.

     Os petos unen arquitectura e escultura, e a súa estrutura divídese en tres partes:

- Infraestructura arquitectónica básica.
- Unha cavidad que similar a unha capillita que ocupa o eixe central e superior (buqueira).
- Unha cavidad case sempre na base da capillita, tapada cunha lámina de ferro e un buraco para meter as ofrendas (Alxibeira).

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

PONTELLA DE OS TATOS - RÍO VERDUGO - BARCIA DO SEIXO - A LAMA

PONTELLA DE OS TATOS

RÍO VERDUGO

OS TATOS

BARCIA DO SEIXO

A LAMA

Río Verdugo
     O Verdugo é un río galego da provincia de Pontevedra, cuxa foz se sitúa no fondo da ría de Vigo.

Percorrido
     O Verdugo nace a 760 m de altura no monte do Outeiro Grande, na aldea de Cernadelos (Santa Mariña de Presqueiras, Forcarei). 

No seu primeiro tramo baixa encaixado atravesando os concellos de Beariz, A Lama e Ponte Caldelas, facendo un val máis amplo na súa entrada en Soutomaior.

     No seu último tramo serve de fronteira entre Soutomaior e Pontevedra, desembocando entre Arcade e Ponte Sampaio.

     No concello de Ponte Caldelas atravesa os pasos da Fraga, onde se conservan varios muíños e un peto de ánimas. Despois de formar a praia fluvial da Calzada, na vila de Ponte Caldelas hai un paseo fluvial, a carón do antigo balneario, onde hai un monumento ao pescador.

Características
     O seu afluente principal é o río Oitavén, que se lle une pola esquerda, en Ponte da Barca, e que desenvolve un percurso de lonxitude similar á do Verdugo, desde o seu nacemento até a confluencia (32 km).

     De modo que ás veces se fala do sistema Verdugo - Oitavén (o curso común é de 7 km), e máis se se ten en conta que o caudal do Oitavén é superior. 

     Outros dos seus afluentes son o Calvelle e o Barbeira.

     O tamaño total da conca é de 357 km² (177,7 km² corresponden á bacía do Oitavén). O caudal absoluto do Verdugo na desembocadura é de 17 m³/s (o do Oitavén, antes da confluencia, atinxe os 10,5 m³/s).

     O Verdugo e os seus afluentes son ríos de réxime pluvial. As precipitacións medias na súa conca atinxen os 1884 mm anuais.

Aproveitamento
     No Verdugo sitúanse tres encoros: os de Feixa I e Encoro de Feixa II, localizados no concello de Ponte Caldelas e máis o encoro da Ponte do Demo, no de Soutomaior. Son de potencia inferior a 10 Mw.

     O río Verdugo ten sona pola pesca da troita. O último domingo de maio celébrase en Ponte Caldelas a festa da troita e o concurso internacional de pesca de salmónidos.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA