XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 3 de febrero de 2019

CAPELA DA ASCENSIÓN - CORTES DÁ CARBALLEIRA - VENCEÁNS - QUEGUAS - ENTRIMO

CAPELA DA ASCENSIÓN

CORTES DÁ CARBALLEIRA

VENCEÁNS

QUEGUAS

ENTRIMO

Queguas
Queguas é un lugar da parroquia de Venceáns no concello ourensán de Entrimo na comarca da Baixa Limia.

Tiña 42 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 22 eran homes e 20 mulleres.

Venceáns
San Tomé de Venceáns é unha parroquia do concello de Entrimo, na comarca da Baixa Limia, provincia de Ourense. En 2007 tiña 134 habitantes (61 homes e 73 mulleres).

Lugares de Venceáns
Queguas, Venceáns, Vilar

Entrimo
Entrimo é un concello da provincia de Ourense, pertence á comarca da Baixa Limia.

En 2014 tiña 1323 habitantes, segundo o padrón municipal (1386 en 2003). O seu xentilicio é «entrimés».

Xeografía
O concello, de 85,43 km², abrangue 5 parroquias e 18 lugares. Limita ao norte con Melgaço (Portugal), ao nordeste con Lobeira, ao sueste con de Lobios a través do río Limia (encoro de Lindoso no sur), e ao oeste con Arcos de Valdevez a través do río Barcia e con Castro Laboreiro (Melgaço).

É un concello de orografía montañosa, cunha altitude media de 511,4 m sobre o nivel do mar. Ao oeste do concello están as serras do Quinxo, e ao leste a serra de Queguas (extremo Oriental).

Historia
Na zona hai restos de asentamentos humanos desde a época do megalitismo, como as mámoas de San Fiz. Da época castrexa son os castros do Monte do Quinxo, a Pía da Moura e o Penedo das Serpes. Antes da romanización de Galicia, a zona estaba habitada polos quarquernos.

A toponimia dos montes Lumiares e Penedo da Facha parece indicar lugares onde se facían fogueiras de sinais.

O topónimo Entrimo aparece como Interimi nun documento de concordia do 6 de xaneiro de 1149, entre o bispo Martiño de Ourense e o abade Paio de Celanova. O mosteiro de Celanova exerceu dominio xurisdicional sobre varias aldeas durante bastante tempo. O abade era copartícipe do Rei, e nomeaba xuíces ordinarios e cobraba as rendas.

O 15 de xaneiro de 1368 a zona a zona foi doada xunto coas de Lobeira, Araúxo e Abelenda por Henrique II a Xoán Rodríguez de Biedma, principal secuaz dos Trastámara. A doazón foi feita antes de que Henrique tivese a coroa nin dominio de Galicia. Posteriormente, a herdanza dos Biedma pasou a mans do Condado de Monterrei. Con todo os Trastámara cederon a xurisdición de Entrimo a Diego Pérez Sarmiento, conde de Santa Marta, pasando despois ao condado de Ribadavia.

En marzo de 1608 o rei Filipe III eximiu a Entrimo de cargas militares polo estado constante de alarma debido á situación na fronteira con Portugal. A zona sufriu incursións, requisas de gando e colleitas e queima de arquivos. Esta exención foi confirmada o 30 de xullo de 1643 por Filipe IV.

En 1909 apareceu en Entrimo o periódico Picaraño, subtitulado Periódico Republicano Radical Revolucionario.

Parroquias de Entrimo
Entrimo (Santa María a Real), Galez (San Fiz), A Illa (San Lourenzo), A Pereira (San Facundo), Venceáns (San Tomé)

VIDEO

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA

O PARAISO EXISTE

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

A VINCURADA - COVELO - A LAMA

A VINCURADA

COVELO

A LAMA

Covelo
San Sebastián de Covelo é unha parroquia que se localiza no concello pontevedrés da Lama na comarca de Pontevedra.

Segundo o IGE en 2011 tiña 271 habitantes (150 mulleres e 121 homes), distribuídos en 12 entidades de poboación, o que supón un descenso en relación ao ano 1999 cando tiña 282 habitantes.

Lugares de Covelo
Barbeira, Covelo, A Fírveda, O Forno, A Gateira, Laxedo, O Outeiro, O Pelete, A Perdiz, O Toxal, O Valciño, Ventoselo, A Vincurada

A Lama
A Lama é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Pontevedra.

Segundo o IGE en 2016 tiña 2587 habitantes. Padrón municipal de 2003: 2957 habitantes. O seu xentilicio é lamense.

Xeografía
O concello, de 117,76 km², está situado na serra do Suído, no leste da provincia de Pontevedra, a uns 25 km da capital provincial. Limita ao norte con Beariz (provincia de Ourense), Forcarei e Cerdedo-Cotobade, ao sur con Fornelos de Montes, ao leste con Avión e con Beariz (ambos os dous na provincia de Ourense) e ao oeste con Ponte Caldelas e con Cerdedo-Cotobade.

Comunicacións
A principal vía de comunicación é a PO-255 (que comunica con Ponte Caldelas e que permite chegar a Pontevedra e a PO-235 que une o concello con Carballedo, capital do municipio de Cerdedo-Cotobade.

Demografía
A pirámide poboacional é a dun concello rural galego. É dicir, a poboación é avellentada. Pero recentes campañas municipais para atraer residentes ao termo municipal, conseguiron manter o censo.

De todas as maneiras, segue sendo inferior ao censo de 1995 (cando vivían 3.517 veciños).

A poboación do municipio está bastante diseminada nas 10 parroquias do concello. Mais a parroquia capital é con notoriedade, a máis poboada.

Historia
Consérvanse restos arqueolóxicos das culturas megalíticas, como as mámoas de Portela da Cruz, O Seixo, O Suído, e Antas. Da idade de bronce atopouse na Lama unha espada de tipo argárico de hai 3500 anos, e en Verducido e no castro de Gaxate varias hachas de bronce. Desta idade son os gravados rupestres en Chan do Campo, Outeiro Seixiño, Val do Gato, e Laxa das Puzas (Verducido). Hai tres castros identificados: o monte do Castro en Gaxate, o monte do Castro na Lama, e o castro de Xende.

Na época medieval a zona norte foi colonizada polos monxes do mosteiro da Armenteira a partir do século XV, e o resto pertencía aos señores de Soutomaior, que contaban cunha fortaleza en Fornelos.

Nos séculos XVII e XVIII aumentou a poboación e a gandería pola introdución do millo, e a pataca procedentes de América. Coas mudanzas que implicaron na agricultura, comezou a desaparecer a emigración a Castela dos temporeiros para a sega do trigo en verán, e aumenta a construción de camiños, igrexas, pazos e pontes. Desta época son as pontes de Verducido sobre o río Parada, a do antigo camiño de Ribadavia a Pontevedra e o de Liñares.

A emigración a América dos séculos XIX e XX fixo posible a compra das terras aos nobres e a construción de edificacións educativas e centros de beneficencia.

En 1998 inaugurouse o centro penitenciario da Lama.

Turismo
     A Lama conta coa ruta homologada de sendeirismo PR-G 135 "Roteiro da Escuadra".
     É unha ruta sendeirista lineal de 7 km, entre o Peso (A Escuadra) e a área recreativa de Santa Mariña, na Serra do Cando.
     Na Serra do Suído atópanse os singulares chozos.

Parroquias da Lama
Antas (Santiago), A Barcia do Seixo (Santa Ana), Covelo (San Sebastián), Escuadra (San Lourenzo), Gaxate (San Pedro), A Lama (San Salvador), Seixido (San Bartolomeu), Verducido (San Martiño), Xende (San Paulo), Xesta (San Bartolomeu)

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA

O PARAISO EXISTE

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 2 de febrero de 2019

PALLOZAS DAS CORTES DÁ CARBALLEIRA - QUEGUAS - VENCEÁNS - ENTRIMO

PALLOZAS DAS CORTES

CORTES DÁ CARBALLEIRA

VENCEÁNS - QUEGUAS

ENTRIMO

Pallozas das Cortes dá Carballeira
Conxunto de antigos currais que daban acubillo ás cabanas ganaderas de vacuno. Algunhas destas pallozas seguen sendo usadas hoxe en día para a súa función tradicional mentres que outras pasaron a ser refuxios.

Queguas
Queguas é un lugar da parroquia de Venceáns no concello ourensán de Entrimo na comarca da Baixa Limia.

Tiña 42 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 22 eran homes e 20 mulleres.

Venceáns
San Tomé de Venceáns é unha parroquia do concello de Entrimo, na comarca da Baixa Limia, provincia de Ourense. En 2007 tiña 134 habitantes (61 homes e 73 mulleres).

Lugares de Venceáns
Queguas, Venceáns, Vilar

Entrimo
Entrimo é un concello da provincia de Ourense, pertence á comarca da Baixa Limia.

En 2014 tiña 1323 habitantes, segundo o padrón municipal (1386 en 2003). O seu xentilicio é «entrimés».

Xeografía
O concello, de 85,43 km², abrangue 5 parroquias e 18 lugares. Limita ao norte con Melgaço (Portugal), ao nordeste con Lobeira, ao sueste con de Lobios a través do río Limia (encoro de Lindoso no sur), e ao oeste con Arcos de Valdevez a través do río Barcia e con Castro Laboreiro (Melgaço).

É un concello de orografía montañosa, cunha altitude media de 511,4 m sobre o nivel do mar. Ao oeste do concello están as serras do Quinxo, e ao leste a serra de Queguas (extremo Oriental).

Historia
Na zona hai restos de asentamentos humanos desde a época do megalitismo, como as mámoas de San Fiz. Da época castrexa son os castros do Monte do Quinxo, a Pía da Moura e o Penedo das Serpes. Antes da romanización de Galicia, a zona estaba habitada polos quarquernos.