viernes, 13 de diciembre de 2019

PONTE DA BARCA - RÍO LIMIA

PONTE DA BARCA
RÍO LIMIA


Ponte da Barca
     Situada nunha rexión moi verde á beira do Río Lima, pénsase que Ponte da Barca recibiu o seu nome da barca que facía a conexión entre as dúas beiras, antes da construción da ponte no s.XV. 


     Esta rexión era anteriormente coñecida como Terra de Nóbrega ou Anóbrega, que se cre deriva do nome romano "Elaneobriga".


    O centro histórico do pobo con casas solariegas (algunhas adaptadas ao turismo residencial) e os belos monumentos dos s.XVI-XVII, merece unha visita demorada, así como as súas alrededores, nos que destaca a igrexa románica de Bravãé do s.XIII e o Castelo de Lindoso (s.XIII), que tivo un papel importante na defensa da rexión.



     Ponte da Barca forma parte da Region con Denominación de Orixe dos Viños Verdes. 



     Unha parte do concello está integrado no Parque Nacional dá Peneda Gerês, que ofrece excelentes condicións para actividades deportivas e de lecer.


Río Limia
     O río Limia (Lima en portugués) é un río internacional que flúe por España e Portugal e desemboca no océano Atlántico en Viana do Castelo.



     Ten unha lonxitude total de 108 km e unha conca cunha superficie total de 2.387 km², dos que 1.329 km² están en territorio español.



Regulación hidrolóxica internacional
     Desde o ano 2000, a xestión do río Limia está regulada polo Convenio de Albufeira subscrito entre os gobernos de España e Portugal co obxectivo de protexer as augas e potenciar o aproveitamento dos recursos hídricos transfronterizos.



Curso español
     O río Limia nace a 975 m de altitude no monte Talariño, na provincia de Ourense. O seu curso galego é de 41 km; neste tramo, o río ten moitas denominaciones locais, como Talariño, Freixo ou Mourenzo, aínda que o nome oficial é río Limia.



     Pasa polas comarcas de Limia e da Baixa Limia e a vila de Xinzo de Limia, terminando o seu curso español pola árida serra dá Peneda.



Curso portugués
     Entra en Portugal na freguesía de Lindoso, e pasa polos municipios de Ponte da Barca, Ponte de Lima e Viana do Castelo, onde desagua no océano Atlántico.



Historia
     Este río foi chamado Lethes polos antigos romanos, ao confundilo co lendario río Lete (río do Esquecemento) do Hades, da mitología romana, o cal críase que tiña a propiedade de borrar a memoria de quen o cruzaban.



     En 138 a. C., o xeneral romano Décimo Xuño Bruto intentou desfacer o mito, que dificultaba as campañas militares na zona.



     Dise que cruzou o río Limia e entón chamou aos seus soldados desde o outro lado, un a un, polo seu nome. Estes, asombrados de que o seu xeneral recordase os seus nomes, cruzaron tamén o río sen temor, acabando así coa súa fama de perigoso.



     Nas súas beiras construíron o campamento de Aquis Querquennis do que se conservan restos actualmente. 


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

FALADOIRO "O VALOR DO NOSO" - SEIXIDO - A LAMA

FALADOIRO " O VALOR DO NOSO"
UN RURAL VIVO
CABALAR
SEIXIDO
A LAMA


     O meu agradecemento á "A.C Cabalar Crecente" e ás entidades da parroquia de Seixido o invitarme a participar na xornada cultural celebrada nesta parroquia e  permitirme contar e compartir  o que sinto e penso sobre a nosa Galicia e o seu rural.


Foi un privilexio compartir faladoiro con:
- José de La Riera, profesor e maestro
     (https://caminodevuelta.home.blog/), traballador incansable na posta en valor dos camiños dá antiga Gallaecia: Camiño de Santiago, Camiño Portugués, Vía Mariana.


- Manuel Angel Bugallo arquitecto e investigador da Serra do Suído
     (osuido.org), que traballa pola defensa do patrimonio dá Serra que lle dá o nome.


     Grazas tamen aos asistentes que ademais de querer a contorna aportáronme moitas ideas e lugares de Seixido, A Lama e da Serra do Suido.


     Soamente dicir que poden contar connosco para o que podamos axudar, e xa con ganas de que se celebre outra edicion de "O valor do noso, por un rural vivo".


