PONTELLA PONTAO DOS CARROS - ARGA DE BAIXO - SERRA D´ARGA - CAMINHA

 PONTELLA PONTAO DOS CARROS

SERRA D´ARGA

ARGA DE BAIXO

CAMINHA

Arga de Baixo
     Arga de Baixo é unha lugar do concello de Caminha na Rexión Norte de Portugal. Ten unha superficie de 10,95 km² e unha poboación de 74 habitantes (2011).

      Ata o ano 2013 constituíu unha freguesía propia mais unha reforma administrativa nacional, modificou esa situación e coas freguesías de Arga de Cima e Arga de São João pasou a formar unha nova freguesía denominada Unión das Freguesías de Arga (Baixo, Cima e São João) da que é a sede.

     Na localidade está o Centro de Interpretación da Serra de Arga, nunha antiga casa da garda forestal.

Caminha
     Caminha é unha vila portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con preto de 2.500 habitantes.

     É sede dun municipio con 129,66 km² de área e 17.069 habitantes (2001), subdividido en 20 freguesias.

     O municipio limita ao nordeste co de Vila Nova de Cerveira, ao oeste co de Ponte de Lima, ao sur co de Viana do Castelo, ao norte con Galiza e ao oeste co océano Atlántico.

Freguesías
     O concello de Caminha está formado por vinte fregresias, agrupadas en dous grandes vales: o Vale do Coura e Minho e o Vale do Âncora.

Vale do Coura e Minho
Formado polas localidades de:
    Arga de Baixo
    Arga de Cima
    Arga de São João
    Argela, Azevedo
    Caminha-Matriz
    Cristelo
    Dem
    Lanhelas
    Moledo do Minho
    Seixas
    Venade
    Vilar de Mouros
    Vilarelho

Vale do Âncora
As súas freguesías son:
    Âncora
    Gondar
    Orbacém
    Riba de Âncora
    Vila Praia de Âncora
    Vil

Serra d'Arga
     Entre os vales dos ríos Miño e Lima, xa preto da costa, podémosnos imaxinar, a imponente Serra da Arga. Dos seus aproximadamente 800 metros de altitude, as vistas son impresionantes: o océano Atlántico ofrece un fondo azul que se acompaña de terreo exuberante; o río Coura conflúe co río Miño ata antes de entrar no mar, fronte á costa de paseos; e o bosque de piñeiros da Camaredo estende a paisaxe ata Moledo do Minho.

     Referencias destacadas son Vilar de Mouros, nas montañas do noroeste e dos pobos "a nosa irmás da Garda e monte de Santa Tecla.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

PONTE DAS TRAVES - ARGA DE BAIXO - SERRA D´ARGA - CAMINHA

 PONTE DAS TRAVES

ARGA DE BAIXO

SERRA D´ARGA

CAMINHA

 Arga de Baixo
     Arga de Baixo e unha fregresia portuguesa do municipio de Caminha, distrito de Viana do Castelo.

Historia
     Foi suprimida o 28 de xaneiro de 2013, en aplicación de unha resolución da Asamblea da República portuguesa promulgada o 16 de xaneiro do 2013 o unirse coas fregresias de Arga de Cima e Arga de São João, formando a nova fregresia de Arga (Baixo, Cima e São João).

Patrimonio
    Monasteiro de São João de Arga eo Santuário de São João de Arga

Caminha
     Caminha é unha vila portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con preto de 2.500 habitantes.

     É sede dun municipio con 129,66 km² de área e 17.069 habitantes (2001), subdividido en 20 freguesias.

     O municipio limita ao nordeste co de Vila Nova de Cerveira, ao oeste co de Ponte de Lima, ao sur co de Viana do Castelo, ao norte con Galiza e ao oeste co océano Atlántico.

Freguesías
     O concello de Caminha está formado por vinte fregresias, agrupadas en dous grandes vales: o Vale do Coura e Minho e o Vale do Âncora.

Vale do Coura e Minho
Formado polas localidades de:
    Arga de Baixo
    Arga de Cima
    Arga de São João
    Argela, Azevedo
    Caminha-Matriz
    Cristelo
    Dem
    Lanhelas
    Moledo do Minho
    Seixas
    Venade
    Vilar de Mouros
    Vilarelho

Vale do Âncora
As súas freguesías son:
    Âncora
    Gondar
    Orbacém
    Riba de Âncora
    Vila Praia de Âncora
    Vil

Serra d'Arga
     Entre os vales dos ríos Miño e Lima, xa preto da costa, podémosnos imaxinar, a imponente Serra da Arga. Dos seus aproximadamente 800 metros de altitude, as vistas son impresionantes: o océano Atlántico ofrece un fondo azul que se acompaña de terreo exuberante; o río Coura conflúe co río Miño ata antes de entrar no mar, fronte á costa de paseos; e o bosque de piñeiros da Camaredo estende a paisaxe ata Moledo do Minho.

     Referencias destacadas son Vilar de Mouros, nas montañas do noroeste e dos pobos "a nosa irmás da Garda e monte de Santa Tecla.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

PONTAO DO LOBO - ARGA DE CIMA - REGO DA GANDARA - SERRA D´ARGA - CAMINHA

 PONTAO DO LOBO

ARGA DE CIMA

SERRA D´ARGA

REGO DA GANDARA

CAMINHA

 Arga de Cima
     Arga de Cima e unha fregresia portuguesa do municipio de Caminha, distrito de Viana do Castelo.

 

 

Historia

      Foi suprimida o 28 de enero de 2013, en aplicación de unha resolución da Asamblea de la República portuguesa promulgada o 16 de enero do 2013 o unirse coas fregresias de Arga de Baixo e Arga de São João, formando unha nova fregresia de Arga (Baixo, Cima e São João).​

Caminha
     Caminha é unha vila portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con preto de 2.500 habitantes.

     É sede dun municipio con 129,66 km² de área e 17.069 habitantes (2001), subdividido en 20 freguesias.

     O municipio limita ao nordeste co de Vila Nova de Cerveira, ao oeste co de Ponte de Lima, ao sur co de Viana do Castelo, ao norte con Galiza e ao oeste co océano Atlántico.

Freguesías
     O concello de Caminha está formado por vinte fregresias, agrupadas en dous grandes vales: o Vale do Coura e Minho e o Vale do Âncora.

Vale do Coura e Minho
Formado polas localidades de:
    Arga de Baixo
    Arga de Cima
    Arga de São João
    Argela, Azevedo
    Caminha-Matriz
    Cristelo
    Dem
    Lanhelas
    Moledo do Minho
    Seixas
    Venade
    Vilar de Mouros
    Vilarelho

Vale do Âncora
As súas freguesías son:
    Âncora
    Gondar
    Orbacém
    Riba de Âncora
    Vila Praia de Âncora
    Vil

Serra d'Arga
     Entre os vales dos ríos Miño e Lima, xa preto da costa, podémosnos imaxinar, a imponente Serra da Arga. Dos seus aproximadamente 800 metros de altitude, as vistas son impresionantes: o océano Atlántico ofrece un fondo azul que se acompaña de terreo exuberante; o río Coura conflúe co río Miño ata antes de entrar no mar, fronte á costa de paseos; e o bosque de piñeiros da Camaredo estende a paisaxe ata Moledo do Minho.

     Referencias destacadas son Vilar de Mouros, nas montañas do noroeste e dos pobos "a nosa irmás da Garda e monte de Santa Tecla.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

PONTE ROMANA DE BERMAÑA - RÍO BERMAÑA - CALDAS DE REIS

 PONTE ROMANA DE BERMAÑA

RÍO BERMAÑA

CALDAS DE REIS

      A ponte Bermaña data do século I, é unha ponte de sillería granítica que tivo a súa orixe na época romana. Está formada por tres arcos de medio punto e traxamares de forma triangular.

     Anteriormente formou parte dun antigo camiño militar romano, que pasaba por Aquis Celenis.

    Por esta ponte pasa o Camiño Portugués a Santiago e constitúe un dos lugares máis fermosos da vila

Caldas de Reis
       Caldas de Reis é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Caldas. Segundo o IGE no ano 2015 tiña 9.834 habitantes. O seu xentilicio é caldense.

Localización
     Limita cos concellos de Vilagarcía de Arousa, Catoira, Valga, Cuntis, Moraña, Portas e Vilanova de Arousa.

      Está situado na depresión que cruza Galiza de norte a sur desde Santiago de Compostela até Tui, a 21 km de Pontevedra. Trátase dun concello densamente poboado que constitúe un dos centros comarcais de máis tradición e cuxa influencia se estende até Pontecesures, Cuntis e Campo Lameiro.

      É cabeceira de Partido Xudicial desde 1988 (antes pertencía a Pontevedra). Pertence ao arciprestado de Moraña e á diocese de Santiago.

Historia
     Os primeiros poboadores coñecidos foron os cilenos. Os romanos establecéronse atraídos polas fontes termais (de onde procede o nome da vila: Aquae Celenae. A vila aparece no itinerario de Antonino, dentro da vía XIX, que unía Bracara Augusta (Braga) e Asturica Augusta (Astorga).

     Caldas foi sede episcopal até 569, ano en que esta pasou a Iria. Durante este tempo viuse axitada polo priscilianismo e foi sede dun concilio de bispos galegos.

      Caldas denomínase "de Reis" porque acolleu a Afonso VII (fillo de dona Urraca e de Raimundo de Borgoña, conde de Galiza). O castelo que a raíña tiña foi derrubado para, coas súas pedras, construír a igrexa de San Tomé. Esta igrexa disque se dedicou a San Tomé de Canterbury, que pasou pola vila facendo o Camiño de Santiago, que transcorre por ela desde Portugal.

        Caldas de Reis foi declarada vila de reguengo por Filipe II.

Patrimonio histórico-artístico
      O principal achado arqueolóxico no concello de Caldas está representado polo tesouro de Caldas, valiosísimo conxunto de pezas datadas entre o 1500 e 1600 a.C. e descubertas casualmente en 1940. Suponse que o tesouro estaba formado por un total de 25 kg de ouro, dos que só se conservan 14,9 kg, no Museo de Pontevedra, formado por un peite, tres vasos, 31 lingotes (28 curvos e 3 barras) e 6 anacos dunha lámina de tiras, todo o cal constitúe a maior acumulación de ouro de toda a Prehistoria europea. No Auditorio de Caldas de Reis consérvase unha reprodución. Museo de Pontevedra.

     Hai varios castros (Santa María, Bemil, Follente, Outeiro e Castelo), pazos (O Monte, Casalnovo) e casas grandes (Santa María de Caldas, Santa María de Bemil, Santo Andrés de Cesar, Santo Estevo de Saiar).

     A ponte de Bermaña, no centro da capital municipal, é de orixe romana (62 a. C. - 409 d. C.) e reformada en época de medieval (século XVI). Está formada por tres arcos de medio punto, con dobre pendente, e posúe catro apartadoiros, nun dos cales levantouse posteriormente un cruceiro. Outras pontes medievais son as de Castaños e de Segade.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA