lunes, 16 de julio de 2018

IGREXA DE SAN FIZ DE LOUGARES - LOUGARES - MONDARIZ

 IGREXA DE SAN FIZ
LOUGARES
MONDARIZ



Lougares
     San Fiz de Lougares é unha parroquia que se localiza no concello de Mondariz. 



     Segundo o padrón municipal de 2013 tiña 354 habitantes (183 mulleres e 171 homes), distribuídos en 9 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 494 habitantes.



Lugares de Lougares
     Cabirtallo, Os Casares, A Chouteira, O Couto, O Cruceiro, Lougares, Outerelo, Porrón, Santa Baia do Mato



Mondariz
     Mondariz é un concello da provincia de Pontevedra pertencente á comarca do Condado. Segundo o IGE en 2014 tiña 4.742 habitantes. O seu xentilicio é mondaricense.



Xeografía
     Mondariz ten unha superficie de 85,8 km². Está situado ao suroeste da serra do Suído, no sur da provincia de Pontevedra. 



     Limita ao norte con Fornelos de Montes e Pazos de Borbén, ao leste con Covelo, ao sur coa Cañiza e Salvaterra de Miño, e ao oeste con Mondariz-Balneario, Ponteareas e Pazos de Borbén.


     Está sucado polo río Tea, que forma un val moi pronunciado. 


     Os seus afluentes máis importantes son pola dereita o Caraño, Alén e o Aboal (tamén chamado Asaar), e pola esquerda o Lougariños e o Xabriña. 


     O cumio máis alto do municipio é o Coto de Eira, de 881 m.


     O concello ten 12 parroquias, sendo dúas delas (Queimadelos e Vilasobroso) entidades locais menores.


Demografía
     No ano 2009 tiña 5.259 habitantes, pero a poboación está moi diseminada en núcleos reducidos e distantes entre si. 



      As zonas urbanas máis consolidadas son a vila que dá nome ao concello, e Vilasobroso, catro quilómetros ao sur.


Historia
     Na Idade Moderna as terras pertencían ao señorío de Sobroso. O marquesado de Sobroso foi concedido por Filipe IV de España o 18 de maio de 1625. Durante o reinado de Afonso XIII, os veciños da parroquia de Vilasobroso solicitaron constituírse como entidade local menor, sendo recoñecida como tal polo pleno municipal o 13 de setembro de 1924.



     A parroquia de Queimadelos solicitou constituírse como ELM durante a II República, sendo recoñecida o 21 de febreiro de 1935.


Toponimia
     A orixe do topónimo Mondariz (pronunciado na zona Mondarís, polo seseo final semella ter unha orixe xermánica. 



     Porén existen varias hipóteses sobre a súa orixe: antropónimo xermano en xenitivo Munderici; Mondariz < composto “monte + de + antropónimo xermano en xenitivo Alarici”; ou Mondariz < composto “monte + de + topónimo prerromano en xenitivo Ariti”.


Patrimonio
Castelo de Sobroso
     O castelo de Sobroso está xunto ao monte Landín, nas inmediacións do concello de Ponteareas que ten a súa propiedade. Desde el divísase o sur do Condado e o val do río Miño alén da fronteira con Portugal. Ten a súa orixe no século XII, en 1130.



Ponte románica de Cernadela
     Está situada na parroquia de Riofrío, no lugar de Cernadela, sobre o río Tea. A construción servía de paso cara ás diferentes feiras. Augas arriba existe unha praia fluvial.



Parroquias de Mondariz
     Frades (San Martiño), Gargamala (Santa María), Lougares (San Fiz), Meirol (Santo André), Mondariz (Santa Baia), Mouriscados (San Cibrán), Queimadelos (Santa María), Riofrío (San Miguel), Sabaxáns (San Mamede), Toutón (San Mateo), Vilar (San Mamede), Vilasobroso (San Martiño) 



Comarca do Condado
     A comarca do Condado é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Ponteareas. 



   A cal pertencen a ela os concellos Mondariz, Mondariz-Balneario, As Neves, Ponteareas e Salvaterra de Miño.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DO SALVADOR - CABENCA - CERDEDO COTOBADE

CAPELA DO SALVADOR
CABENCA
CERDEDO
CERDEDO COTOBADE


Cabenca
     Cabenca é un lugar situado na parroquia de Cerdedo, no concello de Cerdedo-Cotobade, na provincia de Pontevedra.



     No ano 2008 tiña 15 habitantes, 6 deles eran homes e 9 eran mulleres; isto supón un aumento no número de efectivos en relación ao ano 2006.



Lugares de Cerdedo
    Abelaíndo, Arén, Barro, Biduído, Cabenca, Carballás, Cavadosa, Cerdedo, Cernados, Chamadoira, Limeres, Lourido, Meilide, Revolta, San Bernabeu, A Torrente



Cerdedo-Cotobade
     Cerdedo-Cotobade é un concello da provincia de Pontevedra creado o 22 de setembro de 2016 a partir da fusión dos concellos de Cerdedo e Cotobade. 



     Ten 6160 habitantes (suma de datos do IGE 2015) e unha superficie de 214,5 km². 


     Limita cos concellos de Pontevedra, Campo Lameiro, A Estrada, Forcarei, A Lama e Ponte Caldelas.


Patrimonio
Patrimonio arqueolóxico
    Calzada do monte Pé da Múa.
    Petróglifos de Pedra das Ferraduras, na parroquia de San Xurxo de Sacos e de Portela da Laxe, na parroquia de Viascón.



Patrimonio arquitectónico
    Igrexa de San Martiño de Rebordelo.
    Igrexa de San Xurxo de Sacos.
    Igrexa de Santa María de Sacos.
    Mosteiro de San Pedro de Tenorio.
    Ponte sobre o río Lérez.
    Capela de Santo Antón en San Xoán de Cerdedo.
    Capela de San Bartolomeu en Chamadoira.



Festas e celebracións
    A festa da vincha, celebrada durante o entroido en Cerdedo;
    A festa do xabarín, celebrada en abril en Cerdedo;
    A rapa das bestas, celebrada no mes de agosto en Cuspedriños;
    A festa do requeixo, celebrada en xuño en Corredoira;
    A festa da filloa, celebrada en setembro en Valongo.



Parroquias de Cerdedo-Cotobade
     Aguasantas (Santa María), Almofrei (San Lourenzo), Borela (San Martiño), Carballedo (San Miguel), Caroi (Santiago) | Castro (Santa Baia), Cerdedo (San Xoán), Corredoira (San Gregorio), Figueiroa (San Martiño), Folgoso (Santa María), Loureiro (Santiago), Parada (San Pedro), Pedre (Santo Estevo), Quireza (San Tomé), Rebordelo (San Martiño), Sacos (Santa María), San Xurxo de Sacos (San Xurxo), Tenorio (San Pedro), Tomonde (Santa María), Valongo (Santo André), Viascón (Santiago)



MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 15 de julio de 2018

IGLESIA ABADÍA DE SAN CLODIO - SAN CLODIO - RIBAS DE SIL

IGLESIA ABADÍA DE SAN CLODIO
SAN CLODIO
RIBAS DE SIL
LUGO


Iglesia abadía de San Clodio
     La abadía fue fundada hay más de mil años. En el siglo XII, se dona a los monjes de Sano Bieito que se ocuparon del lugar hasta la desamortización de Mendizábal, momento en el que pasa a manos de D. Manuel Batanero. En la actualidad, sólo se conserva la iglesia, un torreón y la portada de acceso.



     La iglesia se construye en la primera mitad del siglo XII, aunque sólo conserva el ábside semicircular, realizada en perpiaño ennegrecido, y la puerta norte, que tiene arco de medio punto. 


     El resto fue modificado. La nave está aumentada longitudinalmente respeto de sus proporciones originales. La decoración de las ventanas exteriores y los fragmentos de columnas se realizaron en piedra caliza que contrasta con la loseta del país.


     El ábside está dividida en tramos mediante pilastras de sección poligonal y en tres cuerpos. En cada uno de los tramos se puede ver una ventana alintelada y abocinada, con una arquivolta de ajedrezado. La cornisa descansa sobre canecillos, casi todos lisos excepto dos. Uno está decorado con rombos y lo otro con la cabeza de un carnero.


     La portada que daba acceso a la abadía es renacentista del siglo XVI. Está coronada por el escudo real. También conserva una inscripción de la restauración en 1604 siendo abad Alfonso Solís.


      Los restos de la torre, huella al ábside, formaron parte de la antigua abadía, destruida por el paso del tiempo y por el asalto y quema durante lo asalto de las tropas francesas. 


     Cuenta la leyenda que con motivo del asalto fue asesinado un capitán francés en manos de un bandolero nacionalista. Como venganza, los franceses quemaron y destruyeron el pueblo de Peines, la iglesia y la abadía de San Clodio.


     Para llegar a la iglesia de San Clodio salimos de la Plaza Mayor y tomamos la carretera que va por delante de la estación de ferrocarril y del colegio. En cinco minutos estaremos delante de la iglesia.


San Clodio
     San Clodio es una localidad gallega, capital del municipio de Ribas de Sil, en la provincia de Lugo. En 1833 la capitalidad pasó de Torbeo a San Clodio.



     Tiene una población de 637 habitantes según el IGE. Se encuentra junto al río Sil, a 2 km escasos de Quiroga.


      La llegada del ferrocarril en 1883 contribuyó al desarrollo de la villa, pasando a tener una fisonomía urbana, comercios y pequeñas industrias. 


     La estación de San Clodio-Quiroga es una de las más importantes de la provincia de Lugo, con servicios diarios a Barcelona, Madrid y las principales ciudades gallegas.


Ribas de Sil
     Ribas de Sil es un municipio español de la provincia de Lugo en Galicia. Pertenece a la Comarca de Quiroga. La capital del municipio es San Clodio,(Aunque anteriormente la capital fue Torbeo), unido por varios puentes a Quiroga, uno de ellos es el Puente de Hierro (en gallego Ponte de Ferro, diseñado por el ingeniero de caminos Pelayo Mancebo de Agreda​). 



     Las principales actividades económicas son la agricultura (sobre todo la vid), la ganadería, y la minería (existe una cantera en las proximidades de Rairos), aunque también merece ser destacado el turismo por su proximidad con la Ribeira Sacra,y por las masinas visitas al Meandro de A Cubela, uno de los iconos más conocidos de la Ribeira Sacra.


Localización
     El territorio del municipio de Ribas de Sil se encuentra rodeado al norte por Quiroga, (provincia de Lugo),delimitada la frontera por el río Sil, y al sur la provincia de Orense. 



     El río Sil es embalsado poco antes de pasar por San Clodio en el embalse de Sequeiros.


     Ribas de Sil es famosa por su playa fluvial de San Clodio, una de las mejores de toda Galicia.



Parroquias
    Nogueira (Nosa Señora das Neves)
    Peites (San Martiño)
    Piñeira (San Cristovo)
    Rairos (Santa Lucía)
    Ribas de Sil (San Clodio)
    Soutordei (Santiago)
    Torbeo (Santa María)


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: turismo.ribeirasacra
XOAN ARCO DA VELLA