VIDEO
VIDEO
VIDEO
VIDEO
VIDEO
MAPA
MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
 Fotos e Video: Rosana Comesaña
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 12 de diciembre de 2019

IGREXA DA ANUNCIADA - URUEÑA - VALLADOLID

IGREXA DA ANUNCIADA
URUEÑA
VALLADOLID


Igrexa da nosa Señora da Anunciada
      A igrexa da nosa Señora da Anunciada de Urueña (Provincia de Valladolid, España), atópase fóra do recinto amurallado da poboación, no val.


      Foi construída no século XI segundo o estilo románico lombardo ("primeiro románico").


     Sábese que anteriormente houbo no lugar un pequeno monasterio mozárabe, chamado de San Pedro de Cubillas, e que foi unha infanta «doña Sancha» (quizá Sancha de Urgel) quen o transformou nesta igrexa.


      Corresponde ao primeiro románico con ornamentación lombarda que se estendeu por Cataluña e Aragón.


      É o único exemplar homologable ao primeiro estilo (Arquitectura lombarda, século XI) da arte románico en Cataluña que se atopa en Castilla e León. 


     Crese que o motivo débese á voda entre os descendientes do repoblador de Valladolid conde Pedro Ansúrez (concretamente a súa filla María Pérez Ansúrez) cos Armengol (concretamente Armengol V), do condado de Urgel. Esta unión provocou un intercambio de poboación procedente dos condados cataláns (concretamente o Condado de Urgel).


Descrición
      O templo está construído con muros moi grosos de sillarejo, decorados con arquillos cegos e bandas lombardas nos lenzos dos tres ábsides e do crucero.


     Como os muros son moi grosos carecen de contrafuertes. No cruceIro álzase o cimborrio octogonal, que se apoia sobre a planta cadrada mediante 4 trompas. As naves teñen bóveda de canón.


     No século XVIII engadiuse ao ábside o camarín actual de planta cuadrangular e cambiouse a portada dos pés. Tamén nese século cambiouse a advocación da igrexa.


      No interior está a imaxe da nosa Señora da Anunciada, imaxe tallada, aínda que está presentada vestida. Trátase dunha talla de madeira policromada de orixe románico.


     Tamén hai un retablo do século XVI, unha escultura dunha virxe gótica do século XIV e un retablo que representa a San Jerónimo.


     A súa festa e romaría celébrase o 25 de marzo. 

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

ERMIDA DA CAMINANTA - ARÉVALO - ÁVILA

 ERMIDA DA CAMINANTA
ARÉVALO
ÁVILA


ERMIDA DA CAMINANTA
     Fundada por Miguel Sánchez de Arévalo en 1530, rexidor da Vila e do linaxe dos Sedeños, como pode lerse aínda na súa portada. 




     É un pequeno edificio de proporcións ideais e equilibradas, de sillares en pedra de granito, columnas que ostentan os escudos de Altamiranos e a aguia dos Sedeños e columnillas de tipo balaustrada.



     No seu interior, venérase a imaxe da Virxe do Camiño, coñecida popularmente como "A Caminanta".



     Está situada á saída da ponte de Medina, nunha encrucillada de calzadas e camiños antigos, estratéxico e máxico punto esotérico.

MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

CRUCEIRO DO CENTRO GALEGO - PRAZA JACINTO BENAVENTE - MADRID

CRUCEIRO DO CENTRO GALEGO
PRAZA JACINTO BENAVENTE
MADRID


     O Centro Galego de Madrid unha das entidades civís de vida continuada máis dilatada da cidade (1892) sucesora da Cofradía de Naturais e Orixinarios de Galicia (1741), asociación tan querida e presente entre nós, regaloulle á cidade en 1982 un Cruceiro, "pola seu gratitud histórica e centenaria", que foi situado fronte á entidade na Praza de Jacinto Benavente.


     Este fito de pedra cunha imaxe do Apóstolo, un Crucificado e aos seus pés a Nai co seu Fillo, que tanto recordan a esa terra, é o punto de inicio popular do Camiño de Santiago que parte de Madrid, aínda que o punto oficial sexa a Igrexa de Santiago a escasos 150 metros do Palacio Real.


    Os galegos eminentes que viven en Madrid sempre formaron parte desta asociación. 


E aquí unha pequena lista dos primitivos socios que encabezarían:
     Augusto Gonzalez Besada, Ministro de Facenda.
     Emilia Pardo Bazán, eminente escritora.
     Basilio Álvarez, xornalista e deputado.
      Ramón Suarez, escritor e deputado.



    A eles poderiamos engadir un sinfín ata os nosos días, que agora sentirán un pouco de "morriña" cando pasen ante o cruceiro na popular praza, camiño á Porta do Sol.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
 Escrito por: Antonio Caballos Garcia
Publicado en: www.berenguela.com
XOAN ARCO DA VELLA