miércoles, 7 de agosto de 2019

MUIÑOS DE PONTEPEDRIÑA - RIODEBODAS - RÍO GRAÑAL - ESGOS

 MUIÑOS DE PONTEPEDRIÑA
RIODEBODAS
RÍO GRAÑAL
ESGOS
OURENSE



Esgos
     Esgos é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense e á Ribeira Sacra. 



     Segundo o Padrón municipal, en 2017 tiña 1.154 habitantes (1.318 en 2003).


Xeografía
O concello de Esgos está situado ao norte da provincia de Ourense. 



     Limita ao norte con Nogueira de Ramuín, ao sur con Paderne de Allariz e Maceda, ao leste con Xunqueira de Espadanedo e ao oeste co Pereiro de Aguiar. 


     Ten 37,8 km² de superficie, e abrangue 7 parroquias.


     Cara ao noroeste esténdense a Cabeza, con picos de 1147 e 1128 metros no límite con Nogueira de Ramuín. Cara ao leste está a serra dos Chairos (793 m) e os montes de Rocas, co Outeiro de Arcos (893 m) O Castelo (721 m) ou O Barbeirón, onde se asenta o mosteiro de Rocas. No pico do Birbiza (790 m) está o límite cos concellos de Paderne de Allariz e Maceda. No sueste está o alto do Couso (710 m).


     O curso fluvial máis importante é o río Loña, afluente do río Miño en Ourense. Á súa vez, dous afluentes do Loña son o regato do Porto -que atravesa Lobaces e Gomariz- e O Grañal. O regato de Pazos que cruza a aldea de Esgos.


Historia
     O topónimo vén dado polo rego de Esgos, citado na documentación de San Pedro de Rocas en 1007 e 1175 como rivulo Alesgos e en 1227 como Aesgus.



     Durante a idade media esta zona estivo vinculada ao mosteiro de San Pedro de Rocas. 


     Coa fin do antigo réxime e a constitución dos concellos estableceuse a capitalidade na aldea de Esgos, lugar de paso na estrada real cara a Ponferrada, actual OU-536.


     Oficios tradicionais desta zona son os de albardeiro, cordeleiro, sogueiro, afiador ou oleiro.


Patrimonio
     Entre o patrimonio do concello destaca o mosteiro de San Pedro de Rocas, recoñecido en 1923 como Ben de Interese Cultural. 



 Parroquias de Esgos    
     Esgos (Santa María), Loña do Monte (San Salvador), Os Pensos (San Pedro), Rocas (San Pedro), Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia), Triós (San Pedro), Vilar de Ordelles (Santa María) 


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE SANTA LUCÍA - O BUELO - MORAÑA

PETO DE SANTA LUCÍA
O BUELO
MORAÑA


     Os petos de ánimas, os cruceiros e os hórreos son os tres referentes do que poderiamos chamar os monumentos de arte menor da arquitectura rural de Galicia.



     Para a arte maior deixamos as igrexas, molinos, pazos e outras construcións de carácter civil ou militar como torreóns, murallas, etc.



     Polos montes e vales de de o sur de Galicia e do norte de Portugal, topámosnos/topámonos con frecuencia con estas encantadoras expresións da arte rural.



     Hoxe dedicámoslle a nosa atención aos petos de ánimas e pequenos monumentos piadosos que aos longo dos séculos, sobre todo desde a partir do XVII han ir xurdindo en pobos e aldeas.



     Os petos de ánimas son esas pequenas capillitas que se atopan polo xeral nos camiños e encrucilladas para honrar ás ánimas que esperan a súa liberación no purgatorio en cuxa hucha ou peto depositan os fieis as súas esmolas para financiar as misas que axuden a levalos ao ceo onde, xa na gloria, intercederán polos seus benefactores.



     Estes sinxelos monumentos obra dos canteiros locais, adoitan estar decorados cunha representación das pobre ánimas mergulladas en linguas de lume e en actitude suplicante, cara á súa intercesor que adoita ser un santo, San Antonio, por exemplo, un bispo ou a Virxe do Carmen, entre outros.



     Os petos de ánimas son esas pequenas capillitas que se atopan polo xeral nos camiños e encrucilladas para honrar ás ánimas que esperan a súa liberación no purgatorio en cuxa hucha ou peto depositan os fieis as súas esmolas para financiar as misas que axuden a levalos ao ceo onde, xa na gloria, intercederán polos seus benefactores.



     Estes sinxelos monumentos obra dos canteiros locais, adoitan estar decorados cunha representación das pobre ánimas mergulladas en linguas de lume e en actitude suplicante, cara á súa intercesor que adoita ser un santo, San Antonio, por exemplo, un bispo ou a Virxe do Carmen, entre outros.



     Tamén se atopan, sobre todo en Portugal, construcións deste tipo, pero non dedicadas ás ánimas do purgatorio senón a unha devoción en particular, sendo bastantes frecuentes as relacionadas con Cristo cruficado.



     En Fornelos, que significa hornacina en galego, teñen unha dedicada a San Lorenzo.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

martes, 6 de agosto de 2019

LUENDE ´- LOBIOS - OURENSE

GUENDE
LOBIOS
OURENSE


Lobios
     Lobios é un municipio da Comarca da Baixa Limia na Provincia de Ourense, comunidade autónoma de Galicia, España.



Localización
      Comunicado con Ourense e Portugal mediante a estrada nacional OU-540 e a estrada OU-312 que comunica Lobios con Portugal pasando pola fronteira de "Portela do Home" e a OU-540 pasando pola fronteira de "A Madalena".



Xeografía
      Situado no Parque natural Baixa Limia-Serra do Xurés.



Parroquias
      A Cela (Santa María)
      A Illa (San Lourenzo)
      Arauxo (San Martín)
      Arauxo (San Paio)
      Grou (San Mamede)
      Grou (San Martiño)
      Lobios (San Miguel)
      Manín (San Salvador)
      Río Caldo (Santa María)
     Torno (San Salvador)



Lugares de interese

Na parroquia de Río Caldo e Lobios
      Ermida da nosa señora do Xurés



Coto da Santa Eufemia
      Minas dás sombras
      "Vía Nova", o que conlleva a visitar a vila romana "Aquis Origuinis"
      "Fonte do Ruco" cos seus miliarios.
      Augas termales en " Os Baños" e o balneario.
      As pozas do río Vilameá como a de " Os Muíños do Cubo" ou a de "A folgueira".



A Pontenova.
      Túmulos na "Anta do Couto".
      Restos da antiga "ponte da Malleta" e dunha antiga fábrica (Ambos localizados baixo o embase de Lindoso, que só son posibles de ver nos meses do verán, que é cando o nivel do pantano permíte).
      Igrexa de San Miguel en Lobios.
      Ermida de San Roque tamén en Lobios.



Na zona de San paio, Araúxo e A Cela
      Mirador da Cela
      Castelo dos Araúxo na Vila
      Pobo dá Cela (coas súas casas situado nas rochas)



Na zona de Compostela, Quintela...
      A escusalla (antigo mosterio do século XIX)
      Praia en Lantemil (Entrimo)
      Restos dos pobos situados baixo o pantano de Lindoso (Aceredo, Buscalque, A Reloeira, O Vao) entre outros.
      Ruta do río Mao



Lecer
      No concello de Lobios ofrécense actividades ao aire libre, paseos en cabalo, rutas de senderismo, paintball, piragüismo, parque-aventura, ademais de miradores e parques:



      Mirador do Xurés (Riocaldo).
Espendelo: Cámping, parque infantil, merendeiro, parque de ximnasia, etc.( Riocaldo)
Os baños: Praia fluvial, piscina de auga quente, balneario, parque infantil, río.(Riocaldo)
      Mirador da Cela.
      Xuresactivo.( San Martiño)
      Embarcadoiro de Aceredo.
      Piscinas municipais en Lobios.



Comarca da Baixa Limia
     A comarca da Baixa Limia é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é Bande. 



     Pertencen a esta comarca os concellos de Bande, Entrimo, Lobeira, Lobios e Muíños.


     Limita ao oeste, ao sur e ao sureste con Portugal, ao norte coa comarca da Terra de Celanova e ao leste coa comarca da Limia.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 5 de agosto de 2019

CAPELA DA SEÑORA DA BOA NOVA - LEÇA DA PALMEIRA - MATOSINHOS - OPORTO

  CAPELA DA SEÑORA DAS BOA NOVA
LEÇA DA PALMEIRA
MATOSINHOS
OPORTO


Capela da Nosa Señora da Boa Nova
     A Capela Boa Nova atópase na parroquia de Leça da Palmeira, municipio de Matosinhos, Distrito de Oporto.



    Esta capela, invocada por San Juan, estivo vinculada durante moitos anos aos ermitaños franciscanos, que se estableceron neste lugar ata 1475, onde había un pequeno monasterio.


     A Capela de Boa Nova sempre estivo estreitamente vinculada tamén á poboación de Leça da Palmeira, en particular aos pescadores, porque se celebra o patrón, con festivales populares moi animados. 




     Leça dá Palmeira é unha parroquia do municipio de Matosinhos cun área de 5.97 km², 18 502 habitantes (segundo o censo de 2011) e unha densidad de poboación de 3,099.2 hab / km².



     Intégrase, xunto coa antiga parroquia de Matosinhos, a cidade de Matosinhos. 


     Extinguiuse en 2013, como parte dunha reforma administrativa nacional, e agregouse á parroquia de Matosinhos, para formar unha nova parroquia chamada Unión de Parroquias de Matosinhos e Leça da Palmeira con sede en Matosinhos.



Património
    Forte de Leça da Palmeira ou Forte de Nossa Senhora das Neves
    Piscina das Marés de Leça da Palmeira
    Parque Municipal da Quinta da Conceição
    Casa-Museu da Quinta de Santiago
    Casa de Chá da Boa Nova



    Farol da Boa Nova, o segundo mais alto de Portugal
    


   Diversos patrimonios religosos tales como as capelas do Corpo Santo, de Santana e da Boa Nova.


    Praia de Leça da Palmeira


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA