domingo, 26 de junio de 2016

MUIÑO DE VILA - TRASCASTRO - O INCIO

 MUIÑO DE VILA
RÍO CABE
TRASCASTRO
O INCIO


Trascastro
     Santalla de Trascastro é unha parroquia do concello do Incio na comarca de Sarria, na provincia de Lugo. No ano 2007 contaba con 87 habitantes, deles 46 eran homes e 41 eran mulleres, o que supón unha diminución de 1 habitante en relación ao ano anterior, 2006.


Lugares de Trascastro
     A Airela, A Ferrería, A Moura, A Raxoá, Trascastro



Río Cabe
     O río Cabe é un río galego que discorre pola provincia de Lugo. É un dos principais afluentes do río Sil pola súa marxe dereita. Está considerado lugar de importancia comunitaria.



Étimo
     O río Cabe era chamado Chalibe na época dos romanos. Os romanos extraían ouro do río.

 

Descrición
Fontes
     Nace na parroquia de Foilebar, no concello do Incio, a uns 900 m. de altitude en plena Serra do Courel.




Percorrido e afluentes
     A conca do Cabe ten unha extensión de 737 Km² e ocupa os concellos da Pobra do Brollón, Bóveda, Monforte de Lemos, O Saviñao, Sober e Pantón, na Terra de Lemos e Paradela e O Incio na de Sarria. Á súa vez, a conca do Cabe está incluída na conca Miño-Sil.



     No seu curso alto, poucos quilómetros despois do seu nacemento, pasa por Santa Mariña, Río e Trascastro, onde recibe as augas do accidentado río Antiga e hai dous muíños: o do Sancho e o do Vila. Continúa logo por San Miguel, Barreiro e San Pedro, onde está o muíño de Cortiñas e hai unha área recreativa e unha presa para o abastecemento de augas, ademais da desembocadura do rego de Tras das Penas. 


     Logo entra no concello da Pobra do Brollón e pasa pola aldea de Biduedo. Entón recibe as augas do rego de Paraxes, rego da Córnea, rego Acevedo, rego Val de Forgas e rego Sobrecín. Entra logo en Pacios de Veiga, onde están os muíños do Seara, do Ramiro e do Vila. Ata esta última aldea o río transcorre a través dun estreito val entre montañas que chegan a superar os 1.000 m de altitude.


     No seu curso medio, pasado Pacios de Veiga, o Cabe entra no Val de Lemos e o seu percorrido é bastante recto. Pasa por Veiga, onde recibe as augas do río Picarrexo; Santalla de Rei, onde atopamos o muíño de Folla; A Nogueira, Alende e A Lama (en Eixón) e Fornelas, onde recibe as augas do río Saa antes de virar cara á dereita e entrar na Serra do Moncai.


     Na serra pasa ó concello de Monforte de Lemos, onde transcorre polas aldeas de Camporrío, onde recibe as augas do río Mao e se celebra a popular romaría do San Mateo; Remuín, onde pouco despois está o inicio do Canal Alto do Regadío Val de Lemos; O Freixo, Ribas Altas, onde hai un campo de golf na ribeira do río; e posteriormente entra na capital monfortina, que cruza o río sobre a Ponte Vella. 


     Tamén recibe as augas dos regatos de Rioseco e da Veiga. Logo pasa por Piñeira e Distriz, onde desembocan o barranco de Carballo e o río Cinsa.


     Entón entra no concello da Pantón, onde atopamos a Illeta de Muíño. Pasa por Eireos e Valado. Daquela recibe as augas do regato de Sante e fai de límite entre os concellos de Pantón e Sober ata a súa desembocadura. 


     Recibe as augas do río Carabelos e pasa por Canaval. Pasa por debaixo da estrada N-120 e recibe as augas do río Ferreira. Pasa logo por Areas e O Cotillón, antes de ser cruzado pola liña de ferrocarril que vai a Ourense e de recibir as augas do regato da Pereira.


     Desemboca no Sil no lugar da Barca, entre as aldeas da Estación (ribeira dereita) e A Barca (ribeira esquerda), a uns 125 m sobre o nivel do mar, no límite entre as parroquias e concellos de Frontón (Pantón), Anllo (Sober) e Santo Estevo de Ribas de Sil (Nogueira de Ramuín), aínda que non baña esta última parroquia.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 25 de junio de 2016

VIA STELLAE - Nº3

 VIA STELLAE
Nº3


      Queremos agradecer a la dirección del periódico Via Stellae el darnos la oportunidad de estar con ellos...  y poder mostar algunos lugares de los menos conocidos de Galicia.



     En este numero viajamos a Padrón y Quiroga.


Muchas gracias
VIA STELLAE




SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 22 de junio de 2016

CAPELA DAS ANGUSTIAS - OUSENSA - CALEIRO

 CAPELA DAS ANGUSTIAS
OUSENSA
CALEIRO
VILANOVA DE AROUSA


Capela das Angustias
      Trátase dunha construción de planta rectangular, de estrutura moi sinxela, coroada por unha cruz que se une ao tellado por medio dun trisquel. 


     O máis destacable no conxunto do ámbito é un cruceiro sobrio e rudo, con fuste octogonal no que aparece a figura dun santo, que puidese ser Santiago Apóstol. Ten capitel con volutas e cruz lisa. 


Ousensa
     Ousensa é un lugar da parroquia de Caleiro, do concello pontevedrés de Vilanova de Arousa. 



     Segundo o INE tiña 230 habitantes (107 homes e 123 mulleres) en 2012, o que supón un continuo descenso en relación ó ano 2000 cando tiña 276 habitantes.


     No muro dunha casa particular, xunto a outros elementos escultóricos tamén descontextualizados, atópase o panel dun baldaquino que representa a adoración dos Reis.


Lugares da parroquia de Caleiro
     A Aduana de Corón, A Pantrigueira, Boutrín, Caleiro, Corón, Currás, Galáns, O Montiño, Ousensa, San Roque de Corón, Saradelo, Tarrío, Vilamaior



Caleiro
     Santa María de Caleiro é unha parroquia que se localiza no concello de Vilanova de Arousa. 



     Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 3.072 habitantes (1.589 mulleres e 1.483 homes), distribuídos en 13 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 3.085 habitantes.


Patrimonio
     A Igrexa de Santa María de Caleiro, de orixe románica e que conserva elementos da fábrica medieval (ábsida, canzorros...).



Parroquias de Vilanova de Arousa    
     András (San Lourenzo), Baión (San Xoán), Caleiro (Santa María), Deiro (San Miguel), Tremoedo (Santo Estevo), Vilanova de Arousa (San Cibrán)


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PONTE CURRUCHO - RÍO UMIA - PORTAS

 PONTE CURRUCHO
LANTAÑO
RÍO UMIA
PORTAS


RÍO UMIA
     O río Umia nace na parroquia de Aciveiro (Forcarei), e percorre os concellos da Estrada, Cuntis, Moraña, Caldas de Reis, Portas, Meis, Vilanova de Arousa, Ribadumia e Cambados creando unha bacía de 404 km². Finalmente, desemboca na ría de Arousa na Ponte da Barca (Cambados). Estímase unha lonxitude total de 70 km e un caudal medio de 16,3 m3.


Características
     O río nace ao xuntárense os regatos de Raigosa (700 m), Filloi (720 m), Alende (620 m) e Grela. Circula por unha chaira a 500 m de altitude até A Goleta, a partir de onde baixa encaixado até Ponte Taboada. Alí xúntaselle o río Gallo e segue por outra chaira situada a 200 m. En Cesar, Caldas de Reis, cae en fervenza. 



     En Caldas de Reis entra na Depresión Meridiana, até desembocar na ría, entre os concellos de Cambados e Ribadumia creando unhas marismas en que se poden ver, ao longo das estacións, unha gran diversidade de aves migratorias.


     O río Umia ten unha grande importancia cultural, xurdindo no seu entorno diversos contos ou lendas coma a da "ponte dos padriños", en Ponte Arnelas (en Leiro, Ribadumia), no que se practicaba o rito do bautismo prenatal.


LANTAÑO
     San Pedro de Lantaño é unha parroquia que se localiza no concello de Portas. 



     Segundo o padrón municipal de 2014 tiña 699 habitantes (337 homes e 362 mulleres), distribuídos en 10 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 729 habitantes.


PORTAS
     Portas é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Caldas. 



     Segundo o padrón municipal, no ano 2014 tiña unha poboación de 3.025 persoas. O seu xentilicio é «portense»


Parroquias de Portas    
     Briallos (San Cristovo), Lantaño (San Pedro), Portas (Santa María), Romai (San Xián)



COMARCA DE CALDAS
     A Comarca de Caldas é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Caldas de Reis. 



     Pertencen a ela os concellos de Caldas de Reis, Catoira, Cuntis, Moraña, Pontecesures, Portas e Valga.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MERCADO DO BOLHAO - OPORTO

 MARCADO DO BOLHAO
OPORTO


     El Mercado de Bolhão es uno de los mercados más emblemáticos de la ciudad de Oporto, en Portugal.


     Su construcción se caracteriza por su monumentalidad, propia de la arquitectura neoclásica. Los vendedores en el mercado se distribuyen en dos pisos. 


     Existen Cuatro entradas principales a diferentes espacios: la entrada sur da acceso al piso de planta baja, las entradas laterales por la calle de Sá da Bandeira y por la calle Alexandre Braga dan acceso a un área intermedia con escaleras que la conectan a ambos pisos, y finalmente, la entrada norte por la calle de Fernandes Tomás, que da acceso directo al piso superior. 


     El Mercado de Bolhão, como cualquier mercado de abastos tradicional, se dedica sobre todo a la venta de productos alimenticios frescos. Los vendedores se reparten en diferentes secciones especializadas: pescaderías, carnicerías, embutidos, frutas y verduras, floristerías. 


     En el exterior del edificio también se venden otro tipo de productos con comercios textiles, cafeterías, perfumerías, etc. 


     El mercado fue declarado edificio de interés público el 22 de febrero de 2006 y en 2013 se lo clasificó como monumento de interés público.



Localización
     El Mercado de Bolhão se encuentra en el distrito de Santo Ildefonso, limitando al norte con la Rua de Fernandes Tomás, al sur con Rua Formosa y al este y oeste por las ruas Alexandre Braga y Sá da Bandeira, respectivamente. 


     Integrada en la Baixa de Oporto, zona en la que el mercado es un lugar representativo reconocido por su área de tiendas tradicionales dedicadas a la venta de productos alimenticios. 


     En las proximidades del mercado se encuentran algunos comercios de ultramarinos y mercancía fina como la "Casa Chineza", la "Casa Transmontana" y la "Pérola do Bolhão".


Historia
     Los orígenes del Mercado do Bolhão se remontan a 1839, cuando el Congreso de los Diputados decidió construir una plaza en unos terrenos comprados al Ayuntamiento. 


     En este lugar había un enorme barrizal atravesado por un arroyo que formaba una gran balsa de agua, bolha de água en portugués, de donde le vino el nombre al mercado: 'Bolhão'. 


     Con los años la plaza se reformó y se construyeron rampas de acceso y barracas de madera en el corredor central del mercado. En los inicios del siglo XX el Ayuntamiento decidió construir en la periferia un mercado nuevo, de modo que se asegurase el abastecimiento de alimentos de cara a la futura expansión de la ciudad. 


     Así, en 1910 el arquitecto Casimiro Barbosa proyectó un edificio de dos alas con la Rua de Sá da Bandeira como eje central. Finalmente, el proyecto se abandonó por razones económicas y terminó por construirse en 1914 el actual edificio del mercado, obra del arquitecto Correia da Silva, obra de vanguardia que utilizó el hormigón armado junto a estructuras metálicas, cantería de granito y cubiertas de madera. 


     A lo largo de su historia el mercado ha sufrido algunas modificaciones, como las de la década de los 40 en la que se construyó un piso que divide el edificio y une las entradas entre las ruas Alexandre Braga y Sá da Bandeira. 


     En la actualidad el complejo del mercado se encuentra bastante degradado y pendiente de rehabilitación no exenta de polémicas.


Rehabilitación
     La primera vez que se planteó la necesidad de abordar una rehabilitación profunda del mercado fue en 1984, después de que los servicios municipales de Oporto detectasen algunas patologías estructurales graves. 
 

     A raíz de estas anomalías, los técnicos resolvieron la necesidad de una intervención de consolidación y rehabilitación del recinto. 


     El Ayuntamiento convocó un concurso internacional cuyas bases fueron: mantener el carácter general del edificio en cuanto a sus elementos formales y funcionales; la continuidad del mercado tradicional; y la recuperación de los espacios perdidos. 


     El concurso lo ganó, en 1992, el proyecto presentado por el arquitecto Joaquim Massena, que se ejecutó entre 1996 y 1998. En la actualidad el complejo del mercado se encuentra bastante degradado y pendiente de rehabilitación no exenta de polémicas.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA