miércoles, 13 de noviembre de 2019

ORANGE WINE - UN VIÑO DE MARTÍN CODÁX

 ORANGE WINE
MARTÍN CÓDAX


     Bodegas Martín Códax presenta o seu Orange wine, un viño de uva albariño, anaranxado e cuxa elaboración recupera as prácticas máis antigas e tradicionais dos viticultores do Salnés, previas á existencia da Denominación de Orixe Rías Baixas. Unha edición limitada de 924 botellas dun viño ambarino, procedente dunha pequena parcela, a P04, de 0,10 hectáreas integradas na leira experimental e de investigación da bodega: Pé Redondo, en Meis.


     O viñedo seleccionado para o Martín Códax Orange wine ha de cumprir unhas características concretas, búscase un viñedo no que as uvas presenten unha boa insolación que provocan peles máis grosas, con maior concentración de taninos e compostos polifenólicos, explica o director técnico da bodega, Miguel Tubío.



     Fai cincuenta anos os viticultores do Salnés elaboraban os viños dun xeito similar ao que hoxe coñecemos como os "Orange Wines". Pero a orixe do "Orange wine" remóntase fai máis de 6.000 anos, na zona do Cáucaso, onde naceu a vitis vinífera e onde xurdiron as primeiras elaboracións de viño, nas que os racimos ao completo elaborábanse en ánforas nas que permanecían macerando. Permanecendo fieis a esa orixe, Bodegas Martín Códax lanza esta edición limitada de 924 botellas seguindo esa forma de elaboración tradicional, que chega como outra forma de explorar todas as posibilidades dun gran varietal como é o Albariño, subliña a directora do departamento de Enología, Katia Álvarez.



     Ao contrario dos albariños convencionais que buscan a maior frescura, no caso de Martín Códax Orange Wine, o proceso de elaboración en contacto coas peles provoca un viño máis seco, estructurado e tánico. É o máis parecido a elaborar un branco como un tinto, xa que o proceso de elaboración con maceración das peles favorece a fermentación alcohólica completa (obtendo así un viño seco) e a fermentación malo-láctica (que suaviza a sensación aceda do viño), ademais de aumentar a estrutura tánica dando a sensación dunha boca de tinto. A maceración coas peles durante 6 meses provoca unha maior extracción de taninos, obtendo así sensacións en boca de máis volume, potencia e estrutura. E a cor ambarino que presenta o viño é o resultado de todos os procesos xerados ao longo da fermentación e maceración en contacto coas peles e pepidas, detalla Álvarez.


      O Martín Códax Orange wine poderá adquirirse a través da tenda da páxina web www.martincodax.com


MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube


Fuente: MARTÍN CODÁX
XOAN ARCO DA VELLA

martes, 12 de noviembre de 2019

PETROGLIFO OUTEIRO DAS MOURAS - A ARMADA - SALCEDO

 PETROGLIFO OUTEIRO DAS MOURAS
A ARMADA
SALCEDO


    Unha coincidencia dos petroglifos da parroquia de Salcedo é  dos primeiros en ser estudados en Galicia. O de Outeiro da Mina foi o primeiro gravado publicado cunha representación gráfica, na “Historia de Galicia” de Manuel Murguía en 1901.


     O de Mato das Cruces foi mencionado por Celso García de la Riega no ano 1904. 


     E no famoso “Corpus Petroglyphorum Gallaeciae”, publicado no ano 1935 polo Seminario de Estudos Galegos, o pioneiro Ramón Sobrino Buhigas menciona ao de Vilar de Matos.


Vilar de Matos
     O de Vilar de Matos foi un dos primeiros petroglifos estudados na Galiza. O histórico Ramón Sobrino Buhigas, pioneiro investigador arqueolóxico nado na cidade de Pontevedra, xa fala del na súa mítica obra “Corpus Petroglyphorum Gallaeciae” publicado no ano 1935 polo Seminario de Estudos Galegos.


     En Vilar de Matos atopamos un gravado rupestre situado nunha finca privada. A laxe esta   situada a escasos metros da sinalización da estrada e rodeada dun monte de eucaliptos .


     Esta roca  sobresae levemente do nivel do solo e presenta gravados a base de numerosas cazoletas ciscadas por toda a superficie ( illadas, ou  agrupadas) así como outros trazos atípicos (riscos paralelos, cruciformes, etc…) moito mas difíciles de ver. Destacan as combinacións circulares concéntricas moi visibles.


Mato das Cruces
     O  petroglifo de Mato das Cruces é un dos primeiros gravados coñecidos en Galicia e xa foi mencionado por Garcia de la Riega no ano 1904.


     O entorno desta estación rupestre de Mato das Cruces é absolutamente espectacular. Desde el, podemos divisar toda a cidade de Pontevedra e ver tamén as pegadas do val do río Gafos e do bosque de Ribeira asociado en todo momento ao seu paso. Trátase dun lugar de grande valor paisaxístico.


     O petroglifo de Mato das Cruces, está dividido en dous paneis: o primeiro con imaxes xeométricas (combinacións circulares, círculos con cazoletas no seu interior e cazoletas) e unha figurativa (a cornamenta dun cervo).


     Os restos da cornamenta e do corpo do animal desapareceron debido á extracción de pedra por traballos de cantería tradicional. 
 

     Isto demostrouse debido á ausencia da figura do cervo nos debuxos e acuarelas de Enrique Campos Sobrino, feitas a comezos do século XIX e depositadas no Museo de Pontevedra.


Outeiro da Mina
     A estación rupestre do Outeiro da Mina é un conxunto formado por nove petroglifos, dos que o máis importante é o catalogado co número 6, tamén chamado Pedra do Fundamento.


     Foi o primeiro gravado publicado cunha representación gráfica, na obra de Manuel Murguía Historia de Galicia de 1901, e está nunha gran laxe plana a ras de chan. Consta de dous paneis con imaxes xeométricas (combinacións circulares, reticulados, círculos con cazoletas no seu interior e cazoletas).


     Do primeiro grupo do conxunto do Outeiro da Mina perdeuse  a maior parte por mor dunha agresión. No museo de Pontevedra, consérvanse debuxos de Henrique Campo realizados en 1907 a través dos cales podemos ter unha idea de como eran orixinalmente. Amosan ata doce combinacións de rodelas con coviñas e liñas.


     Actualmente só se aprecian cinco e a parte superior dunha combinación de rodelas con coviñas inscritas no seu interior. A  metade inferior desapareceu ao ser barrenada .


     En comparación cos petroglifos de Mato das Cruces e Vilar de Matos presentan unha liñas formais máis estilizadas, falando máis da forma ovalada que circular. O único claro é que son  ben diferentes aos outros dous petroglifos de Salcedo.


     En 1953 é incluída na “Carta arqueolóxica de la provincia de Pontevedra” e finalmente o conxunto é declarado expresamente en 1975 monumentos histórico-artísticos de carácter nacional.

VIDEO
MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: TERRAS DE PONTEVEDRA
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 10 de noviembre de 2019

IGREXA DE SANTA MARIÑA - A INSUA - PONTE CALDELAS

 IGREXA DE SANTA MARIÑA
A INSUA
PONTE CALDELAS


Igrexa de Santa Mariña da Ínsua
     Templo barroco dunha soa nave rectangular e unha cabecera cuadrangular máis alta que a nave.



     Destaca a súa fachada occidental, aberta ao atrio, que se eleva sobre o val do río Verdugo. 


     Ten unha porta adintelada con orejeras superiores. 


     A porta aparece recercada por dúas pilastras de dobre acanalado que sosteñen un friso simple de seis casetones que serven de base a un frontón triangular que ten no seu centro unha hornacina finalizada en concha de vieira coa patroa do século XVIII. 


     Nos ángulos da fachada sitúanse outras dúas pilastras lisas que ilusoriamente sustentan un muro piñón triangular e unha imaxe no ápice. 


      Encostada ao muro Norte elévase unha torre de dous corpos, o baixo de planta cuadrangular con catro vans acabados en arcos de medio punto e gran balconada voada. 


     No cume tambor cilíndrico perforado, tamén de catro vans e final en cupulita. 


     Os muros exteriores da nave teñen catro contrafuertes por cada lado, soporte dos arcos fajones de medio punto do interior nos que se apoia a bóveda de canón coa que se cobre a nave. 


     Teñen estes muros unha porta por cada lado, a do Sur con orejeras superiores, e unha fiestra no segundo tramo, rectangular e de derrame externo. 


     A cabecera, cuadrangular, ten unha pilastra de reforzo en cada esquina, sen dúbida para soporte dos arcos e cruceiros da bóveda con que se cobre. 


     Ten esta cabecera apegada unha sancristía no seu lado norte, con cornisa en forma de gran gola.


A Insua
     Santa Mariña da Insua é unha parroquia que se localiza no concello pontevedrés de Ponte Caldelas. 



     Segundo o IGE en 2016 tiña 895 habitantes (455 mulleres e 440 homes), distribuídos en 7 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 1 156 habitantes.


Lugares da Insua
A Insua, A Roca, Chaín, Covelo, Rebordelo, Rego do Vargo, Silvoso 


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
 

ERMIDA DE SAN AMARO - CACHEIRO - A CANICOUVA

ERMIDA DE SAN AMARO
CACHEIRO
A CANICOUVA


Cacheiro
     Cacheiro é un lugar da parroquia da Canicouva, no concello de Pontevedra. 



     Segundo o IGE no 2013 tiña 78 habitantes (33 homes e 45 mulleres), 7 menos ca no ano 2010 e 33 menos ca no 2004.


     Está situado ao suroeste da parroquia, xa lindando co lugar de Paredes (concello de Vilaboa). 


     En Cacheiro está a ermida de San Amaro. Por este lugar discorre o camiño portugués.


A Canicouva
     Santo Estevo da Canicouva é unha parroquia situada no sueste do concello de Pontevedra. 



     Segundo o INE no 2012 tiña 252 habitantes (135 mulleres e 115 homes), distribuídos en 3 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 2007 cando tiña 289 habitantes.


     A Canicouva limita ao norte con Tomeza, ao sur con Ponte Sampaio, ao leste con Xustáns e Taboadelo (Ponte Caldelas) e ao oeste con Figueirido (Vilaboa).


     Formou parte do concello de Ponte Sampaio desde 1833 até 1960, ano en que foi anexionada ao de Pontevedra.


Patrimonio
     No outeiro das Forcadas hai un miradoiro desde o que se aprecia a ría de Vigo e o val de Soutomaior, formado polo río Verdugo.



     No lugar do Coto das Saleiras está a Rocha dos Franceses. Segundo a lenda, debaixo dela xacen os soldados mortos na Batalla de Ponte Sampaio durante a Guerra da Independencia Española.


     As festas patronais celébrase o día 26 de decembro (santo Estevo).


Lugares da Canicouva
     Cacheiro, A Canicouva

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA