CAPELA DO SENHOR DOS PASOS - MERUFE - MONÇAO

 CAPELA DO SENHOR DOS PASOS

MERUFE

 MONÇAO

   Monção
     Monção é unha vila raiana portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con cerca de 2 600 habitantes.

Xeografía
     Monção é a sede dun municipio que ten unha superficie de 211,51 km², e unha poboación, no ano 2001, de 19 957 habitantes.

     Limita ao norte con Galiza (Salvaterra de Miño), ao leste co municipio de Melgaço, ao sur con Arcos de Valdevez, ao suroeste con Paredes de Coura e ao oeste con Valença.

O concello está subdividido en 33 freguesías:
    Abedim
    Anhões
    Badim
    Barbeita
    Barroças e Taias
    Bela
    Cambeses
    Ceivães
    Cortes
    Lapela
    Lara

    Longos Vales
    Lordelo
    Luzio
    Mazedo
    Merufe
    Messegães
    Monção
    Moreira
    Parada
    Pias
    Pinheiros    

    Podame
    Portela
    Riba de Mouro
    Sá
    Sago
    Segude
    Tangil
    Troporiz
    Troviscoso
    Trute
    Valadares

      O punto máis alto é o Alto de Santo António, a 1 114 metros sobre o nivel do mar, na freguesía de Riba de Mouro.

Historia
     Monção recibiu un foro do rei Afonso III o 12 de marzo de 1261.

     A vila fíxose célebre no curso das guerras fernandinas debido á enérxica acción de Deu-la-Deu Martins, esposa do alcalde local, que atacou ás tropas castelás que asediaban a vila bombardeándoas cos últimos víveres que lles quedaban.

     Iso é o motivo polo cal, aínda hoxe, aparece no escudo de armas desta vila unha muller sobre unha torre sostendo un pan en cada man. 

     Ao seu redor obsérvase, nunha bordadura, a divisa da vila, facendo referencia ao nome daquela heroína: Deus o deu. Deus o há dado.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA 

CAPELA DO SEÑOR DE TAIAO - TAIAO - VALENÇA DO MINHO

CAPELA DO SEÑOR DO TAIAO

TAIAO

 VALENÇA DO MINHO

Taião 
      Taião e unha fregresia portuguesa do municipio de Valença, distrito de Viana do Castelo.

Historia
     Foi suprimida o 28 de xaneiro de 2013, en aplicación de unha resolución de la Asamblea de la República portuguesa promulgada o 16 de xaneiro de 2013 o unirse cona fregresia de Gandra, formando la nova fregresia de Gandra e Taião.​ 

 Valença do Minho
     Ciudad fronteiriza entre Portugal e España situada xunto ao Río Miño, Valença do Minho destaca polas murallas e vestixios propios dunha cidade fortificada dos s. XVII-XVIII (ao estilo do arquitecto francés Sébastien Lle Pestre, Señor de Vauban), que forman o centro histórico hoxe en día coñecido como A Fortaleza, desde o que se pode divisar a ponte fronteiriza construída por Eiffel en 1885.

      O seu primeiro nome foi "Contrasta", que significa poboación oposta a outra, debido á súa localización fronte á cidade galega de Tui na outra abeira del Río Miño.

      Hoxe en día é unha pequena cidade (3,500 habitantes) cun comercio florecente, entre os que destacan, por encima de todos, os produtos téxtiles.  

      É dicir, as toallas que todos os que vivimos preto de Portugal fomos a comprar algunha vez...

     A fortificación conserva catro portas: Santiago ou do Sol, de Gaviana (arco gótico), de la Fuente da Vila e da Coroada, así como doce baluartes, construídos en diferentes épocas, formando o conxunto unha planta en forma de coroa.

     Perfecto exemplo de arquitectura militar gótica e barroca portuguesa (xunto coas fortificacións de Almeida e Elvas), no seu día tivo que defenderse de invasións árabes e outras ofensivas, resultando un enclave dun alto valor estratéxico pola súa localización fronteiriza.

     Actualmente as murallas atópanse en moi bo estado así como as rúas e edificios do seu interior, ofrecendo un ir e vir constante de turistas, sobre todo españois.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA 

CATEDRAL DE BRAGA - BRAGA

 CATEDRAL DE BRAGA

BRAGA

 Catedral de Braga
     A catedral de Braga ou sé de Braga é unha catedral católica que se localiza na freguesía da Sé, cidade e concello de Braga, distrito de mesmo nome, en Portugal.

      A catedral comeza a se contruír en épocas do aínda Reino de Galiza e se constitúe na sede do bispado fundado, segundo a tradición, polo padrón do reino, Santiago o Maior, que aquí tería deixado como primeiro bispo o seu discípulo, san Pedro de Rates. 

      Debido a esa orixe apostólica é considerada como Sacrosanta Basílica Primacial da Península Ibérica, e o seu arcebispo, Primaz das Espanhas. 

    Posúe liturxia propia, a liturxia bracarense.

      Considerada como un centro de irradiación episcopal e un dos máis importantes templos do románico no país, aquí atópanse os túmulos de Henrique de Borgoña, conde de Portugal, e súa dona, a galega Tareixa, pais de Afonso I de Portugal.

Historia
      Aséntase sobre as fundacións dun antigo mercado ou templo romano dedicado a Isis, conforme testemuña unha pedra votiva na parede leste, e os muros dunha posterior basílica paleocristá.

     A súa historia mellor documentada remonta á obra do primeiro bispo, Pedro de Braga, e corresponde á restauración da sé episcopal en 1070, da que se conservan poucos vestixios.

     En 1128 comezou a construción dun edificio de cinco capelas na cabeceira, por iniciativa do arcebispo Paio Mendes, parcialmente destruído polo sismo de 1135.

     Respectando os canons arquitectónicos dos Beneditinos clunicenses, os traballos foron dirixidos por Nuno Paio.

     En 1268 as obras aínda non estaban concluídas. 

     O edificio continuou a ser modificado con algunhas intervención artísticas, sendo particularmente significativa a galilea, mandada construír, na fachada, por Jorge da Costa nos primeiros anos do século XVI e que sería concluída por Diogo de Sousa. 

     Este último mandou facer as grades que agora a fechan, tendo aínda alterado o pórtico principal, (destruíndo dúas das súas arquivoltas) e mandado executar a ábsida e a capela maior, obra de João de Castilho datada de inicios do século XVI.

     En 1688 destacou a campaña de obras promovida polo arcebispo Rodrigo de Moura Teles, que modificou toda a fachada ao gusto barroco, mandando executar tamén o ciborio que ilumina o cruceiro.

     Nas dependencias da antiga casa do Cabido, mandada construír a comezos do século XVIII, polo arcebispo Rodrigo de Moura Teles, encóntrase actualmente o Tesouro Museo da Sé de Braga.

     No século XX colocouse xunto aos claustros o túmulo da taumaturga, relixiosa e estigmatizada, irmá Maria Estrela Divina, centro de gran devoción popular. 

     Foi sonado o seu espolio de reliquias sagradas, onde destaca o pedazo dun manto da Virxe María, na Capela das Reliquias. 

     Na catedral atópanse arcas que seica conteñen os ósos de moitos santos, e a lendaria Araca Sagrada, cuxo contido era notábel e que noutrora saía en posesión nos días solemnes de festa. 

     A sé de Braga está declarada Monumento Nacional de Portugal desde 1910.

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA 

CAPELA DE SANTA MARGARIDA - SANTA MARGARIDA - SAIÁNS - MORAÑA

 CAPELA DE SANTA MARGARIDA

SANTA MARGARIDA

SAIÁNS

MORAÑA

 Saiáns
     San Salvador de Saiáns é unha parroquia que se localiza no concello de Moraña na comarca de Caldas. 

      Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 1.451 habitantes (757 mulleres e 694 homes), distribuídos en 14 entidades de poboación, o que supón un aumento en relación ao ano 1999 cando tiña 1.375 habitantes. 

     Segundo o IGE, no 2021 a súa poboación ascendera ata os 1.885 habitantes, sendo 945 homes e 940 mulleres.

     No lugar de Santa Lucía aséntase a capitalidade do concello.

Lugares de Saiáns
     A Alberguería, A Barosela, O Buelo, A Chociña, Corrigatos, As Cortiñas, O Covelo, Mos, O Río, Sabadín, Saiáns, Santa Lucía de Moraña, Santa Margarida, Suigrexa 

Comarca de Caldas
     A comarca de Caldas é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Caldas de Reis.  

     Pertencen a ela os concellos de Caldas de Reis, Catoira, Cuntis, Moraña, Pontecesures, Portas e Valga.

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA 

CRUCEIRO DA SANTA ISABEL - LIÑARES - BAÍSTE - AVIÓN

  CRUCEIRO DA SANTA ISABEL
LIÑARES
BAÍSTE
AVIÓN

 Liñares
     Liñares é un lugar da parroquia de Baíste no concello ourensán de Avión na comarca do Ribeiro.  

     Segundo o INE e o IGE en 2011 tiña 132 habitantes (58 homes e 74 mulleres), dous máis ca en 2010 (58 homes e 72 mulleres). 

     En 2009 tiña 149 habitantes (65 homes e 64 mulleres) segundo datos do concello de Avión.

Baíste
      Santa María de Baíste é unha parroquia do concello de Avión, na provincia de Ourense. 

    Está situada ao noroeste do concello, lindando ao norte co municipio de Beariz (a través do río Doade) e ao oeste coa Lama (provincia de Pontevedra), coa que limita a través da serra do Seixo.

Poboación
     Segundo o IGE en 2017 tiña 160 habitantes, 86 menos ca en 2010 (116 homes e 130 mulleres) e 166 menos ca en 2000.

Cultura
      Entre o patrimonio arquitectónico destacan a igrexa parroquial (no lugar de Baíste), a capela de San Xoán en Rubillón, e a ermida de Santa Sabela en Liñares.  

     Existen dous conxuntos con numerosos hórreos en Baíste e Rubillón.

     No lugar de Rubillón existen numerosas vivendas de recente construción e de grandes dimensións, propiedade de emigrantes retornados de México. Isto contrasta coas numerosas casas vellas abandonadas, de arquitectura tradicional.

     Nos lugares de Baíste e Rubillón rodou Chano Piñeiro a curtametraxe Mamasunción (1984). 

Lugares de Baíste

     Acevedo, Baíste, Liñares, Rubillón 

 MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA