miércoles, 1 de marzo de 2017

IGREXA DE SAN SADURNIÑO - AMOEDO

 IGREXA DE SAN SADURNIÑO
AMOEDO
PAZOS DE BORBÉN


Amoedo
     San Sadurniño de Amoedo é unha parroquia que se localiza no concello de Pazos de Borbén. Segundo o INE en 2010 tiña 545 habitantes (281 mulleres e 264 homes), distribuídos en 4 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 585 habitantes.



Lugares de Amoedo
      O Cabalo, O Carballiño, A Igrexa, Lamasusán, As Penas



Pazos de Borbén
     Pazos de Borbén é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á Comarca de Vigo. Segundo o padrón municipal, en 2014 tiña 3.075 habitantes. O seu xentilicio é «pacense».



 

Xeografía
     O concello, de 50 km², abrangue oito parroquias e limita cos concellos de Redondela, Fornelos de Montes, Soutomaior, Mondariz, Ponteareas e Mos.


     As augas do concello dan a tres concas: cara ao norte os ríos Barragán e Pequeno van dar ao Oitavén.


     Cara ao sur os ríos Borbén e Louro desembocan no río Miño. Cara ao oeste, o río Alvedosa desemboca en Redondela.



     O monte Galleiro (670 m) é o cumio máis elevado. Outros picos son o monte da Serra (616 m), A Pedra Quitiña (532 m) e o Outeiro do Mar (475 m).


Historia
     Durante o século XX houbo unha forte emigración cara a Sudamérica, especialmente a Brasil.



Economía
     Até a década de 1970 a economía do concello era basicamente de subsistencia, baseada na agricultura e a gandería.



     Actualmente moita xente desprázase cara a Vigo, Redondela e Pontevedra, onde están as áreas industriais ou traballando no sector dos servizos.



      O Polígono Industrial A Chan de Amoedo acolle empresas de alimentación, artes gráficas, fabricación de colchones e construción.


Parroquias de Pazos de Borbén    
     Amoedo (San Sadurniño), Borbén (Santiago), Cepeda (San Pedro), A Ermida (Nosa Señora da Anunciación), Moscoso (San Paio), Nespereira (San Martiño), Pazos (Santa María), Xunqueiras (San Salvador)



MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DE ANTONIO - REGODOBARGO - A INSUA

MUIÑO DE ANTONIO
RIO OITAVÉN
REGODOBARGO
A INSUA
PONTE CALDELAS


A INSUA 
     (Santa Mariña)


POBLACIÓN:
     1.209


 
LUGARES:
     Chaín, A Insua, Rebordelo, Regodobargo, Silvoso, A Roca y Covelo


 
FIESTAS:
     Romería de a Virxe da Saúde: se celebra el domingo siguiente a Semana Santa



QUE VER EN A INSUA
     Capilla de Santa Comba de Rebordelo
     Capilla de la Inmaculada Concepción de Silvoso
     Capilla de Santa Teresa de Chaín





PONTE CALDELAS
ESPACIOS NATURALES
     La belleza natural del paisaje de Ponte Caldelas destaca, sobre todo, por el contorno del río Verdugo que atraviesa la villa y el municipio con un tupido arbolado en sus márgenes y que a su paso por la villa se remansa con sus aguas cristalinas.



    Hay que señalar, a lo largo del canal, distintos lugares especialmente característicos como son los pasos de A Fraga y la playa fluvial de la Calzada, muy concurrida por bañistas y visitantes en el verano.


      En general, todo el recorrido del río Verdugo es de una gran belleza y recomendado para todo aquel que sea aficcionado a las excursiones en contacto con la naturaleza.



     El apartado etnográfico, podemos completarlo con los siempre sorprendentes entornos naturales en los que se asientan los numerosos molinos de agua que se encuentran a lo largo del río y los regatos.


     El concello está muy bien dotado de todo tipo de servicios, así como de parques, jardines y una alameda que guarda un especial atractivo para ser visitada.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DA GARREA - ARANZA - RÍO OITAVÉN -

MUIÑO DE ARANZA
RÍO OITAVÉN
ARANZA
SOUTOMAIOR


   Soutomaior
     Soutomaior é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Vigo.



     Segundo o INE, no ano 2014 tiña 7.356 habitantes. O seu xentilicio  é «soutomaiorense».



