MONASTERIO DE SAN MIGUEL DE XAGOAZA - XAGOAZA - O BARCO DE VALDEORRAS

 MONASTERIO DE SAN MIGUEL

XAGOAZA

O BARCO DA VALDEORRAS

 Mosteiro de San Miguel de Xagoaza
     No mosteiro de Xagoaza pódese atopar unha atmosfera moi tranquila, silenciosa e con moito encanto. 

      A igrexa de San Miguel do século XII e a edificación do mosteiro do século XVIII.

Descrición
     A igrexa de San Miguel, de orixe románico,  pertencente na súa época á Ordende San Xoán de Xerusalén.

     O Mosteiro de construción posterior está realizado en pedra ao redor dun claustro interior rectangular. Actualmente rehabilitado, alberga unha moderna adega de viños e augardentes da zona, cuios viñedos están situados na contorna do conxunto.

     No seu interior acondicionáronse no piso superior unha serie de salas para desenvolver diversos actos culturais: exposicións, ciclos de conferencias, etc.

     A contorna de bosque autóctono que rodea este espazo, os viñedos, ademais de fermosos e plácidos están extremadamente coidados.

Xagoaza
      San Miguel de Xagoaza é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de Barco de Valdeorras. 

     Segundo o IGE en 2011 tiña 64 habitantes (36 homes e 28 mulleres), distribuídos en 2 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 86 habitantes.

Lugares de Xagoaza
      Xagoaza

Comarca de Valdeorras
     A comarca de Valdeorras é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é O Barco de Valdeorras. 

      Pertencen á comarca os concellos de O Barco de Valdeorras, O Bolo, Carballeda de Valdeorras, Larouco, Petín, A Rúa, Rubiá, A Veiga e Vilamartín de Valdeorras.

     En total abrangue 968,90 km², e caracterízase pola súa elevación pois nela está o maior cumio de Galicia, a Pena Trevinca (2127 m).

MAPA

 

 Fotos: C.P.C

XOAN ARCO DA VELLA

MONASTERIO DOS XERÓNIMOS - LISBOA

 MONASTERIO DOS XERÓNIMOS 

LISBOA

Mosteiro dos Xerónimos
         Monumento á riqueza dos Descubrimentos, o Mosteiro dos Xerónimos sitúase en Belém, Lisboa, á entrada do Río Texo.

      Constitúe o punto máis alto da arquitectura manuelina e o máis notábel conxunto monástico do século XVI en Portugal e unha das principais igrexas-salón da Europa.

      Destaca o seu claustro, completo en 1544, e a porta sur, de complexo deseño xeométrico, de fronte para o río Texo.

       Os elementos decorativos están repletos de símbolos da arte da navegación e de esculturas de plantas e animais exóticos.

      O monumento forma parte da Lista de Patrimonio Mundial da UNESCO, e o 7 de xullo de 2007 foi elixido como unha das sete marabillas de Portugal.

Historia
      Encomendado polo rei Manuel I, pouco despois de Vasco da Gama regresar da a súa viaxe á India, financiouse en gran parte polos lucros do comercio de especias.

      Escollido o lugar, xunto ao río en Santa María de Belén, iníciase en 1502 a obra con varios arquitectos e construtores, entre eles Diogo Boitaca (plano inicial e parte da execución) e João de Castillo (bóvedas das naves e do transepto – esta cunha rede de nervuras en forma de estrela –, piares, porta sur, sancristía e fachada) que substitúe o primeiro en 1516/17. No reinado de Xoán III engadiuse o coro alto.

     Deriva o nome por serlle entregada á Orde de san Xerónimo, nel estabelecida ata 1834. Sobreviviu ao sismo de 1755 mais foi danado polas tropas invasoras francesas enviadas por Napoleón Bonaparte no inicio do século XIX.

      Inclúe, entre outros, os túmulos dos reis Manuel I e a súa muller, María, Xoán III e a súa muller Catarina, Sebastián e Henrique e aínda os de Vasco da Gama, de Luís Vaz de Camões, de Alexandre Herculano e de Fernando Pessoa.

      Despois de 1834, coa expulsión das ordes relixiosas, o templo dos Xerónimos destinouse a igrexa parroquial da freguesía de Santa María de Belén.

     Nunha extensión construída en 1850 está localizado o Museo Nacional de Arqueoloxía. O Museo da Mariña sitúase na ala oeste.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTO ANDRÉ - PIÑEIRA SECA - XINZO DE LIMIA

 IGREXA DE SANTO ANDRÉ

PIÑEIRA SECA

XINZO DE LIMIA

 Igrexa de Santo André
       A Igrexa de Santo André atópase no norte da localidade de Piñeira Seca, pertencente o termo municipal de Xinzo de Limia, provincia de Ourense.

Descrición
     A cabeceira da Igrexa de Santo André sufriu transformacións polo que, da súa primitiva construción románica, poden verse as dúas portadas e unha colección de canecillos entre os que apreciamos rostros humanos, representacións zoomórficas e composicións xeométricas.

     A portada principal atópase ao oeste, e está formada por tres arquivoltas decoradas con bólas, baixo as cales o tímpano presenta unha cruz con dúas flores de lis aos seus lados.

      Xunto ao cemiterio, no muro sur, hai outra portada en cuxo tímpano poden verse tres esquemáticas rosetas.

Estado de conservación
     Atópase en bo estado de conservación.

Protección
     O Patrimonio Histórico Español está protexido pola Lei 16/1985, do 25 de xuño, do Patrimonio Histórico Español (B.O.E. núm. 155, do 29 de xuño de 1985).

Piñeira Seca
     Santo André de Piñeira Seca é unha parroquia do concello ourensán de Xinzo de Limia na comarca da Limia.

     No ano 2009 tiña 127 habitantes (69 homes e 58 mulleres) nunha soa entidade de poboación, o que supón unha diminución de 10 habitantes en relación ao ano 2007.

Lugares de Piñeira Seca
     Piñeira Seca

Comarca da Limia
     A comarca da Limia é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é Xinzo de Limia.

     A ela pertencen os concellos de Baltar, Os Blancos, Calvos de Randín, Porqueira, Rairiz de Veiga, Sandiás, Sarreaus, Trasmiras, Vilar de Barrio, Vilar de Santos e Xinzo de Limia.

MAPA 

 

 Fuente: Web Monumental.net

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN XOÁN DE COLES - MERIZ - COLES

 IGREXA DE SAN XOÁN DE COLES

MERIZ

COLES

Meriz
     Meriz é un lugar da parroquia de Coles no concello ourensán de Coles na comarca de Ourense.

     Tiña 79 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 45 eran homes e 34 mulleres.

Coles
     San Xoán de Coles é unha parroquia do concello de Coles na comarca de Ourense.

      No ano 2007 tiña 223 habitantes (115 homes e 108 mulleres) distribuídos en 7 entidades de poboación, o que supón un aumento de 33 habitantes en relación ao ano 2000.

Lugares de Coles
     Lavandeira, A Madanela, Meriz, Paradela, Pol, Seoane, Soutullo de Abaixo

A comarca de Ourense
     A comarca de Ourense é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é Ourense.

      Pertencen a esta comarca os concellos de Amoeiro, Barbadás, Coles, Esgos, Nogueira de Ramuín, Ourense, O Pereiro de Aguiar, A Peroxa, San Cibrao das Viñas, Taboadela, Toén e Vilamarín.

     Limita ao norte coa comarca de Chantada (Lugo), ao nordeste coa comarca da Terra de Lemos (Lugo) e comarca da Terra de Caldelas, ao leste e sueste coa de Allariz-Maceda, ao sur coa de Celanova e ao oeste coas do Ribeiro e Carballiño. 

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTO TOMÉ DE MORGADE - MORGADE - XINZO DE LIMIA

 IGREXA DE SANTO TOMÉ DE MORGADE

MORGADE

XINZO DE LIMIA

 Igrexa de Morgade

     A igrexa parroquial de Santo Tomé de Morgade, en Xinzo de Limia, foi reconstruída no ano 1920 e da súa orixinal estrutura románica, conservando hoxe a portada principal de catro arquivoltas e variada decoración xeométrica, e a porta norte de cadros e Rosetón no tímpano en forma de esvástica de sete brazos. 

     A imaxe do patrón é de gran calidade do período barroco. A poucos metros hai un cruceiro de pedra moi interesante.

Situación
     A Igrexa de Santo Tomé atopase no lugar de Morgade, pertenecente o término municipal de Xinzo de Limia, provincia de Ourense.

Historia
     Esta igrexa foi reedificada casi totalmente na época moderna, conservando da orixinal duas portadas románicas.

Descripción
     La porta do muro oeste ten catro arquivoltas decoradas que descansan sobre columnas con capiteles vexetais.

     A porta aberta no muro norte está composta por unha arquivolta axedrezada baixo a que ai esculpida unha espiral de sete brazos a modo de rosetón central.

Estado de conservación
     Encontrase en bo estado de conservación.

Protección
    O Patrimonio Histórico Español está protexido por a Lei 16/1985, de 25 de xunio, do Patrimonio Histórico Español (B.O.E. núm. 155, de 29 de Xunio de 1985).

 San Tomé de Morgade

     San Tomé de Morgade é unha parroquia do concello ourensán de Xinzo de Limia na comarca da Limia. 

     No ano 2009 tiña 350 habitantes (180 homes e 170 mulleres) nunha soa entidade de poboación, o que supón unha diminución de 13 habitantes en relación o ano 2007.

Lugares de Morgade
     Morgade 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA