SAN CRISTOVO DO REAL - SAMOS

SAN CRISTOVO DO REAL

SAMOS

LUGO

San Cristovo do Real
     Aldea de 31 habitantes (591 m) en el Camino Francés, municipio de Samos, provincia de Lugo, Galicia.

     A 131 km de Santiago. El paso por esta población es facultativo, ya que existen dos itinerarios que parten de Triacastela para alcanzar Sarria: el Camino de San Xil y el que lleva al caminante al monasterio de Samos. Renche forma parte de este último trazado.

     Uno de los principales atractivos de este enclave es su arquitectura, que responde a los principios de la factura popular de la zona.

     Sin embargo, las edificaciones no se encuentran en buen estado de conservación. En lo que se refiere al patrimonio religioso, sobresale la iglesia parroquial, del año 1693, que alberga un rico retablo churrigueresco.

     Otro de los motivos que hacen de San Cristovo do Real un lugar reseñable es la naturaleza del entorno, definida por el paso del río Oribio y su vegetación de ribera, compuesta principalmente por chopos y álamos.

     Se sale de la aldea por un pequeño puente que introduce al peregrino en uno de los tramos de vegetación autóctona más intensa y misteriosa.

Lugares de San Cristovo do Real
     Abradelo, O Covallo, Lusío, Nande, Reigosa, San Cristovo do Real, San Paio

Samos
     Samos é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Sarria.

     Segundo o IGE en 2014 tiña 1.458 habitantes (1.820 no 2006, 1.897 no 2005, 1.923 no 2004, 1.999 no 2003). O seu xentilicio  é samanense.

Localización
     Limita ao norte co concello de Láncara; ao sur cos do Folgoso do Courel e A Pobra do Brollón; ao leste cos de Triacastela, Pedrafita do Cebreiro e Folgoso do Courel e ao oeste cos de Sarria e O Incio.

     Pertence ao partido xudicial de Sarria e á diocese de Lugo.

     Samos atópase nas estribacións das serras orientais de Galiza, montes de Lóuzara, Serra do Oribio e Montes da Albola. O relevo é moi accidentado; a altitude media é superior aos 700 m. e máxima está no Oribio, a 1.443 m. O río Sarria, afluente do Miño, drena a vertente occidental e polo leste baixa o río Lóuzara cara o Lor e posteriormente o Sil. Poden apreciarse tres zonas ben diferenciadas: a central, zona de asentamento das poboacións máis importantes; a zona norte, máis aberta e con terras en pendente e suaves lombas, e Lóuzara, a zona sur, cunha paisaxe bravía chea de montañas e vales.

     A oscilación térmica é grande, uns 13 °C: o clima é frío no inverno e xea con frecuencia. As precipitacións van desde os 900 aos 1.500 mm.

     O concello esténdese sobre 136 km² e a cidade máis próxima é Lugo, a 43 km.

Historia
     Da época do megalitismo consérvase a necrópole de Santa Mariña, un conxunto de corenta mámoas declarado Ben de Interese Cultural.

     En época visigoda Martiño de Dumio fundou o mosteiro, ao que está ligada toda a historia de Samos. O nome provén de Samanos, que posibelmente fai referencia a un lugar habitado por unha comunidade relixiosa. O mosteiro abandonouse brevemente arredor do ano 714 até que Froila I llo asignou ao abade Arxerico. Nel pasou a súa adolescencia o futuro rei Afonso II o Casto após o asasinato do seu pai, Froila I, no ano 768.

     Os dominios do mosteiro fóronse ampliando, especialmente desde que o papa Alexandre III lle concedeu unha bula no ano 1175 outorgándolle dereitos e rendas sobre 105 igrexas de todo o reino. Nos séculos XVII e XVIII leváronse a cabo numerosas obras nel, dándolle a súa arquitectura actual.

Economía
     Desde comezos do século XX, Samos perdeu o 70% da súa poboación, especialmente entre 1940 e 1980. O 85% dedícase á agricultura, fundamentalmente a gandería, con vacas e tamén porcos e ovellas.

Patrimonio histórico e artístico
     Mosteiro de San Xulián de Samos.
     Desde hai tempo, moitos peregrinos desvíanse do camiño de Santiago entre Triacastela e Sarria para visitar o Mosteiro de San Xulián de Samos.
     Próxima a este está a capela do Salvador, construída a finais do século IX con influencia mozárabe.

Festas e celebracións
    San Bieito, o 11 de xullo
    Santa Basilisa, patroa do mosteiro, o 9 de xaneiro.
    Romaría de San Roque, en Santalla, o 16 de agosto.

Parroquias de Samos
     Castroncán (Santa Marta), Estraxiz (Santiago), Formigueiros (Santiago), Freixo (San Silvestre), Frollais (San Miguel), Gundriz (Santo André), Loureiro (Santa María), Lousada (San Martiño), Montán (Santa María), Pascais (Santalla), Reiriz (Santo Estevo), Renche (Santiago), Romelle (San Martiño), Samos (Santa Xertrude), San Cristovo de Lóuzara (San Cristovo), San Cristovo do Real (San Cristovo), San Mamede do Couto (San Mamede), San Martiño do Real (San Martiño), San Xil de Carballo (San Xil), San Xoán de Lóuzara (San Xoán), Santalla (San Xosé), Suñide (Santa María), Teibilide (San Xulián), Zoó (Santiago)

Comarca de Sarria
     La Comarca de Sarria es una comarca central de Lugo (Galicia, España).

     Pertenecen a la misma los siguientes municipios: Incio, Láncara, Paradela, Páramo, Samos, Sarria y Triacastela.

     Sarria es la capital de la comarca.

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA