MUIÑOS DE VERDUGO
VILAR DO MATO
RÍO UMIA
CUNTIS
Cuntis es un muncipio de la Provincia de Pontevedra, situado a 27km al norte de la capital y perteneciente a la comarca de Caldas. Limita con el concello de A Estrada por el norte y este. Al sur con los de Campo Lameiro y Moraña y al oeste con Caldas y Valga.
El municipio tiene una extensión aproximada de 80 km² y una población en torno a los 5530 Habitantes.
Es conocido por sus aguas termales y balneario al que cada año acuden gran número de turistas y por su parque arqueológico de Castrolandín, actualmente en fase de excavación por parte de la Universidad de Santiago.
Este municipio está formado por 8 parroquias, Arcos (San Breixo), Cequeril (Santa María), Couselo (San Miguel), Cuntis (Santa María, incluye A Hermida e Mesego), Estacas (San Fiz), Piñeiro (San Mamede), Portela (Santa Eulalia) y Troáns (Santa María).
Muiños de Verdugo de Abaixo e Verdugo de Arriba.
Un nuevo molino restaurado al lado de otro en situación de abandono, muestra de como se encontrarían la mayoría de los molinos que hoy nos encontramos rehabilitados.
La Ruta del Río Umia a partir de Ponte do Ramo
Cada vez se está cuidando más nuestro patrimonio natural y etnógrafico por parte de las gentes del propio entorno.....la mayoria de las veces son las Comunidades de Montes que conocen perfectamente la zona, las que rehabilitan con muchisimo acierto y respeto.
En este caso concreto, la Asociación Veciñal O Portavezal, es la que ha puesto en valor esta ruta.
Asi se consigue un turismo alternativo y respetuoso con el medio ambiente, cada vez más en auge, en el que caminando se conoce nuestro pasado y las bellezas de nuestra tierra.
Senda Peonil da Ponte do Ramo (PR-G123 ) :
Desde la localidad de Cuntis cogemos la carretera PO-8402 en dirección a Cequeril y después de 6,5 km, aproximadamente, llegaremos a Ponte do Ramo donde nos encontraremos con el panel de inicio de la ruta.
Bajo este puente del s. XVIII, se celebraban Bautismos Prenatales, ritos paganos para salvar los fetos de las mujeres con problemas de abortos. Se celebraban en el río a las 12 de la noche y por esta zona eran conocidos como Enxembramentos.....
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
MUIÑOS DE PUNTALTA
VILAR DO MATO
RÍO UMIA
CUNTIS
Cuntis es un muncipio de la Provincia de Pontevedra, situado a 27km al norte de la capital y perteneciente a la comarca de Caldas. Limita con el concello de A Estrada por el norte y este. Al sur con los de Campo Lameiro y Moraña y al oeste con Caldas y Valga. El municipio tiene una extensión aproximada de 80 km² y una población en torno a los 5530 Habitantes.
Es conocido por sus aguas termales y balneario al que cada año acuden gran número de turistas y por su parque arqueológico de Castrolandín, actualmente en fase de excavación por parte de la Universidad de Santiago.
Este municipio está formado por 8 parroquias, Arcos (San Breixo), Cequeril (Santa María), Couselo (San Miguel), Cuntis (Santa María, incluye A Hermida e Mesego), Estacas (San Fiz), Piñeiro (San Mamede), Portela (Santa Eulalia) y Troáns (Santa María).
Muiños Grande e Pequeno da Puntalta.
Todo río que se precie, ha de contar en sus orillas con molinos en número suficiente para transformar los cereales - fundamentalmente centeno y maíz - que se cultivaban en la comarca. Abandonadas aquellas labores agrícolas, estas construcciones cayeron en el abandono y posterior deterioro estructural. Por fortuna, actuaciones de asociaciones de vecinos, comunidades de montes y otras entidades sin ánimo de lucro, buscaron y gestionaron recursos para la rehabilitación de estas muestras de arquitectura civil.
Hoy día, en nuestras caminatas por las orillas de los ríos, es más frecuente encontrar molinos parcial o totalmente reconstruidos en donde mostrar a las generaciones venideras como se aprovechaba el agua de los ríos para transformar los cereales en harinas.
La Ruta del Río Umia a partir de Ponte do Ramo.
Cada vez se está cuidando más nuestro patrimonio natural y etnógrafico por parte de las gentes del propio entorno.....la mayoria de las veces son las Comunidades de Montes que conocen perfectamente la zona, las que rehabilitan con muchisimo acierto y respeto.
En este caso concreto, la Asociación Veciñal O Portavezal, es la que ha puesto en valor esta ruta.
Asi se consigue un turismo alternativo y respetuoso con el medio ambiente, cada vez más en auge, en el que caminando se conoce nuestro pasado y las bellezas de nuestra tierra.
Senda Peonil da Ponte do Ramo (PR-G123 ) :
Desde la localidad de Cuntis cogemos la carretera PO-8402 en dirección a Cequeril y después de 6,5 km, aproximadamente, llegaremos a Ponte do Ramo donde nos encontraremos con el panel de inicio de la ruta.
Bajo este puente del s. XVIII, se celebraban Bautismos Prenatales, ritos paganos para salvar los fetos de las mujeres con problemas de abortos. Se celebraban en el río a las 12 de la noche y por esta zona eran conocidos como Enxembramentos.....
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
MUIÑOS DE PORTAVEZAL
VILAR DO MATO
RÍO UMIA
CUNTIS
Cuntis es un muncipio de la Provincia de Pontevedra, situado a 27km al norte de la capital y perteneciente a la comarca de Caldas. Limita con el concello de A Estrada por el norte y este. Al sur con los de Campo Lameiro y Moraña y al oeste con Caldas y Valga.
El municipio tiene una extensión aproximada de 80 km² y una población en torno a los 5530 Habitantes.
Es conocido por sus aguas termales y balneario al que cada año acuden gran número de turistas y por su parque arqueológico de Castrolandín, actualmente en fase de excavación por parte de la Universidad de Santiago.
Este municipio está formado por 8 parroquias, Arcos (San Breixo), Cequeril (Santa María), Couselo (San Miguel), Cuntis (Santa María, incluye A Hermida e Mesego), Estacas (San Fiz), Piñeiro (San Mamede), Portela (Santa Eulalia) y Troáns (Santa María).
Muiño de Portavezal.
Otra muestra del buen trabajo en la conservación de un pasado reciente y un recuerdo a una persona merecedora de perpetuar su memoria al paso de los tiempos: Francisco Villaverde.
La Ruta del Río Umia a partir de Ponte do Ramo.
Cada vez se está cuidando más nuestro patrimonio natural y etnógrafico por parte de las gentes del propio entorno.....la mayoria de las veces son las Comunidades de Montes que conocen perfectamente la zona, las que rehabilitan con muchisimo acierto y respeto.
En este caso concreto, la Asociación Veciñal O Portavezal, es la que ha puesto en valor esta ruta.
Asi se consigue un turismo alternativo y respetuoso con el medio ambiente, cada vez más en auge, en el que caminando se conoce nuestro pasado y las bellezas de nuestra tierra.
Senda Peonil da Ponte do Ramo (PR-G123 ) :
Desde la localidad de Cuntis cogemos la carretera PO-8402 en dirección a Cequeril y después de 6,5 km, aproximadamente, llegaremos a Ponte do Ramo donde nos encontraremos con el panel de inicio de la ruta.
Bajo este puente del s. XVIII, se celebraban Bautismos Prenatales, ritos paganos para salvar los fetos de las mujeres con problemas de abortos. Se celebraban en el río a las 12 de la noche y por esta zona eran conocidos como Enxembramentos.....
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
PETO DE FIRVEDA
FIRVEDA
A LAMA
El principal atractivo turístico que ofrece A Lama, son los espacios naturales con los que cuentan cada una de las diez parroquias que componen el municipio como las orillas de los ríos Verdugo, Xesta y Xeixo con playas fluviales en las que la afluencia de visitantes es todavía muy llevadera.
En el Verdugo hay también cotos de caza y pesca. No lejos de allí se encuentra el área recreativa de As Ermidas, en la que se puede disfrutar de un bello paisaje.
En el aspecto monumental llaman la atención los vestigios que dejaron los primeros pobladores del municipio en los montes de O Seixo, O Suído y Portela da Cruz en forma de túmulos y mámoas, en Chan do Campo grabados rupestres y castros en A Lama, Gaxate y Xende.
Las iglesias parroquiales de Seixido y Xende con un altar gótico, son la arquitectura religiosa más representativa, además de la iglesia barroca de As Ermidas, del año 1.624 con fachada churrigueresca.
En cuanto a la arquitectura civil, destac el puente de Berducido formado por cinco arcos, bajo los que discurren las aguas del río Oitavén. De enorme belleza, fue reconstruido en el siglo XVII y aún se puede contemplar parte de la primitiva calzada romana.
Destacan también algunos pazos y casas solariegas como a Casa do Pazo en Gaxate. El municipio de A Lama sufrió la emigración masiva a Méjico, Brasil y Alemania, fundamentalmente.
Hoy en día contribuyen en gran medida a mantener y mejorar la economía del ayuntamiento, con la creación de nuevas edificaciones de calidad, que por otra parte, embellecen las poblaciones del municipio.
En A Lama se encuentran las montañas más altas de la provincia de Pontevedra, como El Suído (donde aun habita el lobo), desde alguna de ellas (Santa Marina) se ven incluso las Rías Bajas.
Este ayuntamiento posee además hermosas aldeas que conservan la arquitectura tradicional gallega (algunas de ellas deshabitadas), bosques autóctonos (donde ver manadas de caballos salvajes), ríos, fervenzas, rumbos de senderismo como El Foxo del Lobo o la Fervenza de la Freixa y Firveda y romerías y fiestas gastronómicas de interés.
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
PETO DE PEROSECO
SANTO ANDRE DE VALONGO
COTOBADE
O poboamento das terras de Cotobade empezou en época bastante antiga, como testemuñan a abundancia de restos arqueolóxicos (petroglifos, mámoas, castros) repartidos por toda a súa xeografía.
Os restos máis abundantes son os petroglifos, dos que se coñecen numerosos exemplos (máis de 150), moitos deles atribuídos á Idade do Ferro ou á do Bronce.
Os petroglifos máis interesantes son: a Pedra do Lombo da Costa, a Laxe do Cuco, a Pedra das Ferraduras, a Laxe dos Cebros,… na parroquia de San Xurxo de Sacos e os petroglifos de Portela da Laxe e Laxe das Coutadas, en Viascón.
Asímesmo, quedan restos da época romana na calzada de O pé da Múa. Entre os antigos monumentos históricos, atópase no monte Castelo, que se extende polos límites de Borela, Carballedo, Tenorio e Viascón- a torre que noutro tempo se chamaba “Couto do Abade”, da que apenas quedan vestixios; e os restos do castelo de Tenorio, que a finais do século XV pertencía ó señor de Soutomaior e conde de Camiña, Pedro Madruga, e que foi derrubado polos Irmandiños.
O concello tivo a súa propia xurisdicción, na que o duque de Soutomaior nomea xuíz ordinario, e que comprendía as actuais parroquias, agás a de Caroi.
No século X fundouse o convento de benedictinos de Tenorio. A boa posición estratéxica deste, provocou que caese en mans do Conde de Camiña, quen destituiu ó seu Abad, Pedro de Tenorio, sustituíndoo por un monxe de Lérez. Este nomeamento, ó non ser acatado pola comunidade, trouxo como consecuencia o abandono do convento polos guerrilleiros durante a guerra da independencia, e acabou destruído ó incendialo os franceses.
Na loita contra os franceses pode decirse que Cotobade abriu a guerra, ó atacar os seus habitantes ás guarnicións gabachas de Borela, San Xurxo de Sacos e Tenorio, o 19 de febreiro de 1809, obrigando a estas a renderse. Así mesmo, o día 20, fan baterse en retirada as tropas francesas de Pontevedra, que acudían a se desquitaren da acción do día anterior. Posteriormente, o 28 do mesmo mes e ano, atacan a guarnición francesa de Pontevedra e o 7 de xuño toman parte na acción de Pontesampaio, contribuíndo a derrota das forzas do xeneral Ney.
Nestes feitos destaca a utilización polos veciños de Cotobade do “Canón de Pau”, que consistía nun tronco furado e suxeito con argolas de ferro, e que resistía ata doce canonazos. Destes feitos, que fan que se coñeza a Cotobade coma terra do “canón de pau”.
Segundo a tradición, Cotobade é berce de afamados canteiros. Traballaban por toda España, e coñecíanse coa denominación popular de “barrocos”; semella que esta denominación ten relación co estilo arquitectónico deste nome. Entre estes, cabe destacar o mestre Cerviño, natural de Aguasantas e autor dos cruceiros de Hío, Covelo, Ponteareas e outros. Do maestro Cerviño, o afamado escritor Castelao di “foi xenial, revolucionario, capaz de transforma-los pequenos cruceiros en grandes calvarios ó estilo dos que se levantan na Bretaña”
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA