domingo, 27 de enero de 2019

OS MORTOS DE SURRIBAS - CHANTADA

AS MORTES DE SURRIBAS
SURRIBAS
CHANTADA


     Paulino Fernández Vázquez, nado en Surribas (Adá, Chantada) en 1925 e finado no mesmo lugar o 8 de marzo de 1989, foi un labrego galego, que se fixo famoso ao cometer o maior crime en serie da historia de Galicia.


O crime de Chantada
Antecedentes
     Paulino Fernández estaba ao parecer preocupado pola propiedade dunhas terras que mercara a uns parentes que vivían en Brasil, que non estaban ao seu nome no catastro, conforme relatou o seu avogado e daquela alcalde de Chantada, Serxio Vázquez Yebra, que falou na mañá do crime con el. Esa mesma mañá falou tamén co notario e despois fixera algúns recados pola vila de Chantada co seu irmán, Marcelino Fernández, co que quedou a xantar na casa deste.
     Paulino estaba casado, e non tiña fillos; a súa muller tiña problemas de mobilidade e cegueira logo dun accidente.




Os feitos
     O 8 de marzo de 1989 contra as tres e media da tarde, de volta xa en Sorribas, Paulino Fernández saíu da súa casa e atacou cun coitelo da matanza o seu veciño José Gamallo. 

     Este escapou e foi avisar a Garda Civil. Paulino volveu para a casa, sacou a pacer as vacas e foi con elas cara a Quinzán da Vila. 


     De camiño atopou a catro veciños dunha mesma familia traballando nunha leira, e atacounos. Tres deles morreron no momento, e a cuarta tentou escapar por unha pista cara a Adá, pero Paulino atrapouna e asasinouna tamén. Nese momento atopou outro veciño, atacouno e deixouno ferido grave.

     Decidiu entón volver cara a Surribas por Quinzán do Carballo, e polo camiño atacou a sete veciños máis, dos cales dous morreron no momento e unha máis faleceu ao cabo de vinte días polas feridas sufridas. No seu camiño tamén atopou outras persoas ás que non atacou.

     Cando chegaron os gardas, Paulino xa volvera para a súa propia casa, de onde o seu irmán sacara a súa muller. Prendeulle lume á casa con el dentro e deitouse na cama. Faleceu como consecuencia deste incendio.

  

As vítimas
     Incluíndo o propio Paulino Fernández, houbo oito mortos:
    Avelina Moure Soengas (67)
    Emilio Ramos Blanco (66)
    José Lago García (59)
    Celsa Sanmartín Ledo (63)
    Aurora Sanmartín Ledo
    Maximino Saa Sánchez (72)
    Amadora Vázquez Pereira (43)


O enterro
     Cinco das vítimas, e tamén Paulino Fernández, foronsoterradas o mesmo día na igrexa parroquial de Adá. O enterro do asasino realizouse unha hora antes da cerimonia conxunta das súas vítimas. A sexta vítima foi soterrada en Mato (Taboada). 


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

 Fuentes: Revista Guardia Civil - nº831/Julio 2013
EL PAIS
XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 26 de enero de 2019

ERMITA DE SAN ANTÓN - RANDÍN - CALVOS DE RANDÍN

 ERMITA DE SAN ANTÓN
RANDÍN
CALVOS DE RANDÍN
OURENSE


Calvos de Randín
     Calvos de Randín é un concello da provincia de Ourense, pertence á comarca da Limia. Segundo o padrón municipal, en 2015 tiña 922 habitantes (1242 en 2003).O seu xentilicio é calvense ou randinense.


Xeografía
     O concello, de 98 km², abrangue 9 parroquias. Está situado ao sur da provincia de Ourense, á beira das serras de Larouco, O Xurés e A Pena, acadándose nesta última os 1400 m de altitude. O municipio está atravesado polo río Salas, afluente do Limia, onde se construíu o encoro de Salas. Á súa vez, este río recibe as augas do río Firbeda.



     É unha zona con clima oceánico de montaña, con fortes precipitacións e temperaturas baixas, se ben no verán adoita haber fortes secas.


Historia
     A situación fronteiriza con Portugal marcou a evolución histórica do concello. As terras da Picoña tiñan a súa cabeceira no castelo da Picoña, derruído en 1650 por tropas castelás. No século XVIII a zona pertencía á xurisdición do conde de Lemos.



     Historicamente, parte do seu territorio pertenceu ó Couto Mixto. Isto daba certos privilexios á súa poboación, como a exención de pagar tributos ás coroas de Portugal e Castela, a libre pertenza a un ou outro reino, e a elección dun alcalde. Estes dereitos abolíronse trala aplicación do Tratado de Lisboa de 1864.


     O 22 de febreiro de 1944 tivo lugar o accidente de Monteagudo, no que un avión británico bateu contra un monte e sufriu un incendio, morrendo os seus seis ocupantes.


Patrimonio
     Os xacementos humanos máis antigos datan do megalitismo, como as mámoas de Monte Meau e Forno da Tagurra (Golpellás), Penouces e A Chamuscada (Vila), As Lamas (Pintás), O Viso e A Mota Grande (Castelaus), Outeiro das Moas (Paradela) e As Rebouciñas (Padroso).



     Da cultura castrexa son os poboados de Cidade de San Vitorio (Castelaus), Outeiro da Cerca (Lomear), O Castro (Rubiás), Penas Altas (Calvos) e A Picoña (Randín).


     A igrexa parroquial de Santiago de Calvos é do século XIX, de estilo popular. A igrexa de San Xoán de Ranín é de estilo barroco, dos séculos XVII e XVIII. A igrexa de Santiago de Rubiás, sendo reconstruída no século XVIII, conserva na ábsida unha ventá románica de medio punto. A ermida do Neno Xesús é do século XVIII. A capela de Calvos é de recente construción. Hai varios petos de ánimas, en Calvos, Vilar, o Cruce de Padroso, Feás e Rubiás.


     O pazo dos Tejada é dos séculos XVIII e o XIX. Ten a tipoloxía típica de pazo galego, con tres corpos conectados por unha solaina. O pazo de Randín é máis recente, se ben un dos seus corpos está actualmente destruído, tendo estrutura en L.


     Dentro da arquitectura popular destacan os hórreos en Randín e Rioseco, cruceiros, fornos comúns, fontes, muíños, calzadas e pontes.


Parroquias de Calvos de Randín    
     Calvos (Santiago), Castelaus (San Martiño), Feás (San Miguel), Golpellás (San Xoán), Lobás (San Vicente), Randín (San Xoán), Rioseco (Santa Mariña),  Rubiás dos Mixtos (Santiago), Vila (Santa María) 


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 25 de enero de 2019

MUIÑO EN A MOA - A MOA - ANTAS -A LAMA

MUIÑO EN A MOA 
REGUEIRO DE XESTA FERMOSA
A MOA
ANTAS
A LAMA

       El principal atractivo turístico que ofrece A Lama, son los espacios naturales con los que cuentan cada una de las diez parroquias que componen el municipio como las orillas de los ríos Verdugo, Xesta y Xeixo con playas fluviales en las que la afluencia de visitantes es todavía muy llevadera.


     En el Verdugo hay también cotos de caza y pesca. No lejos de allí se encuentra el área recreativa de As Ermidas, en la que se puede disfrutar de un bello paisaje.



     En el aspecto monumental llaman la atención los vestigios que dejaron los primeros pobladores del municipio en los montes de O Seixo, O Suído y Portela da Cruz en forma de túmulos y mámoas, en Chan do Campo grabados rupestres y castros en A Lama, Gaxate y Xende.



     Las iglesias parroquiales de Seixido y Xende con un altar gótico, son la arquitectura religiosa más representativa, además de la iglesia barroca de As Ermidas, del año 1.624 con fachada churrigueresca.



     En cuanto a la arquitectura civil, destac el puente de Berducido formado por cinco arcos, bajo los que discurren las aguas del río Oitavén.



     De enorme belleza, fue reconstruido en el siglo XVII y aún se puede contemplar parte de la primitiva calzada romana.



     Destacan también algunos pazos y casas solariegas como a Casa do Pazo en Gaxate.



     El municipio de A Lama sufrió la emigración masiva a Méjico, Brasil y Alemania, fundamentalmente.



     Hoy en día contribuyen en gran medida a mantener y mejorar la economía del ayuntamiento, con la creación de nuevas edificaciones de calidad, que por otra parte, embellecen las poblaciones del municipio.



     En A Lama se encuentran las montañas más altas de la provincia de Pontevedra, como El Suído (donde aun habita el lobo), desde alguna de ellas (Santa Marina) se ven incluso las Rías Baixas.



     Este ayuntamiento posee además hermosas aldeas que conservan la arquitectura tradicional gallega (algunas de ellas deshabitadas), bosques autóctonos (donde ver manadas de caballos salvajes), ríos, fervenzas, rumbos de senderismo como El Foxo del Lobo o la Fervenza de la Freixa y  Firveda y romerías y fiestas gastronómicas de interés.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 24 de enero de 2019

BARRO FASHIÓN 2019 - BARRO - SABADO 26.

BARRO FASHIÓN 2019
SABADO, 26
PAZO DA CREGA
BARRO


      La Asociación Cultural Amigos da Fervenza da Barosa ya tiene todo listo para la nueva edición del desfile de moda #BarroFashión Solidario 2019, que se celebrará en el Pazo de A Crega de Barro a partir de las 21.00 horas de este sábado 26 de enero.


     Esta nueva edición repite fines solidarios y se marca el objetivo de recaudar alimentos para los servicios sociales del Concello de Barro, de modo que el acceso al recinto será gratuito a cambio de un kilo o litro de alimentos.



     La cita reunirá a diseñadores jóvenes y a otros ya consolidados en moda y en joyería y tienen presencia confirmada negocios y diseñadores de moda de Barro, de la comarca de Pontevedra y de localidades de Vigo y Coruña.


     Desde Barro participarán las tiendas D´Noa y Kukubara y los diseños de Patricia Maquieira. La representación de la comarca de Pontevedra corresponderá a los tocados de MeryPuch, las pajaritas de Colibrí Colibrí, la ropa de niños de Nene´s que llega desde Bueu, y la tienda de Cuntis Mi Vestidor Azul.


     La joyería de autor tendrá un valor especial, promocionada desde la Escuela de Joyería Técnica del Atlántico, además de las diseñadoras Lorena González (Loló Diseños), Alexandra Vázquez Joyería de Autor, o Liliana Rodríguez con Xoiart Joyas.


     Desde Vigo llegarán los diseños de Faldaguas, de Ana My Red Moon y Miriam Coedo Fashion Kids & Mums, que presentarán colecciones de moda arriesgadas y distintas. Además, habrá dos pases de la tienda Emma &Co de A Coruña.


     El estilismo correrá a cargo de Isa Nails & Beauty de Moraña y la Peluquería Low Cost de Pontevedra, realizará los peinados de todos los modelos participantes del evento que gestiona la agencia MyH Fashion Models de Vigo.


     El evento contará también con artistas multidisciplinares, encabezados por Nana Riva, profesora y coreógrafa de danzas urbanas, y habrá música en directo con Fran de Universe DJ y su show multimedia.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Pontevedra Viva
XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 23 de enero de 2019

PONTELLA DE OS PRADOS - XESTA - A LAMA

PONTELLA DE OS PRADOS
CARBALLEIRA DOS PRADOS
REGO DOS REGADOIROS
XESTA 
A LAMA


     En el límite oriental entre Ourense y Pontevedra, A Lama es el concello más alto de la provincia, poblado desde antiguo, con restos prehistóricos que atestiguan asentamientos desde hace más de 200 siglos.


    Tan bello como desconocido, el municipio tiene en su entorno natural privielagiado uno de sus mayores atractivos, con espacios tan hermosos como As Ermidas o los que componen el curso de los ríos Verdugo, Xesta y Xeixo, con algunas de las carballeiras más extensas de la provincia.



    En el término municipal hay vestigios de mámoas en los montes de O Seixo,O Suído y Portela da Cruz, grabados rupestres en Chan do Campo y castros en A Lama,Gaxate y Xende. En esta parroquia se encuentra el santuario del Santísimo Cristo, construcción religiosa que data de los siglos XIV-XV, de estilo gótico. En el entorno hay un conjunto monumental y paisajístico de gran interés, como el templete con cruceiro en el interior, los petos de ánimas y un Via Crucis de piedra que asciende hasta el Calvario.


      También son reseñables las iglesias de Seixido y la de As Ermidas, donde los días 4 y 5 de agosto cientos de peregrinos acuden a honrar la imagen esculpida en el lugar de Sete Fontes.



    En el concello se conservan puentes como los del río Parada en Verducido, el Puente de Liñares sobre el río Xesta o el viaducto sobre el río Verdugo en Escuadra.Y entre la espesura de los bosques asoman el carballo centenario de O Pelete en Covelo, la Carballeira de As Ermidas en Antas, la carballeira de los Prados en Xesta o hermosos parajes en las altas sierras de O Suido y do Cando. 


      Existen dos rutas para conocer este concello de naturaleza privilegiada: la de A Freixa, con comienzo y final en la parroquia de Liñares, que baja hasta Cortegada e incluye una impresionante cascada y la de O Foxo do Lobo, que parte y termina en la ermita de Os Prados y atraviesa carballeiras.


    Cómo llegar: Una de las opciones es  seguir desde  Pontevedra por la C- 531.


RUTAS EN A LAMA
     Ruta por A Freixa:
     Esta ruta comienza en el núcleo de Liñares, bajando a una zona de baños atravesada por el río Xesta. El Camino Real fue siglos atrás una importante ruta comercial desde la zona de costa hasta  Ribeiro (Ourense). Esta antigua vía da forma al primer tramo de la ruta entre Liñares y Cortegada.


     En el peto de ánimas de Cortegada, hay que desviarse en dirección al río. El camino, que está acompañado por prados y carballeiras se estrecha al llegar al valle. En la Paradela se puede visitar antiguos molinos todavía en funcionamiento, movidos por la traída de agua que viene desde A Freixa.



     El final del sendero es coronado por una de las cascadas que pueblan toda la zona.



     Ruta por Os Foxos do Lobo
     Esta ruta comienza y acaba en la ermita de los Prados, atraviesa su vistosa carballeira y asciende hasta la granítica sierra de O Suído, a continuación baja hasta A Grifa, desde donde se regresa. 


     La duración del recorrido es aproximadamente de 5 horas y la altitud máxima que se alcanza es de 988 m. La dificultad de esta ruta es media.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA