PONTE DE SEGADE- CALDAS DE REIS

PONTE DE SEGADE

CALDAS DE REIS

PONTEVEDRA

Para visitar en Caldas de Reis

     A longa tradición das augas termais de Caldas de Reis, ven dende a época romana.Estas augas teñen unha composición que lle confiren propiedades curativas.

     Esta fonte, pertence á tipoloxía de "fontes de cano", constituidas por dous canos ornamentados con cabeza de León, situados á saida do manantial, cun nivel máis baixo para acadar maior presión.

     Está localizada nun recinto cuxos elementos ornamentais lle dan un aspecto neoclásico, moi preto dela, esta o lavadoiro de roupa, que se abastece do mesmo manantial de auga quente.

A ponte Bermaña
     Ponte sobre o rio Bermaña - Romana, século I. É unha ponte de sillería sobre o río Bermaña, no centro de Caldas de Reis . Por ela pasa o camiño portugués da ruta xacobea. Antes formou parte dun antiguo camiño militar romano, que pasaba por Aquis Celenis.
     Está formado por tres arcos de medio punto e tragamares de forma triangular. No seu centro ten un petril de pedra e o típico cruceiro de época posteriór (posiblemente século XVII, no que foi reparado).

A ponte de Segade
     Ponte de Segade Ponte Romana de A Baxe, do século I, de un so arco, en Segade, a dous kilometros de Caldas, polo que pasaba a via interior que ía dende Tui a Caldas. Os restos desta vía son perfectamente visibles na calzada que vai ao lugar. Esta ponte foi profundamente remodelada, no ano 1729, polo párroco do lugar. (Esa data está no cruceiro que estaba ao pe da ponte no momento da súa remodelación, e que logo foi levado para o atrio da igrexa (San andrés) 

VIDEO

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑOS NA SEGADE DE ARRIBA 

SEGADE DE ARRIBA 

CALDAS DE REIS 

PONTEVEDRA

     Caldas está situada al noroeste de la provincia de Pontevedra, en la ribera del río Umia, en el punto donde se origina el Valle del Salnés, que extiende sus fértiles vegas hasta el mar.

 

     Caldas de Reyes se sitúa geográficamente en la latitud 42º 36' norte y longitud 8º 38,5'. El Código Geográfico en los mapas es el 36050 y su altitud sobre el nivel del mar es de 24 metros. Limita con Cuntis, Moraña, Villagarcía de Arosa, Catoira, Valga, Portas y Villanueva de Arosa. Su superficie es de 68,51 km² y su población asciende a 9430 habitantes (25% aproximadamente en el casco urbano).

     
     La carretera N-550, La Coruña-Vigo, atraviesa la villa, y la une con la capital de la provincia, de la que dista 21 km, y con Santiago de Compostela, capital de la Comunidad Autónoma, de la que la separan 36 km. Precisamente, dicha carretera N-550 es una de las de mayor tráfico rodado, no sólo de Galicia, sino de toda España.

 

     Este municipio está formado por 9 parroquias, Arcos da Condesa (Santa Mariña), Bemil (Santa María), Caldas de Reyes (San Tomé e Santa María), Caldas de Reyes (Santa María), Carracedo (Santa Mariña), Godos (Santa María), Saiar (Santo Estevo), San Clemente de Cesar (San Clemente) y Santo André de Cesar (Santo André). Siendo Arcos da Condesa Entidad Local Menor desde 1945).

 

     Está atestiguada la presencia humana en la zona desde la prehistoria, como demuestra el denominado Tesoro de Caldas de Reyes, un grupo de piezas de oro (más de treinta) fechado en torno a 1550 a. C. y que se relaciona con una corriente cultural denominada como Bronce Atlántico, inserta en la Edad de Bronce peninsular.

 

     Ya en época histórica, en esta localidad nació Alfonso de Borgoña, nieto de Alfonso VI de León y Castilla e hijo de Urraca I de León y Castilla, que sería coronado Emperador como Alfonso VII de León, razón por la cual se llama "Caldas de Reis"

 

     La villa está atravesada por el río Umia, que tiene una abundante red de afluentes y pequeños regatos con gran riqueza pesquera y potencial de riego. En la ribera del Umia, en pleno centro de Caldas, podemos encontrar uno de los parajes con más atractivos para el turista. Se trata del Jardín centenario, con unas sesenta especies de árboles y arbustos de los cinco continentes. Está considerado uno de los conjuntos botánicos más interesantes de la provincia, disfrutando del galardón de "Paraje Pintoresco" desde 1962. Aguas arriba (a unos 2 km), el río alcanza su máxima belleza con una gran cascada, en peligro de destrucción por la ejecución del proyecto del embalse.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO EN PUBUXEIRAS - MEIS

MUIÑO EN PUBUXEIRAS 
PUBUXEIRAS 
MEIS
PONTEVEDRA

     Meis é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Salnés. Segundo o IGE, no ano 2009 tiña 5.002 habitantes. O seu xentilicio (véxase no Galizionario) é «meisiños - meisense».

     O monumento máis destacado é o mosteiro da Armenteira, formado pola igrexa do século XII e o mosteiro propiamente dito, reconstruído entre os séculos XVI e XVIII. Recentemente foi acordada unha nova e cobizada rehabilitación que o dotará, entre outras instalacións, dunha hospedaxe.

     O visitante pode achegarse á capela de Santa María de Nogueira, resto dun antigo mosteiro que lle dá nome á capital, Mosteiro, lugar no que se localiza; á igrexa de San Martiño de Meis e á de San Salvador, ambas do século XII; á igrexa de Paradela, coa ábsida románica, e á de Santo Tomé, con interesantes pinturas do século XVI. Son tamén interesantes a igrexa de San Lourenzo e a de San Vicente, esta con magníficos retablos de pedra.

     Tamén existen testemuños arqueolóxicos, sobre todo, da cultura castrexa no monte Castrove, no que se observan os petroglifos de "Outeiro de Cribo". En arquitectura civil sobresaen o pazo de Señoráns, o pazo de Pompeán e o de Quintáns, todos situados na parroquia de Paradela; e os antigos muíños fluviais repartidos por todas as parroquias, sendo de destacar os de Arcos (Santo Tomé) que forman unha cadea de pequenas edificacións sucesivas. 

VIDEO

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

LA LEYENDA DE PONTES DE GATIN

LA LEYENDA DE PONTES DE GATIN

El origen de un nombre

OS ANCARES

     El río Navia divide el pueblo de Pontes de Gatín en dos orillas. Cuenta la leyenda que cuando aún no existía ningún puente para cruzar, un joven de la orilla derecha del río se enamoró de una joven de la otra orilla. El joven, como no podía entablar relación con la muchacha, decidió desesperado hacer un pacto con el diablo; este construiría un puente por la noche y a cambio se llevaría el primer ser vivo que naciera en casa del joven después de la boda.

     La pareja contrajo matrimonio y la mujer pronto se quedó embarazada. Por influencia del diablo, en la casa no nacía ningún animal en espera de que el niño fuera el primer ser vivo de la familia.

     Una noche de tormenta, nació en el pajar una camada de gatos. El esposo llevó el primer gatito -gatín en la terminología de la zona- a la mitad del puente para entregárselo al diablo, evitando así el fatal destino que el diablo tenía previsto para el niño.

VIDEO

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

PETROGLIFOS DE OS BALLOTES

 PETROGLIFOS DE OS BALLOTES

BAMIO

VILAGARCÍA DE AROUSA

     O conxunto de petróglifos Os Ballotes-Meadelo é un dos máis coñecidos e estudados de Galicia desde comezos do século XX. Ademais, dado o seu pronto descubrimento e o seu interese, é unha das estacións de arte rupestre máis citadas pola bibliografía. Foi repetidamente citado nas sínteses de numerosos autores, e visitado a principios e mediados de século por numerosos investigadores ilustres.

     A pesar de tan importante difusión, sempre foi un xacemento arqueolóxico un pouco abandonado, cuberto de herbas e rodeado dunha verxa metálica que se foi oxidando co tempo. No ano 2009, o Concello de Vilagarcía contratou a realización de traballos de arqueoloxía nos petróglifos, co fin de documentar a totalidade dos xacementos, e proceder á súa lectura, interpretación e rexistro, así coma unha diagnose e proposta de tratamento de conservación e restauración. Mais o xacemento continúa baixo un descoñecemento por parte da sociedade do seu valor en favor da debida comprensión do mundo dos petróglifos galegos. 

     O conxunto de petróglifos Os Ballotes-Meadelo está situado na franxa litoral do interior da Ría de Arousa, nunha zona cunha forte inclinación cara ao oeste, cun bo dominio visual da Ría e a banda litoral. Nesta zona atópanse numerosos petróglifos cunha gran variedade de gravados xeométricos e con figuras de animais realizados sobre un conxunto de 15 rochas de granito, que foron organizadas ou catalogadas, en sete xacementos a partir dos traballos arqueolóxicos de 2009. 

     Un xacemento pode ser unha soa rocha con gravados; varias rochas con gravados, que non disten a máis de 5 m entre si; ou rochas que estean vinculadas a un mesmo elemento xeográfico, que non disten mais de 10 m entre si.

     Entre os gravados figurativos presentes nestes petróglifos, pódense admirar unha gran cantidade e variedade de animais (chamadas figuras zoomorfas), entre os que destacan os cérvidos. Tamén hai escenas de animais en actitude de berregar, e composicións nas que os cuadrúpedes ordénanse de forma lineal; outras de cervos arrastrando posibles discos solares, e tamén, existe unha na que podería representarse unha escena de equitación.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

FERVENZA DO RIO SAN MIÑOUVA

FERVENZA DO RIO SAN MIÑOUVA

COVA DA MOURA
DOMAIO - MOAÑA
PONTEVEDRA 

     En el interior de la Ría de Vigo y conectada a este por el Puente de Rande, se encuentra el municipio de Moaña. En el mar, las inconfundibles bateas se mezclan con las típicas embarcaciones pesqueras en una típica estampa que podemos ver desde la cima del Monte Domaio. 

     En la parroquia de San Martiño han aparecido restos de hachas pertenecientes aproximadamente al 100.000 a.c.. Del Neolítico tambien han aparecido restos de utiles que ya indica que las gentes eran agricultoras (, puntas de flechas, hachas de silex, cerámica,...). (cacharros de cocina, adornos..).

     De esa época es el dólmen de Chan de Arquiña, el monumento más importante de todos y el mejor conservado, y el Castro de Montealegre en Domaio. Posteriormente, durante la estancia en el municipio, los romanos y los suevos dejaron muestras de su cultura. En la Edad Media se construyen la Torre de Meira y el Pazo de O Rosal, en la parroquia de Moaña.

      Despues de los ataques piratas de siglos anteriores, en 1617 la flota turca arrasa la parroquia de Domaio. Pero sin duda el acontecimiento histórico que más marcó la vida de esta comarca del Morrazo fue el combate naval de Rande en 1702, donde la escuadra española fue derrotada por la inglesa, que saqueó con gran dureza las parroquias de Domaio, Meira y Tirán. Cien años después, de nuevo los franceses intentan controlar estas tierras, siendo repelidos los ataques por los vecinos. 

      A principios del siglo XIX, Moaña adquiere su actual configuración administrativa, pasando en 1874 la capital del municipio de Meira a la parroquia de San Martiño de Moaña En años posteriores, la economía de sus habitantes se basaba en la pesca y las industrias de salazón que se instalaron en la ría. Debido a la guerra, esta floreciente actividad fue frenada bruscamente y muchos de sus habitantes buscaron trabajo en Vigo además de emigrar a varios países de Sudamérica. En la actualidad, la pesca y el marisqueo continúa siendo la principal actividad económica de sus habitantes que han encontrado en el turismo una fuente de ingresos complementaria.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA