PONTE DE PONTEMARÍN - LALÍN

 PONTE DE PORTOMARTÍN

PORTOMARTÍN

ZOBRA

LALÍN

Zobra
     Espectáculo natural. Xoia do concello de Lalín. Apartada. Case esquecida. Galicia profunda e máxica. Non me canso de visitala.

     Paraíso para o senderismo. Múltiples rutas parten e chegan a este lugar. Rodeada dos montes do Testeiro.

     Entre o couto de Zobra, o alto da Rabexa, San Bieito do Candán e o Testeiro. Alí está Zobra esperando que a vaiamos descubrir unha e outra vez, e sempre sorprende.

     Torrentes de auga pura, bosques de carballos novos e acivros, pradeiras verde intenso. Terra escura cando as nubes esconden ao astro rei, e luminosa e radiante cando raia o sol.

     Zobra é tamén centro parroquial. Outros lugares destacados dos arredores son Trigueira, Portomartín, Ameixedo, Chedas, As Liñeiras, Moa. Os roteiros que comunican estas aldeas están cheos de pura beleza natural e paisaxística, botánica e etnográfica.

Serra do Candán
     No corazón da provincia de Pontevedra agáchase un dos recantos paisaxísticos máis fermosos de Galicia. A Serra do Candán, liña natural entre os concellos de Silleda, Lalín e Forcarei, é lugar de visita obrigada para os amantes da natureza no seu estado máis puro.

     As paisaxes que compoñen os arredores da Serra do Candán crávanse para sempre na retina do que os visita. Presidindo a Comarca de Terra de Montes e O Deza érguese esta cadea montañosa que baixo a súa rexa aparencia protexe ó concello que a acolle: o de Lalín.

     Territorio de riqueza ecolóxica e de fértiles terras gracias sobre todo á magnanimidade do río que a atravesan. Son múltiples os camiños polos que paga a pena perderse para chegar a descubrir recunchos fascinantes.

     Agora súmase a todos eles o trazado dunha nova ruta verde que quere levar a cabo a Xunta de Galicia. Gracias a ela o camiñante poderá coñecer marabillosos lugares de a Serra do Candán.

     Pero antes de que se leve a cabo esta iniciativa, o visitante debe saber que son varias as rutas que o conducen a través destas paraxes.

     Entre elas a ruta que parten de Zobra é unha das máis coñecidas pola fermosura das paisaxes polas que discorre.

     Esta ruta esténdese ó longo de quilómetros transcorrendo por lugares cheos de encanto que en estes días de outono son unhas paraxes, especialmente belas nesta época do ano. 

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑOS NA MEDOÑA - MEIS

MUIÑOS NA MEDOÑA

REGO DE SAN MARTIÑO

MEIS

     El conjunto de territorios que componen el Ayuntamiento de Meis representan un pequeño escenario de variadas paisajes: montaña, llanura, valle, que acercan el cielo a la tierra en una mezcla siempre hermosa.

     Recorrerlo es adentrarse en lo más hondo y íntimo del Salnés, con una sabrosa gastronomía regada con vigorosos y alegres vinos.

HISTORIA
     Diversos hallazgos arqueológicos como una hoja de sílex y algunas hachas de piedra indican que en este municipio hubo asentamientos desde el Paleolítico.

     En etapas posteriores se sitúan en el Monte Castrove el dólmen de A Casiña da Moura y diversos petroglifos como el Outeiro de Cribo.

     En la Edad Media estas tierras pertenecen a la Mitra Compostelana hasta que el noble Ero funda el Monasterio de Santa María de Armenteira a mediados del siglo XII, pasando a tener el dominio de buena parte del municipio compartido con varias familias nobles como los Soutomaior.

     Con la reforma de los monasterios en 1523, pasó a formar parte de la Congragación de Castilla.

    
     El arte románico queda reflejado en cada una de las parroquias que conforman el municipio, cada una de ellas con un templo que nos da una idea de la importancia que tuvieron las tierras donde hoy se asienta el municipio de Meis durante dicha Edad Media.

     En la actualidad, pequeñas explotaciones agrícolas sustentan a sus habitantes, con un papel importante de los viñedos donde se cultiva la uva albariña.

     El ganado bovino es preciado por la gran calidad de su carne, que se comercializa en la feria de productos hortícolas y ganado vacuno que se celebra en Mosteiro los días 9 y 24 de cada mes.

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DAS SALCEDAS - MEIS

MUIÑO DAS SALCEDAS

REGO DE SAN MARTIÑO

MEIS 

     El conjunto de territorios que componen el Ayuntamiento de Meis representan un pequeño escenario de variadas paisajes: montaña, llanura, valle, que acercan el cielo a la tierra en una mezcla siempre hermosa. 

     Recorrerlo es adentrarse en lo más hondo y íntimo del Salnés, con una sabrosa gastronomía regada con vigorosos y alegres vinos.

 

HISTORIA

     Diversos hallazgos arqueológicos como una hoja de sílex y algunas hachas de piedra indican que en este municipio hubo asentamientos desde el Paleolítico. 

     En etapas posteriores se sitúan en el Monte Castrove el dólmen de A Casiña da Moura y diversos petroglifos como el Outeiro de Cribo.

     En la Edad Media estas tierras pertenecen a la Mitra Compostelana hasta que el noble Ero funda el Monasterio de Santa María de Armenteira a mediados del siglo XII, pasando a tener el dominio de buena parte del municipio compartido con varias familias nobles como los Soutomaior. 

     Con la reforma de los monasterios en 1523, pasó a formar parte de la Congragación de Castilla.

     

     El arte románico queda reflejado en cada una de las parroquias que conforman el municipio, cada una de ellas con un templo que nos da una idea de la importancia que tuvieron las tierras donde hoy se asienta el municipio de Meis durante dicha Edad Media.

     En la actualidad, pequeñas explotaciones agrícolas sustentan a sus habitantes, con un papel importante de los viñedos donde se cultiva la uva albariña.

     El ganado bovino es preciado por la gran calidad de su carne, que se comercializa en la feria de productos hortícolas y ganado vacuno que se celebra en Mosteiro los días 9 y 24 de cada mes.

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DA MADANELA - CARBALLIÑO

 CAPELA DA MADANELA

SANTA OUXEA DE LOBÁS

CARBALLIÑO

OURENSE

 Santa Ouxea de Lobás
     Santa Ouxea de Lobás é unha parroquia do concello de O Carballiño na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense. No ano 2007 contaba con 256 habitantes, deles 124 eran homes e 132 eran mulleres, o que supón unha diminución de 3 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Patrimonio
     Na parroquia está situado o mosteiro de San Pedro de Lobás e o Castro do Coto de Mosteiro.

O Carballiño
     O Carballiño é un concello da provincia de Ourense, capital da comarca do Carballiño, á que dá nome. Segundo o INE en 2011 tiña 14.145 habitantes. O seu xentilicio é carballiñés ou carballinense.

Xeografía
     Está rodeado pola serra do Faro e o val do río Avia. Pola vila pasa o principal río da comarca, o Arenteiro, do que son afluentes o Pedríña, Oseira e Marañao. Outros curso fluviais do concello son o Viñao, o Barbantiño e o Cardelle.

Historia
     A poboación do Carballiño naceu a mediados do século XVIII. Daquela o lugar pertencía á parroquia de Partovia, dependente da xurisdición do mesmo nome, e á súa vez dependente do mosteiro de Oseira. Comezou a celebrarse no lugar unha feira para acadar beneficios económicos, en contraposición a outras feiras celebradas nas xurisdicións da contorna, pertencentes ao Conde de Ribadavia e a outros mosteiros.

     Aos poucos os feirantes fóronse asentando no lugar. A comezos do século XIX comezou a existir unha burguesía local. A botica dos Fernández deu aos seus propietarios cartos que foron investidos en diferentes eidos. A familia emparentouse con estirpes nobiliarias vidas a menos, e introduciuse na vida política liberal da comarca.

Comarca do Carballiño
     A Comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é O Carballiño. Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.

Poboación
     No ano 2012 tiña 28.891 habitantes, deles 13.779 eran homes e 15.112 mulleres, no 2008 tiña 29.794 habitantes, 14.214 homes e 15.580 mulleres.

Que ver en Lobás
Ruinas do Mosteiro de Lobás   
     As ruínas do monasterio sitúanse no centro do pobo Mosteiro.

     Foi de monxas benedictinas dunha reducida congregación que dependeu do Monasterio de Rocas en Oseira e finalmente de San Paio de antealtares en Santiago.

     É un bellísimo exemplar de románico popular galego e sábese que estivo en pleno funcionamento entre os séculos XII-XV.

Igrexa Monacal de Lobás
      Consta dunha soa nave, en xeral caracterízase pola sinxeleza das súas liñas. Non obstante destaca a fachada: Presenta unha espadaña de dous corpos e unha pequena urna coa estatua de Santa Bárbara sobre a ventá. O retablo maior é do século XVIII. Cabe destacar a prataría da Igrexa, principalmente un cáliz proveniente de San Paio de Antealtares.  

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA

IGLESIA DE LOBÁS - CARBALLIÑO

 IGREXA MONACAL DE LOBÁS

SANTA OUXEA DE LOBÁS

CARBALLIÑO

OURENSE

 Santa Ouxea de Lobás
     Santa Ouxea de Lobás é unha parroquia do concello de O Carballiño na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense. No ano 2007 contaba con 256 habitantes, deles 124 eran homes e 132 eran mulleres, o que supón unha diminución de 3 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Patrimonio
     Na parroquia está situado o mosteiro de San Pedro de Lobás e o Castro do Coto de Mosteiro.

O Carballiño
     O Carballiño é un concello da provincia de Ourense, capital da comarca do Carballiño, á que dá nome. Segundo o INE en 2011 tiña 14.145 habitantes. O seu xentilicio é carballiñés ou carballinense.

Xeografía
     Está rodeado pola serra do Faro e o val do río Avia. Pola vila pasa o principal río da comarca, o Arenteiro, do que son afluentes o Pedríña, Oseira e Marañao. Outros curso fluviais do concello son o Viñao, o Barbantiño e o Cardelle.

Historia
     A poboación do Carballiño naceu a mediados do século XVIII. Daquela o lugar pertencía á parroquia de Partovia, dependente da xurisdición do mesmo nome, e á súa vez dependente do mosteiro de Oseira. Comezou a celebrarse no lugar unha feira para acadar beneficios económicos, en contraposición a outras feiras celebradas nas xurisdicións da contorna, pertencentes ao Conde de Ribadavia e a outros mosteiros.

     Aos poucos os feirantes fóronse asentando no lugar. A comezos do século XIX comezou a existir unha burguesía local. A botica dos Fernández deu aos seus propietarios cartos que foron investidos en diferentes eidos. A familia emparentouse con estirpes nobiliarias vidas a menos, e introduciuse na vida política liberal da comarca.

Comarca do Carballiño
     A Comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é O Carballiño. Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.

Poboación
     No ano 2012 tiña 28.891 habitantes, deles 13.779 eran homes e 15.112 mulleres, no 2008 tiña 29.794 habitantes, 14.214 homes e 15.580 mulleres.

Ruinas do Mosteiro de Lobás   
     As ruínas do monasterio sitúanse no centro do pobo Mosteiro.

     Foi de monxas benedictinas dunha reducida congregación que dependeu do Monasterio de Rocas en Oseira e finalmente de San Paio de antealtares en Santiago.

     É un bellísimo exemplar de románico popular galego e sábese que estivo en pleno funcionamento entre os séculos XII-XV.

Igrexa Monacal de Lobás
      Consta dunha soa nave, en xeral caracterízase pola sinxeleza das súas liñas. Non obstante destaca a fachada: Presenta unha espadaña de dous corpos e unha pequena urna coa estatua de Santa Bárbara sobre a ventá. O retablo maior é do século XVIII. Cabe destacar a prataría da Igrexa, principalmente un cáliz proveniente de San Paio de Antealtares.  

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA