EXPO - 150 ANOS DO FERROCARRIL
LIÑA CORNES - CARRIL
SANTIAGO DE COMPOSTELA
Moi recomendable e super interesante esta exposición para coñecer a historia do ferrocarril en Galicia, persoalmente voltarei a visitala en algun outro lugar que se monte.
Quero agradecer a Carlos Abellan presidente da asociacion de amigos do ferrocarril pola invitacion á inaguración e contar conmigo para achegar algunhas fotos das que realice de estacións xa desaparecidas ou en deshuso de Galicia. MOITAS GRAZAS
Un pouco de historia do tren en Galicia
A locomotora Sarita non foi a primeira, pero si a máis querida.
O avó de Cela enviou dous anos a Inglaterra ao maquinista Francisco Porto para que aprendese a guiala.
O avó de Cela, concellos que xa non existen e unha locomotora mítica alimentan a lenda da liña que cumpre os 150 anos
O primeiro tren español estreara as vías da Habana aínda que en pleno ocaso, o marchito imperio sabía onde estaba o negocio moito antes, en 1837.
En 1848 fíxoo entre Barcelona e Mataró o convoi que inauguraba a era do ferrocarril na España peninsular. Galicia tivo que esperar ao 15 de setembro de 1873; un luns, para máis acenos. Coa óptica que proporciona o tempo, aquel fito que acaba de cumprir 150 anos adquire trazos de analogía do propio país que o alumou.
Un detalle: a liña, que no esencial segue sendo a mesma que os rexionais percorren hoxe a beiras da ría de Arousa, unía dous municipios que xa non existen. Carril, absorbido por Vilagarcía en 1913, e Conxo, fagocitado por Santiago en 1925.
Nas estacións de Cornes e Carril, ningunha das cales permanece activa a estas alturas, houbo festa ao grande. Non era para menos. En 1861, auspiciada polo Concello carrileño e a Sociedade de Amigos do País, constituíase unha compañía cuxo nome deixará sen resuello a quen se atreva a pronuncialo sen pausas: a Real Sociedade do Ferrocarril Compostelán da Infanta dona Isabel de Santiago ao Porto de Carril.
Contemplado coa perspectiva actual, que os impulsores das obras, dirixidas polo enxeñeiro John Stephenson e o seu socio Camilo Bertorini, tardasen 12 anos en concluír un trazado de 42 quilómetros con cinco escalas intermedias, dous túneles importantes e outros tantos viadutos sobre os ríos Sar e Ulla, antóllase, mesmo, un prodixio de axilidade e eficacia.
Con todo, os problemas multiplicáronse desde o principio. Para empezar, houbo que modificar, por inviable, a intención orixinal de que a liña concluíse en Pontecesures.
A composición do accionariado que participaba dos 25 millóns de reais cos que naceu a compañía tampouco era sinxela: nel mesturábanse capitalistas ingleses con emigrantes establecidos en Cuba e xentes podentes do país. A flema británica acabou impoñéndose grazas, en boa medida, a unha figura fundida co ferro do camiño.
John Trulock, avó do nobel Camilo José Cela, fíxose coa xerencia da sociedade de nome interminable en 1880, e en 1887 obtivo o traspaso da explotación da liña para convén tomar aire de novo The Coruña Santiago and Peninsular Railway Company Limited, que ao pouco se convertería en The West Galicia Railway Company e acabou, vaia por deus, pleiteando co Concello de Vilagarcía pola construción dunha estación nova e maior.
Da amizade entre Trulock e José María Abalo e Souça, xerente de Beira Alta, a firma ferroviaria de Portugal, chegou á flamante liña de Galicia un elemento simbólico que segue sendo obxecto de disputa: a locomotora Sarita, que o colega luso cedeu en 1886, seis anos despois da súa construción en Inglaterra. A máquina, agora no exterior da Fundación Cela, foi reclamada con insistencia por Vilagarcía para o museo que abre as súas portas na mesma estación que en 1873 viu chegar aquela viaxe inaugural e foi o seu fogar ata 1935.
Fuente: La Voz de Galicia
Autor: Serxio González Souto
VIDEO
VIDEO
MAPA
XOAN ARCO DA VELLA