Poboación
     Censo Total
     7.356 (2014)



Xeografía
     Soutomaior localízase entre a serra do Suído e a ría de Vigo, atravesado polo río Oitavén. Este entra no concello encaixado até unirse co río Verdugo en Ponte da Barca, no Salto do Inferno, e logo os dous xuntos desembocan na enseada de San Simón.



     O clima é oceánico, húmido na costa e de montaña no interior. Chove bastante (1.500 mm.), se ben non venta demasiado, co que a temperatura media no verán non supera os 20 °C e a do inverno non baixa dos 10 °C.



Economía
     Aínda que mantén un carácter rural, a proximidade de Vigo provoca que o sector primario roce só o 10 % da poboación activa e diminúa rapidamente. Do mar extráense ameixas, berberechos e ostras.



     Tamén diminúe o sector secundario (35 % da poboación), que mostra dependencia de desprazamentos diarios a Pontevedra e Vigo.



     A metade da poboación dedicada ao sector terciario faino no comercio minorista, empresas de transportes e restaurantes.



Historia
     A historia do territorio durante a Idade Media xira en volta do castelo de Soutomaior e da familia que o fundou, especialmente Pedro Álvarez de Soutomaior (Pedro Madruga), que se enfrontou aos irmandiños e loitou na guerra dinástica que precedeu o reinado dos Reis Católicos.



Patrimonio
     O castelo de Soutomaior, no monte Viso, foi construído no século XII e transformouse no XV nunha fortaleza medieval parcialmente destruída durante a revolta irmandiña.



     No monte da Peneda houbo un castro, do que se conservan restos de tres vivendas e a muralla. Na idade media construíuse alí a fortaleza de Castrizán, derrubada en 1478 durante a Gran Guerra Irmandiña.



     Posteriormente construíuse o santuario da Virxe das Neves, tamén chamada capela da Peneda. Nela celébranse dúas romarías anuais: o luns de pascua e o 5 de agosto.



     En Aranza atópase o santuario da Virxe da Peña de Francia, construído en 1788.



     A igrexa de Santiago de Arcade é románica e conserva unha interesante portada e capiteis.



     Na parroquia de Arcade hai 8 cruceiros (adro parroquial, O Calvario, rúa Leiras, rúa Valmonte, Negueirós, rúa do Calacual, capela da Peneda e Cimadevila) e 2 petos de ánimas (A Cacharela e A Devesa).



     Na parroquia de Soutomaior hai 6 cruceiros (adro, cemiterio, As Laxes, Moreira, santuario da Virxe da Pena de Francia e Cortellas), 7 cruces, un peto de ánimas e un esmoleiro.



Río Oitavén
     O Oitavén é un pequeno río galego da provincia de Pontevedra que, tras confluír co río Verdugo, contribúe á ría de Vigo.



Percorrido
     O Oitavén é un pequeno río galego da provincia de Pontevedra que, tras confluír co río Verdugo, contribúe á ría de Vigo.



Percorrido
     O Oitavén nace na serra do Suído, dentro do concello da Lama, a preto de 800 m. de altura, desenvolvendo un percorrido moi encaixado, de vales en V, de 32 km. até a súa desembocadura na beira dereita do Verdugo, en Ponte da Barca, no concello de Soutomaior. Atravesa os concellos da Lama, Ponte Caldelas, Fornelos de Montes, delimita en parte estes dous últimos municipios, e finalmente no de Soutomaior.



     A importancia hídrica do Oitavén estriba no seu superior caudal de 10,5 m³/s (o Verdugo subministra na foz 17 m³/s), de xeito que, ás veces, se fala do sistema Verdugo - Oitavén (o curso común de ambos, en tal caso, atinxe 7 km.).


Afluentes e conca
     A conca do Oitavén é disimétrica, por ter próxima, á súa man dereita, a do Verdugo, de xeito que os seus afluentes principais recíbeos pola beira esquerda: o río da Xesta, o Ventín e o Barragán.



     O tamaño total da conca do Oitavén é de 177,7 km² (o do sistema conxunto co Verdugo é de 357 km²).

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MAXIMINO FERNÁNDEZ SENDÍN

 MAXIMINO FERNÁNDEZ SENDÍN
MUSEO "PAZO DA CRUZ"

- ¿ Cuentanos algo de ti ?
     De padres gallegos  que  se trasladaron a Oviedo para la venta de generos que era su profesion al igual que por aquel entonces de la mayoría de los grañudos ( A Graña) nací en Oviedo donde permanecí hasta hace tres años en que me retiré para La Hermida (Covelo)



     En Oviedo cursé mis estudios así como en el seminario de Villacarriedo ( Santander) Mas tarde funde una empresa  (Radio Junior Audiovisuales) que ahora gestiona mi hijo...dedicando la mayor parte de mi tiempo a proyectos culturales, creando  diferentes asociaciones y ostentando el cargo de presidente , entre otras:  Asociación Asturiana de Energias Renovables, Asociación  Asturiana de Técnicos de Electronica, Centro de Estudios Etnografico  de Asturias....y otras, 

Impartí clases en la Universidad De Oviedo ( Departamento de Energias) y en  diferentes academias...


     Pero nada de esto sería importante sin la filosofía de que la vida es una aventura y debemos vivirla como tal, dando gracias por poder hacer tantas cosas y tener tantas oportunidades. 


- Impresionante la casa museo 
¿ Porque alguien hace un trabajo de recopilación tan importante y tan grande ?
     La Casa Museo Etnográfico Pazo da Cruz es mi necesidad de conocer la Historia, y admirar la racionalidad, la belleza, la maestría, la armonía de nuestros antepasados en la construcción de sus útiles y todas estas piezas "dicen muchas cosas"



- ¿ Porque escribir sobre el cruceiro y su origen,historia del pan ?
     He escrito sobre los cruceiros por dar a conocer su origen , dedicando mayor espacio al que tenemos en Covelo obra de Jose Cerviño ( Pepe da Pena) y por ser uno de los más importantes de Galicia y el único entre los 10.000 que se supone existen en Galicia, que tiene alegorías profanas en la basamenta, a la Industria, la Agricultura, las Artes y la Justicia...vertiendo en mi libro la hipótesis de por que la iglesia lo permitió y la razón que fuera costeado por un solo vecino...entre otras aportaciones.



     La Historia del Pan , los Cerealeas, los Molinos y los Hornos, " es la profundizacion   del recorrido del pan desde los albores del Neolitico, pues se sabe por los hallazgos arqueologicos que el hombre lo descubre y lo utiliza como alimento básico.



- De tus publicaciones me sorprendieron dos,la de Alfonso Graña y A Graña y los grañudos 
¿ cuentanos algo sobre estos personajes ?
     Alfonso Graña es un personaje único e irrepetible pues a principios del siglo pasado (1922 --1934) logró "reinar" durante doce años entre los temibles indios jíbaros en la Amazonía Peruana abarcando un territorio como medía España. Viviendo grandes aventuras y civilizando "a su modo" a estos indomables indios, famosos reductores de cabezas que le siguieron y respetaron la vida ya que murió a los 56 años de una enfermedad (cáncer de estómago)... Todo ello en mi libro "Alfonso I de la Amazonía' que es el fruto de cinco años de investigación.             



     Mi otro libro " A Graña y los grañudos " recoge el origen de este grupo diferenciado de origen judeo-converso que habitan en A Graña parroquia de Covelo (Pontevedra) de espíritu mercantil se han dedicado desde tiempo inmemorial al comercio y usaban la jerga del Barallete al igual que paragüeros y afiladores.


     En A Graña conservamos una casa Museo parada en el tiempo (más de cinco siglos) de las más antiguas de la provincia con eira para mallar el centeno y canastro (hórreo ) todo de piedra. Un conjuntó etnográfico único.       


- ¿ Crees que se está haciendo algo por nuestro patrimonio ?
     Nuestro patrimonio no goza aún de la protección necesaria y en ocasiones la burocracia frena las iniciativas para conservar y proteger pues existen muchos organismos descoordinados entre sí y que contribuyen incluso a las acciones furtivas por los impedimentos que ponen.




- ¿ Para cuando quedamos para hacer una charla coloquio sobre a Graña y O Suido ?
     El día 18 de Marzo espero en la visita que tenemos planificada, hablaremos mucho de todo y la casa Museo "Pazo da Cruz" sera el punto de tertulia.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA