ÉXITO DE PARTICIPACIÓN EN EL INNOVATIONDAY, ORGANIZADO POR EL COLEGIO DE INGENIEROS INDUSTRIALES EN SANTIAGO
La delegación de Santiago de Compostela del Colegio Oficial de Ingenieros Industriales de Galicia (ICOIIG) celebró un Workshop bajo el titulo #innovationday en el que representantes de empresas e instituciones de la ciudad y comarca presentaron sus últimos avances en el sector. Dicha actividad resultó un éxito entre los participantes. Se trata de un evento que forma parte de la Oficina de Transformación Digital, que el ICOIIG desarrolla en colaboración con el Ministerio de Economía y Empresa.
Entre los participantes al Workshop se encontraban Adali Morales, en representación de Feiraco – Clun, Sebastián Pantoja, en representación de Televés, Juan Martín, en representación de Situm Technologies, Almudena Hospido, del grupo de Biotecnología de la Universidad de Santiago (Biogroup) y Diego Mata (Moonoff); también intervinieron Pablo Fernández Soneira, en representación del Centro Tecnológico de la Automoción de Galicia C.T.A.G., así como el decano del ICOIIG, Oriol Sarmiento Díez, y su representante en Santiago, Fernando Blanco Silva.
Covelo San Sebastián de Covelo é unha parroquia que se localiza no concello pontevedrés da Lama na comarca de Pontevedra.
Segundo o IGE en 2011 tiña 271 habitantes (150 mulleres e 121 homes), distribuídos en 12 entidades de poboación, o que supón un descenso en relación ao ano 1999 cando tiña 282 habitantes.
Lugares de Covelo Barbeira, Covelo, A Fírveda, O Forno, A Gateira, Laxedo, O Outeiro, O Pelete, A Perdiz, O Toxal, O Valciño, Ventoselo, A Vincurada
A Lama A Lama é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Pontevedra.
Segundo o IGE en 2016 tiña 2587 habitantes. Padrón municipal de 2003: 2957 habitantes. O seu xentilicio é lamense.
Xeografía O concello, de 117,76 km², está situado na serra do Suído, no leste da provincia de Pontevedra, a uns 25 km da capital provincial. Limita ao norte con Beariz (provincia de Ourense), Forcarei e Cerdedo-Cotobade, ao sur con Fornelos de Montes, ao leste con Avión e con Beariz (ambos os dous na provincia de Ourense) e ao oeste con Ponte Caldelas e con Cerdedo-Cotobade.
Comunicacións A principal vía de comunicación é a PO-255 (que comunica con Ponte Caldelas e que permite chegar a Pontevedra e a PO-235 que une o concello con Carballedo, capital do municipio de Cerdedo-Cotobade.
Demografía A pirámide poboacional é a dun concello rural galego. É dicir, a poboación é avellentada. Pero recentes campañas municipais para atraer residentes ao termo municipal, conseguiron manter o censo.
De todas as maneiras, segue sendo inferior ao censo de 1995 (cando vivían 3.517 veciños).
A poboación do municipio está bastante diseminada nas 10 parroquias do concello. Mais a parroquia capital é con notoriedade, a máis poboada.
Historia Consérvanse restos arqueolóxicos das culturas megalíticas, como as mámoas de Portela da Cruz, O Seixo, O Suído, e Antas. Da idade de bronce atopouse na Lama unha espada de tipo argárico de hai 3500 anos, e en Verducido e no castro de Gaxate varias hachas de bronce.
Desta idade son os gravados rupestres en Chan do Campo, Outeiro Seixiño, Val do Gato, e Laxa das Puzas (Verducido). Hai tres castros identificados: o monte do Castro en Gaxate, o monte do Castro na Lama, e o castro de Xende.
Na época medieval a zona norte foi colonizada polos monxes do mosteiro da Armenteira a partir do século XV, e o resto pertencía aos señores de Soutomaior, que contaban cunha fortaleza en Fornelos.
Nos séculos XVII e XVIII aumentou a poboación e a gandería pola introdución do millo, e a pataca procedentes de América. Coas mudanzas que implicaron na agricultura, comezou a desaparecer a emigración a Castela dos temporeiros para a sega do trigo en verán, e aumenta a construción de camiños, igrexas, pazos e pontes. Desta época son as pontes de Verducido sobre o río Parada, a do antigo camiño de Ribadavia a Pontevedra e o de Liñares.
A emigración a América dos séculos XIX e XX fixo posible a compra das terras aos nobres e a construción de edificacións educativas e centros de beneficencia.
En 1998 inaugurouse o centro penitenciario da Lama.
Turismo A Lama conta coa ruta homologada de sendeirismo PR-G 135 "Roteiro da Escuadra". É unha ruta sendeirista lineal de 7 km, entre o Peso (A Escuadra) e a área recreativa de Santa Mariña, na Serra do Cando. Na Serra do Suído atópanse os singulares chozos.
Parroquias da Lama Antas (Santiago), A Barcia do Seixo (Santa Ana), Covelo (San Sebastián), Escuadra (San Lourenzo), Gaxate (San Pedro), A Lama (San Salvador), Seixido (San Bartolomeu), Verducido (San Martiño), Xende (San Paulo), Xesta (San Bartolomeu)
En el límite oriental entre Ourense y Pontevedra, A Lama es el concello más alto de la provincia, poblado desde antiguo, con restos prehistóricos que atestiguan asentamientos desde hace más de 200 siglos.
Tan bello como desconocido, el municipio tiene en su entorno natural privielagiado uno de sus mayores atractivos, con espacios tan hermosos como As Ermidas o los que componen el curso de los ríos Verdugo, Xesta y Xeixo, con algunas de las carballeiras más extensas de la provincia.
En el término municipal hay vestigios de mámoas en los montes de O Seixo,O Suído y Portela da Cruz, grabados rupestres en Chan do Campo y castros en A Lama, Gaxate y Xende.
En esta parroquia se encuentra el santuario del Santísimo Cristo, construcción religiosa que data de los siglos XIV-XV, de estilo gótico.
En el entorno hay un conjunto monumental y paisajístico de gran interés, como el templete con cruceiro en el interior, los petos de ánimas y un Via Crucis de piedra que asciende hasta el Calvario.
También son reseñables las iglesias de Seixido y la de As Ermidas, donde los días 4 y 5 de agosto cientos de peregrinos acuden a honrar la imagen esculpida en el lugar de Sete Fontes.
En el concello se conservan puentes como los del río Parada en Verducido, el Puente de Liñares sobre el río Xesta o el viaducto sobre el río Verdugo en Escuadra.
Y entre la espesura de los bosques asoman el carballo centenario de O Pelete en Covelo, la Carballeira de As Ermidas en Antas, la carballeira dos Prados en Xesta o hermosos parajes en las altas sierras de O Suido y do Cando.
Existen dos rutas para conocer este concello de naturaleza privilegiada: la de A Freixa, con comienzo y final en la parroquia de Liñares, que baja hasta Cortegada e incluye una impresionante cascada y la de O Foxo do Lobo, que parte y termina en la ermita de Os Prados y atraviesa carballeiras.
Cómo llegar: Una de las opciones es seguir desde Pontevedra por la C- 531.
RUTAS EN A LAMA Ruta por A Freixa: Esta ruta comienza en el núcleo de Liñares, bajando a una zona de baños atravesada por el río Xesta. El Camino Real fue siglos atrás una importante ruta comercial desde la zona de costa hasta O Ribeiro (Ourense).
Esta antigua vía da forma al primer tramo de la ruta entre Liñares y Cortegada.
En el peto de ánimas de Cortegada, hay que desviarse en dirección al río. El camino, que está acompañado por prados y carballeiras se estrecha al llegar al valle.
En la Paradela se puede visitar antiguos molinos todavía en funcionamiento, movidos por la traída de agua que viene desde A Freixa.
El final del sendero es coronado por una de las cascadas que pueblan toda la zona.
Ruta por Os Foxos do Lobo Esta ruta comienza y acaba en la ermita de los Prados, atraviesa su vistosa carballeira y asciende hasta la granítica sierra de O Suído, a continuación baja hasta A Grifa, desde donde se regresa.
La duración del recorrido es aproximadamente de 5 horas y la altitud máxima que se alcanza es de 988 m. La dificultad de esta ruta es media.
Pías Santa Mariña de Pías é unha parroquia que se localiza no concello de Ponteareas.
Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 463 habitantes (247 mulleres e 216 homes), distribuídos en 10 entidades de poboación, o que supón un aumento en relación ao ano 1999 cando tiña 449 habitantes.
Segundo o IGE, no 2014 a súa poboación descendera ata os 450 habitantes, sendo 214 homes e 236 mulleres.
Situación Pías está situada entre Ponteareas e Mondariz, a seis quilómetros de Ponteareas e a tres quilómetros de Mondariz.
Patrimonio Na parroquia localízase o castro de Troña.
A igrexa parroquial de Santa Mariña de Pías é do século XVIII, considérase unha igrexa de estilo neoclásico, aínda que sufriu diversas reformas e engadidos posteriores. Ten un retablo de San Bieito, tallado en 1774, e un grupo escultórico de alabastro que representa a San Xoán Bautista bautizando a Cristo.
É moi coñecida pola sona milagreira de San Bieito de Pías, na honra do que se que se celebran (dúas veces ao ano) as festas máis importantes.
Fronte a igrexa está a casa reitoral, construída en 1781, con corpo de torre e escudo.
Hai dúas capelas: a do Doce Nome, sobre o castro de Troña, e a de Santa Tegra con interesante romería.
Tradicións A tradición di que se a unha persoa lle aparece unha verruga nalgunha parte do corpo e quere quitala, ten que ofrecerse a San Benito de Pías. A ofrenda consiste nunha ducia de ovos, que teñen que ser recollidos na aldea do ofrecido, pedindo un ovo a cada veciño. Unha vez conseguida a ducia de ovos, hai que levarlla e acenderlle unha candea. En pouco tempo a verruga desaparece.
Lugares da parroquia de Pías Chans, A Costeliña, Cotobade, A Cruz, A Ermida, A Lenguda, O Outeiro, A Pontacóns, O Souto do Pazo, O Toxo.
