IGREXA DE SANTIAGO DE ENTRAMBASAUGAS - A EIREXE - GUNTÍN

 IGREXA DE SANTIAGO 

ENTRAMBASAUGAS

A EIREXE

GUNTÍN

 Entrambasaugas
      Santiago de Entrambasaugas é unha parroquia do concello de Guntín na comarca de Lugo, na provincia de Lugo.

      No ano 2007 tiña 191 habitantes, deles 96 eran homes e 95 eran mulleres, o que supón un aumento de 1 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Historia
     No lugar de Xoiane está situado o menhir coñecido como "Penalonga".

      Santiago de Entrambasaugas aparece mencionada nun documento de Afonso III (ano 897) como Santiago de Senari. Segundo outro documento do século XI, Suario Muñiz e Sancha Velaz fan doazón á igrexa de Lugo das posesións que tiñan na freguesía.

      Aquí tivo o seu asentamento a casa mosteiro de San Fiz de Ermo, que séculos máis tarde pasou ás mans dos templarios.

Lugares de Entrambasaugas
     Bertamil, A Devesa, A Eirexe, O Foxoiro, Gondarén, Martín, Outeiro, Penela, O Pereiro, Río, San Fiz, Sear, Xoaine

Guntín
     Guntín é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Lugo.

Demografía
    Segundo o IGE en 2014 tiña 2.927 habitantes.

Xeografía
      O concello, de 156 km², inclúe 32 parroquias. Limita ai norte con Friol e Lugo, ao sur con Portomarín, ao leste co Corgo e co Páramo, e ao oeste con Monterroso e Palas de Rei. Está situado a 19 km da capital provincial, coa que se comunica a través da N-540. Está situado a uns 550 m de altitude, na planicie lucense.

     Sitúase no val do curso alto do río Miño, que fai de fronteira polo leste. O río Ferreira fai de límite con Palas de Rei e Portomarín, e a el vai parar o río Levadoiro. Outro afluente do Miño é o río Colmeiro. Todos estes cursos permiten a pesca fluvial.

Patrimonio
     O mosteiro de Santa María de Ferreira de Pallares foi declarado Ben de Interese Cultural o 1 de xuño de 1979. 

     Outros monumentos con esta declaración son o castelo de Besgo, a torre de Francos, a fortaleza da Mota e a torre de Santa Euxea, declaradas o 17 de outubro de 1994.

Economía
     No concello destaca o sector primario. Ten 2.000 ha de prados naturais e pasteiros, máis de 4.000 de terras de labranza (destacando o pemento, centeo, pataca, millo e nabo), e unhas 9.000 de uso forestal (carballo, castiñeiro, piñeiro do país e pequenos grupos de freixos, bidueiros, e cerdeiras). 

MAPA 

 

 

XOAN ARCO DA VELLA