ESTACIÓN DE BETANZOS - INFESTA

 ESTACIÓN DE BETANZOS INFESTA

BETANZOS

Estación de Betanzos-Infesta
     A estación de Betanzos-Infesta é unha estación de tren de Adif situada na Infesta, ao suroeste da vila de Betanzos, na provincia da Coruña. 

     Ten servizos de longa e media distancia operados por Renfe.

Situación ferroviaria
     A estación atópase no punto quilométrico 524,4 da liña férrea de ancho ibérico que une León e A Coruña, entre as estacións de Oza dos Ríos e Cecebre. O tramo é de vía única e está sen electrificar.

     Ademais, é o punto de partida dun pequeno ramal duns 40 quilómetros que une Betanzos con Ferrol. A seguinte estación no percorrido é Betanzos-Cidade. O tramo tamén é de vía única e está sen electrificar.

Historia
     A estación foi inaugurada o 10 de outubro de 1875 coa o apertura do tramo A Coruña-Lugo da liña férrea que pretendía unir Palencia coa Coruña. A Compañía dos Ferrocarrís de Asturias, Galicia e León foi a encargada das obras.

     Dita compañía creouse para continuar coas obras iniciadas por Noroeste e xestionar as súas liñas ante a quebra da mesma. Con todo a situación financeira desta última tamén se volveu rapidamente delicada sendo absorbida por Norte en 1885.

     Pola súa parte, o ramal a Ferrol data de 1913. Realmente este ferrocarril empezouse a xestar desde que quedou acabado o tramo A Coruña-Lugo. 

     Con todo, as poxas que se foron realizando fóronse pechando sen lograr un adxudicatario o que levou finalmente ao Estado para encargarse da obra.

     En 1941, a nacionalización do ferrocarril en España supón a desaparición desta última e a súa integración na reción creada Renfe.

     Desde o 31 de decembro de 2004 Renfe Operadora explota a liña mentres que Adif é a titular das instalacións ferroviarias.

A estación
     O edificio de viaxeiros é unha estrutura de dous pisos que loce un aspecto clásico. A estación atópase situada na Infesta, pertencente á parroquia de Requián, ao suroeste do núcleo urbano de Betanzos. 

     Conta con tres plataformas, das cales unha é lateral e as outras dúas son centrais, ás que acceden tres vías. Dúas das plataformas están cubertas por marquesiña.

     A estación consta dun total de catro vías pasantes, ás que se lles suma unha vía morta.

      A cincuenta metros da entrada da estación atópase unha parada de autobús de Transporte Metropolitano de Galicia, con servizos regulares ao centro urbano de Betanzos e outras localidades.

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

ESTACIÓN DE TREN DE CAMINHA - CAMINHA

 ESTACIÓN DE TREN DE CAMINHA

CAMINHA

Estación de Caminha
       A Estación Ferroviaria de Caminha, igualmente coñecida como Estación de Caminha, é unha plataforma ferroviaria da Liña do Miño, que serve á localidade de Caminha, en Portugal.

Localización e accesos
     A Estación atópase na periferia da localidade de Caminha, xunto á Avenida Saraiva de Carvalho.​

Descrición física
       En 2004, esta Estación tiña a clasificación E da Rede Ferroviaria Nacional;​ en 2010, posuía dúas vías de circulación, ambas as con 300 metros de lonxitude, e dúas plataformas, unha con 135 metros de extensión e 30 centímetros de altura, e a outra con 159 metros de lonxitude e 40 centímetros de altura.

      O edificio presenta varios paneis de azulexos, producidos pola Fábrica Sant'Anna.​

Servizos
     En 2010, a estación era utilizada por servizos Interexionaiss e Rexionais da Liña do Miño, e o Comboi Internacional Porto-Vigo.

Caminha
     Caminha é unha vila portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con preto de 2.500 habitantes.

     É sede dun municipio con 129,66 km² de área e 17.069 habitantes (2001), subdividido en 20 freguesías. 

     O municipio limita ao nordeste co de Vila Nova de Cerveira, ao oeste co de Ponte de Lima, ao sur co de Viana do Castelo, ao norte con Galiza e ao oeste co océano Atlántico.

Freguesías
       O concello de Caminha está formado por vinte freguesías, agrupadas en dous grandes vales: o Vale do Coura e Minho e o Vale do Âncora.

Vale do Coura e Minho
Formado polas localidades de:
    Arga de Baixo
    Arga de Cima
    Arga de São João
    Argela, Azevedo
    Caminha-Matriz
    Cristelo
    Dem
    Lanhelas
    Moledo do Minho
    Seixas
    Venade
    Vilar de Mouros
    Vilarelho

Vale do Âncora
As súas freguesías son:
    Âncora
    Gondar
    Orbacém
    Riba de Âncora
    Vila Praia de Âncora
    Vil 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

ESTACIÓN DE SAN PEDRO DA TORRE - SAN PEDRO DA TORRE - VALENÇA DO MINHO

 ESTACIÓN DE SAN PEDRO DA TORRE

SAN PEDRO DA TORRE

VALENÇA DO MINHO

Estación de San Pedro dá Torre
       A Estación Ferroviaria de San Pedro dá Torre, igualmente coñecida como Estación de San Pedro dá Torre ou Apeadeiro de San Pedro dá Torre, é unha infraestrutura para pasaxeiros da Liña do Miño, que serve a localidade de San Pedro dá Torre, no Concello de Valença, en Portugal.

Características
     Posue 2 vías de circulación, ambas as con 254 metros de lonxitude; as dúas plataformas presentaban, respectivamente, 96 metros de extensión e 25 centímetros de altura, e 106 metros de lonxitude e 20 centímetros de altura.

      Esta plataforma er utilizada por servizos Rexionais da Liña do Miño, operada pola empresa Comboios de Portugal

San Pedro dá Torre
     San Pedro dá Torre é unha freguesia portuguesa do concelho (municipio) de Valença de Miño, no distrito de Viana do Castelo, con 4,29 km² de superficie e 1.267 habitantes (2011).

     A súa densidade de poboación é de 295,3 hab/km².

     Situada no extremo occidental do municipio e na ribeira esquerda do río Miño (que separa á freguesia de España), no patrimonio histórico-artístico de San Pedro destacan a igrexa parroquial, a capela de San Jorge, o forte de San Luís e o acueduto.

Historia
     Debido á súa boa localización na marxe esquerda do río Miño, as súas terras teñen un gran valor agrícola e esa foi unha das razóns do asentamento inicial. 

     A antiga calzada romana por toda marxen maritima, que comunicaba Braga con Vigo, tiña en San Pedro o seu final.

     Así o testemuñan a existencia de dúas pontes romanas. Tamén o fito romano situado en Chamosinhos, dedicado ao fillo de Constantini Maximi, confirma este feito.

      A existencia dunha fonte termal e aquela inscrición suxiren que aquí se situaba o lugar chamado Aquis Celenis mencionado no Itinerario XXI de Antonino. 

     S. Pedro dá Torre foi fundada en 1125, sendo máis adiante un enclave estratéxico durante a guerra de restauración contra Castela.

      Os casteláns construíron aquí unha fortaleza en 1657, cuxos restos aínda perduran así como outras manifestacións da resistencia desta parroquia. 

     O 14 de decembro de 1900, o lugar de Chamosinhos, pertencente á parroquia de Vila Meã, foi incluído na parroquia de S. Pedro dá Torre.

      Moitos dos habitantes deste pequeno pobo foron traballar ao estranxeiro durante a década de 1970 en busca dunha vida mellor, principalmente a Estados Unidos, Canadá e Francia. 

      Aqueles que regresaron construíron boas casas ("vilas") que actualmente lle dan o seu actual aspecto á parroquia. 

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTA MARIÑA DE RUBIÁ - RUBIÁ

 IGREXA DE SANTA MARIÑA DE RUBIÁ

RUBIÁ

Rubiá
     Santa Mariña de Rubiá é unha parroquia que se localiza no suroeste do concello de Rubiá.

     Segundo o padrón municipal en 2013 tiña 912 habitantes (456 mulleres e 456 homes) distribuídos en 4 entidades de poboación, 97 menos ca en 1999.

Lugares de Rubiá
     Rubiá, Trambasaugas, O Val

Comarca de Valdeorras
     A comarca de Valdeorras é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é O Barco de Valdeorras.

     Pertencen á comarca os concellos de O Barco de Valdeorras, O Bolo, Carballeda de Valdeorras, Larouco, Petín, A Rúa, Rubiá, A Veiga e Vilamartín de Valdeorras.

     En total abrangue 968,90 km², e caracterízase pola súa elevación pois nela está o maior cumio de Galicia, a Pena Trevinca (2127 m). O seu xentilicio é valdeorrés/valdeorresa.

Xeografía
     O río Sil conforma a comarca en tres áreas, o propio val e as serras que se sitúan ao seu norte e sur. O val do Sil contén numerosos sedimentos terciarios, nas serras do sur, Serra do Eixe, Serra Calva e Serra Segundeira atópanse as maiores altitudes de Galicia, dominando os relevos abruptos con abondosas formas periglaciais.

     O relevo montañoso do norte fórmano a Serra de Cereixedo, Serra dos Cabalos e Serra da Enciña da Lastra.

     O sistema fluvial da comarca céntrase no Sil, que é o principal curso de auga e todos os outros ríos son afluentes del.

     Os tributarios da dereita son ríos curtos, xa que os cumios están próximos ao val, destacando o río Éntoma, e o Leira, os tributarios da esquerda son máis longos, destaca entre eles o Casaio. 

     O clima da comarca é oceánico de montaña nas áreas máis elevadas e oceánico de matiz mediterráneo no Val do Sil. Valdeorras conta con espazos protexidos, o parque natural da Serra da Enciña da Lastra, o Macizo Central e o Pena Trevinca.

MAPA

 

Fotos: C.P.C.

XOAN ARCO DA VELLA