PASOS DE SAN BREIXO - REGO DE SAN BREIXO - VALES - MACEIRA - COVELO.

 PASOS DE SAN BREIXO

REGO DE SAN BREIXO

VALES

MACEIRA

COVELO

Maceira
     San Salvador de Maceira é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de Covelo na comarca da Paradanta.

     Segundo o IGE en 2011 tiña 414 habitantes (204 mulleres e 210 homes), distribuídos en 15 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 570 habitantes.

Historia
     Os primeiros poboadores de Maceira pertencen á Prehistoria, así o documentan os castros celtas (hoxe catalogados, mais moi deteriorados), petróglifos, dolmens, etc.

     A parroquia atópase a 5 quilómetros da capital do concello. A 558 metros de altitude áchase un xacemento castrexo sen levantar e diversas manifestacións de arte rupestre en forma de petróglifos.

     A 680 metros atópase a capela da Virxe da Guía, situada no monte da Guía de Maceira e onde se pode apreciar unha panorámica do val do Tea.

     É salientábel a praia fluvial de Maceira cunha ocupación moi alta durante todo o verán. Preto áchase un cámping de montaña. Sobresae tamén o serradoiro hidráulico dos Carranos que funciona exclusivamente por forza da auga e é unha manifestación única do patrimonio etnográfico da zona. Este serradoiro está catalogado como un Ben de Interese Cultural de Galicia e atópase completamente restaurado para poder ser visitado.

Lugares de Maceira
     As Barcielas, Carmoniño, Castro, Castrorregueiro, Chicoreiros, Costeiriña, Cotiños, O Couso, Eidos Vellos, Figueiroa, A Igrexa, A Maquián, A Mouta, Outedo, Pancellos, Pedredo, Portagudiño, Portoparada, Riocortiñas, San Breixo, Souto, Trasfontán, Vales, Vilanova, Vixiáns

Comarca da Paradanta
     A comarca da Paradanta é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra. 

     A ela pertencen os concellos de Arbo, A Cañiza (a súa capital), Covelo e Crecente.

     Limita ao norte coas comarcas de Vigo e do Ribeiro, ao leste con esta última e coa de Terra de Celanova, ao sur con Portugal e ao oeste coa do Condado. 

     Ocupa unha extensión de 339,85 quilómetros cadrados e contaba cunha poboación de 12.060 habitantes no ano 2020.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTA MARÍA DE GUILLAR - GUILLAR - RODEIRO

 IGREXA DE SANTA MARÍA DE GUILLAR

GUILLAR

RODEIRO

Guillar
      Guillar é un lugar da parroquia de Guillar, no concello pontevedrés de Rodeiro, na comarca do Deza. 

     Segundo o INE, no 2008 tiña 33 habitantes (14 homes e 19 mulleres), o que supón unha diminución de 15 habitantes con respecto ao ano 2000.

Lugares de Guillar
      Adelán, Arcas, Guillar, O Outeiro, A Torre, Os Vilares

Rodeiro
      Rodeiro é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Deza.

     Segundo o IGE en 2015 tiña 2.700 habitantes.

Xeografía
     Está situado no centro de Galicia, ao nordeste da provincia de Pontevedra, nas terras altas da dorsal galega. Ten 154,2 km², e conta con 146 entidades de poboación repartidas entre 20 parroquias.

     Cara ao leste o concello está orientado á serra do Faro, con cumios de máis de 1.000 m de altitude.

     Cara ao oeste, está o curso alto do río Arnego e o val de Camba, cunha altitude media entre os 600 e os 700 metros.

Historia
     No ano 832 Afonso II cedeu a Salvador de Oviedo o goberno de varias igrexas da zona, aínda que baixo a autoridade do bispo de Lugo, para pagar o censo eclesiástico. Nesa época xa se coñece a zona como Terra de Camba.

     A vila de Rodeiro naceu ao amparo dunha antiga fortaleza medieval, da que apenas quedan restos.

     A Casa - Fortaleza de Camba aparece mencionada no século XIV no testamento de Andrés Sánchez de Gres, a quen lla legara seu tío Afonso Sánchez a condición de formar vínculo con ela.

     En 1345 a fortaleza foi vendida por Alonso Suárez de Deza, "Churruchao", xunto con outras propiedades que a súa esposa, Maior Vázquez de Rodeiro, recibira do seu pai, Vasco de Rodeiro, e que foran concedidas polos reis Sancho IV de Castela e Fernando III. Logo de ser confiscada aos Churruchaos, pasou a ser o baluarte máis importante da mitra compostelá na bisbarra.

Parroquias de Rodeiro   
     Álceme (Santa María), Arnego (Santiago), Camba (San Xoán), Carboentes (Santo Estevo), Fafián (Santiago), Guillar (Santa María), Negrelos (San Cibrao), Pedroso (San Xiao), A Portela (San Cristovo), Río (Santa María), Riobó (San Miguel), Rodeiro (San Vicente), O Salto (Santo Estevo), San Cristovo do Az (San Cristovo), San Martiño de Asperelo (San Martiño), San Paio de Senra (San Paio), San Salvador de Camba (San Salvador), Santa Baia de Camba (Santa Baia), Santa Mariña de Pescoso (Santa Mariña), Vilela (Santa María)

Comarca de Deza
      A comarca de Deza é unha comarca da provincia de Pontevedra e a súa capital é Lalín. 

      Pertencen a ela os concellos de Agolada, Dozón, Lalín, Rodeiro, Silleda e Vila de Cruces. A súa poboación é de máis de 40.000 habitantes. 

     O Deza coincide coa antiga comarca de País do Deza, isto é, as xurisdicións de Deza, Camba, Dozón, Trasdeza, Carbia e Valquireza. 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTA EUFEMIA - SANTA EUFEMIA DE AMBÍA - BAÑOS DE MOLGAS

 IGREXA DE SANTA EUFEMIA

SANTA EUFEMIA DE AMBÍA

BAÑOS DE MOLGAS

Igrexa de santa Eufemia

Datación:
       Século IX, inicio da alta Idade Media.

       Capela de estilo prerrománico do século IX e con influencia mozárabe.

      Cronoloxicamente está relacionada con outras dúas capelas do mesmo estilo nas terras de Ourense: Santa Comba (concello de Bande) e San Miguel (nos terreos do actual mosteiro de San Rosendo en Celanova), promovidas pola actividade do mosteiro de Celanova nos seus inicios e polo seu principal impulsor, Rosendo Méndez.

       En poucos lugares se pode atopar semellante concentración de patrimonio arquitectónico-relixioso, nos inicios da Idade Media europea, coas peculiaridades do estilo propio peninsular, marcado pola influencia da cultura mozárabe.

       A planta actual componse dunha soa nave con ábsida rectangular na que aínda se conservan dous arcos dobres de ferradura. 

     Conta con tres capelas interiores nas que se ven os arranques dos arcos que formaban parte das tres naves primitivas.

      No seu interior atopamos dúas aras de orixe romana (Baixo Imperio Romano) e un cristo crucificado en talla de madeira de orixe medieval-románica.

      Da época da romanización, figura no contorno de Santa Eufemia a chamada «Fonte das Ninfas», lugar de onde virían as aras que hoxe están no interior da capela de Santa Eufemia.

 

Catalogación:

      Ben de interese cultural (BIC). Declarado Monumento Histórico-Artístico (Decreto 3 de xuño de 1931).

Acceso
     Estrada OU – 0108. MACEDA – ALLARIZ. Dende Baños de Molgas imos cara a Xunqueira de Ambía e Allariz. Molgas – Santa Eufemia de Ambía: 3.7 km. 

     En coche, 6 minutos; andando, 45. Posibilidade de facer o mesmo percorrido por un carreiro á beira do río Arnoia, pendente da súa mellora e sinalización como ruta de sendeirismo. Monumento sinalizado.

Comarca de Allariz
      A comarca de Allariz - Maceda é unha comarca galega situada na provincia de Ourense linda ao leste coa comarca de Ourense, ao oeste coa comarca da Terra de Caldelas, ao sur coa comarca da Limia e ao sueste coa comarca da Terra de Celanova.

     A súa capital é Allariz.

    Pertencen á comarca de Allariz - Maceda os seguintes concellos: Allariz, Baños de Molgas, Maceda, Paderne de Allariz, Xunqueira de Ambía e Xunqueira de Espadanedo.

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DO MAZO - O MAZO - RÍO BROULLÓN - QUINTÁ - AS NOGAIS

 MUIÑO DO MAZO

O MAZO

RÍO BROULLÓN

QUINTÁ

AS NOGAIS

 Quintá
      San Pedro de Quintá é unha parroquia do concello das Nogais na comarca dos Ancares, na provincia de Lugo. Tiña 44 habitantes en 2016, segundo datos do Instituto Galego de Estatística, 24 homes e 20 mulleres. 

     O que supón unha diminución de 7 habitantes respecto ao ano 2007 cando tiña 51 habitantes (29 homes e 22 mulleres) e 4 menos que en 2006.

Lugares de Quintá
       O Mazo, Quintá, Vilabol, Vilela

As Nogais
      As Nogais é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca dos Ancares linda con Pedrafita do Cebreiro, Cervantes, Becerreá e Triacastela. Segundo o IGE en 2015 tiña 1.191 habitantes. O seu xentilicio é nogalego.

 

Xeografia
       O concello esténdese pola vertente meridional da serra dos Ancares e o val que forma o curso alto do río Navia. Limita ao noroeste con Becerreá, ao noroeste con Cervantes, ao sur con Pedrafita do Cebreiro e ao oeste con Triacastela. É un territorio extenso (112,4 km²), cunha densidade de poboación moi reducida, inferior aos 15 hab./km². Atravésao a N-VI e a A-6 (km 444).

      As alturas máximas atópanse na serra dos Ancares, en serras pequenas como Travesa, Pintinidoira e Chan de Pereira (entre os 1.000 e os 2.000 m) e nas estribacións das Serras do Piornal e Rañadoiro, para o sur e o suroeste, que superan os 1.300, chegando aos 1.387 m. no Pico do Corvo. O fondo do val do Navia transcorre entre os 500 e os 800 m.

       O Navia, que nace en Pedrafita do Cebreiro, atravesa As Nogais de sueste a noroeste e recolle a auga de, entre outros, o río de Valdeparada e o regato de Boullón.

      Os invernos son fríos e os veráns frescos, cunha temperatura media anual é de 9 °C e unha oscilación térmica de 13 °C.

Historia
      Houbo asentamentos castrexos como os do castro de Vilabol, Vilaesteva e Quintá. Sitúase aquí, posibelmente, a mansión romana de Ponte Naviae, da calzada de Braga a Astorga. No camiño real que levaba a Castela, a parte máis dura da subida a Pedrafita comezaba aquí. Esta entrada a Galiza era defendida pola torre de Doncos e os castelos de Doiras e Valcarce. No século XIV, Doncos era propiedade do adiantado maior de Galicia, García Rodríguez de Valcarce; no XV pertenceu ao conde de Ayala e a condesa de Monterrei, pero en 1603, cando era propiedade de Fernando de Toledo, figura xa como torre abandonada.

       O beneficio eclesiástico correspondía á casa e señorío de Torés, tenencia do marquesado de Camarasa. Parece que no lugar de Santo André houbo un eremitorio, convertido en mosteiro e pronto desaparecido.

     Durante a Guerra da Independencia Española, as tropas francesas incendiaron Doncos e outros lugares. En 1835, a veciñanza formou unha partida de voluntarios para perseguir aos carlistas.

     Até 1916 recibía simplemente o nome de Nogais, pero nese ano pasou a ser chamado As Nogais para distinguilo doutros concellos de España (Nogales de Badaxoz).

     Da parroquia de Doncos foron naturais Balbino Santín Aira, de Sebrás e asasinado no campo de concentración nazi de Mauthausen o 10 de decembro de 1941 e Lisardo Freijo, nado en Doncos, e coñecido como Tenente Freixo ou Teniente Freijo, militar republicano primeiro, guerrilleiro antifranquista despois e morto o 26 de xuño de 1946 nun enfrontamento coa Garda Civil.

Parroquias das Nogais
       A Alence (Santa Lucía), Doncos (Santiago), Noceda (San Xoán), As Nogais (Santa María Madanela), Nullán (San Cosmede), Quintá (San Pedro), Santo André (Santo André), Torés (San Xoán), Vilaicente (San Xoán) 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA